Η αναγέννηση στην πόλη της Αναγέννησης!

Μεσαίωνας ονομάζεται η χρονική περίοδος της ανθρώπινης ιστορίας και επινοήθηκε για να στιγματίσει μια χιλιετία πνευματικής καθυστέρησης και κοινωνικής αδικίας.

Αναγέννηση ήταν ένα πολιτιστικό κίνημα που έχει τις ρίζες της στη Φλωρεντία, στην περιοχή της Τοσκάνης, κατά το 14ο αιώνα, κι επέφερε την άνθηση της λογοτεχνίας, της επιστήμης, της τέχνης, της θρησκείας και της πολιτικής επιστήμης βάζοντας τέλος στο σκοταδισμό του Μεσαίωνα.

Οι δύο αυτές χρονικές περιόδους δεν θα μπορούσαν να μην αποτυπωθούν πιο ξεκάθαρα στο ποδοσφαιρικό καμάρι της Φλωρεντίας, την Φιορεντίνα που από το Μεσαίωνα έχει φτάσει στην Αναγέννηση. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός όταν από αυτή την έδω την στήλη γράφαμε για τον σκοταδισμό που είχε πέσει πάνω από την Φλωρεντία και είχε φέρει τους «βιόλα» μία ανάσα από την καταστροφή (φλέρταρε έντονα με τον υποβιβασμό στη Serie B).

Το καλοκαίρι τα αδέρφια Ντέλα Βάλε βρέθηκαν μπροστά σε ένα δίλημμα. Ο κύκλος της μεγάλης Φιορεντίνα του Τσέζαρε Πραντέλι είχε κλείσει για τα καλά και η ομάδα είχε πάρει την κάτω βόλτα. Δύο ήταν οι λύσεις. Πώληση της ομάδας και αποχώρηση ή ξεκίνημα από την αρχή και επιστροφή στο δρόμο των επιτυχιών. Ευτυχώς οι ιδιοκτήτες της γνωστής εταιρίας δερμάτινων ειδών Tod's αποφάσισαν να επαναφέρουν τον ενθουσιασμό στο «Αρτέμιο Φράνκι».

Το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να δώσουν τις τύχες της ομάδας στον Βιτσέντζο Μοντέλα, έναν προπονητή που την προηγούμενη χρονιά είχε οδηγήσει την Κατάνια στην καλύτερη χρονιά της ιστορίας της κερδίζοντας πολλούς θαυμαστές για τον τρόπο παιχνιδιού της, αλλά και την τακτική προσέγγιση του «αεροπλανίνο». Η σημαντικότερη όμως κίνηση των αδερφών Ντέλα Βάλε ήταν η πρόσληψη του Ντανιέλε Πραντέ από την Ρόμα στην θέση του αθλητικού διευθυντή και μαζί με τον Εδουάρδο Μαθία-τον άλλοτε τεχνικό διευθυντή του Ολυμπιακού-που θα αναλάμβαναν να αντικαταστήσουν τον επί χρόνια ισχυρό άνδρα των «βιόλα» Πανταλέο Κορβίνο.

Οι τρεις τους (Πραντέ-Μαθία-Μοντέλα) αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα η Φιορεντίνα να επιστρέψει στο ελκυστικό ποδόσφαιρο με την πίεση από την αντίπαλη περιοχή και τα υψηλά ποσοστά κατοχής μπάλας. Έτσι, το κατώφλι του Αρτέμιο Φράνκι πέρασαν ποδοσφαιριστές όπως ο Μπόρχα Βαλέρο, ο Αλμπέρτο Ακουιλάνι, ο Ματίας Φερνάντες και ο Νταβίντ Πιζάρο, παίκτες ικανοί να κρατήσουν την μπάλα (holders) που ταυτόχρονα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανάπτυξη του παιχνιδιού.

Η σημαντικότερη όμως μεταγραφή ήταν εσωτερική και αφορούσε την παραμονή του Στέβαν Γιόβετιτς ο οποίος παρότι βρέθηκε στο στόχαστρο αρκετών ομάδων (Μάντσεστερ Σίτι, Τσέλσι, Γιουβέντους) πείστηκε από το project της ομάδας και είπε όχι στις όποιες Σειρήνες.

Τα πρώτα βήματα είχαν γίνει, αλλά αυτό που ακολούθησε στον αγωνιστικό χώρο δεν θα μπορούσε να το φανταστεί ούτε και ο πιο αισιόδοξος οπαδός της.

Τα στατιστικά η καλύτερη απόδειξη

Οι ομάδες του Μοντέλα είναι γνωστές-όπως θα περίμενε κανείς από έναν άνθρωπο που τρομοκρατούσε τις αντίπαλες άμυνες επί 19 χρόνια-για την επιθετική τους ζωντάνια και η Φιορεντίνα είναι μία από αυτές.

