Έπαψαν να είναι παιδιά

Ήταν μια στιγμή αμηχανίας, μία στιγμή που οι εικόνες του παρελθόντος περνούσαν βουβές από το μυαλό τους. Οι χιλιάδες κοινές παραστάσεις που έζησαν, ερχόντουσαν σε αντιδιαστολή με τα όσα έχουν μπει ανάμεσά τους.

Τα βλέμματα θολά. Είναι εκεί, αλλά δεν είναι εκεί τελικά. Ζούνε τη στιγμή, αλλά και χιλιάδες άλλες μαζί. Ταξιδεύουν, αλλά είναι ακίνητοι.

Γύρω τους, χιλιάδες κόσμος, αλλά ένα τζάμι είναι σαν να τους εξαφανίζει και τους απομονώνει. Μάρτυρας ο φωτογραφικός φακός, μάρτυρας και εγώ που γνωρίζω πως ήταν κάποτε.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο sportdog.gr