Οδοιπορικό στα... μονοπάτια του Θρύλου!

Το gazzetta.gr ξεκινάει την αντίστροφη μέτρηση για τους αγώνες του Ολυμπιακού στην Ευρώπη μετά από αποστολή 5 ημερών στην Ισπανία. Βρεθήκαμε στην Βαλένθια και επιστρέψαμε γεμάτοι με εικόνες, αναμνήσεις, μεγάλη θεματολογία για τους Ερυθρόλευκους αλλά και την προσεχή αντίπαλό τους στους «32» του Europa League, Λεβάντε. Μιλήσαμε με πολλούς ανθρώπους του ποδοσφαίρου και μέχρι τον αγώνα του «Θιουτάτ ντε Βαλένθια» μείνετε on-line αφού ακολουθεί τσουνάμι θεμάτων και αναλύσεων...

Φύγαμε για Βαλένθια…
Αφύπνιση στις 4:00 και 5 παρά κάτι εκκίνηση προς το αεροδρόμιο. Βαλίτσες στο χέρι και πρώτος προορισμός η Ζυρίχη, αφού δεν υπάρχουν απευθείας πτήσεις προς Βαλένθια. Οπότε για όσους δεν θα ακολουθήσουν τον Ολυμπιακό με πτήση τσάρτερ (κάτι που συνιστούμε για την αποφυγή μεγάλης ταλαιπωρίας 8-10 ωρών), το πιο πιθανό είναι να συμβούν τα εξής.... Η πρώτη τέλεια εικόνα του ταξιδιού είναι μόλις φτάνεις πάνω από την Ελβετία με τις κατάλευκες Αλπεις, να σε κάνουν να μην μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από το παράθυρο, με το χιόνι να έχει αφήσει ξεσκέπαστα ελάχιστα σημεία της πάλλευκης οροσειράς.

Η πρόκριση του Ολυμπιακού εις βάρος της Λεβάντε προσφέρεται σε απόδοση 1.80 στη vistabet

Επειτα από 2,5 ώρες φτάνεις στο «Kloten», το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας, όπου αμέσως συνειδητοποιήσεις ότι δεν πρόκειται να τη βγάλεις στο τσάμπα. Ειδικά αν πεινάσεις, σίγουρα μπορεί να αναπολήσεις τα τάπερ της μαμάς ή να μετανιώσεις που δεν αγόρασες κάνα σαντουιτσάκι από την Ελλάδα. Κορυφαίο όλων το club sandwich των 26,50 ευρώ, οπότε το τσάι των 7,00 και η μεσαία πίτσα των 20,00 ήταν μάλλον φυσιολογικές τιμές. Το layover εκεί μπορεί να φτάσει ακόμα και τις 4 ώρες, οι οποίες όμως δύναται να περάσουν γρήγορα. Το wi-fi του αεροδρομίου (δωρεάν μόνο για 60 λεπτά), με σύνδεση που κάνει το laptop να μοιάζει... αεροπλάνο, βοηθάει τον χρόνο μέχρι την επόμενη πτήση να περάσει κάπως πιο ξέγνοιαστα.

Απ' όσους πετάνε για Ζυρίχη οι μισοί και ίσως λιγότεροι συνεχίζουν στην επόμενη πτήση και μετά από συνολικά άλλες 2 ώρες στον αέρα προσγειώνεσαι στο «Manises» και πατάς Ισπανία. Η κούραση είναι μεγάλη, όμως αυτό που ακολουθεί θα σου δώσει έξτρα δύναμη για τη συνέχεια. Λίγη ξεκούραση στο ξενοδοχείο (εξαιρετικό το Ayre Astoria Palace, όπου διαμείναμε εμείς) στην Ciudad Vella (σ.σ.: το ιστορικό κέντρο και το καλύτερο μέρος για να βρείτε ξενοδοχείο και να κάνετε τα πάντα εκεί τριγύρω) και μετά ματσάρα για το Copa del Rey ανάμεσα σε Βαλένθια και Ρεάλ Μαδρίτης (έτσι τουλάχιστον το ζήσαμε εμείς που ήμασταν οι τυχεροί της υπόθεσης. Εσείς μάλλον θα τη βγάλετε με βολτούλα στο κέντρο).