Με την τριάδα στο κέντρο να λύνει και να δένει (Μπόρχα Βαλέρο-Πιζάρο-Ακουϊλάνι) βρίσκεται στην τέταρτη θέση σε θέμα κατοχής μπάλας (54,7%) και τρίτη σε πετυχημένες πάσες (84,5%) με αποτέλεσμα μόνο οι τρεις πρώτες της βαθμολογίας να έχουν λίγο καλύτερα στατιστικά.

Αυτό έχει αποτέλεσμα σχεδόν σε κάθε παιχνίδι να έχει καθολικά ποσοστά κατοχής μπάλας με τους «βιόλα» καθοδηγούμενοι από τους Πιζάρο και Γιόβετιτς να είναι στην κορυφή με τις πετυχημένες ντρίμπλες που φτάνουν σε ποσοστό 12,6 ανά αγώνα. Με 19 γκολ σε 12 παιχνίδια η Φιορεντίνα έχει την πέμπτη καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος με έντεκα διαφορετικούς ποδοσφαιριστές να σκοράρουν!

Επίσης, ο Μπόρχα Βαλέρο (προϊόν των ακαδημιών της Ρεάλ) παρότι νέος ήδη έχει τροφοδοτήσει τους συμπαίκτες του με τέσσερις ασίστ με τον Γιόβετιτς να ακολουθεί με τρεις.

Βράχος πίσω

Αυτό όμως που προκαλεί πραγματικά εντύπωση είναι η προσαρμογή και το δέσιμο που δείχνει αυτή η ομάδα αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για δημιούργημα λίγων μηνών την ώρα που ο Μοντέλα έχει χρησιμοποιήσει ήδη 22 ποδοσφαιριστές.

Θα περίμενε κανείς ότι με όλο αυτό το εντυπωσιακό επιθετικό ποδόσφαιρο η αμυντική λειτουργία της ομάδας δεν θα ήταν και η καλύτερη. Και όμως παρά τις πολλές αλλαγές η αμυντική γραμμή δείχνει μία απίστευτη συνοχή και με μόλις εννιά γκολ παθητικό έχει την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος μαζί με Γιουβέντους και Νάπολι.

Ο Βιβιάνο-γέννημα θρέμμα οπαδός της ομάδας-έχει κρατήσει πέντε φορές την εστία του καθαρή ενώ και η τριάδα Ροντρίγκες-Ρονκάλια-Τόμοβιτς έχει επιτρέψει μόλις 8,7 σουτ ανά αγώνα στον αντίπαλο, όταν η πρωταθλήτρια Γιουβέντους δέχεται 9,9 σουτ. Επίσης οι δύο Αργεντίνοι Ροντρίγκες και Ρονκάλια αποτελούν στυλοβάτες με τον πρώτο να οδηγεί την κούρσα με τα κοψίματα (4,1) και τον δεύτερο στα πετυχημένα τάκλιν (3,4).

Ξεπερνώντας κάθε προσδοκία το καμάρι της Τοσκάνης βρίσκεται στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας μόλις δύο βαθμούς πίσω από τις θέσεις του Τσάμπιονς Λιγκ και την Κυριακή έπεισε και τους τελευταίους δύσπιστους με την μεγάλη νίκη που σημείωσε μέσα στο «Σαν Σίρο» επί της Μίλαν.

Η αναγνώριση έρχεται από όλους τους ειδικούς που παραλληλίζουν αυτή την ομάδα με την Μπαρτσελόνα του Ράικαρντ. «Το ποδόσφαιρο που παίζει η ομάδα του Μοντέλα αποτελεί μία μίξη ιταλικού και ισπανικού ποδοσφαίρου. Η Φιορεντίνα θυμίζει πολύ την Μπαρτσελόνα του Ράικαρντ. Του Μοντέλα του αρέσει η κατοχή στην επίθεση παρά στην άμυνα. Αυτός και ο Μαθία είναι γνώστες του ποδοσφαίρου και ακόμα και οι Ισπανοί (Μπόρχα Βαλέρο, Ροντρίγκες, Ματίας Φερνάντες, Ρονκάλια) και μπήκαν άμεσα στο κλίμα της ομάδας και της πόλης», αναφέρουν καθημερινά οι Ιταλοί προπονητές.

Η Φιορεντίνα έχει γίνει η νέα αγαπημένη των Ιταλών ποδοσφαιρόφιλων, μία ομάδα που παίζει για το ωραίο για το γκολ, για την δημιουργία χωρίς σκοπιμότητες και την καταστροφή μακριά από την καθαρά ιταλική λογική

Το σίγουρο είναι ότι ο ενθουσιασμός στην Φλωρεντία έχει επανέλθει, ο κόσμος έχει δεθεί ξανά με την ομάδα, ο Αντρέα Ντέλα Βάλε πανηγυρίζει σαν μικρό παιδί κάθε γκολ, και φαίνεται πως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι μπορεί να είναι υπερήφανος για τους διαδόχους του.