
Στεφ Κάρι: Το «Golden Boy» του ΝΒΑ! (pics & vids)

«Αν δεν πέσεις, πώς το να σηκώνεσαι μοιάζει»;
Δεν καρφώνει, δεν βάζει εντυπωσιακά καλάθια, δεν δίνει εξωπραγματικές ασίστ, δεν έχει κανένα τρομερό κορμί, δεν είναι, σίγουρα, ο πιο φανταχτερός παίκτης του ΝΒΑ.
Αυτά που κάνει όμως ο Στεφ Κάρι μέσα στο παρκέ κάνουν το μπάσκετ πιο... απίστευτο και λίγο πιο μαγικό.
Η ευκολία που φεύγει η μπάλα από το χέρι του για να φτάσει στο καλάθι λες και έχει μαγνήτη σε κάνει να πατήσεις το replay και να παρατηρήσεις το σουτ.
Σουτ από αυτά που έχει μάθει να βάζει με χαρακτηριστική ευκολία.
Σουτ σαν αυτό που πετάει από την πόρτα σχεδόν των αποδυτηρίων πριν μπει μέσα για να ετοιμαστεί για τον αγώνα.
Σουτ που οι συμπαίκτες του πανηγυρίζουν πριν καν μπουν.
Σουτ που όλη η άμυνα πασχίζει για να κόψει και τελικά βλέπει την μπάλα να φτάνει με τον πιο «δύσκολο» τρόπο και πάλι στο διχτάκι.
Ο Βασίλης Σπανούλης είχε πει για εκείνον και με μια φράση του έδωσε όλη την εικόνα: «Ο Στεφ Κάρι είναι φαινόμενο, είναι φοβερός. Καλό είναι να μην τον βλέπει ο κόσμος και τα παιδιά, γιατί αν προσπαθήσουν να κάνουν το ίδιο θα απογοητευτούν».
Ο Στεφ Κάρι είναι φαινόμενο. Ένα φαινόμενο που έχουμε την τύχη να ζούμε και να απολαμβάνουμε στην εποχή μας.
Έχει... μάθει να σουτάρει , αυτό προσφέρει στην ομάδα του και έτσι πορεύεται. Γεννήθηκε στις 14/3 του 1989 και «φόρεσε» το χαμόγελο από την πρώτη στιγμή.
Το πρόσωπο του σε κάνει να τον συμπαθείς από την πρώτη στιγμή.
Δεν έχει το δολοφονικό βλέμμα του ΛεΜπρόν ή την αυταρέσκεια του Χάρντεν, δεν είναι... ιδιαίτερος όπως ο Ουέστμπρουκ, ζει το παιχνίδι με τον δικό του τρόπο και αποτελεί ένας από τους πιο cool αστέρες του «μαγικού» κόσμου.
ΓΟΝΙΔΙΑΚΟ ΤΟ... ΘΕΜΑ
Το «μικρόβιο» βρίσκεται στα γονίδια. Ο Ντελ Κάρι το μετέδωσε στους γιους τους και εκείνοι το πήραν και το τελειοποίησαν.
Ο Ντελ μικρότερος υιός σε μια οικογένεια με κοριτσάκια επέλεξε το μπάσκετ για να ξεφύγει από το... ροζ. Και τα κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο.
Στεφ και Σεθ έπαιρναν την... μυρωδιά του ΝΒΑ από πιτσιρίκια και ίσως το όνειρο για εκείνους να ήταν λίγο πιο... πραγματικό από τα υπόλοιπα παιδιά.
Ίσως βέβαια η εξέλιξη της ιστορίας να έχει εντυπωσιάσει και τους ίδιους.
Ίσως τα όνειρα που έκανε ο Στεφ όταν σούταρε την μπάλα να μην... έφταναν σε αυτά που έχει καταφέρει.
Όμως τα χέρια του ήταν ευλογημένα. Έχουν την ευλογία να «ακούν» πιστά τις εντολές και τον οδηγούν μέχρι και σήμερα.
ΧΡΥΣΟΣΚΟΝΗ... ΝΤΡΑΖΕΝ
Πως ήταν δυνατόν ο Στεφ να αλλάξει μια μοίρα, που είχε γραφτεί για εκείνον με «μαγικό» τρόπο;
Το 1992 ο Ντελ Κάρι βρέθηκε «αντίπαλος» με τον Ντράζεν Πέτροβιτς τον διαγωνισμό τρίποντων για το All Star Game του Ορλάντο.
Την ώρα του διαγωνισμού ο μητέρα του αδικοχαμένου Ντράζεν κρατούσε στην αγκαλιά της τον πιτσιρικά Στεφ με τις δύο οικογένειες να αποκτούν μια βαθιά σχέση, που κράτησε μέσα στα χρόνια.
