Ένα ντέρμπι που... προϋπήρχε!

Τις περισσότερες φορές τα κλασσικά ντέρμπι ανάμεσα σε δύο ομάδες έχουν τις ρίζες τους σε κοινωνικοπολιτικά, ταξικά, πολιτικά, ακόμα και θρησκευτικά αίτια. Υπάρχουν παιχνίδια όπου τέτοιου είδους διαφορές έχουν πάψει να υπάρχουν, όπως για παράδειγμα το Ίντερ-Μίλαν. Υπάρχουν όμως και άλλες που δεν ξεχνιούνται, τουλάχιστον υποσυνείδητα. Το Σέλτικ-Ρέιντζερς, το περίφημο Old Firm, αποτελεί την χαρακτηριστική περίπτωση μεταφοράς στο γήπεδο μίας διαμάχης που χάνεται στο βάθος των χρόνων και έχει τόσο θρησκευτική, όσο και πολιτική βάση. Αν παραμερίσουμε τον θρησκευτικό παράγοντα, ο οποίος ιστορικά αποτελεί πεδίο σφοδρών αντιπαραθέσεων, το Tyne and Wear ντέρμπι ανάμεσα στη Νιούκαστλ και τη Σάντερλαντ, οποίες τίθενται αντιμέτωπες την Κυριακή (04/03, 14:00) αποτελεί μία ιδιαίτερη περίπτωση «πολέμου» που έχει μεταφερθεί στον αγωνιστικό χώρο. Η διαμάχη μεταξύ των δύο πόλεων, τις οποίες χωρίζουν μόλις 12 χιλιόμετρα, διαρκεί για αρκετούς αιώνες και προϋπάρχει του ποδοσφαίρου, που πήρε τη σύγχρονη μορφή του το 1863, για πάνω από 200 χρόνια!

Η ισοπαλία στο ματς Νιούκαστλ-Σάντερλαντ πληρώνει 3.30 στην sportingbet

Τα φυσικά σύνορα
Η περιοχή Tyne and Wear βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της Αγγλίας και πήρε το όνομά της από τους δύο ποταμούς που την περικυκλώνουν Πήρε επίσημη μορφή ως μητροπολιτική περιοχή, μορφή τοπικής αυτοδιοίκησης στο Νησί, το 1974, ενώνοντας το Βόρειο και το Νότιο Τίνισαϊντ, την πόλη του Νιούκαστλ, το Γκέιτσχεντ και το Σάντερλαντ. Πριν το 1974, το Νιούκαστλ και το Σάντερλαντ υπήρχαν σε ξεχωριστές περιοχές, με τον ποταμό Tyne να αποτελεί το φυσικό σύνορο που τις χώριζε.

Ο δρόμος του κάρβουνου
Κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα Μ.Χ, ο βασιλιάς Τσαρλς ο Πρώτος ευνοούσε... εμφανώς τους έμπορους από το Νιούκαστλ, δίνοντας τους περισσότερα δικαιώματα στο εμπόριο της Ανατολικής Αγγλίας. Το κάρβουνο αποτελούσε ήδη από τον 13ο αιώνα το βασικό προϊόν που εξήγαγαν στη Βορειοανατολική Αγγλία. Αποτέλεσμα αυτού ήταν οι έμποροι από το Wearside, όπου και βρίσκεται το Σάντερλαντ όχι απλά να είναι ριγμένοι, αλλά να αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, αφού αυτό ήταν το μοναδικό τους έσοδο μαζί με τον ποταμό και τη ναυσιπλοΐα. To Nιούκαστλ χαρακτηρίστηκε από ταξιδιώτη του 1635 ως «η πιο πλούσια πόλη στην ευρύτερη Αγγλία» και συνέχισε να έχει το πάνω χέρι στο εμπόριο κάρβουνου μέχρι τον 19ο αιώνα, την ώρα που η κατάσταση στη διπλανή πόλη δεν είχε καμία σχέση.

