Ρεάλ Μαδρίτης και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εμφανίζονται σαν εχθροί, ωστόσο οι «Κόκκινοι Διάβολοι» είχαν βοηθηθεί από τη «Βασίλισσα» μετά την τραγωδία του Μονάχου. To gazzetta.gr θυμίζει τις σχέσεις του Σαντιάγο Μπερναμπέου με τον Σερ Ματ Μπάσμπι!
Τους χωρίζουν πολλά. Η αντιπαράθεση φούντωσε μετά την «αρπαγή» του Κριστιάνο Ρονάλντο, όταν ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, απελπισμένος που έχανε το αγαπημένο του παιδί το 2008, επιτέθηκε στους Μερένγκες, τονίζοντας ότι δεν πρόκειται να κάνει επαφές με αυτόν τον «συρφετό». Οι καταβολές και οι μύθοι της κάθε ομάδες φέρονταν να τις φέρνουν απέναντι και η αναμέτρησή τους για τους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ συγκεντρώνει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Η τραγωδία του Μονάχου όμως τις ένωσε.
Οι χαρισματικές προσωπικότητες του Σερ Ματ Μπάσμπι και του Σαντιάγο Μπερναμπέου ήρθαν κοντά και τον καιρό που η Γιουνάιτεντ γιάτρευε τις πληγές της από την τραγωδία, η Ρεάλ Μαδρίτης της προσέφερε χείρα βοηθείας. Την ενίσχυσε και οικονομικά και ψυχολογικά. Στο βιβλίο του Τζον Λούντεν με τίτλο «Μια ιστορία δύο πόλεων»,ο συγγραφέας εξηγεί τις σχέσεις που αναπτύχθηκαν. Και με αφορμή μια συνέντευξη που παραχώρησε στην«Independent», η βρετανική εφημερίδα ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας.
«Όταν κοιτάζεις πίσω στην ιστορία και βλέπεις τι έκανε η Ρεάλ Μαδρίτης για τη Γιουνάιτεντ μετά το Μόναχο. Είναι απίστευτο», τονίζει χαρακτηριστικά ο Λούντεν. Οι καλές σχέσεις ανάμεσα στον Μπερναμπέου και τον Μπάσμπι χτίστηκαν στον αλληλοσεβασμό. «Ο Μπάσμπι δεν είναι μόνο ο γενναιότερος, αλλά και ο σπουδαιότερος άνδρας που έχω γνωρίσει στο ποδόσφαιρο», έλεγε ο πρώην πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, ο οποίος έδωσε το όνομά του στην έδρα της ομάδας.
Οι σχέσεις των δύο συλλόγων ξεκίνησαν τον Απρίλο του 1957, όταν η Ρεάλ προκρίθηκε σε βάρος των Άγγλων με 5-3, αλλά η Γιουνάιτεντ την περιόρισε σε 2-2 μέσα στο Ολντ Τράφορντ. Λίγους μήνες μετά, τα «μωρά του Μπάσμπι»
αποδεκατίστηκαν από την μοιραία πτήση του Μονάχου. Η Γιουνάιτεντ μόλις είχε κερδίσει τον Ερυθρό Αστέρα και είχε προκριθεί στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Το όνειρο της κατάκτησης της κορυφής της Ευρώπης έφτανε στο τέλος του.
Η Γιουνάιτεντ έχασε στον ημιτελικό από τη Μίλαν τρεις μήνες μετά το δυστύχημα, ωστόσο οι Ροσονέρι ηττήθηκαν στον τελικό από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Μπερναμπέου αφιέρωσε το τρόπαιο στους χαμένους του φίλους από το Μάντεστερ και μάλιστα προσέφερε στη Γιουνάιτεντ το τρόπαιο ως φόρο τιμής, πρόταση που ωστόσο απορρίφθηκε. Και η κίνηση αυτή ήταν μεν συμβολική, ωστόσο υπήρχαν κι άλλες με περισσότερο... πρακτικό χαρακτήρα.
Η σημαντικότερη ίσως ήταν η συμφωνία για παραχώρηση του Αλφρέδο Ντι Στέφανο με τη μορφή δανεισμού, προκειμένου να βοηθήσει τους Άγγλους να βρουν ξανά τα πατήματά τους. «Ο Μπερναμπέου πήγε να δει τον Ντι Στέφανο για αυτό το λόγο. Ήταν διατεθειμένος να πάει μέχρι το τέλος της χρονιάς, με τη Γιουνάιτεντ να πληρώνει τις μισές απολαβές του και την Ρεάλ Μαδρίτης τις άλλες μισές. Αλλά η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία μπλόκαρε τη μετακίνηση, καθώς θα έπαιρνε τη θέση ενός επαγγελματία Βρετανού», αναφέρει ο Λούντεν στο βιβλίο του.
