Τους βγάζουν τη γλώσσα

Πέρυσι η Σουόνσι έβγαζε 20% και 28% των εύστοχων σουτ της εκτός περιοχής και το 17% από το ύψος της περιοχής. Τα ποσοστά δε εντός «κουτιού» ήταν πολύ μικρότερα. Φέτος, γίνονται περισσότερα σουτ από το ύψος της περιοχής. Για την ακρίβεια, σε ποσοστό 27%. Εκεί ήρθε και «κούμπωσε» ο Μίτσου για να κάνει τη διαφορά. Πέρυσι, υπήρχε ο Σίγκουρτσον. Επτά γκολ και τέσσερις ασίστ σε 18 ματς ως δανεικός από τη Χόνφεχαϊμ. Η φυγή του Ρότζερς του «χάλασε» τη μεταγραφή στην Σουόνσι, ωστόσο με τη χρονιά που είχε κάνει δεν ήταν δύσκολο να βρει τον επόμενο προορισμό του. Πήγε στην Τότεναμ. Ο «εγκέφαλος» Τζο Άλεν που ήταν πίσω του απέφερε 19 εκατομμύρια από την πώληση στη Λίβερπουλ και η φετινή σεζόν των «Κύκνων» αποτελούσε ερωτηματικό.

Ο Μίκαελ Λάουντρουπ καλούταν να συνεχίσει το έργο των Ρομπέρτο Μαρτίνεθ και Μπρένταν Ρότζερς. Στο αφιέρωμα πριν το ξεκίνημα της φετινής Πρέμιερ Λιγκ γράφαμε ότι «η κατοχή και το συνεχές passing game που έχει μάθει να παίζει η Σουόνσι του ταιριάζουν» και ότι «απέκτησε παίκτες που μπορούν να αποδειχθούν ΄'λαβράκια'». Ο Μίτσου αποτελεί το πιο τρανταχτό παράδειγμα. Μπορεί να παίξει ουσιαστικά σε τρεις θέσεις, ως επιθετικός μέσος, false 9 (κρυφός επιθετικός) και εσχάτως κορυφή. Έχει τα τελειώματα του striker παρότι ποτέ δεν έχει παίξει σε αυτή τη θέση. Μεγάλο ρόλο στη φετινή του απόδοση όμως παίζει το σύνολο και φυσικά ο προπονητής. Πρόκειται για μια ομάδα με στρωτό και κάθετο ποδόσφαιρο, με 55% μέσο όρο κατοχής και 85% επιτυχίας στις πάσες. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Σουόνσι έφερε το tiki-taka στην Αγγλία και ελαχιστοποίησε τα λάθη στις μεταβιβάσεις, χωρίς να είναι του βεληνεκούς του Big 4.

Ο Άλεν μπορεί να αποχώρησε αλλά ο Μπρίτον, ο οποίος πέρυσι είχε ποσοστά επιτυχίας στις πάσες καλύτερα και από τον Τσάβι έμεινε και δίνει το ρυθμό. Από την πλευρά του, ο Δανός τεχνικός, ο οποίος «έχτισε» πάνω στη δουλειά του προκατόχου του, έδωσε στον Μίτσου την μπαγκέτα. Η Σουόνσι μπορεί να μην φτάνει τα επίπεδα κατοχής της περσινής χρονιάς, ωστόσο παραμένει ψηλά. Δεν αντιγράφει το περσινό στυλ, το συνεχίζει και το εξελίσσει. Ακόμα και έτσι, έχει ίδια ποσοστά κατοχής με την Τσέλσι, την οποία και κέρδισε στο Λιγκ Καπ με χαρακτηριστικό στυλ. «Ο Λάουντρουπ είναι ένας προπονητής που μου δίνει μεγάλη ελευθερία και αυτό είναι πολύ σημαντικό», τονίζει ο Ισπανός που νιώθει -και είναι- ηγέτης. Είναι, λοιπόν και η ομάδα αυτή που δίνει στον παίκτη το έδαφος και τις προϋποθέσεις για να κάνει τα «μαγικά» του! Σε άλλο σύλλογο, με διαφορετική φιλοσοφία, τρόπο ανάπτυξης και λειτουργίας ίσως ήταν διαφορετικά.

