Πεπ πήγαινε στη Μπάγερν!

Στην κυριακάτικη έκδοση τους οι αγγλικοί «Times» αφιέρωσαν μία σελίδα, την οποία αποκάλεσαν και «αποκλειστική», μιλώντας για την αυξημένη πιθανότητα ο Πεπ Γκουαρδιόλα να μην επιλέξει ούτε την Τσέλσι ούτε τη Μάντσεστερ Σίτι, αλλά τη Μπάγερν. Φυσικά δεν υπάρχει τίποτα το αποκλειστικό σε αυτό, μιας και είχε κυκλοφορήσει πρώτη φορά από τη γερμανική «Bild» τον περασμένου Ιούνιο, όταν είχαν συναντηθεί ο αθλητικός διευθυντής των Βαυαρών, Κρίστιαν Νέρλινγκερ (πλέον έχει φύγει από την ομάδα) με τον αδερφό και μάνατζερ του κόουτς, Περέ Γκουαρδιόλα. Τότε οι δύο άνδρες έδωσαν εκ νέου ραντεβού για τις αρχές της άνοιξης, ώστε να μιλήσουν με περισσότερες λεπτομέρειες. Σε αυτό εδώ το άρθρο λοιπόν θα εκθέσουμε ορισμένα σημαντικά επιχειρήματα, με βάση τα οποία ο Πεπ θα ήταν καλύτερο να επιλέξει τη Μπάγερν από τους δύο πλούσιους αγγλικούς συλλόγους.

Εάν πήγαινε στο Νησί, το σίγουρο είναι πως τόσο οι Αραβες όσο και ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς θα του έδιναν λευκές επιταγές για να φτιάξει την ομάδα, αγοράζοντας όποιον θα ήθελε. Σίτι και Τσέλσι τον έχουν πιέσει η κάθε μία με τον τρόπο της για να πει το μεγάλο ΝΑΙ. Οι Λονδρέζοι με τις συχνές κρούσεις του Ρώσου μεγιστάνα (ο Πεπ έχει πει επανειλημμένα ΟΧΙ τουλάχιστον για φέτος), ενώ οι Πολίτες κινήθηκαν διαφορετικά, τοποθετώντας ως αθλητικούς διευθυντές τους πρώην συνεργάτες του στη Μπάρτσα και φίλους του, Φεράν Σοριάνο και Τσίκι Μπεγκιριστάιν, οι οποίοι του μιλούν σχεδόν καθημερινά στο τηλέφωνο.

Η Μπάγερν πάλι είναι πιο διακριτική. Οι Γερμανοί ξέρουν πως δεν μπορούν να ανταγωνιστούν οικονομικά τους αντιπάλους τους και προτάσσουν τα δικά τους πιο ρεαλιστικά επιχειρήματα. Και επειδή ο Γκουαρδιόλα είναι ποδοσφαιρικός άνθρωπος έλκεται από τη δική τους λογική. Σε αντίθεση με τους Αγγλους που έχουν αφεντικά και λειτουργούν ολιγαρχικά, η Μπάγερν είναι όπως και η Μπαρτσελόνα, σύλλογος με διευρυμένη «λαϊκή» βάση, η οποία επιλέγει τη διοίκηση της. Σε αυτή την εκλεγμένη κεφαλή υπάρχουν επίσης άνθρωποι του ποδοσφαίρου και όχι μεγιστάνες τύπου Αμπράμοβιτς που μπορεί να ξυπνήσουν με... περίοδο και να διώξουν κόσμο και κοσμάκη. Αλλιώς είναι π.χ. να μιλάει με τον Ούλι Χένες και τον Φραντς Μπεκενμπάουερ και αλλιώς με το Σεϊχη Μανσούρ της Σίτι.

Ας περάσουμε όμως στο αγωνιστικό κομμάτι της επιλογής του Γκουαρδιόλα. Οταν θα αναλάβει μία ομάδα, θα επιχειρήσει να περάσει τη δική του φιλοσοφία. Ο,τι δηλαδή έπαιξε η δική του Μπαρτσελόνα ή κάτι παρεμφερές τέλος πάντων. Και σε αυτόν τον τομέα η Μπάγερν είναι μακράν πιο δελεαστική για τον νεαρό προπονητή. Πριν από 20 μήνες οι Βαυαροί έδιωξαν τον Λουίς Φαν Χάαλ. Ο Ολλανδός ήταν εκείνος που μαζί με τον Ρίνους Μίχελς, Γιόχαν Κρόιφ (νωρίτερα) και τον Φρανκ Ράικαρντ (μεταγενέστερα) έβαλαν τις βάσεις για το περίφημο tiki taka που μετεξέλιξε ο Πεπ (που το έχει παίξει και ως ποδοσφαιριστής).