Το 1642, όταν και ξεκίνησε ο Βρετανικός Εμφύλιος Πόλεμος, το Νιούκαστλ είχε ξεκάθαρο συμφέρον να στηρίξει το στέμμα, όπως και έκανε. Το Σάντερλαντ, από την άλλη, τάχθηκε με την πλευρά του στρατηγού Όλιβερ Κρόμγουελ, ο οποίος σχημάτισε στρατό και πήρε θέση μάχης δίπλα στους Βουλευτές, που αποτελούσαν το αντίπαλο δέος του Βασιλιά. Ο στρατός του έμεινε στην ιστορία για την αποτελεσματικότητά του, για την τρομερή πειθαρχία και για το ήθος του. Ακόμα και όταν κέρδισε τον πόλεμο, ο Κρόμγουελ προσπάθησε να διαπραγματευτεί μία συνθήκη ειρήνης, δείχνοντας διατεθειμένος να αφήσει τον Τσαρλς να επιστρέψει στο θρόνο του, αλλά με περιορισμένο πεδίο δράσης, κάτι που οι υπόλοιποι Βουλευτές δεν δέχτηκαν. Γεγονός πάντως είναι, ότι η διαμάχη του Σάντερλαντ έλαβε και πολιτική χροιά. Οι πιστοί στο βασιλιά, απέναντι στους υποστηρικτές του Κοινοβουλίου.

Η μάχη του Μπόλντον Χιλ
Η σύγκρουση που σημάδεψε περισσότερο την διαμάχη των δύο πόλεων, έλαβε χώρα το Μάρτιο του 1644 στο λόφο Μπόλντον, ο οποίος βρίσκεται νότια του Σάντερλαντ και ουσιαστικά ανάμεσα στις δύο περιοχές. Ο στρατός των Σκωτσέζων είχε ανεπιτυχώς προσπαθήσει να επιτεθεί στο Νιούκαστλ, πριν μπει στο Σάντερλαντ, το οποίο είχε ταχθεί στο πλευρό του Κοινοβουλίου και έτσι πήρε το μέρος του. Η σύγκρουση απαιτούσε κινήσεις τακτικής, αφού και οι δύο πλευρές έδειχναν διστακτικές να προσεγγίσουν η μία την άλλη. Τα κανόνια ξεκίνησαν το τραγούδι τους και η κοιλάδα ανάμεσα στο λόφο γέμισε με νεκρούς στρατιώτες. Η πλευρά του Σάντερλαντ βγήκε τελικά νικήτρια από τη διαμάχη, το Νιούκαστλ έπεσε και για τη συνέχεια του Πολέμου, χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτική βάση για τους Δημοκρατικούς.

Η Επανάσταση των Ιακωβιτών
Κατά τη διάρκεια των αναταραχών ανάμεσα στο 1688 και 1746, που είχαν ως αφορμή το πολιτικό κίνημα που είχε ως στόχο την επιστροφή στο θρόνο του Βασιλιά Τζέιμς του Έβδομου και στη συνέχεια των διάδοχών του στον Οίκο των Στιούαρτ, η κόντρα στη Βορειοανατολική Αγγλία αναζωπυρώθηκε Η Επανάσταση των Ιακωβιτών, πήρε το όνομά της από τη μεταφορά του Τζέιμς στα λατινικά, που είναι Jacobus και αποτέλεσε αντίδραση στην εκθρόνιση του Βασιλιά Τζέιμς το 1688 και την αντικατάστασή του από την κόρη του Μέρι και τον πρώτο του Ξάδερφο, Γουίλιαμ. Το Νιούκαστλ υποστήριξε τον Βασιλιά και το Σάντερλαντ, το οποίο είχε δει μετά τον Αγγλικό Εμφύλιο βασιλικά διατάγματα να μειώνουν την εμπορική του δραστηριότητα, πήρε το μέρος των Στιούαρτ. Oι δύο γειτονικές πόλεις, πήραν ξανά θέσεις μάχης. Κατά τη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης, οι δύο όχθες του ποταμού στράφηκαν στη ναυπηγική, με την μέχρι πρότινος ριγμένη όσον αφορά το εμπόριο κάρβουνου Σάντερλαντ να αποκτά πιο στρατηγικές θέσεις.

