Ο κανιβαλισμός στο «Katidis-gate»...
Οι αλαλαγμοί “σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν” συνεχίζονται και ο Βασίλης Σκουντής γράφει τη γνώμη του για τη χαζομάρα του ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, επικαλούμενος μια ιστορία από το γουότερ πόλο και το (σωστό) παράδειγμα του ΝΒΑ...
Στη χώρα η οποία έχει το διαχρονικό κουσούρι να υπερβάλλει στα ελάσσονα και να κάνει τουμπεκί ψιλοκομμένο στα μείζονα, δεν μου προξενεί καμία εντύπωση ό,τι κι αν έχει γραφτεί για την υπόθεση του Κατίδη. Ομολογώ βεβαίως ότι είτε μέσω του σιναφιού μας, είτε από τα ανεξέλεγκτα μέσα της κοινωνικής δικτύωσης που υποκαθιστούν πλέον την παραδοσιακή και συνεχώς διολισθαίνουσα δημοσιογραφία, το θέμα ξέφυγε από τα όρια και έγινε αντικείμενο άκρατου κανιβαλισμού, αλλά ας είναι...
Ολα τα 'χε λοιπόν η Μαριορή, το “Katidis-gate” της έλειπε, που μαζί με το (άλλης διάστασης) “Garcia-gate” στον ΠΑΟΚ έδωσαν νόημα όχι μονάχα στον κανιβαλισμό, αλλά και στον επίκαιρο, ελέω Αποκριών, καρναβαλισμό! Δεν ξέρω τι θα προσθέσει στον (δημοκρατικό αν μη τι άλλο) πλουραλισμό των απόψεων η δική μου, αλλά έχω την εντύπωση ότι το ζήτημα είναι πολύ πιο σοβαρό από το αν ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ κρίνεται (όπως και ο Δημήτρης Τσοβόλας στο Ειδικό Δικαστήριο του 1991, για το σκάνδαλο Κοσκωτά-Καλκάνη) ένοχος η βλαξ.
Αυτό δεν θα το απαντήσει τόσο η Ιστορία, όσο η κοινωνία, αρκεί βεβαίως να διατηρήσει την ψυχραιμία της και να μην παρασυρθεί και σε άλλες εκτροπές...
Εδώ βεβαίως θα μπορούσαν να λειτουργήσουν διάφορα επιχειρήματα στην υπερασπιστική γραμμή: από το “ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω” έως το αλησμόνητο “ουδείς ΄'ασφαλτος” της Αντζελας! Προφανώς όλοι μας, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, στα είκοσι μας κάναμε ένα σωρό βλακείες για τις οποίες αργότερα μετανιώσαμε κι αυτό δεν το γράφω για να δώσω άλλοθι στον Κατίδη, απλώς πρόκειται για μια πραγματικότητα...
Περισσότερο από αυτό καθαυτό το περισατατικό της Κυριακής, εγώ τρόμαξα από αυτό που μου είπε χθες το βράδυ ο διαπρεπής καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ο Σκεύος Παπαϊωάννου: “Σε μια χώρα, στην οποία σοβεί κιόλας η μεγάλη οικονομική κρίση και έχει απονομιμοποιηθεί κάθε έννοια πολιτικής, τέτοιες συμπεριφορές είναι μόνο η αρχή για ακόμη χειρότερες”!
Δεν ξέρω εάν ο καθηγητής θα αποδειχθεί μάντης κακών, αλλά η άποψη του που αποτελεί προϊόν επιστημοσύνης, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν. Συμφωνεί κιόλας με αυτό που είχε πει πριν από ενάμιση χρόνο, ο καθηγητής Εγκληματολογίας Γιάννης Πανούσης, ότι “όσο μαστίζει τον λαό η κρίση, τόσο θα αυξάνονται οι παραβατικές συμπεριφορές, οι ακρότητες, οι δολοφονίες, οι αυτοκτονίες και κάθε είδους εκτροπή από τους κανόνες”.
Για να επιστρέψω στο θέμα Κατίδη, δεν είμαι ο μόνος που εξεπλάγη (ασφαλώς αρνητικά) από τη σπουδή που επέδειξε η ΕΠΟ, αποφασίζοντας (προφανώς δια τηλεφωνικής περιφοράς) να τον αποκλείσει διαβίου από τις εθνικές ομάδες. Για τα εν πολλαίς αμαρτίαις πολιτικά κόμματα δεν το συζητώ: στη δική τους, συχνά ελαφρά και πάντως κομματική αντίληψη, ο Κατίδης δεν είναι τίποτε άλλο από μια ορντινάτσα και έναν βαλτό του Μιχαλολιάκου...
Ο Κατίδης ζήτησε ένα σωρό συγνώμες, αλλά επειδή είναι εθισμένος σε περίεργες αντιδράσεις (όπως η φασαρία για τον πανηγυρισμό του γκολ του Πετρόπουλου με τον Αρη, οι καυγάδες του με τον Λίνεν κοκ) δεν τον πιστεύει κανείς. Σαν την ιστορία με τον Γιάννη τον βοσκό, που έκανε πλάκα ότι του κλέβουν τα πρόβατα κι όταν στ' αλήθεια μπήκαν οι κλέφτες στο μαντρί του κι άρχισε να ζητεί βοήθεια, κανείς δεν του ' δωσε σημασία...
