Το «έγκλημα» με τον Χουάν και η σκληρή τιμωρία
Ισως θα ήταν ορθότερο να περιμένω το ματς ΠΑΣ Γιάννινα – ΑΕΚ για να γράψω. Δεν έχει ουσία. Για μένα ο Παναθηναϊκός δεν αποκλείστηκε χθες από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με το 0-0 εναντίον του υπέροχου 20χρονου Νίκου Γιαννακόπουλου. Απ΄ αυτό το ματς θα έχουμε να θυμόμαστε το ρεκόρ των 36 τελικών προσπαθειών στην Σούπερ Λίγκα. Για μένα η τελευταία ευκαιρία του Παναθηναϊκού ήταν την προηγούμενη αγωνιστική, όταν ο Ναζλίδης έγινε ο «Κουτσουπιάς» του 2013.
Όταν, δηλαδή, αφού είχε ηττηθεί ο ΠΑΣ στην Κρήτη, οι περισσότεροι παίκτες «νιαούρισαν», κορυφαίος με διαφορά ήταν ο Τάκης Σπυρόπουλος που ουσιαστικά έκανε ντεμπούτο, ο Φάμπρι χοροπηδούσε με τα «hijo de puta» στον πάγκο και η ήττα υπέγραψε και τον αποκλεισμό. Γιατί από τότε στο μυαλό μου η διαφορά ΠΑΣ – Παναθηναϊκού (τώρα έχει μπει στο χορό και η Ξάνθη…) ήταν έξι βαθμοί: εγώ υπολόγιζα και υπολογίζω ήττα του του Τριφυλλιού στο Φάληρο και εντός έδρας νίκη του ΠΑΣ επί της υποβιβασμένης Κέρκυρας.
Πάμε παρακάτω. Σε περίπου 15 ημέρες (22 Απριλίου) θα διεξαχθεί η γενική συνέλευση των μετόχων της ΠΑΕ και όπου να’ ναι θα εμφανιστούν τα κείμενα για τους αμέτοχους μετόχους. Δεν είμαι από εκείνους που θα υπερασπιστούν τον Βγενόπουλο (αν και μπορεί να συμμετάσχει πάλι με το 10%, για να… μην έχει να του πει κανένας τίποτα, έτσι νομίζει), τους Γιαννακόπουλους, τον Πατέρα, τον Πολέμη και τους άλλους. Νόμιμο ασφαλώς είναι να μην βάλουν χρήματα. Παναθηναϊκά ηθικό όμως, δεν είναι, ειδικά αυτή την περίοδο!
Αν δεν θέλουν πια να συμμετάσχουν με χρήμα σε οποιοδήποτε ποσοστό, ας παραχωρήσουν το μερίδιό τους σε όποιον θέλουν. Ας το δώσουν στον Ερασιτέχνη! Ας βγουν να πουν «κύριοι, δεν πρόκειται να συμβάλλουμε εκ νέου σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας και αν θέλουμε κάποια στιγμή να συνδράμουμε στην ομάδα θα το κάνουμε ανιδιοτελώς, με δωρεές». Αυτό θα έκανα εγώ και θα αποχωρούσα για να μην δημιουργούνται και ψευδαισθήσεις και αυταπάτες σε μερίδα φίλων του Παναθηναϊκού, ή στον Γιάννη Αλαφούζο.
Ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός στην πράξη έχει… καταργήσει τη λαϊκή βάση, που αποτελούσε τον πυρήνα του πλάνου του. Δεν υπάρχει καμία λαϊκή βάση στον Παναθηναϊκό πρακτικά! Ολες οι αποφάσεις λαμβάνονται από μια μικρή ομάδα ανθρώπων: τον Αλαφούζο και τους στενούς συνεργάτες του. Όπως δηλαδή παλαιότερα έκανε ο Βαρδινογιάννης και ο Πατέρας. Το μοντέλο είναι «προεδροκεντρικό» και συγκεντρωτικό. Και στην πρώτη σεζόν δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, είναι η αλήθεια, γιατί τα προβλήματα ήταν αμέτρητα και τα φορτώθηκε όλα, χωρίς αυτός να ήταν ο αρχικός στόχος του, ο Αλαφούζος! Δεν έχω πρόβλημα μ’ αυτό. Πρόβλημα έχω αν «πλασαριστεί» ότι ο Παναθηναϊκός διοικείται από τον… κόσμο του ή ότι τα μέλη της «Συμμαχίας» έχουν λόγο στη λήψη αποφάσεων.
