Yποφέρει στην κόντρα!

Από την ώρα που ολοκληρώθηκε το ματς του Ολυμπιακού μέχρι κι αυτή την ώρα διάβασα πολλές ενδιαφέρουσες και τεκμηριωμένες απόψεις για το τι έφταιξε για την βαριά ήττα των ερυθρόλευκων από την Λεβάντε. Για την κακή μέρα στην οποία βρέθηκε, τις ελλείψεις στο ρόστερ, την ατυχία, την διαιτησία, το αν ζύγισε σωστά το ματς ο Μίτσελ, το μη ανταγωνιστικό ελληνικό πρωτάθλημα κλπ. Και ποιος μπορεί να διαφωνήσει με τα περισσότερα, αν όχι όλα, απ’ αυτά;

Εν συντομία, όμως, κι επειδή σύντομα θα γίνει και ο επαναληπτικός, θα ήθελα να προσθέσω κι εγώ από την πλευρά μου δυο πραγματάκια ακόμα, που μάλλον έχουν περισσότερο να κάνουν με το τώρα. Δηλαδή, με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός και δεδομένων των συνθηκών (αλλαγή προπονητή, δεδομένο ρόστερ κλπ.).

Κοιλιά μετά την διακοπή

Από τις γιορτές και μετά ο Ολυμπιακός κάνει κοιλιά στην απόδοσή του. Η ομάδα δεν έχει σε καμία περίπτωση την ζωντάνια και την φρεσκάδα που είχε στο α’ μισό της σεζόν. Και ειδικά στην Ευρώπη όπου έτρεξε περισσότερο απ’ όλους τους αντιπάλους της, βάσει και των μετρήσεων της ΟΥΕΦΑ στο τσάμπιονς λιγκ.

Με την ψυχή στο στόμα

Ο Ολυμπιακός έχει κατεβάσει στροφές. Του βγαίνει σαφέστατα κούραση από τα συνεχόμενα ματς των προηγούμενων μηνών. Και ειδικά εκτός έδρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρωτάθλημα και τα τρία ματς που έχει δώσει μέσα στο 2013 μακριά από το Καραϊσκάκη (με Λεβαδειακό, Πανθρακικό, Αστέρα) τα έχει κερδίσει με την ψυχή στο στόμα και με 0-1 στα χασομέρια.

Κάνει μπαμ

Κάτι ότι έφυγε ένας παίκτης που πρόσθετε ιπποδύναμη από τα πλάγια (Τοροσίδης), κάτι το ντεφορμάρισμα του Αμπντούν που είναι ο μοναδικός που έχει τόσο εύκολη την διείσδυση, κάτι ότι σε μερικές θέσεις παίζουν οι ίδιοι και οι ίδιοι τόσο καιρό, κάτι ότι ο Μασάντο δεν είναι με τίποτα Ιμπαγάσα και ότι ο ποιοτικότερος όλων Ιμπαγάσα δεν είναι πια στα ντουζένια του, κάτι ότι σε θέσεις – κλειδιά του άξονα υπάρχουν τόσοι παίκτες πολύ άνω των 30 (Κοντρέρας, Μοντέστο, Ιμπαγάσα), κάτι η κούραση που κάνει μπαμ στον Μανιάτη και σιγά – σιγά συμπληρώνεται το παζλ.

Όποιος παίζει την κόντρα σωστά

Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός, και για τους παραπάνω λόγους, δείχνει πια ότι έχει τεράστιο πρόβλημα με τις ομάδες που τον παίζουν στην κόντρα. Κι όταν λέω στην κόντρα δεν μιλάω για όποιον παίζει κλειστά στο π.χ. Καραϊσκάκη και κοιτάει απλά να κλέψει αποτέλεσμα. Εννοώ τις ομάδες που παίζουν σωστά και οργανωμένα την κόντρα. Όπως ο Ατρόμητος και ο Αστέρας Τρίπολης.

Αργές αντιδράσεις

Τόσο οι Περιστεριώτες, όσο ειδικά ο Αστέρας είναι εκπαιδευμένοι και καλοδουλεμένοι σε βάθος χρόνου για να κτυπάνε στην αντεπίθεση. Και στα δυο πολύ πρόσφατα παιχνίδια ο Ολυμπιακός είχε τεράστιο πρόβλημα. Κάτι σαν οιωνός εν όψει Λεβάντε. Άλλο ότι στο ένα ματς με τον Ατρόμητο το πλήρωσε και στο άλλο όχι.