Για μπίρα στου Manolo
Αυτό που συναντήσαμε έξω από το «Μεστάγια», ήταν μία υπέροχη δόση ποδοσφαιρικής κουλτούρας. Τα πράγματα ήταν πολύ χαλαρά λίγες ώρες πριν τη σέντρα, με οπαδούς των Νυχτερίδων όχι απλά να ανέχονται την παρουσία εκείνων της Ρεάλ, αλλά να συνυπάρχουν μαζί τους στο γρήγορο… κατέβασμα της μπίρας. Μοναδική ένδειξη αντιπαλότητας… οι αποδοκιμασίες στην άφιξη του λεωφορείου της Βασίλισσας και το πικάρισμα στον Κριστιάνο Ρονάλντο.

Το must έξω από το γήπεδο είναι το μπαρ του Manolo el del bombo, του πασίγνωστου Ισπανού με το τύμπανο, που θεωρείται ο πιο διάσημος οπαδός στον κόσμο. Εκεί γίνεται ένας μικρός χαμός. ΠΡΟΣΟΧΗ!!!! Μείνετε στις φωτογραφίες μαζί του και αποφύγετε να δοκιμάσετε οτιδήποτε μοιάζει με φαγητό. Απλά μοιάζει, δεν είναι!!! Ακριβώς απέναντι βρίσκεται και η μπουτίκ της ομάδας για τα σχετικά σουβενίρ.Ομορφες ποδοσφαιρικές εικόνες, ωραία εμπειρία, αλλά ας επιστρέψουμε στα της πόλης και του ταξιδιού…

Στη γειτονιά της Λεβάντε
Μία μέρα μετά, το πρόγραμμα έλεγε «Θιουτάτ ντε Βαλένθια». Αν δεν θέλεις να μπλέξεις με 4 αλλαγές γραμμών, μπορείς εύκολα και γρήγορα να φτάσεις με ένα ταξί στην barrio de Orriols και στο γήπεδο όπου θα βρεθεί σύντομα ο Ολυμπιακός για το πρώτο ματς των «32» του Europa League. Το γήπεδο μοιάζει με την Ριζούπολη (χωρίς το κενό πίσω από την μία εστία) και έχει χωρητικότητα 18.000 θέσεων. Πέρα από το αγωνιστικό που θα αναλυθεί σε άλλο άρθρο, το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμα και 500 οπαδοί του Ολυμπιακού μπορούν να νικήσουν στη μάχη της εξέδρας. Οι φίλαθλοι που είδαμε στο γήπεδο ήταν στην πλειονότητα κάποιας ηλικίας, ενδεικτικό ότι μόνο οι παλαιότεροι έχουν μείνει να υποστηρίζουν την μπλε και κόκκινη ομάδα της πόλης, σε μία έδρα που κάθε άλλο παρά φόβητρο αποτελεί.

*Στο βίντεο πιο πάνω μπορείται να δείτε μίνι συνομιλία με φίλους της Λεβάντε που κρατούσαν κασκόλ μισά της ομάδας τους και μισά του Ολυμπιακού. Οσον αφορά το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα του αγώνα με τους Ερυθρόλευκους στην Ισπανία απάντησαν με ένα στόμα «2-0» ενώ όταν τους είπαμε ότι θα σκοράρει ο Νίκος Καράμπελας ήταν αφοπλιστικοί. «Ε ναι, αφού ο Γκέκας δεν μπορεί να το κάνει!».

Πολιτισμός και καρχαρίες
Οι Βαλενθιάνοι μιλούν κάτι σαν διάλεκτο που μοιάζει πολύ και μάλλον είναι παρεμφερής με τα καταλανικά. Στους δρόμους πολλές οδοί γράφονται διαφορετικά από τον χάρτη και αυτό θα σας μπερδέψει στα σίγουρα. Η πόλη έχει πληθυσμό κοντά στο ένα εκατομμύριο κατοίκους και το κέντρο της δεν έχει καμία μα καμία σχέση με αυτό της Αθήνας, ούτε με της Θεσσαλονίκης.

Με δρόμους με 3-4 λωρίδες κυκλοφορίας και παρκαρισμένα αυτοκίνητα να μην υπάρχουν (πολλά υπόγεια πάρκινγκ), οι διαδρομές προς οποιαδήποτε κατεύθυνση είναι μία καθημερινή απόλαυση που δεν συναντάμε στα δικά μας μέρη. Κίνηση δεν δημιουργείται ποτέ, ενώ η φασαρία και το καυσαέριο είναι είδος προς εξαφάνιση με τα άπειρα υβριδικά ταξί να βρίσκονται μόνιμα στο… mute. Παντού υπάρχουν τεράστια πεζοδρόμια και δίπλα τους ποδηλατόδρομοι (όπου εμείς σαν αυθεντικοί Ελληνάρες δεν μπορούσαμε να συνηθίσουμε και πάντα περπατούσαμε μέσα σε αυτούς, ακούγοντας και τις σχετικές καταλανικές… ευχές των αναβατών).

