Ενας... προπονητής για την Τσέλσι

Οπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές περιπτώσεις, μία απλή είδηση έδωσε την αφορμή για προβληματισμό και διάθεση για... μαντεψιές. Ο Μανουέλ Πελεγκρίνι έριξε πόρτα στη Μάντσεστερ Σίτι! Απίθανο εάν αναλογιστείς τις δυνατότητες που θα του προσέφεραν οι Πολίτες, για να φτιάξει κάτι εκπληκτικό. Μεταγραφές, οργάνωση, ηρεμία, στήριξη (σ.σ.: εδώ έχουν κάνει τόση υπομονή με τον Μαντσίνι) και σε όλα αυτά είπε όχι, ενώ μάλιστα τον είχε πλησιάσει ο γνωστός του αθλητικός διευθυντής των Αγγλων, Τσίκι Μπεγκιριστάιν. Στην απάντηση του ο Χιλιανός τεχνικός αφού ευχαρίστησε, εξήγησε ότι έχει δώσει το λόγο του αλλού. Δηλαδή που... ;

Στη Μάλαγα δεν θα μείνει. Αν και έχει ακόμα έναν χρόνο συμβόλαιο, κάτι τον έχει ξεμυαλίσει και το ρεπορτάζ από την μεγαλούπολη της Ανδαλουσίας, μαρτυράει πως τους έχει ειδοποιήσει ότι το καλοκαίρι φεύγει. Και πάλι καλά δηλαδή που έκατσε και φέτος, μιας και ήταν από πέρσι φευγάτος με τα όσα προβλήματα είχε ο σύλλογος. Εν τω μεταξύ, περίπου 15 μέρες νωρίτερα είχε ρίξει ακόμα μία.... χυλόπιτα: στη Ρόμα. Ο Πελεγκρίνι (ή Πεγιεγρίνι όπως διαβάζεται κανονικά) είναι στα φόρτε του και δικαίως μετά τα όσα εντυπωσιακά κάνει με την χρεοκοπημένη -και χωρίς βάθος στο ρόστερ της- Μάλαγα σε Ισπανία και -κυρίως- Τσάμπιονς Λιγκ.

Ποια να είναι όμως η ομάδα με την οποία έχει συμφωνήσει; Θα ρισκάρω να γράψω το όνομα της Τσέλσι! Οι Μπλε τον είχαν πλησιάσει ξανά λίγο πριν δώσουν τη δουλειά στον Ράφα Μπενίτεθ. Τότε ο Χιλιανός τους είχε πει ότι δεν μπορεί να παρατήσει έτσι απλά τη Μάλαγα. Τώρα όμως ο δρόμος είναι ανοικτός ενόψει καλοκαιριού. Ο Μπενίτεθ θα φύγει όπως ήρθε και άλλος διαθέσιμος καλός κόουτς στην αγορά δεν υπάρχει (εκτός αν γίνει η τρέλα της επιστροφής Μουρίνιο που θεωρείται σχεδόν απίθανο). Γιατί ο Πελεγκρίνι είναι ένας εξαιρετικός, μα πάνω απ' όλα... κανονικός προπονητής. Επίσης οι ομάδες του διαχρονικά έπαιξαν επιθετικό ποδόσφαιρο και προσέφεραν θέαμα, πιάνοντας παράλληλα και τους στόχους τους.

Μόνο στη Ρεάλ δεν συνέβη το τρίτο σκέλος, αυτό με τα τρόπαια. Βέβαια δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο εκείνη τη σεζόν (2009-'10), όταν και βρέθηκε στο τιμόνι των Μαδριλένων. Απέναντι του είχε την πιο τέλεια Μπαρτσελόνα της εποχής Γκουαρδιόλα. Η δική του Ρεάλ έκανε την υπέρβαση της: μάζεψε 96 βαθμούς (από τους διαθέσιμους 114), είχε μόνο νίκες εντός (18), 13 επιτυχίες εκτός, έβαλε 97 γκολ (τότε το ρεκόρ όλων των εποχών ήταν 102) και έμεινε στην ιστορία ως ο κόουτς των Μερένγκες με το υψηλότερο ποσοστό νικών (81,58%) στην ιστορία του συλλόγου (σ.σ.: ξεπερνάει και τον Μουρίνιο) και όμως τερμάτισε 2η. Στο τέλος απολύθηκε επειδή ο Φλορεντίνο Πέρεθ ονειρευόταν μεγαλεία με τον Μουρίνιο.

