«Θλίψη για ΠΑΟ-ΑΕΚ!»

Από τον πάγκο του ΟΦΗ, μέσα σε λίγες μέρες, όχι απλά βρέθηκε στην τεχνική ηγεσία του Ατρόμητου, αλλά μετά το νικηφόρο (2-0) ντεμπούτο του κόντρα στην Κέρκυρα, η ομάδα του Περιστερίου πήρε θετικό αποτέλεσμα (0-0) μέσα στην Τούμπα από τον δεύτερο στην βαθμολογία, ΠΑΟΚ και πλέον υπερτερεί στο ενδεχόμενο τελικής ισοβαθμίας στη λήξη της κανονικής περιόδου.

Ο λόγος για το Νίκο Αναστόπουλο, ο οποίος μετά από σχεδόν 2,5 χρόνια επιτυχημένης πορείας στην ομάδα του Ηρακλείου, έλυσε τη συνεργασία του κοινή συναινέσει και μετά την παραίτηση του Ντούσαν Μπάγεβιτς (ένεκα του αποκλεισμού από το Κύπελλο), αποδέχθηκε την πρόταση του του Γιώργου Σπανού και ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Ατρόμητου. Το gazzetta.gr συνομίλησε με τον 54χρονο τεχνικό και παλαίμαχο διεθνή επιθετικό και σας παρουσιάζει τις σκέψεις του, στην πρώτη συνέντευξή του ως προπονητής της ομάδας των δυτικών προαστίων...

-Από μία ιστορική επαρχιακή ομάδα, την οποία “ανεβάσατε” και πάλι στην Superleague και συμβάλατε στην παραμονή της, παρά τα τεράστια οικονομικά προβλήματα, βρεθήκατε στον πάγκο ενός συλλόγου, που τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί και μάλιστα πέρυσι και πρόπερσι, έφτασε έως τον τελικό του Κυπέλλου... Αισθάνεστε ότι αναλαμβάνατε βαριά κληρονομιά;

«Τίποτε δεν είναι εύκολο κι αν ήταν όλα να έρχονταν χωρίς δυσκολίες, τότε δεν θα είχε αξία ούτε το ταξίδι της διαδρομής, ούτε το τελικό αποτέλεσμα, αν αυτό είναι επιτυχημένο! Όλες οι ομάδες και οι δουλειές, έχουν τις ιδιαιτερότητες τους και αναλαμβάνοντας τον Ατρόμητο, ήξερα καλά που ερχόμουν να δουλέψω. Έχω εμπιστοσύνη, όμως, στις δυνάμεις μου και πιστεύω ότι μέσα από τη δουλειά, μπορώ να πετύχω στο έργο μου...»

-Παρ' ότι είστε πολλά χρόνια προπονητής και στο ενεργητικό σας έχετε πολλές πετυχημένες συνεργασίες, ποτέ δεν ανελάβατε να καθοδηγήσετε μία από τις λεγόμενες μεγάλες ομάδες... Γιατί πιστεύετε ότι έχει συμβεί αυτό; Είναι κάτι που σας απασχολεί μέσα σας;

«Αυτή είναι μία ερώτηση στην οποία δεν μπορώ να σου απαντήσω εγώ. Να σου πω την αλήθεια, δεν με απασχολεί ιδιαίτερα... Εγώ κοιτάω να κάνω όσο πιο καλά γίνεται τη δουλειά μου, κι από 'κει και πέρα, αν είναι να έρθει αυτή η στιγμή, έχει καλώς... Αν όχι, δεν τρέχει και τίποτε... Πάντως, προσωπικά θεωρώ “μεγάλες” όλες τις ομάδες στις οποίες δουλεύω και ο Ατρόμητος είναι μία ομάδα που τόσο αγωνιστικά όσο και διοικητικά, δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από καμία άλλη...»

-Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας;

«Να πάμε όσο ψηλότερα γίνεται και να διεκδικήσουμε το κάτι παραπάνω... Αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε στην 4η θέση και έχουμε τη δυνατότητα να διεκδικήσουμε μέχρι και την 2η, που αποτελεί “ταβάνι” για το ελληνικό πρωτάθλημα! Θέλουμε να τελειώσουμε την κανονική περίοδο, σε όσο καλύτερη θέση γίνεται και από 'κει πέρα στα πλέϊ-οφ να πάρουμε ότι περισσότερο μπορούμε και ότι μας ανήκει...»

-Αυτό ακούγεται πολύ στερεοτυπικό...

«Συμφωνώ αλλά αυτό μπορούμε να πούμε αυτή τη στιγμή! Κατά την άποψή μου, ο Ατρόμητος πρέπει να ξεφύγει από το επίπεδο του να είναι ευχαριστημένος επειδή παίζει καλή μπάλα! Δεν θέλουμε άλλα “μπράβο” για την απόδοσή μας! Πρέπει να αρχίσουμε να διεκδικούμε το κάτι παραπάνω, δηλαδή ένα τρόπαιο όπως το Κύπελλο ή μία πρόκριση στην Ευρώπη... Όλα αυτά, όμως, θέλουν δουλειά και υπομονή! Πρέπει, όμως, να κοιτάμε ψηλότερα!»

-Με τον ΟΦΗ γιατί χώρισαν οι δρόμοι σας;

«Όλες οι δουλειές έχουν τα θετικά τους και τα αρνητικά τους! Στο Ηράκλειο, ξεκινήσαμε μία μεγάλη προσπάθεια με το Νίκο τον Μαχλά και παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίσαμε σε όλη την πορεία, πετύχαμε αρκετά πράγματα. Για διαφόρους λόγους, η συνεργασία μας έφτασε στο τέλος, αλλά χωρίσαμε έχοντας τις καλύτερες σχέσεις, ενώ θεωρώ ότι μέχρι να φύγω είχαμε θέσει τις βάσεις για την παραμονή του ΟΦΗ στην Superleague. Eιδικότερα μετά και την πρόσφατη νίκη επί του Άρη, νομίζω ότι η ομάδα – με βάση και το υλικό που έχει – έχει εξασφαλίσει κατά ένα μεγάλο ποσοστό τη σωτηρία της!»

-Το εφετινό πρωτάθλημα πως το βλέπετε;

«Ίσως είναι το χειρότερο όλων των εποχών, από πλευράς ανταγωνιστικότητας και θεάματος και ενδιαφέροντος! Ο Ολυμπιακός είναι από μία έως και δύο ταχύτητες πάνω από τους υπόλοιπους και δυστυχώς, η αγωνιστική κρίση έχει χτυπήσει τις δύο από τις τρεις παραδοσιακά “μεγάλες” ομάδες της Αθήνας, οι οποίες για διαφόρους λόγους η καθεμία, παρουσιάζουν “θλιβερή” εικόνα! Εύχομαι να βγουν γρήγορα από το οικονομικό αυτό αδιέξοδο, γιατί το ελληνικό πρωτάθλημα έχει ανάγκη τον δυνατό Παναθηναϊκό, την ισχυρή ΑΕΚ και την παραδοσιακή αντίσταση των δυνάμεων της Θεσσαλονίκης! Το μόνο καλό της οικονομικής κρίσης, είναι η εμπιστοσύνη που μοιραία δείχνουν οι ομάδες στα νέα παιδιά, που πραγματικά έχουν πολύ ταλέντο αλλά θα πρέπει να μάθουν να δουλεύουν, ανεξαρτήτως αν παίζουν καλά ή όχι κι αν αγωνίζονται ή μένουν στον πάγκο. Αν τα Ελληνόπουλα φτιάξουν τη νοοτροπία τους, τότε η Εθνική ομάδα έχει πολύ μέλλον!»