Ακόμα και με δέκα, όμως, όταν έμεινε ο Αστέρας, κυνήγησε στην αντεπίθεση ένα γκολ. Και παραλίγο να το πετύχει όσο ήταν στο 0-0 το ματς. Πάλι, δηλαδή, ο Ολυμπιακός δεν είχε τρόπο αντιμετώπισης. Είχε αργές αντιδράσεις, όπως και με τον Ατρόμητο, πολλά κενά και μακρινές αποστάσεις, έχανε μαρκαρίσματα και πιανόταν συχνά στον ύπνο.

Υποδειγματικά

Η Λεβάντε, για όποιον παρακολουθεί στοιχειωδώς πριμέρα, είναι μια ομάδα που παίζει υποδειγματικά την κόντρα. Αυτό είναι το στυλ της κι έτσι ακριβώς απονεύρωσε τον Ολυμπιακό. Που πάλι δεν είχε απαντήσεις.

Δεν του έμεινε οξυγόνο

Κάτι ακόμα που θεωρώ σημαντικό. Στην κατάσταση που είναι αυτή τη στιγμή οι περισσότεροι παίκτες του Ολυμπιακού, και όντας ντεφορμέ, το να δίνουν δυο ζόρικα παιχνίδια μέσα σε μερικά 24ωρα έχει, αναπόφευκτα, συνέπειες.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε στο 110% στην Τρίπολη. Το ήθελε το παιχνίδι όχι βαθμολογικά, αλλά επειδή προερχόταν από ήττα με τον Ατρόμητο και ήταν το πρώτο ματς του Μίτσελ. Σε ένα δύσκολο και βαρύ τερέν τα έδωσε όλα μέχρι το 90’. Οι παίκτες μετά το φινάλε στην Τρίπολη έδειχναν πραγματικά εξαντλημένοι. Κι όπως αποδείχθηκε δεν περίσσεψε αρκετό οξυγόνο και για ένα ακόμα σερί απαιτητικό σε ενέργεια εκτός έδρας ματς.

Οι 9 στους 11 ίδιοι

Από τους 11 με την Τρίπολη ξεκίνησαν βασικοί οι 9 με την Λεβάντε. Απλά αντί Παπάζογλου, Φετφατζίδη μπήκαν στην ενδεκάδα Μοντέστο και Βλαχοδήμος.

Ο Κοντρέρας στην κατάσταση που είναι και με τα χρόνια που κουβαλάει στην πλάτη του μπορεί να βγάλει δυο τέτοια ματς την εβδομάδα και να τρέχει να προφταίνει όταν του βγαίνουν στην κόντρα συνέχεια; Ο ντελικάτος αλλά αργός και καθόλου εκρηκτικός Φέισα μπορεί;

Ο Μανιάτης που είναι «εργαλείο» με τόσα 90λεπτα στα πόδια του αντέχει όλη την ώρα πάνω – κάτω; Ο Μασάντο που ναι μεν τρέχει φιλότιμα, αλλά δεν έχει εκρηκτικότητα και δύναμη, πώς θα κέρδιζε μονομαχίες χθες στην Ισπανία; Συν, βέβαια, ότι ο Μοντέστο πλέον δείχνει να μην έχει φρεσκάδα ακόμα κι όταν ξεκουράζεται αρκετά πια. Είναι και θέμα διαχείρισης, λοιπόν.

Ό,τι παίζει σήμερα

Το να αντιμετωπίσεις κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες μια ομάδα – και ειδικά της πριμέρα - που φεύγει σφαίρα στην κόντρα, ενώ εσύ δείχνεις άνευρος, ντεφορμέ και κουρασμένος, μοιάζει δύσκολο. Το ότι στον Ολυμπιακό ίσως πίστευαν κάτι διαφορετικό, το ότι κάποιοι δεν το περίμεναν κλπ., δεν πάει να πει και τίποτα. Η κάθε ομάδα και ο κάθε παίκτης είναι ό,τι παίζει τώρα. Σήμερα. Και σήμερα ο Ολυμπιακός είναι ντεφορμέ. Το δείχνει και στο πρωτάθλημα τόσο καιρό πια.

Αν προσθέσουμε αυτά, λοιπόν, συν όσα ήδη έχουν ειπωθεί (όχι αρκετές ισοβαρείς λύσεις στο ρόστερ, Χολέμπας ως «αμυντικός», ατυχία, τα δυο στραβά σφυρίγματα, έλλειψη ανταγωνισμού στην Ελλάδα, νοοτροπία κλπ.), τότε νομίζω ότι δεν ήταν και τελείως εκτός λογικής αυτό που είδαμε.