Έτσι όταν οι Ουόριορς κατέκτησαν το πρωτάθλημα το 2015 ο MVP της σεζόν επέλεξε να στείλει την φανέλα του από τους τελικούς στο μουσείο που είναι στην μνήμη του αδικοχαμένου παικταρά.
Ο λόγος δεν ήταν άλλος παρά για να τιμήσει με την σειρά του την βαριά κληρονομιά που έχει αφήσει στο άθλημα ο Πέτροβιτς, αλλά και τον ίδιο τον Κάρι.
ΜΙΑ ΖΩΗ... ΜΑΧΗΤΗΣ!
Αυτά που έχει κάνει ο Κάρι ήδη μέχρι τα 29 του είναι απίστευτα. Δεν είναι μόνο οι τίτλοι. Είναι που σε κάθε παιχνίδι ο Κάρι είναι ο... Κάρι.
Κάνει τα... δικά του, χαμογελάει και «σκοτώνει» τους αντιπάλους με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο.
Έχει παλέψει πολύ για να φτάσει εκεί που βρίσκεται σήμερα.
Οι Ουόριορς επέλεξαν τον Κάρι στο Νο.7 στο draft του 2009 και υπέγραψε με την ομάδα του Σαν Φρανσίσκο συμβόλαιο αξίας 12,7 εκατομμυρίων δολαρίων τον Ιούλιο του ίδιου έτους.
Το ντεμπούτο του στον «μαγικό» κόσμο έγινε στις 28 Οκτωβρίου κόντρα στους Ρόκετς, όπου και μέτρησε 14 πόντους και 7 ασίστ.
Στις 10 Φεβρουαρίου κατάφερε το πρώτο του triple double με 36 πόντους , 10 ριμπάουντ και 13 ασίστ σε νίκη επί των Κλίπερς. Τα πάντα φαινόντουσαν να παίρνουν τον δρόμο τους.
Ο Κάρι τέλειωσε την πρώτη του σεζόν με πρώτη με 17,5 πόντους , 5,9 ασίστ και 1,9 κλεψίματα σουτάροντας με 43,7% στα τρίποντα ενώ κατάφερε και μπήκε και στην καλύτερη πεντάδα των ρούκι.
Την επόμενη σαιζόν ο Κάρι μέτρησε 18,6 πόντους και 5,8 ασίστ με 44,2% στα τρίποντα ενώ το 93,4% ευστοχία στις ελεύθερες βολές ήταν το υψηλότερο εκείνη τη χρονιά στη λίγκα.
Πήρε μέρος στον διαγωνισμό δεξιοτήτων στο All Star Weekend τον οποίο και κέρδισε αλλά η συνέχεια δεν ήταν η ίδια.
Η ατυχία του χτύπησε την πόρτα και την σεζόν 2011-12 έμεινε το μεγαλύτερο μέρος εκτός.
Αγωνίστηκε μόνο στα 26 από τα 66 παιχνίδια που έδωσαν οι Ουόριορς και είχε τους χαμηλότερους μέσους όρους της καριέρας του σε πόντους, ριμπάουντ και ασίστ.
Τον Οκτώβριο του 2012 υπέγραψε ανανέωση με την ομάδα που ανδρώθηκε και καταλάβαινε πλέον ότι πρέπει να βγει μπροστά και να ηγηθεί της προσπάθειας.
Και έτσι έγινε. Τα ρεκόρ άρχισαν να διαδέχονται το ένα το άλλο και ο Κάρι βάζει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στα παρκέ του ΝΒΑ.
Οδήγησε την ομάδα του στα Playoffs για πρώτη φορά στην ιστορία τους και τα πάντα είχαν αλλάξει. Δύο χρονιές με ισάριθμούς αποκλεισμούς ήταν αρκετές και ο Στεφ πλέον είχε μεγαλώσει.
Ο Κερ πήρε τα ηνία της ομάδας και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Όπως και αυτά που έκανε μέσα στο παρκέ ο νεαρός γκαρντ.
Το πρωτάθλημα του 2015 έχει πάνω την υπογραφή του και η ιστορία συνεχίζει να γράφει το όνομα του.
«Μυθικά» τα πράγματα που πετυχαίνει, που «ακολουθούν» την τροχιά της μπάλας όταν φεύγει από τα χέρια του.
Φτάνουν στον στόχο και κάνουν θόρυβο με το πόσο εντυπωσιακά είναι.
ΕΝΤΟΣ, ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ... ΠΑΡΑΠΕΡΑ!
Ο γκαρντ των Ουόριορς σε κάθε φάση του «παιχνιδιού» του ΝΒΑ είναι εξαιρετικός.
Ξεκινάει από το ζέσταμα, τραβώντας πάνω του όλες τις κάμερες είτε με τα σουτ του, είτε με τις ντρίμπλες του, είτε με το σόου που κάνει.
