Χωρίς γραβάτα

Οι Αμερικάνοι, πρώτοι στην λογική ότι οι λεπτομέρειες στις κινήσεις ή στο ντύσιμο ενός πολιτικού λειτουργούν επικουρικά όταν ο ίδιος θέλει να περάσει κάποιο μήνυμα στους ψηφοφόρους, είναι οι πρώτοι που το αντιλήφθηκαν αυτό. Πιστοί – με αποδοχή θρησκευτικής προσήλωσης – στο politically correct στυλ, είχαν για τα δημόσια πρόσωπα του ανδρικού φύλλου μια άνευ όρων διαμορφωμένη λογική ότι η εμφάνιση με γραβάτα κολακεύει πρώτα απ’ όλα το κοινό. Τηλεοπτικοί κανόνες, επίσης, οικοδομήθηκαν πάνω στην ίδια θεωρία.

«Όταν μπαίνεις στο σπίτι κάποιου απρόσκλητος (σ.σ. μέσω της τηλεόρασης) οφείλεις να είσαι ευπρεπώς ενδεδυμένος. Πρώτα απ’ όλα γιατί σέβεσαι και τιμάς τον τηλεθεατή» υποστήριζαν με πάθος οι opinion leader της ενδυματολογίας.

Αυτά άλλαξαν, βέβαια, εδώ και πολύ καιρό και στην Αμερική. Κυρίως από τότε που εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή το φαινόμενο Ομπάμα. Ο μέχρι σήμερα πρόεδρος της Αμερικής που έκανε- άμα τη εμφάνισή του- τους επικοινωνιολόγους να αλλάζουν κανόνες και θεωρίες για να τον μελετήσουν καλύτερα, έδωσε άλλη βαρύτητα στο ελαφρύ ντύσιμο, με παντελόνι και πουκάμισο. Η λεπτομέρεια ότι είχε τα μανίκια σηκωμένα ερμηνευόταν σαν ετοιμότητα ή διάθεση (;) για δουλειά. Το στυλ αντέγραψε και ο Γιώργος Παπανδρέου, στα καθ’ ημάς (με την εικόνα μείναμε, η διάθεση μας τελείωσε νωρίς).

Διαβάστε το άρθρο στο aixmi.gr