Ενάντια στην αγγλική λογική

Τελευταίο παράδειγμα η Σάουθαμπτον. 2-2 μέσα στο Στάμφορντ Μπριτζ με την Τσέλσι, δύο ήττες σε 12 ματς στην Πρέμιερ Λιγκ και ο Νάιτζελ Άντκινς, ο άνθρωπος που επανέφερε τους «Άγιους» στα σαλόνια, αποτελεί παρελθόν για να έρθει ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο. Ο κόσμος ξανά αντιδρά και ετοιμάζεται να κουνήσει λευκά μαντήλια, σε μια «ισπανική» αντίδραση. Αρκετοί προπονητές και άνθρωποι του ποδοσφαίρου εξέφρασαν την συμπαράστασή τους στον Άντκινς. Ο θρύλος της Σάουθαμπτον, Ματ Λε Τισιέ τόνισε ότι ο πρόεδρος Κορτέσε έχει κάνει την ομάδα «περίγελο».

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, μιλώντας πριν ανακοινωθεί από την Μπάγερν Μονάχου, αναφέρθηκε για τους λόγους που κάνουν την Πρέμιερ Λιγκ τόσο διαφορετική: «Στην Ιταλία, οι Λατίνοι θα σε υποστηρίξουν όταν κερδίζεις και όταν χάσεις θα σε σκοτώσουν. Στην Αγγλία πάντα μου προκαλούσε έκπληξη το πως ο κόσμος υποστήριζε πάντα και αυτό είναι ωραίο. Για αυτό, ίσως, ελπίζω να έχω την ευκαιρία να προπονήσω κάποια ομάδα εκεί. Πάντα έβρισκα το αγγλικό ποδόσφαιρο εντυπωσιακό, για το περιβάλλον, τον κόσμο και τους οπαδούς». Αυτή η διαφορετική προσέγγιση και νοοτροπία εκφραζόταν και στον τρόπο που οι διοικήσεις αντιμετώπιζαν τους προπονητές. Πέρυσι οι οπαδοί της Άστον Βίλα ήθελαν το κεφάλι του ΜακΛις επί πίνακι. Ο Σκωτσέζος «έβγαλε» τη χρονιά.

Η Λίβερπουλ πιστεύει στο σχέδιο του Μπρένταν Ρότζερς παρά τα αρνητικά αποτελέσματα. Ο Αρσέν Βενγκέρ έχει βρεθεί στο στόχαστρο πάμπολλες φορές και έχει ακουστεί αρκετές ότι αποχωρεί. Ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα. Οι άνθρωποι στις διοικήσεις κατανοούν ότι ένα επιτυχημένο ή ένα αποτυχημένο πρότζεκτ αποδεικνύεται σε βάθος χρόνου και θέτουν διάφορες παραμέτρους για την επιτυχία. Στους Gunners για παράδειγμα ο θετικός ισολογισμός αποτελεί ένα μεγάλο συν. Καιροσκοπικές αντιλήψεις και αποδιοπομπαίοι τράγοι δεν ταιριάζουν στην αγγλική ποδοσφαιρική κουλτούρα. Κι όμως. Τελευταία γίνονται πράξη.

Θα ήταν άδικο να πούμε ότι η εισροή κεφαλαίου από το εξωτερικό από μόνη της οδηγεί σε αυτή τη διαφορετική αντιμετώπιση. Και επίσης είναι δεδομένο ότι το φαινόμενο της γρήγορης αποπομπής προπονητών αποτελεί πραγματικότητα εδώ και κάποια χρόνια. Το θέμα αφορά αυτούς που διαχειρίζονται το χρήμα και τις τύχες των συλλόγων. Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς έχει δημιουργήσει... δεδικασμένο από τον τρόπο που φέρεται στους προπονητές και είναι ένας αρνητικός παράγοντας που σκέφτονται πολλοί που έχουν ακουστεί για τον πάγκο των «Μπλε». Στη Σάουθαμπτον η απόφαση για αλλαγή του προπονητή ανήκει στον Νικολά Κορτέσε, Ιταλό τραπεζίτη ο οποίος ανέλαβε τη διοίκηση όταν ο Γερμανο-Ελβετός βιομήχανος Μάρκους Λίμπχερ πήρε το σύλλογο το 2009.