Νωρίτερα με την μικρούλα Βιγιαρεάλ είχε κάνει απίθανα πράγματα, με κορυφαία όλων τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ το 2006 (σ.σ.: η πιο μικρή σε πληθυσμό πόλη που έχει φτάσει ποτέ εκεί) και την 2η θέση στην Πριμέρα το 2008. Για να μην πάμε και στα πιο παλιά και τις πολλές κούπες σε Χιλή και Αργεντινή (με δύο ομάδες). Ο Πελεγκρίνι διαθέτει όλα τα προσόντα για να κάνει δουλειά στην Τσέλσι. Εφόσον αληθεύει και γίνει ο γάμος, οι Λονδρέζοι θα έχουν για μόλις δεύτερη φορά μετά τη φυγή του Μουρίνιο, κανονικό προπονητή, δηλαδή τον μόνο με εξαίρεση τον Κάρλο Αντσελότι.

Τέτοιοι δεν ήταν ούτε οι βοηθοί Αβρααμ Γκραντ, Ρομπέρτο Ντι Ματέο ασχέτως εάν ήταν εκείνοι που έπαιξαν τους δύο μεγάλους τελικούς. Ο Λουίς Φελιπε Σκολάρι δεν έκανε για σύλλογο, ο Αντρέ Βίλας-Μπόας ήταν πολύ νέος και μάλλον ανέτοιμος για τόσο μεγάλα πράγματα (ή δεν τον στήριξαν αρκετά) και ο Ράφα Μπενίτεθ υπήρξε χαμένη υπόθεση εξ αρχής, έχοντας και τον κόσμο της ομάδας απέναντι του. Αντιθέτως, λίγο πριν τα 60 χρόνια του ο Πελεγκρίνι διεθέτει όλα τα εφόδια. Εμπειρία, εξαιρετικό προφίλ, καλό χειρισμό του Τύπου, τον τρόπο να στήνει θεματικά σύνολα και την όρεξη να κάνει κάτι σπουδαίοι στην τελευταία μεγάλη ευκαιρία της καριέρας του.

Στο «Στάμφορντ Μπριτζ» θα βρει όλα τα εργαλεία που του χρειάζονται για να στήσει κάτι αξιοθαύμαστο. Αυτό δηλαδή που ονειρεύεται τόσα χρόνια και ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς, ο οποίος ονειρεύεται να δει μία Τσέλσι που θα γράψει ιστορία με τις επιδόσεις της. Ο διπλός κίνδυνος στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Πελεγκρίνι να ζοριστεί στην προσαρμογή στην αγγλική πραγματικότητα.

Προσωπικά πιστεύω πως αυτό θα το ξεπεράσει εύκολα, μιας και θα έχει και κάμποσους Λατίνους (Ισπανούς, Νοτιοαμερικάνους) στο ρόστερ του. Αλλού βρίσκεται η μεγάλη παγίδα. Εκεί δηλαδή που ο ίδιος είχε δηλώσει μετά την αποχώρηση του από τη Ρεάλ, ότι παίχτηκε η απόλυση του: Στις διαφωνίες για τον μεταγραφικό σχεδιασμό. Ο Πελεγκρίνι έχει μάθει να είναι ο απόλυτος «άρχων» όπου έχει δουλέψει. Ο Πέρεθ τότε θέλησε να του επιβληθεί. Τι θα γίνει άραγε στην Τσέλσι, όπου τις μεταγραφές μόνο ο προπονητής δεν τις κάνει;

Follow me @jorgekaraman