Περιφερειακά και σε μορφή κύκλου από το κέντρο της πόλης βρίσκεται τεράστια έκταση με πράσινο που περιλαμβάνει χώρους άθλησης και πολλά πάρκα. Ολα αυτά συνδυασμένα με τις πολλές γέφυρες και την αρχιτεκτονική του γνωστού μας Βαλενθιάνου, Σαντιάγο Καλατράβα, δίνουν στην πόλη μία εκπληκτική σύγχρονη εικόνα, που όμως καταφέρνει να συνδυάζει ιδανικά κάτι από το παρελθόν.

Οσοι δεν έχουν αποκτήσει φοβία από τα «σαγόνια του καρχαρία», είναι τολμηροί και έχουν σκοπό να βρεθούν στο ωκεανογραφικό, μπορούν να πατήσουν στο βίντεο από κάτω για να δουν το εντυπωσιακό θηλαστικό να περνάει ακριβώς από πάνω τους...!

Εφόσον λοιπόν κάποιος βρεθεί εκεί, επιβάλλεται να επισκεφτεί το «τσουχτερό», αλλά εκπληκτικό Ωκεανογραφικό Μουσείο (εισόδος 27 ευρώ), ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο. Το συγκρότημα ονομάζεται «Ciutat de les Arts I de les Ciences» και πρόκειται για ένα σύμπλεγμα απίστευτου σχεδιασμού, δουλειά επίσης του Καλατράβα, στο οποίο ζουν 500 διαφορετικά είδη, μεταξύ των οποίων καρχαρίες, πιγκουίνοι, δελφίνια, θαλάσσια λιοντάρια και φάλαινες μπελούνγκα. Φυσικά στο συγκρότημα υπάρχουν και άλλοι χώροι για τους πιο ψαγμένους, όπως ένα εξαιρετικό πλανητάριο και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας ή εκείνο των Τεχνών και των Γραμμάτων.

Παέγια και άφθονο αλκοόλ
Επειτα απ’ όλα αυτά θα πεινάσεις. Δεν γίνεται να μην δοκιμάσεις το τοπικό προϊόν. Εμείς πάντως ήμασταν τυχεροί αφού πρώτα ρωτήσαμε τον πιο «παλιό» του ξενοδοχείου και μας έστειλε στο «Riua», ένα από τα πιο παλιά εστιατόρια της πόλης, στην Calle del Mar (οδός ντελ Μαρ) στην Barrio Carmen (γειτονιά Κάρμεν), εκεί δηλαδή, όπου γίνεται όλο το… παιχνίδι και το βράδυ. Η Παέγια (η μερίδα είναι για 2 άτομα) αποτελεί ανακάλυψη των Βαλενθιάνων από τα μέσα του 19ου αιώνα και η παραγγελία δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από Paella Valenciana. Λευκό ρύζι, κοτόπουλο, κουνέλι, φασόλια και φασολάκια σε ένα τεράστιο ταψί ολοκλήρωσαν την εμπειρία, ενώ αξίζει να θυμάται κανείς ότι σε ένα ποτήρι κρασί, χωρούσε σχεδόν... μισό μπουκάλι.

Καλά όλα αυτά, μα είναι για την ημέρα. Φυσικά υπάρχει και η νύχτα. Ας ξεκινήσουμε με αυτό που πρέπει να αποφύγετε (εκτός και αν είστε μπερμπάντηδες και δεν κουβαλάτε μαζί σας πολλά φράγκα) και έχει το φοβερό όνομα… barrio chino (κινέζικη γειτονιά), χωρίς όμως να έχει κινέζους, αλλά κορίτσια του δρόμου κτλ. Εμείς συνιστούμε το Radio City στην Santa Teresa για μερικά ποτά, καθώς αποτελεί μία ασφαλή και ποιοτική λύση για αρχικό χαλάρωμα, ενώ στη συνέχεια μετατρέπεται σε κάτι σαν ντίσκο. Το υπέροχο σε όλα τα μπαρ της πόλης είναι πως οι Βαλενθιάνοι είναι εκπληκτικά γαλαντόμοι και το κάθε ποτό που σου κοστίζει 5-6 ευρώ, είναι ουσιαστικά 2 σε 1.

