Τρέλα και αστεία σενάρια

Θέλετε να πάμε παραπέρα; Αξιοπρεπείς εμφανίσεις με πολλή και επίπονη προσπάθεια εναντίον της Μάλαγα εντός και εκτός, εναντίον της Τότεναμ εντός και εκτός. Εναντίον της πλήρους -πλην Κλόζε- Λάτσιο εντός.

Και από την άλλη πλευρά; Διασυρμός με την Μάριμπορ στη Σλοβενία. Διασυρμός με τα «δεύτερα» (ενόψει ντέρμπι με τη Ρόμα τότε) της Λάτσιο στη Ρώμη, Και συνεχίζουμε στα «εντός των τειχών»...

Ηττα καθαρή από τον Πανθρακικό που ανέβηκε εφέτος στην Σούπερ Λίγκα σε «ροκ ματς» με πολλές χαμένες ευκαιρίες και από τις δύο ομάδες. Ηττα «Αρετόπουλου» από τον Πλατανιά με κακή εμφάνιση και ελάχιστες φάσεις. Ηττα χθες στη Βέροια, στην χειρότερη εμφάνιση του Παναθηναϊκού την τελευταία τριετία. Εντός έδρας ισοπαλίες με τον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Αρη που έπαιζε με δέκα παίκτες. Κάκιστη εμφάνιση (η χειρότερη μέχρι χθες) στην Κέρκυρα.

Ο κοινός παρονομαστής εύληπτος. Φανερός. Υπάρχουν βεβαίως και εξαιρέσεις. Οι εκτός έδρας νίκες με τον Λεβαδειακό και την Ξάνθη. Προσπάθησαν. Αν δεν ήταν ο Καρνέζης, ισοπαλίες θα ήταν τα τελικά αποτελέσματα, αλλά προσπάθησαν. Υπάρχουν και οι δύο νίκες με την Μάδεργουελ, όπου το κίνητρο ήταν ισχυρό. Υπάρχει, ξέρετε, και ένα απολύτως χαρακτηριστικό ματς: με την ΑΕΚ. Το αντιμετώπισαν ως ντέρμπι αρχικά οι παίκτες. Και εν συνεχεία ο συνδυασμός… άνεσης και ανασφάλειας οδήγησε στις δυο αποκρούσεις του Καρνέζη στις καθυστερήσεις.

Όλα αυτά ΚΑΙ με Ζεσουάλδο ΚΑΙ με Χουάν. Πέρα και πάνω από διαιτητικές αποφάσεις. Πέρα και πάνω από την ψυχολογία των παικτών, τα καλά και τα στραβά των δύο προπονητών.

Ο Ρότσα χθες δεν διέβλεψε τον κίνδυνο. Γιατί, το έχουμε ξαναγράψει, είναι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ καλόπιστος και καλοπροαίρετος άνθρωπος και ο χαρακτήρας δεν αλλάζει. Πιστεύει ακράδαντα και αταλάντευτα στα θετικά και όχι στα αρνητικά των ανθρώπων και των συνεργατών. Δεν ερμήνευσε και δεν μελέτησε το ενδεχόμενο της λογικής «Πήγαμε καλά με Πανιώνιο, Τότεναμ, Ολυμπιακό, νικάμε Βέροια, παίρνουμε κάποια χρήματα και μετά διακοπές» των παικτών. Ούτε ότι η «πριγκιπιάδα» και ο «Σαμουράι» κατά τη διάρκεια της εβδομάδας αποσυντόνισαν και αποπροσανατόλισαν τους διοικούντες. Ισως και τους παίκτες που δεν υπολόγισαν ότι όπως και όλοι οι υπόλοιποι «μικρομεσαίοι», έτσι και η Βέροια έχει τα ταλέντα της, το πείσμα της, την ανάγκη της για βαθμούς και το πλάνο της. Δεν την σεβάστηκαν. Τον αντίπαλο δεν σεβάστηκαν, τον εαυτό τους δεν σεβάστηκαν, την ομάδα τους δεν σεβάστηκαν. Επαρση και όχι «ταπεινότητα» όπως έλεγε ο Αγγελος…