Έτσι, οι Μερένγκες βρήκαν άλλους τρόπους για να βοηθήσουν. Έφτιαξαν μία συλλεκτική σημαία προς τιμήν των νεκρών με τα ονόματά τους, δίνοντάς της το όνομα «πρωταθλητές της τιμής» και την πούλησαν στην Ισπανία για να συγκεντρώσουν χρήματα για τη Γιουνάιντεντ. Έγιναν προτάσεις στους τραυματίες, ψυχικά και σωματικά, να αναρρώσουν στις υπερπολυτελείς εγκαταστάσεις της Μαδρίτης χωρίς κανένα κόστος. Επίσης, έγιναν κάποια φιλικά με στόχο τη συλλογή χρημάτων ανάμεσα στις δύο ομάδες. Για τα φιλικά μακριά από την έδρα της η Ρεάλ Μαδρίτης χρέωνε... αδρά τους αντιπάλους της, αφού ήταν ομάδα που τραβούσε κόσμο.
Ωστόσο, ο Ισπανός πρόεδρος ξεκαθάρισε στους ανθρώπους από το Μάντσεστερ ότι μπορούν να δώσουν όσα θέλουν. Πέραν του χρηματικού, οι αγώνες αυτοί είχαν ξεχωριστή σημασία για τους «Διάβολους». «Η Γιουνάιτεντ δεν μπορούσε ούτε να ονειρευτεί την Ευρώπη, στόχος ήταν περισσότερο το να μείνει στην πρώτη κατηγορία. Οπότε η ιδέα του Μπάσμπι ήταν να κρατήσει την ιδέα της Ευρώπης ζωντανή για τον κόσμο και τους παίκτες. Έδωσε στους παίκτες μια ιδέα για το επίπεδο -του Πούσκας και του Ντι Στέφανο- που πρέπει να βρεθούν αν θέλουν να επιστρέψουν στην Ευρώπη», τονίζει ο Λούντεν στην Independent.
Τον Οκτώβριο του 1959 η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε με 6-1 το πρώτο φιλικό μπροστά σε 63.000 θεατές στο Old Trafford. Κέρδισε και τη ρεβάνς τον επόμενο μήνα με 6-5, ένα ματς το οποίο συγκέντρωσε 80.000 φίλαθλους, που χειροκρότησαν και τις δύο ομάδες. Το ίδιο βράδυ η Ρεάλ διοργάνωσε φιλανθρωπικό γεύμα για τις οικογένειες του Μονάχου. Το επόμενο φιλικό διεξήχθη τον Οκτώβριο του 1960, με τον Πούσκας και τον Ντι Στέφανο, τα μεγάλα αστέρια, να είναι αμφίβολοι λόγω τραυματισμών.
Ο Μπερναμπέου είπε στον Μπάσμπι ότι το παιχνίδι μπορεί να αναβληθεί, αλλά ο Άγγλος αρνήθηκε. Τόνισε ότι η ομάδα της Μαδρίτης έχει γίνει σαν οικογένεια για αυτούς. Η στάση του επηρέασε και τον Πούσκας με τον Ντι Στέφανο, οι οποίοι τελικά έπαιξαν και το ματς έληξε με νίκη 3-2 των blancos. H ψαλίδα σιγά-σιγά έκλεινε. Στο επόμενο φιλικό, τον Δεκέμβριο του 1961, οι «Κόκκινοι Διάβολοι» κέρδισαν με 3-1 στο Οld Trafford, ενώ τον Σεπτέμβριο που ακολούθησε πήραν τη νίκη με 0-2 στη Μαδρίτη. Εκείνη τη σεζόν κέρδισαν το Κύπελλο, τον πρώτο τους τίτλο μετά την τραγωδία του Μονάχου.
Στην πορεία για το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1968, δέκα χρόνια μετά το δυστύχημα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ απέκλεισε τη Ρεάλ Μαδρίτης στα ημιτελικά. «Αν έπρεπε να μας αποκλείσει κάποιος, είμαι χαρούμενος που το έκαναν αυτοί», τόνισε ο Μπερναμπέου. Ο τίτλος φυσικά αφιερώθηκε στους αδικοχαμένους του Μονάχου. Και μαζί με τους οπαδούς από το Μάντσεστερ που δακρυσμένοι ένιωσαν πως η ομάδα απότισε φόρο τιμής στα θύματα, η Κούπα προσέφερε ικανοποίηση και στους φίλους από τη Μαδρίτη που βοήθησαν στις δύσκολες στιγμές!