Ανεξάρτητα, πάντως, από υποθέσεις, η πραγματικότητα δείχνει ότι είναι ένας μη καθαρός επιθετικός, ο οποίος έχει σημειώσει 14 γκολ, κοστίζοντας λίγο παραπάνω από δύο εκατομμύρια λίρες! Τα ρεπορτάζ λένε ότι πριν τον πάρει η Σουόνσι αρκετές ομάδες δεν μπήκαν στον κόπο καν να εξετάσουν την περίπτωσή του, παρότι τους προτάθηκε και παρότι είχε πετύχει 15 γκολ με την Ράγιο Βαγεκάνο.

Ο Ισπανός δημοσιογράφος του Skysports, Γκιγιέμ Μπαλαγέ, εκ των πιο αξιόπιστων στα θέματα ισπανικού ποδοσφαίρου και συγγραφέας της βιογραφίας του Πεπ Γκουαρδιόλα, δήλωσε στο Associated Press: «Με ενοχλεί να ακούω τις δηλώσεις του Αρσέν Βενγκέρ ότι κανείς εδώ δεν έχει ακούσει τον Μίτσου. Είναι μια αποτυχία του συστήματος σκάουτινγκ της Αγγλίας το ότι κανείς δεν μπορούσε να δει την προοπτική του». Δεν ήταν όμως μόνο ο Βενγκέρ. Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον είχε δηλώσει πριν το ματς της Γιουνάιτεντ με τους «Κύκνους»: «Η απόκτηση του

Μίτσου ήταν bussiness πρώτης τάξεως για τη Σουόνσι. Oύτε που τον τον είχα ακούσει. Μπορεί να παίξει μπροστά ή να γυρίσει στο κέντρο, πρέπει να τον προσέξουμε». Και ο άνθρωπος που τους εξέθεσε δεν είναι καν Ισπανός ώστε να γνωρίζει εκ των έσω τη συγκυρία με τον παίκτη και τα οικονομικά προβλήματα της Ράγιο.

Πρόκειται για τον Δανό Έρικ Λάρσεν, το δεξί χέρι του Λάουντρουπ στην Σουόνσι, ο οποίος έχει τρομερή εικόνα για το τι γίνεται στις αγορές. Είχε δουλέψει μαζί του στην Μπρόντμπι, την Χετάφε, την Σπάρτακ Μόσχας και την Μαγιόρκα. Ο τίτλος του βοηθού προπονητή είναι μάλλον παραπλανητικός, αφού και ο ίδιος έχει δηλώσει ότι δεν του αρέσουν οι τίτλοι. «Προσπαθώ να συνεισφέρω όπου μπορώ», τονίζει. Σκάουτινγκ, ανάλυση, τακτική κτλπ. Εδώ και 14 χρόνια χτίζει το δίκτυό του στις ευρωπαϊκές αγορές, ταξιδεύει συνεχώς, παίρνει νέες ιδέες. Είναι κάτι πολύ

παραπάνω από ένας απλός βοηθός! O ίδιος ήταν που τόνιζε ότι ο προπονητής Λάουντρουπ μπορεί να φτάσει στα επίπεδα του παίκτη Λάουντρουπ. Και με επιλογές όπως ο Μίτσου, κινείται σε αυτήν την κατεύθυνση.

Σε μια εποχή όπου για τους γηγενείς παίκτες οι ομάδες της Πρέμιερ πληρώνουν πολλές φορές υπεραξία, περιπτώσεις τύπου Μίτσου αποτελούν μια εναλλακτική που οφείλει να γίνει μάθημα σε πολλούς. Οι οικονομικές συγκυρίες και το Financial Fair Play δημιουργούν νέα δεδομένα, στα οποία τέτοιοι ποδοσφαιριστές αξίζουν πραγματικά πολλά.