«Μια δουλειά ρε παιδιά...»

Πέρυσι στο Ζάγκρεμπ, ήταν ο αρχιτέκτονας της κατάκτησης του αργυρού μεταλλίου από την Εθνική ομάδα πόλο στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα υγρού στίβου. Τον περασμένο Ιούλιο, στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Σαγκάης, οδήγησε την Εθνική ομάδα γυναικών στο πόλο στην πρώτη θέση κόσμο, διάκριση που αποτελεί την μεγαλύτερη επιτυχία ομαδικού αθλήματος στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.

Ο λόγος για τον Γιώργο Μορφέση, του οποίου η τεράστια συμβολή στις τελευταίες επιτυχίες της γυναικείας υδατοσφαίρισης, δεν στάθηκε αρκετή για να του χαρίσει την πρωτιά στις προτιμήσεις των αθλητικών συντακτών στην καθιερωμένη ψηφοφορία του ΠΣΑΤ για τους κορυφαίους της χρονιάς, την οποία στην κατηγορία του προπονητή πήρε ο “εκλέκτορας” της Εθνικής ποδοσφαίρου, Φερνάντο Σάντος.

Το gazzetta.gr επικοινώνησε με τον 42χρονο προπονητή και τον ρώτησε για το αν έχει παράπονο από το τελικό αποτέλεσμα που τον έφερε στην 2η θέση...

«Πως θα ζήσω αν φύγω από την Εθνική;»

«Παράπονο; Πλάκα μου κάνετε; Μόνο και μόνο που ένας προπονητής Εθνικής ομάδας πόλο γυναικών μπαίνει στην διαδικασία ανταγωνισμού με τον ομοσπονδιακό τεχνικό της Εθνικής ανδρών στο ποδόσφαιρο, που είναι το δημοφιλέστερο σπορ, αυτό λέει πολλά! Για μένα μεγαλύτερη σημασία έχει η βράβευση της Εθνικής γυναικών ως κορυφαίας για το 2011 από την ατομική διάκριση.

Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα για την προσωπική μου προβολή και το τελευταίο πράγμα που με θα ενδιέφερε είναι το βραβείο του κορυφαίου προπονητή... Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι η αδιαφορία της Πολιτείας προς το πρόσωπό μου... Έχω επανειλημμένα δηλώσει για έναν ακόμη χρόνο – όσο τρέχει το συμβόλαιό μου με την ομοσπονδία - θα ζω αποκλειστικά με τον μισθό του ομοσπονδιακού τεχνικού και κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί να μου προσφέρει μία θέση γυμναστή στο δημόσιο με την μορφή της ελάχιστης επιβράβευσης.

Προσέξτε, δεν ζητάω να προσληφθώ για να πάρω μία αργομισθία... Να δουλέψω θέλω για να αποκτήσω ένα σταθερό εισόδημα. Η δουλειά του προπονητή είναι εφήμερη και αύριο, μεθαύριο θα τελειώσει... Πως θα ζήσω; Τι θα κάνω όταν κάποια στιγμή δεν θα έχω ομάδα», αναρωτήθηκε ο Γιώργος Μορφέσης που ήδη προΐσταται της προετοιμασίας της Εθνικής υδατοσφαίρισης γυναικών για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Αϊντχόφεν (16-29 Ιανουαρίου).

«Τα προβλήματα δεν επηρεάζουν την διάθεση!»

«Έχουμε μπροστά μας έναν... Γολγοθά! Σε αντίθεση με τους άνδρες που οι χώρες που ανέβηκαν στο βάθρο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Σαγκάης, πήραν απευθείας το εισιτήριο για το Λονδίνο, στις γυναίκες τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά!

Για να δώσουμε το παρών στο Ολυμπιακό τουρνουά, πρέπει να μπούμε πρώτα στην τετράδα του Πανευρωπαϊκού για να μπορέσουμε να συμμετάσχουμε στο προολυμπιακό τουρνουά που θα γίνει στην Τεργέστη (16-25 Απριλίου) και θα δώσει 3 ή 4 εισιτήρια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες!

Μιλάμε για ένα εγχείρημα με πολύ υψηλό συντελεστή δυσκολίας και παρά τα προβλήματα (σ.σ.: δεν υπάρχει επαρκής ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ οι προπονήσεις το πρωί γίνονται στην πισίνα της Σχολής Ευελπίδων στη Βάρη και το βράδυ, μόνο για μιάμιση ώρα, στο Παπαστράτειο), τα κορίτσια έχουν μεράκι και πάθος, διάθεση που ξεχειλίζει και όταν πέφτουν στην πισίνα, τα ξεχνούν όλα...

Αν είχαμε πάρει και το πριμ από το περυσινό αργυρό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, όλα θα ήταν καλύτερα. Να μην μιλήσουμε καλύτερα για το αντίστοιχο φετινό... », κατέληξε ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής ομάδας πόλο γυναικών.