Να τον πετάξουμε στον Καιάδα, λοιπόν, ας συμβεί αυτό. Ας καταστραφεί ένα παιδί, που ούτως ή άλλως κάθε τρεις και λίγο αυτοκαταστρέφεται. Εάν κατ' αυτόν τον τρόπο θα ικανοποιηθεί η αδηφάγα κοινή γνώμη, ας μην καθυστερούμε άλλο: να συλληφθεί και να εκτελεσθεί αύριο το πρωϊ στο Γουδή!
Πέρα από την πλάκα τώρα, αν και τέτοια θέματα δεν μπορούν να γίνονται αντικείμενα αστεϊσμού, (πολύ φοβάμαι ότι) αυτή η υπόθεση ξεσκεπάζει κιόλας την αναισθησία του λαού μας για τη νέα γενιά. Βολεμένοι ή ξεβολεμένοι, όλοι μας, αδιαφορούμε για το ποια χώρα και ποια κουλτούρα και ποια πρότυπα θα παραδώσουμε στους επιγόνους μας και δεν δίνουμε δεκάρα τσακιστή εάν αυτή θα είναι μια καμένη γη...
Με το που έκανε τη... μαλακία του ο Κατίδης, έλαβα ένα πολύ ενδιαφέρον μήνυμα από τον τερματοφύλακα της ομάδας γουότερ πόλο του Ολυμπιακού και της εθνικής, το Νίκο Δεληγιάννη. Το παραθέτω αυτούσιο, δηλώνοντας a priori ότι όχι μόνο συμφωνώ, αλλά και επαυξάνω μέχρι κεραίας...
“ Βασίλη, θέλω να σου βάλω έναν προβληματισμό παραπάνω. Νομίζω πως στο ποδόσφαιρο μας (δεν ξέρω τι γίνεται παραέξω) λείπουν οι προπονητές-παιδαγωγοί. Οι προπονητές που εκτός από τεχνική και τακτική σε μαθαίνουν κιόλας να σκέφτεσαι και να βλέπεις πέρα από τη μύτη σου, ιδίως εάν είναι και μεγάλη σαν τη δική μου! Ο μεγάλος δάσκαλος Νίκολα Στάμενιτς,. Το 1994 όταν γύρισα από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων της Δουνκέρκης φορούσα στην προπόνηση της Γλυφάδας ένα ωραίο μπουρνούζι Arena, που το είχα ανταλλάξει με έναν παίκτη της εθνικής Γαλλίας. Μόλις λοιπόν με είδε ο μεγάλος δάσκαλος Νίκολα Στάμενιτς στην προπόνηση της Γλυφάδας, με φώναξε απέναντι για να μου μιλήσει ιδιωτικά και μου είπε το εξής: “Ακου Νίκο, εδώ είναι Ελλάδα και δεν θα ξαναφορέσεις ποτέ αυτό το μπουρνούζι στην πισίνα. Να φοράς το μπουρνούζι της Ελλάδας”!
Κατά τη γνώμη μου-συνεχίζει ο Δεληγιάννης- αυτό λέγεται διαπαιδαγώγηση. Η διαδικασία που βάζεις ένα παιδί να σκέφτεται πιο πέρα... Νομίζω λοιπόν ότι εάν στην ποδοσφαιρική Ελλάδα γινόταν κάτι αντίστοιχο, σαν αυτό που έκανε ο Στάμενιτς, την επομένη μέρα θα κυκλοφορούσαν πρωτοσέλιδα περί γραφικού και δυνάστη προπονητή, ο οποίος δεν έχει καλούς τρόπους. Αυτό εντέλει πιστεύω ότι κάνει κακό στους νεαρούς και ως επί το πλείστον απαίδευτους; αθλητές... “
ΥΓ: Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο παρά ένα υστερόγραφο made in USA! Προφανώς το αμερικανικό Life style δεν είναι το πλέον ενδεδειγμένο , αλλά ίσως η Πολιτεία και οι συντεταγμένοι φορείς του αθλητισμού, μπορούν να ακολουθήσουν το παράδειγμα του μπάσκετ. Κάθε καλοκαίρι λίγες μέρες πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος το ΝΒΑ μαζεύει σε ένα... στρατόπεδο συγκέντρωσης (sic) για ένα Σαββατοκύριακο όλους τους παίκτες οι οποίοι επιλέχθηκαν στο ντραφτ και τους υποβάλλει στο λεγόμενο “rookie orientation”.
Εξειδικευμένοι καθηγητές, επαγγελματίες σε διάφορους χώρους και παιδαγωγοί απευθύνονται προς τους εξήντα νεοφερμένους στη λίγκα παίκτες και τους δίνουν αυτό που λέει και ο τίτλος του προγράμματος, δηλαδή έναν προσανατολισμό, έναν μπούσουλα για τα πάντα: από το πώς πρέπει να ντύνονται μέχρι τι πρέπει να προσέχουν στις συνεντεύξεις τους και από το πώς πρέπει να αντιδρούν υπό πίεση ή υπό το κράτος του ενθουσιασμού μέχρι την άμυνα τους απέναντι στους επιτήδειους εκμεταλλευτές. Πέρα από το ανελέητο μπίρι-μπίρι τους μοιράζουν κιόλας ένα τεράστιο βιβλίο, στο οποίο αναφέρονται όλες οι οδηγίες προς ναυτιλλομένους στο ΝΒΑ με το νι και με το σίγμα...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
