Εύκολα ΑΕΚάρα, πολύ εύκολα όμως!

Είναι ντέρμπι που προτού αρχίσει η διεξαγωγή τους, μέρες πριν, έχεις ένα συναίσθημα ευχάριστο, ένα feeling πως όλα θα πάνε καλά και θα φτάσει η ομάδα στην κατάκτηση της νίκης... Αυτό ισχύει για το ματς που ζήσαμε στο ΟΑΚΑ και πραγματικά το γράφω προσωπικά από την Πέμπτη ήμουν (τουλάχιστον το έλεγα σε όσους με ρωτούσαν) σίγουρος ότι η ΑΕΚ θα πάρει εύκολα το ματσάκι.

Ετσι κι έγινε... Εύκολα κέρδισε η ΑΕΚάρα, πολύ εύκολα όμως. Η προηγούμενη τόσο εύκολη νίκη που θυμάμαι με το συγκεκριμένο αντίπαλο ήταν εκείνη με το... πάρτι του Χάρη Κοπιτσή. Και οφείλω να ομολογήσω πως δεν το περίμενα.

Η ΑΕΚ παρουσιάστηκε διαβασμένη και πολύ παθιασμένη για την κατάκτηση της νίκης. Θαρρεί κανείς πως η Ενωση διεκδικούσε τίτλο και όχι ο Παναθηναϊκός. Σε καμία στιγμή του ματς οι πράσινοι δεν δικαιολόγησαν τη... λύσσα που όφειλαν να είχαν μια και σε μία εβδομάδα θα υποδέχονταν τον Ολυμπιακό σε ένα παιχνίδι που υποτίθεται πως θα έκρινε σε μεγάλο βαθμό τον τίτλο.

Ο Νίκος Κωστένογλου ήταν σε καλύτερη μέρα από τον Ζεσουάλδο Φερέιρα στον οποίο οφείλω να βγάλω το... καπέλο και να αναγνωρίσω πως δεν ανήκει στην κατηγορία των γραφικών τεχνικών που προσπαθούν να βρουν το... άλλοθι της διαιτησίας για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Διότι ναι παίζει ο Καφές να είναι εκτεθειμένος και ίσως σε άλλες εποχές το μαρκάρισμα στον Χριστοδουλόπουλο να δινόταν πολύ εύκολα πέναλτι (για μένα ήταν), αλλά προσωπικά θεωρώ πως το μεγάλο μειονέκτημα του Παναθηναϊκού στο ντέρμπι με την ΑΕΚ είναι πως ξέχασε να κατέβει στον αγωνιστικό χώρο.

Οι «κιτρινόμαυροι» έκαναν ότι ήθελαν στον άξονα της μεσαίας γραμμής χάρη στην αγωνιστική κατάσταση του Φαμπιάν Βάργκας (εξαιρετικός) και στην πολύ καλή δουλειά (και στην καλύτερη φετινή εμφάνιση) του Γρηγόρη Μάκου ο οποίος αν δεν έκανε και τα πολλά αβίαστα λάθη στις μεταβιβάσεις του θα ήταν ο κορυφαίος της αναμέτρησης. Αυτός όμως ήταν ο Κολομβιανός μέσος...

Οι αλλαγές του Κωστένογλου ήταν σούπερ. Εβγαλε από την ομάδα τους κουρασμένους (και μάλλον ανέτοιμους) Καφέ και Σιαλμά, έριξε στο ματς τους Λαγό και Κλωναρίδη και οι δυο τους (με τη συμμετοχή του Λυμπερόπουλου) τελείωσαν το ντέρμπι στη φάση του υπέροχου δεύτερου γκολ της ΑΕΚ.

Μία υπόκλιση σε ποδοσφαιρικό επίπεδο αξίζει και στον Νικόλα Λυμπερόπουλο. Αναμφισβήτητα ανήκει στην κατηγορία των παικτών που ξεχώρισαν. Σούπερ κράτημα της μπάλας, σωστές τοποθετήσεις, γρήγορο και σωστό «σπάσιμο» της μπάλας στα άκρα και νικητής σε όλες τις προσωπικές... μάχες με τα στόπερ του Παναθηναϊκού.

Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια... Το ποδόσφαιρο είναι απλό. Η ΑΕΚ κέρδισε δίκαια και πολύ εύκολα, ο Παναθηναϊκός έχασε και το... γαμώτο παραμένει μια και πρόκειται για μία σπουδαία νίκη χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα αφού η Ενωση δεν είναι δυνατό να ικανοποιείται παλεύοντας για τη συμμετοχή της στα πλέι... Ωχ!

Υγ: Είναι κρίμα κι άδικο να μη δοθεί μία ουσιαστική και μόνιμη λύση για την αγαπημένη μας ομάδα. Είναι μαγαζί γωνία και δεν μπορώ να δεχτώ πως δεν υπάρχουν κάποιοι να το καταλάβουν, να το εκμεταλλευτούν και να απογειώσουν την ομάδα. Ο κόσμος της ΑΕΚ περιμένει καρτερικά, μία ελπίδα αρκεί, μία σπίθα για να ξεκινήσει η... λαίλαπα. Είναι κρίμα κι άδικο ρε γαμώτο...