Συνεχίζει μέσα στο παιχνίδι που δεν κάνει κάτι παραπάνω από το να ψάχνει τον ελάχιστο χώρο που μπορεί να του δώσουν οι αντίπαλοι για να εκτελέσει και τελειώνει με τις συνεντεύξεις, που πρέπει να ομολογήσουμε ότι εκεί έχει και βοήθεια.
Πατέρας από πιτσιρικάς, προβάλει ένα μοναδικό πρότυπο προς τα έξω.
Μοναδικός με τα παιδιά και με τους δημοσιογράφους, με την σύζυγο και την κόρη του να κλέβουν την παράσταση ο Κάρι έχει χτίσει τον χαρακτήρα του με τα πιο γερά θεμέλια.
Και αυτά είναι μόνο ελάχιστα από εκείνα που τον κάνουν τόσο μοναδικό σε έναν... κόσμο ψάχνει πρότυπο να πατήσεις για να ξεχωρίσεις.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΕΦ!
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
Kobeef
Κακός στους τελικούς ρε παιδιά, πάμε καλά? 25 πόντους με 40-45% είχε. Κατώτερος των προσδοκιών ίσως, αλλά ο τύπος είχε ανεβάσει σε δυσθεώρητο ύψος τον πήχη με τις εξωγήινες regular season του. Όσο για το ζήτημα αν είναι ήδη ο κορυφαίος σουτέρ όλων των εποχών, εκτός από τα στατιστικά του, μπορείτε να ανατρέξετε και σε δηλώσεις παικτών της τωρινής αλλά και της παλιάς εποχής. 'Οπως και να χει, χρόνια πολλά στον πιο fun to watch παίκτη των τελευταίων ετών!
Lovethisgame
Έχω ξαναπεί ότι όταν ξεκινά η αποδόμηση, στο τέλος αποδομούνται όλοι, μαθαίνουμε να κοιτάμε τα ελλαττώματα,αντί για τα προτερήματα.Κι ο Κάρι έχει αδυναμίες αλλά έχει και τη δική του μεγάλη συνεισφορά στο NBA συνολικά στο ενδιαφέρον του ως πρωταθλήματος.Δεν μπορεί φυσικά να συγκριθεί με Μάτζικ,Μπερντ,Τζόρνταν,Λεμπρόν κλπ κι αν πάμε και στη θέση του,ούτε με τον Αιζέια -τον παλιό φυσικά-, (είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικοί παίκτες οι προαναφερθέντες),αλλά είναι άδικο να συγκρίνεται με τον Ρέι Άλεν ο οποίος παρά τη διάρκεια (σωστό κριτήριο) δεν ήταν ποτέ κάτι παραπάνω από τον καλύτερο "ρολίστα" σουτέρ,δεν ήταν ποτέ πρωταγωνιστής Ο Ρέτζι είναι "άτυχος" (έως και υποτιμημένος), έπεφτε πάνω στον Τζόρνταν, ποτέ δεν είχε το αντίστοιχο πολύ καλό σύνολο,ούτε και το 3ποντο ήταν τότε αυτό που είναι σήμερα,δεν ξέρουμε που θα έφτανε.Αλλά δεδομένων των συνθηκών, ο Κάρι πέτυχε περισσότερα.(Στο κάτω κάτω κι ο Κάρι αν δεν είχε πέσει πάνω στον μυθικό Λεμπρόν πέρυσι σκεφτείτε πόσο ψηλότερα θα ήταν στη λίστα όλων με 2ο σερί πρωτάθλημα.) Πέτυχε να γίνει σερί MVP, να φορτώνει τα καλάθια με απίστευτο ρυθμό που όμοιός του δεν έχει υπάρξει στην ιστορία, να σουτάρει "με καλές προυποθέσεις" από τα 8-9 μέτρα. Μπορεί να μην με τρελαίνει το τόσο "fun" παιχνίδι, αλλά δεν γίνεται να μην αναγνωρίσω τη σπάνια μαγεία του Steph του παίκτη που σουτάρει-και σκοράρει πιο γρήγορα κι από τη σκιά του
tasos82
Εχω διαφωνησει πολλες φορες με τον Speedy, αλλα σημερα θα συμφωνησω!! Καλος σουτερ, αλλα μετριοτατος εως κακος στους τελικους κ των 2 τελευταιων ετων. Τεραστια ευπαθεια στους αστραγαλους, ισως κ για αυτο αργησε η εκτοξευση του. Μακαρι να μην αντιμετωπισει στο μελλον τραυματισμους, αλλα δυσκολα θα αντεξει για πολλα ακομα χρονια σε τοπ επιπεδο.