Οι οπαδοί των «Αγίων» ετοιμάζονται να του κουνήσουν... λευκά μαντήλια, όπως συνηθίζεται στην Ισπανία, έτσι ώστε να καταλάβει και ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο. Στη Νότιγχαμ Φόρεστ ο Κουβετιανός μεγιστάνας που από το καλοκαίρι κάνει κουμάντο στο σύλλογο υποτίθεται ότι δεν ήταν ουρανοκατέβατος, αφού εδώ και αρκετά χρόνια ασχολείται με την πρωταθλήτρια του Κουβέιτ Κάντσια. Πήρε τον Σον Ο'Ντρίσκολ με τις ευλογίες των παικτών που τον λάτρευαν για να χτίσει ένα σύνολο που στο μέλλον θα διεκδικήσει την άνοδο.

Στα μέσα τον έπιασε μεγαλομανία. Απέλυσε τον Σον και έφερε τον ΜακΛις, κρίνοντας ότι η ομάδα πρέπει να ανέβει άμεσα. Παράλληλα, έδιωξε τον Φρανκ Κλαρκ, έναν άνθρωπο με τεράστια ιστορία που σέβεται όλος ο κόσμος. Έδιωξε επίσης και τον υπεύθυνο του τμήματος σκάουτινγκ, Κιθ Μπερτ, καθώς και τον επί 13 χρόνια διευθύνοντα σύμβουλο Μαρκ Άρθουρ, ο οποίος η αλήθεια είναι ότι δεν είχε μεγάλο έρεισμα στον κόσμο. Το θέμα είναι ότι «ξηλώνει» σιγά-σιγά την παλιά φρουρά, τακτική που δε ταιριάζει με την ιστορία του συλλόγου και την αγγλική νοοτροπία.

Κοινός τόπος σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις είναι ότι κουμάντο κάνουν άνθρωποι μακριά από την αγγλική λογική. Γιατί μπορεί κάποιος να μην είναι Άγγλος, αλλά να είναι εναρμονισμένος με την ποδοσφαιρική κουλτούρα του Νησιού ή να αφήνει άλλους να κάνουν κουμάντο. Όπως οι Αμερικάνοι στη Γιουνάιτεντ με τον Ντέιβιντ Γκιλ και φυσικά τον Σερ Άλεξ. Προφανώς και ο κόσμος έχει πολλά παράπονα από τη διαχείρισή τους και τη γιγάντωση των χρεών, αλλά αφήνουν το αγωνιστικό σε αυτούς που πρέπει. Τα αφεντικά της Σίτι πήραν τον Φεράν Σοριάνο και τον Τσίκι Μπεγιριστάιν από την Μπαρτσελόνα και ανέθεσαν τον ρόλο του επικεφαλής της ποδοσφαιρικής ανάπτυξης στον Πατρίκ Βιεϊρά.

Είναι δεδομένο ότι η φύση του ποδοσφαίρου μιας χώρας συνεχώς μεταβάλλεται, μετεξελίσσεται. Και οι διαστάσεις αυτής της μετεξέλιξης εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες. Ένας επίκαιρος είναι η οικονομική δυσπραγία. Σε μια χώρα όπως η Αγγλία όμως, κάποιες αξίες πρέπει να προστατεύονται. Και οι μοναδικοί που δείχνουν διατεθειμένοι να τις υπερασπιστούν μέχρι τέλους είναι οι οπαδοί και κάποιοι αμετανόητοι ρομαντικοί εντός των συλλόγων.