Οσο εύκολη είναι αυτή η καταγραφή, τόσο δύσκολη είναι η ερμηνεία και η μετάφραση. Θεωρώ ότι όλα παίζουν τον ρόλο τους, δυσκολεύομαι να βρω το ποσοστό επίδρασης του κάθε παράγοντα. Υπάρχουν κάποια που απορρίπτω και δεν δέχομαι. 1. Τα γελοία σενάρια συνομωσίας υπέρ πρίγκιπος ή υπέρ στοιχήματος, τα οποία κυκλοφορούν δεξιά και αριστερά: αστειότητες, και μάλιστα περίεργες, ύποπτες, που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στο μυαλό κάθε καχύποπτου και… «πονηρού» Ελληνα. 2. Το «είναι απλήρωτοι». Δεν έμαθα ότι είχαν πληρωθεί πριν από τα τρία δύσκολα ματς με Πανιώνιο – Τότεναμ – Ολυμπιακό, ούτε πήρε κάτι το αυτί και το μάτι μου για πριμ μετά το ματς με τον Ολυμπιακό. Αρα… 3. Την συσσωρευμένη κόπωση των βασικών. Όταν επιστρέφεις Παρασκευή πρωί με ματς «Τσάμπιονς Λιγκ» από το Λονδίνο, κάνεις χαλάρωμα το απόγευμα και τακτική το Σάββατο και εν συνεχεία «τρέχεις» τον Ολυμπιακό με σούπερ απόδοση από το 65’ ως το 90’, η κόπωση καταρρίπτεται ως δικαιολογία. Ναι, οι επιστήμονες λένε ότι «ξεμένεις» μετά από επταήμερο έντασης. Όχι όμως και να «αδειάζεις» ολοκληρωτικά από ενέργεια!

Συνεπώς; Όλα αυτά είναι δείγματα γραφής ομάδας ανισόρροπης. Ασταθούς. Παντού. Σε όλα! Διότι η ανισορροπία ξεκινά πάντα από τη διοίκηση και διαχέεται προς τα «κάτω». Σίγουρα έχει παίξει ρόλο η υποτίμηση του αντιπάλου. Σε ορισμένα ματς και το ποδοσφαιρικό στυλ του αντιπάλου και τα δύσκολα που έβαζε στον Παναθηναϊκό (επί Ζεσουάλδο κυρίως). Επίσης τα παντός είδους «άλλοθι» σε ένα ποσοστό: το «δεν περιμένει κανείς πρωτάθλημα», το «η διαιτησία είναι αρνητική», το «μας χρωστούν έξι μήνες, τι να μας πουν;», το «η εξέδρα είναι μαζί μας και στα δύσκολα», το «εντάξει, μωρέ, Ευρώπη θα βγούμε» ή το «νέος είμαι, δεν θα μου ρίξει κανείς ευθύνη» ή «το καλοκαίρι θα βρω μια ομάδα στο εξωτερικό και θα φύγω». Υπάρχουν αυτά στο μυαλό των παικτών, μα εξωτερικεύονται σε συγκεκριμένες στιγμές. Επωασμένες σκέψεις που «σκάνε» μέσα στο γήπεδο όταν οι συνθήκες είναι… ιδανικές. Και χθες στη Βέροια ήταν τέτοιες.

Ανθρώπινα είναι όλα αυτά, συμβαίνουν παντού, και στις «μικρές» και στις «μεγάλες» ομάδες και σε εμάς τους ίδιους όταν οι φίλοι και οι δικοί μας άνθρωποι καλούνται να μας προσγειώνουν μετά από τα καλά και να μας στηρίζουν στα άσχημα. Η διαφορά είναι η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ, Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ, ΟΤΙ ΣΤΟΝ ΠΑΟ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΟΝΑ.

Γι΄ αυτό, όπως μετά από καλές στιγμές και ωραίες εμφανίσεις, καλό είναι να αποφεύγονται οι ακρότητες, ωφέλιμο για τον Παναθηναϊκό θα είναι να τις αποφύγει και τώρα. Είπαμε: η ανισορροπία προέρχεται από πάνω: ο Κατσουράνης έχει πάρει πριμ πρόκρισης επί της… Μάδεργουελ!!!!!!!!!!!

Υ.Γ. Δυστυχώς, απ’ ότι καταλαβαίνω, γίνεται της τρελής. Και προβλέπω ακρότητες. Μπορεί κάποιος «παλιός» να την πληρώσει ακριβά.

Follow me on Twitter: Seretinio