Το νου σας…
Γενικότερα, μην περιμένετε να συναντήσετε έντονη νυχτερινή ζωή. Η Βαλένθια είναι μία υπέροχη-ανθρώπινη και προσεγμένη πόλη για να ζεις. Ωστόσο, παρά το μεσογειακό mood της, δεν έχει την νυχτερινή ζωή που θα της άρμοζε. Τα μπαράκια είναι περισσότερο… tapas bar και η παραλία δεν διαθέτει την περατζάδα που θα της έπρεπε και φυσικά υπάρχει αυστηρό ωράριο. Οι κάτοικοί της είναι ευγενικοί, κινούνται σε χαλαρούς, αλλά όχι τεμπέλικους ρυθμούς και τους αρέσει να γίνονται πολυλογάδες. Γι αυτό λοιπόν όσοι ακολουθήσετε τον Ολυμπιακό, να θυμάστε ορισμένες συμβουλές…



Τσεκάρετε τον καιρό. Θα εκπλαγείτε με το ότι κάνει το ίδιο ή και πιο πολύ ζέστη από την Αθήνα, αν και το βράδυ η θερμοκρασία πέφτει κατακόρυφα!

Με τέτοιο καιρό (αν είστε και τυχεροί) αξίζει να περπατήσετε. Είναι μία εξαιρετική και flat πόλη για… ξεποδάριασμα. Οπότε μην ξεχάσετε το αθλητικό υπόδημα!

Τα εμπορικά τους είναι ανοικτά το Σάββατο μέχρι το βράδυ, αλλά και την Κυριακή μέχρι το απόγευμα (σ.σ.: αυτό για όσους μείνουν λίγο περισσότερο στην πόλη)!

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ: Μετά τις 22:00 δεν επιτρέπεται πουθενά στην πόλη να αγοράσεις έστω και μία μπύρα. Απαγορεύεται αυστηρά η πώληση αλκοόλ και όχι μόνο να πίνεις στο δρόμο, αλλά ούτε και να πάρεις μαζί σου στο ξενοδοχείο. Αυτό μάλλον ήταν που μας έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση (προφανώς αρνητική), γιατί βρίσκεται εκτός της δικής μας πραγματικότητας! Οπότε μην ξεχαστείτε. Επειδή θα έχετε πάει εκεί για διακοπές, λίγο πριν δύσει ο ήλιος, μπείτε σε ένα mini market και ψωνίστε τα απαραίτητα. Ειδάλλως να ελπίζεται να πετύχετε κάποιον πλανόδιο μελαμψό τύπο με τσαντάκι πλάτης να σας μοσχοπουλήσει την πιο παράνομη μπύρα που έχετε πιει και να τρέχετε να κρυφτείτε λες και βρίσκεστε στην εποχή της ποταπαγόρευσης…

TIPS ΓΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗ ΒΑΛΕΝΘΙΑ: Όταν φτάσετε στη Βαλένθια, μπορείτε να πάρετε το μετρό. Μέχρι το κέντρο της πόλης το κόστος είναι 4 ευρώ. Εκεί αξίζει να προμηθευτείτε τις ειδικές κάρτες απεριορίστων διαδρομών που είναι ανά μέρες (σ.σ.: οι 3 μέρες κοστίζουν 11 ευρώ). Το μονό εισιτήριο είναι ακριβό (2,5 ευρώ).
Η διαδρομή από και προς το αεροδρόμιο με ταξί κοστίζει κανονικά 15 με 17 ευρώ, όμως οι «τασίστας» της Βαλένθια δεν χαλάνε τη διεθνή παράδοση και προσπαθούν να «σκοτώσουν» σε κάθε ευκαιρία τους τουρίστες με 35 και 40 ευρώ! Εμείς ήμασταν τυχεροί που γνωρίσαμε τον Ιβάν, που μας εξήγησε το φαινόμενο που ευδοκιμεί και στην πόλη του.
* Επίσης οι πιο δραστήριοι μπορούν να νοικιάσουν ποδήλατα. Οι κάτοικοι της με αυτά κυκλοφορούν και βοηθάει το ότι η πόλη δεν έχει ανηφόρες.