Στις αρχές της τότε θητείας του ο Φαν Χάαλ κοντραρίστηκε με παίκτες και διοίκηση, αλλά κατάφερε να επιβάλει τη δική του λογική. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Φρανκ Ριμπερί, ο οποίος απειλούσε να φύγει (για τη Ρεάλ) εξαιτίας της κόντρας του με τον Ολλανδό κόουτς και όταν τελικά ο τελευταίος έφυγε, ο Γάλλος έσταζε μέλι για τα όσα ποδοσφαιρικά τον δίδαξε. Ο κορμός λοιπόν εκείνης της ομάδας που έφτασε στον χαμένο τελικό του 2010 (Λαμ, Μπαντστούρμπερ, Σβαϊνστάιγκερ, Μίλερ, Ριμπερί, Γκόμες) είναι ο ίδιος. Οπότε ο Καταλανός εφόσον επιλέξει το Μόναχο, θα συναντήσει παίκτες που έχουν ήδη μπολιαστεί με την αγωνιστική φιλοσοφία που και εκείνος θα θελήσει να εφαρμόσει.

Επίσης ο Φαν Χάαλ δούλεψε πολύ τότε με τους νεαρούς Τόνι Κρόος και Νταβίντ Αλάμπα που τώρα δείχνουν να ωριμάζουν (ειδικά ο πρώτος) και βγάζουν στο παιχνίδι τους σημαντικά πράγματα. Ο Κρόος μαζί τον Σβαϊνστάιγκερ και τον Χάβι Μαρτίνεθ συνθέτουν μία εκπληκτική μεσαία γραμμή που σίγουρα μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Πεπ. Συγκεκριμένα τον πολυθεσίτη (αποδίδει ιδανικά και ως σέντερ μπακ) συμπατριώτη του τον ήθελε και στη Μπαρτσελόνα. Υπάρχουν φυσικά και τα μειονεκτήματα στα οποία θα πρέπει να βρεθούν λύσεις. Το σημαντικότερο όλων, το ποιος θα παίξει τον ρόλο του «false nine». Μέσι άλλος δεν υπάρχει. Οπότε θα πρέπει είτε να δοθούν πολλά φράγκα για κάποια μεταγραφή (αλλά ποιον να πάρει γι αυτό τον ρόλο;) είτε να η λύση να βρεθεί εκ των έσω (σ.σ.: και ο Μέσι έπαιζε δεξιά πριν τον μετατρέψει ο Πεπ σε αυτό το «κρυφό 9» που είναι σήμερα).

Με τον Μάριο Γκόμες αποκλείεται να παίξει. Είναι βαρύ σέντερ φορ. Θέλει η τριάδα του μπροστά να αλλάζει θέσεις. Θα επενδύσει στον Μίλερ, θα επιχειρήσει το πείραμα με τον Ριμπερί; Κανείς δεν ξέρει. Αυτό πάντως θα είναι το... σημείο G εφόσον γίνει η δουλειά. Εκεί και στο στο κέντρο της άμυνας, όπου δεν υπάρχει περίπτωση να είναι βασικοί Μπόατενγκ και Μπαντστούρμπερ. Τουλάχιστον όχι και οι δύο μαζί. Χρειάζεται ένας σέντερ μπακ που να ξέρει μπάλα. Ισως ο Χούμελς της Ντόρτμουντ ή κάποιος άλλος.

Για όλους αυτούς τους λόγους και για πολλούς ακόμα, ο Γκουαρδιόλα θα ταίριαζε περισσότερο με τη Μπάγερν παρά με τις δύο αγγλικές ομάδες (για την Παρί δεν το συζητάμε καν). Επίσης ο Πεπ ως ποδοσφαιριστής και προπονητής στη Μπαρτσελόνα μεγαλούργησε σε ένα περιβάλλον όπου όλοι έπαιζαν και για τη φανέλα. Ειδικά με την τωρινή ομάδα, όπου σχεδόν όλοι είναι προϊόντα των ακαδημιών. Τέτοιο πράγμα δεν θα συναντήσει στην Τσέλσι (πόσο μάλλον όταν φύγουν οι παλιοσειρές Λάμπαρντ, Τέρι) ή την Σίτι των «μισθοφόρων». Στη Μπάγερν όμως πολύ είναι εκείνοι που παίζουν και για την τιμή του συλλόγου...

* ΥΓ. Καμία ομάδα δεν πρέπει να δώσει λευκή επιλογή στον Γκουαρδιόλα. Οσο καλός προπονητής και αν έδειξε στη Μπαρτσελόνα, άλλο τόσο κακός είναι ως μάνατζερ. Οι μεταγραφές δεν είναι το φόρτε του. Το αποδεικνύουν οι γκάφες εκατομμυρίων που ακούν στα ονόματα Ιμπραϊμοβιτς, Χλεμπ, Τσιγκρίνσκι, Κεϊρίσον, Κάσερες...

* ΥΓ2. Το συμβόλαιο του Γιουπ Χάινκες λήγει τον Ιούνιο και δεν έχει γίνει σοβαρή κουβέντα για επέκταση του!