Η μάχη της σύγχρονης εποχής
Τα στερεότυπα που καλλιεργούνταν από γενιά σε γενιά διατηρούσαν το πολεμικό κλίμα ανάμεσα στις δύο πλευρές, το οποίο πλέον είχε... ξεφύγει από τα όρια της λογικής! Έχει παρατηρηθεί ότι υπάρχουν Άγγλοι που υποστηρίζουν τη Νιούκαστλ και αρνούνται να φάνε μπέικον επειδή είναι... κόκκινο με άσπρες ρίγες! Παράλληλα, υπήρξε μαζικό μποϊκοτάζ συγκεκριμένης μάρκας δημητριακών στο Σάντερλαντ, επειδή η φίρμα του ήταν από το Νιούκαστλ. Το Μάρτιο του 2000, περίπου 70 οπαδοί της Σάντερλαντ και της Νιούκαστλ συγκρούστηκαν πάνω στο Φέρι Μποτ που διασχίζει τον ποταμό Tyne, σε ένα από τα πιο σοβαρά επεισόδια που γίνονται με αφορμή το ποδόσφαιρο στη Βρετανία, σύμφωνα με τον Guardian.

Προέκυψε κατόπιν ραντεβού και χωρίς να είναι μέρα αγώνα, με την αστυνομία να κάνει λόγιο για «σεβαστούς άνδρες και πατέρες», που αποφάσισαν να συγκρουστούν με μαχαίρια, ρόπαλα και τούβλα. Ένας άνθρωπος έμεινε με μόνιμη εγκεφαλική βλάβη, δεκάδες τραυματίστηκαν βαριά και άλλοι τόσοι συνελήφθησαν. Το 2006 συνέβησαν επεισόδια μεγάλης έκτασης, τα οποία συνδυάστηκαν με την... αλόγιστη χρήση βίας της αστυνομίας, η οποία ήταν υποψιασμένη. Πέραν από την αναβίωση των συγκρούσεων του εμφύλιου, υπάρχει ακόμα διάχυτο και ένα αίσθημα αδικίας στο Σάντερλαντ. Όπως τότε, που ο Βασιλιάς ευνοούσε τους καρβουνιάρηδες από το Νιούκαστλ.

Οι άνθρωποι από το ευρύτερο Ντέραμ πίστευαν για πάνω από μία δεκαετία ότι πληρώνουν φόρους για να κατασκευαστεί το Μετρό και το αεροδρόμιο στο Νιούκαστλ. Το 2002, όταν η γραμμή του Μετρό έφτασε στο Σάντερλαντ, αρκετοί κάτοικοι το... σνόμπαραν και προτιμούσαν άλλα μέσα μεταφοράς. Είδαν την γειτονική τους πόλη να γίνεται το κέντρο της Βορειοανατολικής Αγγλίας σε πολιτιστικό, επενδυτικό και τουριστικό επίπεδο, παρά το ότι η αναλογία κατοίκων είναι σχεδόν η ίδια. Η ιστορία επαναλαμβάνεται!

Mackems and Geordies
Οι πρώτοι είναι οι οπαδοί της Σάντερλαντ και οι δεύτεροι της Νιούκαστλ και τα προσωνύμιά τους έχουν ιστορικές ρίζες. Μία θεωρία αναφέρει ότι τo Geordie ενδέχεται να προέρχεται από τη στήριξη του Νιούκαστλ στον Βασιλιά Τζορτζ τον Δεύτερο το 1745, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης των Ιακωβιτών, ενώ το Mackem ενδέχεται να έχει ρίζες στη στήριξη του Σάντερλαντ στους «Blue Mac», τον στρατό των Σκωτσέζων κατά τη διάρκεια του εμφυλίου! Η πιο διαδεδομένη θεωρία όμως τονίζει ότι το Geordie ξεκίνησε από τις λάμπες ασφαλείας του George Stephenson «Geordie» που χρησιμοποιούσαν οι ανθρακωρύχοι του Νιούκαστλ και το Mackem από τον περιπαικτικό τρόπο που αντιμετωπίζονταν οι κατασκευαστές πλοίων του Σάντερλαντ. «Mak(e)'em and Tak(e)'em» τους έλεγαν χαρακτηριστικά, αφού ήξεραν ότι με το που τα κατασκευάσουν δεν θα μείνουν στην κατοχή τους, αλλά θα περάσουν στους πλούσιους της άλλης πλευράς του ποταμού!