Ο άνθρωπος που νίκησε τον καρκίνο!

Για να μην κυκλοφορείς ανασφάλιστος, ασφάλισε το αυτοκίνητό σου τώρα στην Anytime!

Ήταν πριν από δύο Σάββατα, στις 6 Απριλίου, όταν ο Ερικ Αμπιντάλ ξαναπάτησε το χορτάρι του Καμπ Νου, για να παίξει ποδόσφαιρο. Η στιγμή ήταν πολύ συγκινητική, όπως και η υποδοχή που του επεφύλαξαν οι φίλοι της αγαπημένης του Μπάρτσα.

Σχεδόν 100 χιλιάδες άνθρωποι, όρθιοι, χειροκροτούσαν ένα νικητή της ζωής. Ο Ερικ Αμπιντάλ επέστρεφε στο γήπεδο μετά από απουσία μεγαλύτερη του ενός έτους, έχοντας νικήσει τον καρκίνο. Συγκλονιστική ως εικόνα.

Παρά ταύτα όταν το παρακολούθησα να συμβαίνει δεν είχα αντιληφθεί, στην πραγματική του διάσταση, το γεγονός. Δεν είχα αναλογιστεί, όσο θα όφειλα, το μεγαλείο και τη δύναμη της ψυχής, αυτού του παιδιού. Τα αντιλήφθηκα όταν είδα την συνέντευξή που έδωσε πριν λίγες μέρες στο γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι TF1.

Ο Ερικ Αμπιντάλ αποφάσισε μέσα από την τηλεόραση να μοιραστεί με όλο τον κόσμο, την περιπέτεια της υγείας του, μιλώντας για αυτήν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Απλώς για όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν, αναφέρω ότι στον Αμπιντάλ είχε διαγνωστεί καρκίνος στο συκώτι, ο οποίος ήταν αδύνατον να θεραπευτεί με άλλον τρόπο πλην της μεταμόσχευσης.

Ο δότης του μοσχεύματος βρέθηκε και ο Ερικ Αμπιντάλ ξεκίνησε την συνέντευξη από αυτόν… «Ζω χάρη σε αυτόν και αυτός ζει μέσα από εμένα». Η εγχείρηση κράτησε αρκετές ώρες και οι πρώτες ιατρικές εκτιμήσεις ανέφεραν ότι ήταν απολύτως επιτυχημένη και ότι ο οργανισμός του Ερικ είχε αφομοιώσει πλήρως το μόσχευμα. Η αλήθεια είναι ότι για να φτάσουμε στην επιβεβαίωση αυτής της πρώτης εκτίμησης ο Αμπιντάλ χρειάστηκε να περάσει πολλά.

«Χρειάστηκε μετά το χειρουργείο της μεταμόσχευσης να κάνω άλλα 5 χειρουργεία σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι αλήθεια ότι υπέφερα πολύ. Συνολικά μέσα σε λίγες μέρες έχασα 19 κιλά» περιγράφει ο ίδιος και συνεχίζει. «Θυμάμαι μία Κυριακή που το στομάχι μου είχε γεμίσει υγρό. Πόναγα και υπέφερα τόσο πολύ που ζήτησα από τους γιατρούς να με ρίξουν σε κώμα για να ξεφύγω, να γλιτώσω από τον πόνο».

Εκείνες οι μέρες των συνεχόμενων χειρουργικών επεμβάσεων που είχαν εξασθενίσει τόσο πολύ τον οργανισμό του Ερικ Αμπιντάλ είχαν κάνει τους γιατρούς να σκέφτονται ότι την μεγάλη μάχη, η οποία είχε ως διακύβευμα να τον κρατήσουν στην ζωή, είχαν πιθανότητες να την κερδίσουν. Την άλλη μάχη, που τόσο πολύ ήθελε να δώσει ο Ερικ, «πρέπει να ξαναπαίξω ποδόσφαιρο», την θεωρούσαν χαμένη.