Σ’ αυτή τη σεζόν, λοιπόν, που δυστυχώς και εντελώς απροσδόκητα για εκείνον, ο Αλαφούζος επωμίστηκε όλα τα βάρη (οικονομικά και όχι μόνο), «χάνοντας» γρήγορα τους δυο «πυλώνες» του πλάνου του (Γόντικας για το διοικητικό και Φερέιρα για το αγωνιστικό σκέλος), ένα ήταν το κομβικό λάθος του. Ένα ήταν το σφάλμα, με το οποίο θα μπορούσε να «διορθώσει» τις λανθασμένες αποφάσεις του καλοκαιριού και ως προς τη στρατηγική, και ως προς το μπάτζετ και ως προς το ρόστερ: η απόλυση του Χουάν Ραμόν Ρότσα!
Ναι, οι φίλοι του Παναθηναϊκού δεν συμμετείχαν στην «Συμμαχία» όπως περίμεναν οι διοικούντες. Ναι, οι μέτοχοι έμειναν (και θα παραμείνουν ίσως πλην Βγενόπουλου) αμέτοχοι. Όμως οι οικονομικές συνέπειες που επιφέρει ο αποκλεισμός από την Ευρώπη, είναι αποκλειστικά έργο αυτής της διοίκησης, η οποία σε πρωτάθλημα… 5 ομάδων θα οδηγήσει τελικά τον Παναθηναϊκό μάλλον στην 7η ή 8η θέση.
Αυτό που είδαμε χθες, θα το βλέπαμε στα περισσότερα ματς του β΄ γύρου. Ο Γιάννης Βονόρτας το είπε και το έκανε: «θα στηριχθώ στο πλάνο που είχαμε με τον Χουάν και ο Παναθηναϊκός θα είναι ο πολιορκητής του κάστρου, δεν θα περιμένει μέσα στο κάστρο». Ποδοσφαιρικά, δεν θα του «έβγαινε» σε 2-3 παιχνίδια. Αλλά ο Παναθηναϊκός α) δεν θα είχε γίνει μπάχαλο με τον Φάμπρι β) δεν θα είχε «φορτωθεί» παίκτες ενδεχομένως ισάξιους με αυτούς που έπαιξαν χθες, αλλά όχι απαραίτητους για μεταγραφές και έξτρα χρήματα (Εσπάρθα, Καζιγιάμα, Κάιπερ) γ) θα είχε βγει στην Ευρώπη γιατί στην Παιανία θα επικρατούσε ατμόσφαιρα ενότητας και ο Χουάν με τον Βονόρτα ήξεραν πώς να «ανεβάζουν» τους παίκτες μετά από «στραβή». δ) δεν θα είχαν χαθεί 4-6 εκατ. ευρώ από την Ευρώπη ε) (και σημαντικότερο): θα είχαν μπει οι βάσεις για τον Παναθηναϊκό της επόμενης σεζόν, ανανεωμένο, πιο «ελληνικό», πιο ισορροπημένο, με καλύτερη ατμόσφαιρα στην Παιανία και χωρίς τον κίνδυνο να παραιτηθεί το πολυτιμότερο ποδοσφαιρικό στέλεχος της ομάδας αυτή την περίοδο, ο Γιάννης Σαμαράς που κάνει σπουδαία δουλειά στην Ακαδημία και έφτασε στο «αμήν» πριν από 15 – 20 ημέρες.
Αν υπήρχε ο σωστός τρόπος, ο πολιτισμένος, ο «κανονικός», με συζήτηση και εξήγηση, όχι με ντρίμπλες και… συμβουλές, ο Χουάν θα είχε δεχθεί ακόμη και την οικονομική αναγκαιότητα του διαζυγίου με τους Βύντρα – Λάζαρο – «Σπυρό». Θα είχε σεβαστεί την απόφαση της διοίκησης και δεν θα έβγαινε σαν τον Φάμπρι να πει τέσσερις φορές πόσο καλός και πολύτιμος ήταν ο Λουκάς. Και θα είχε φροντίσει για την αναπλήρωσή τους. Δεν τον σεβάστηκαν όμως! Και αυτή την έλλειψη σεβασμού και το «εγώ» των διοικούντων μετά τη συνέντευξη Τύπου του Ρότσα στον Κορυδαλλό, ο Παναθηναϊκός θα την πληρώσει τώρα πανάκριβα. Με απώλεια 4-6 εκατ. ευρώ και εξορία στον καναπέ, μετά από 16 χρόνια, μόλις για τρίτη φορά στην ιστορία του εν Ελλάδι επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Follow me on Twitter: Seretinio
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