Rafas Posnakidis
Τρομερος παίκτης από τους καλύτερους της 2010- και μετά εποχής φαντεζι με τα τρίποντα του κάνοντας τον καλύτερο εν ενεργεία σουτερ(μαζί με Κορβερ) και σίγουρα μέσα στο Top 10 των σουτερ. Από εκεί και πέρα κατά την γνώμη με το σουτ του έχει παραμελήσει τα καθήκοντα του ως ποιντ γκαρντ και φυσικά εννοώ ότι πέρα από κλεψιματα στις ασίστ είναι λιγος ειδικοτερα σε σύγκριση με άλλα γκαρντ όπως οι Χαρντεν,Ρασελ αλλά ακόμα και 3αρια όπως Λεπμρον μονοδιάστατος κατά την γνώμη μου αλλά παικταρας
dim77
Αδερφέ, στο θέμα των ασίστ, μην ξεχνάς ότι οι Warriors παίζουν με βασικό play maker τον point forward, Green. H μπάλα σε πάρα πολλές επιθέσεις των warriors δεν περνά καν από τα χέρια του. Η σύγκριση με Ράσελ και Χάρντεν σε αυτό το θέμα είναι σαν να συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια... αυτοί οι δύο χρησιμοποιούν πολλές φορές όλο το 24άρι όπως θέλουν.
GreekSneakCollector
Απίστευτο βρωμόχερο! Σαν παίχτης έχει εξελιχθεί απίστευτα από τη χρονιά που μπήκε στο NBA. Για να δούμε τι άλλο θα χει καταφέρει μέχρι να ολοκληρώσει τη καριέρα του.
dim77
Μετά τους haters του Lebron, τώρα ανακαλύψαμε και τους haters του Steph. Του δεδομένα καλύτερου σουτέρ στο nba και ας είναι μόλις 29. Με το ρυθμό που σκοράρει σε 1,5 χρόνο θα είναι νούμερο 3, πίσω από Άλεν και Μίλερ και σε 3 το πολύ 4 χρόνια, νούμερο 1. Στα 32-33 δηλαδή όταν ο Αλεν σκόραρε μέχρι τα 38. Στη φετινή "χάλια" χρονιά του, όπως γράφετε μερικοί, ένας παίχτης με ύψος ένα μέτρο και ένα μίλκο, σουτάρει με ποσοστό 40% από το τρίποντο, με όλες τις άμυνες να περιμένουν το τρίποντό του και να τον κυνηγάνε σαν τρελοί. Αν έχετε δει λίγο Warriors φέτος, καταλαβαίνετε τι εννοώ. Και στο 40% έπεσε επειδή σε 2-3 αγώνες έβαλε 2/20... Γιατί ήταν στο 45%. Είναι λοιπόν αστείο να είσαι hater του κορυφαίου σουτέρ όλων των εποχών. Αυτό και τίποτα άλλο. Ούτε Τζόρνταν τον είπαμε, ούτε Μάτζικ. Αλλά κορυφαίο σουτέρ όλων των εποχών...
Speedy
Η λεξη "hater" παραπεμπει σε καποιον που μισει χωρις λογο καποιον αλλον. Σε αυτο το αρθρο κανενας hater δεν υπηρξε. Το να πεις πως δεν ειναι ο κορυφαιος σουτερ ever, δεν ειναι...μισος, αλλα αποψη. Ουτε αμπαλο τον ειπε κανεις, ουτε παιχτακι της σειρας, ουτε τιποτα τετοιο. Εγω θα πληρωνα ανετα εισιτηριο στη regular season να δω τον Καρι και μονο αυτον. Αλλα δε τον θεωρω στους κορυφαιους ever, εξηγησα τους λογους, δε νομιζω να εχει νοημα να επεκταθω. Η διαρκεια για μενα παιζει μεγαλο ρολο, παιχτες οπως Νοβινσκι-Αλεν-Τζινομπιλι-Ντανκαν κτλ ειναι στο πανθεον του μπασκετ, γιατι αυτο που ηξεραν να κανουν καλα, δε το εκαναν στα "ντουζενια τους" (μονο), αλλα για πολλα πολλα χρονια. Στα ντουζενια του κι Ροουζ θυμιζε Τζορνταν και τωρα τσακωνονται ποιος θα φορτωθει το συμβολαιο του...
voskos13
τι κακο ειναι αυτο με τη διαρκεια...οταν η μικρη διαρκεια του,ειναι αποτελεσμα ατυχιας,σωματος ,τραυματισμων κλπ... αν ο ενας ειναι τυχερος στη καριερα του και παιξει 15 χρονια σε τοπ επιπεδο και ενας παιξει σε 9 επειδη ειχε τραυματισμους και γονιδιακα δεν εχει το καταλληλο σωμα για τοσες επιβαρυνσεις...αλλαζει κατι??? δηλαδη επρεπε να δω τον ντανκαν μετα 32 του για να τον πω κορυφαιο 4αρι ??? δεν μου αρκουσε αυτα που εκανε 10 χρονια???
jokon
ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ!!