Τα… πειράματα κοστίζουν

Όταν οι Άραβες απέκτησαν την Παρί είχαν λίγα αλλά συγκεκριμένα πράγματα στο μυαλό τους. Να ξοδέψουν πολλά (για τα γαλλικά δεδομένα) και να κατακτήσουν τίτλους. Πλησιάζοντας στο τέλος της σεζόν κατάφεραν το πρώτο, όμως το δεύτερο παίζεται… Γιατί; Για απλούς, αλλά σημαντικούς λόγους. Ο Λεονάρντο κλήθηκε να αναλάβει ρόλο τεχνικού διευθυντή και από την πρώτη στιγμή δεν είδε με καλό μάτι την παρουσία του Αντουάν Κομπουαρέ στον πάγκο κυρίως λόγω… πρεστίζ. Τα ρεπορτάζ από την Γαλλία τον ήθελαν να ψάχνει αφορμή προκειμένου να τον… τελειώσει και λίγους μήνες αργότερα βρήκε την πρόφαση στον αποκλεισμό από τους ομίλους του Europa League, με την Παρί να μένει και εκτός Λιγκ Καπ (3-2 από Ντιζόν).

Τον περασμένο Δεκέμβριο ο Βραζιλιάνος - με τη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών - έφερε στη θέση του έναν προπονητή εγνωσμένης αξίας, όπως ο Κάρλο Αντσελότι. Κανείς δεν κατάλαβε το γιατί, καθώς ο πρόεδρος, Αλ Κελαϊφί, είχε θέσει ως στόχο την έξοδο στο Champions League και ο Κομπουαρέ είχε την Παρί στην κορυφή. Τέσσερις μήνες μετά η επιλογή του όχι μόνο δεν τον έχει δικαιώσει, αλλά η Μονπελιέ πλησιάζει όλο και περισσότερο στο να κάνει την μεγάλη έκπληξη και να κατακτήσει τον τίτλο. Η ομάδα του Ζιράρ βρίσκεται στην κορυφή και στο +2 από τους Παριζιάνους, που έμειναν και εκτός Κυπέλλου (3-1 από Λιόν στα προημιτελικά). Τι φταίει και ενώ ο Ιταλός πήρε την ομάδα στο ρετιρέ και στο +3 από τους «μονπελιερέ» έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο η Παρί να στέλνει κόσμο και κοσμάκι στον… κουβά κάθε αγωνιστική;

Θα ξεκινήσω από το γεγονός ότι η Λιγκ 1 έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Μπορείς να ξοδέψεις πολλά για να κάνεις την διαφορά, όμως αυτό δεν φτάνει, τουλάχιστον στο ξεκίνημα. Χρειάζεται να είσαι πάνω από όλα… ομάδα και να έχεις μακρόπνοο πλάνο με σταθερό κορμό. Η δυναστεία της Λιόν (η μοναδική στα τελευταία 20 χρόνια) το αποδεικνύει περίτρανα με προπονητές όπως οι Σαντινί, Λε Γκεν και Ουγιέ να δουλεύουν σταθερά σε συγκεκριμένο πρότζεκτ, με λίγες ακριβές μεταγραφές και επιτυχίες στην Ευρώπη. Όταν οι «λιονέ» εγκατέλειψαν αυτό το πλάνο και ο Ολάς έψαξε το κάτι παραπάνω, όλα τελείωσαν… Η βιασύνη οδηγεί σχεδόν πάντα σε λάθος αποφάσεις, με τον Λεοάρντο να αλλάζει προπονητή μεσούσης της σεζόν. Με την Παρί να βρίσκεται στην κορυφή και χρήματα να υπάρχουν για μεταγραφές θεώρησε ότι δύσκολα θα έβλεπε αυτά που βλέπει τώρα. Κι όμως…

Ο Αντσελότι έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος προπονητής στην ιστορία της Λιγκ 1 (6 εκατ. ευρώ ετησίως), όμως αυτό δεν αποτελεί ούτε προϋπόθεση ούτε πανάκεια επιτυχιών. Ο Ιταλός βρέθηκε σε ένα πρωτάθλημα που δεν γνώριζε, με παίκτες που δεν γνώριζε και κλήθηκε να οδηγήσει τους πρωτευουσιάνους στον πρώτο τους τίτλο εδώ και 18 χρόνια. Το ξεκίνημα ιδανικό. Τρεις νίκες στους ισάριθμους πρώτους αγώνες και όλα έδειχναν να λειτουργούν ρολόι. Οι αδυναμίες, όμως, αναδεικνύονται σε στιγμές κρίσης και κάπως έτσι έγινε και στην Παρί. Αρχικά ο νέος τεχνικός δεν άλλαξε πολλά. Άλεξ, Μάξγουελ και Μότα προστέθηκαν στο ρόστερ, ενώ η εισήγησή του για απόκτηση επιθετικού δεν πραγματοποιήθηκε, καθώς Πάτο και Τέβες έμειναν σε Μίλαν και Σίτι αντίστοιχα. Από τη τρίτη νίκη στη σειρά επί της Εβιάν (3-1) έχουν περάσει 76 ολόκληρες ημέρες και σε αυτό το διάστημα οι Παριζιάνοι προσέθεσαν μόλις 3 νίκες στο ρεκόρ τους, για να φτάσουν συνολικά τις 6 σε 13 αγώνες και ενώ με τον Κομπουαρέ είχαν 12 σε 19!