Ο Χουάν Κάρλος Βαλδεκάσας διευθυντής της κλινικής που χειρουργήθηκε ο Αμπιντάλ και ένας από τους χειρούργους που συμμετείχαν στην μεταμόσχευση και στις επόμενες επεμβάσεις που χρειάστηκαν, θυμάται: «Εκείνες τις ημέρες, ούτε καν μας περνούσε από το μυαλό ότι θα ξαναπαίξει ποδόσφαιρο. Το μόνο για το οποίο παλεύαμε, ήταν για να ζήσει. Ναι ξέρω θα ακουστεί κάπως κοινότυπο. Αλλά ότι ο Αμπιντάλ, σήμερα παίζει ποδόσφαιρο, σε αυτό το επίπεδο είναι ένα μικρό θαύμα». Μάλιστα ο Χουάν Κάρλος Βαλδεκάσας εξήγησε ότι ναι μεν οι πιθανότητες μετά από μία μεταμόσχευση, ο ασθενής να τα καταφέρει να ζήσει, είναι αρκετές, αλλά να επιστρέψει στον αθλητισμό και σε αυτό το επίπεδο, μηδαμινές. Δεν υπήρχε καν ιατρικό προηγούμενο. Επιπλέον η απώλεια βάρους 19 κιλών σε ένα τόσο γυμνασμένο σώμα, όπως του Αμπιντάλ, με ποσοστά λίπους σχεδόν ανύπαρκτα, ήταν σαν να είχε χάσει ένας… κοινός θνητός 40 ή 50 κιλά βάρους.

«Ναι είναι αλήθεια είμαι ένας μαχητής. Αυτό πλέον το ξέρουν όλοι τώρα. Αλλα εγώ αυτή την μάχη δεν την έδωσα, απλά για να ζήσω. Την έδωσα για να επιστρέψω στην ζωή που είχα πριν την ασθένεια. Ήθελα να γυρίσω να παίξω ποδόσφαιρο και να κλείσω την καριέρα μου μέσα στο γήπεδο και όχι σε ένα νοσοκομείο» εξήγησε ο Αμπιντάλ, περιγράφοντας μάλλον με πολύ απλά λόγια, αυτό που οι γιατροί αποκαλούν «θαύμα».

Μέσα σε μερικούς μήνες καθημερινής προπόνησης και πολύ σκληρής δουλειάς, η οποία τον πρώτο καιρό ήταν και επίπονη, ο Αμπιντάλ πήρε τα πάντα πίσω. Πρώτα τα 19 κιλά που είχε αφήσει στα συνεχόμενα χειρουργεία. Μετά την μυϊκή μάζα και την δύναμη που χρειάζεται για να παίξεις σε αυτό το επίπεδο και στο τέλος, το κέφι του για ποδόσφαιρο. Τα πήρε όλα πίσω και μπήκε στο πρόγραμμα προπονήσεων μαζί με την υπόλοιπη ομάδα. Στις 6 Απριλίου πήρε απλόχερα κι’ αυτό για το οποίο μόχθησε όσο κανείς άλλος στην ιστορία του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Το χειροκρότημα από 100 χιλιάδες ανθρώπους που ήταν στις κερκίδες του Καμπ Νου.

Οι γιατροί μοιάζουν πλέον πολύ αισιόδοξοι: «Ναι είναι ένα πολύ ρεαλιστικό σενάριο ο Αμπιντάλ να παίξει άλλα δύο χρόνια επαγγελματικό ποδόσφαιρο πριν εγκαταλείψει την ενεργό δράση». Ο ίδιος δεν είναι αισιόδοξος, είναι σίγουρος. Ηδη απορεί γιατί η Μπάρτσα δεν του έχει προτείνει ακόμη το επόμενο συμβόλαιό, διετούς διάρκειας.

Δεν ξέρω, αν όντως, αυτό που συνέβη με τον Αμπιντάλ είναι ένα θαύμα. Ξέρω όμως με σιγουριά ότι τα θαύματα δεν κυκλοφορούν ελεύθερα εκεί έξω, αλλά αν ψάξουμε πολύ, μπορεί και να τα δούμε να κρύβονται μέσα μας….