Και όχι μόνο αυτό, αλλά παρά την προσθήκη εξαιρετικών αμυντικά παικτών τον Ιανουάριο, οι επιδόσεις της Παρί είναι ακόμη χειρότερες. Με τον Κομπουαρέ οι πρωτευουσιάνοι είχαν την καλύτερη άμυνα στον πρώτο γύρο με 17 γκολ σε 19 αγώνες, ενώ από την στιγμή που ο Γάλλος απολύθηκε σε 13 αγώνες το παθητικό έχει ήδη φτάσει στα 17 γκολ , την 16η καλύτερη επίδοση στο 2012! Η αλλαγή στον πάγκο είχε ως αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει σαφής προσανατολισμός, τα συστήματα να αλλάζουν από αγώνα σε αγώνα – αλλά κατά τη διάρκειά τους – όπως και η ενδεκάδα, επιτρέποντας στην Μονπελιέ να μένει στην κορυφή. Μέχρι τώρα ο Αντσελότι έχει δοκιμάσει 4 διαφορετικά συστήματα, ενώ δεν έχει ξεκινήσει με την ίδια ενδεκάδα ούτε μία φορά σε σερί αγώνες! Έτσι, το ποσοστό νικών του έχει διαμορφωθεί στο 46% σε σχέση με το 63% του Κομπουαρέ και οι βαθμοί του ανά παιχνίδι να είναι 1,85 κατά μέσο όρο, σαφώς λιγότεροι από το 2,11 του προκατόχου του...

Η πρώτη ήττα στην Λιγκ 1 άργησε να έρθει (2-1 από Νανσί), όμως οι πολλές ισοπαλίες μπορεί να στοιχίσουν το πρωτάθλημα. Ο Ιταλός ξεκίνησε με το σύστημα του Κομπουαρέ (4-2-3-1), η έλευση του Μότα και ο τραυματισμός του Παστόρε άλλαξαν το σύστημα σε 4-3-2-1, κάποιες φορές η Παρί έπαιξε με 4-4-2, κάποιες με 4-3-3 και στο παιχνίδι με την Μαρσέιγ ήρθε η αποκορύφωση, καθώς οι Παριζιάνοι αγωνίστηκαν χωρίς επιθετικό! Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ισοπαλία με την Μπορντό (1-1) στο «Παρκ Ντε Πρενς» οι Παριζιάνοι άλλαξαν σύστημα 3 φορές, όμως και πάλι δεν κατάφεραν να φτάσουν στη νίκη, μένοντας μάλιστα πίσω στο σκορ. Κανένας δεν είναι σε θέση αυτή τη στιγμή να γνωρίζει – συμπεριλαμβανομένου και του Αντσελότι – ποιο είναι το σύστημα που αποδίδει καλύτερα και ποια η πιο δυνατή ενδεκάδα. Όλα αυτά και ενώ απομένουν έξι... στροφές για το τέλος!

Το επεισόδιο με τον Νενέ, που έμεινε εκτός αποστολής για το παιχνίδι με τη Νανσί, η ήττα 2-1 χωρίς τον Βραζιλιάνο και η επαναφορά του λίγες ημέρες αργότερα – αφού ζήτησε συγνώμη - είναι χαρακτηριστικά της έλλειψης λύσεων και του εκνευρισμού στο Παρίσι. Το πρότζεκτ μπορεί αρχικά να μην επέβαλε την κατάκτηση τίτλων άμεσα, όμως φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Λεονάρντο βιάστηκε να κάνει την αλλαγή και η ευθύνη βαραίνει μόνο τον ίδιο. Ο Αντσελότι προσπαθεί να περάσει τη δική του φιλοσοφία, όμως το ζητούμενο αυτή τη στιγμή είναι τα αποτελέσματα. Για να έρθουν, θα πρέπει να προχωρήσει σε πιο πρακτικές λύσεις από αυτές που έχει εφαρμόσει και να κερδίσει επιτέλους την εμπιστοσύνη των παικτών του, με τα αποδυτήρια να μυρίζουν… μπαρούτι. Οι δηλώσεις και ο εκνευρισμός του στη συνέντευξη τύπου μετά την ισοπαλία με την Οσέρ και η γκρίνια είναι πλέον εμφανή. Η σεζόν δεν έχει τελειώσει ακόμη, όμως η παρέα των Ζιρού και Μπελχαντά έχει δεδομένα το προβάδισμα…