Eνας γεννημένος μαχητής για τον ΠΑΟΚ

Πρόκειται για ένα από τα πιο ηχηρά ονόματα προπονητών για τον «δικέφαλο» του Βορρά, με επιτυχημένη καριέρα σε Ολλανδία, Αυστρία και Γερμανία. Ο 59χρονος Ολλανδός έχει πλούσιο βιογραφικό στους πάγκους και από τα μέσα Δεκεμβρίου, όταν και αποχώρησε από την Σάλκε είναι χωρίς ομάδα.

Ο Στέφενς γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1953 στο Σιτάρντ. Ξεκίνησε την καριέρα του ως αμυντικός στην Φορτούνα το 1970 όπου έμεινε για πέντε χρόνια. Τότε πήρε μεταγραφή στην Αϊντχόφεν, με την οποία κατέκτησε τρία πρωταθλήματα Ολλανδίας, ένα Κύπελλο και ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1978.

Αμέσως μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας αναλαμβάνει τις ακαδημίες της Αϊντχόφεν, το 1986. Εκεί θα μείνει ως το 1993 και χάρη στη μεθοδική δουλειά του θα προβιβαστούν αρκετοί παίκτες στην πρώτη ομάδα, ενώ πολλοί από αυτούς θα ακολουθήσουν σπουδαία καριέρα.

Το 1993 ωστόσο, θα αποφασίσει να κάνει το επόμενο βήμα στην προπονητική του καριέρα αναλαμβάνοντας τον πάγκο της Ρόντα. Θα παραμείνει τρία χρόνια εκεί και στη συνέχεια θα πάρει την απόφαση να δουλέψει εκτός συνόρων καθώς θα αποδεχθεί την πρόταση της γερμανικής Σάλκε. Το 1997 έχοντας συμπληρώσει έναν χρόνο στον πάγκο της γερμανικής ομάδας θα την οδηγήσει στην κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.

Δύο χρόνια αργότερα το 1999 οι φίλοι της Σάλκε θα τον ανακηρύξουν σε προπονητή του αιώνα. Εκείνος θα τους ξεπληρώσει με δύο Κύπελλα Γερμανίας το 2001 και το 2002. Ο κύκλος του στην Σάλκε θα κλείσει και το 2002 θα αναλάβει την Χέρτα Βερολίνου από την οποία θα απολυθεί τον Δεκέμβριο του 2003 καθώς δεν θα καταφέρει να πετύχει τους στόχους της διοίκησης.

Τον Ιούνιο του 2004 θα αναλάβει για μία σεζόν την Κολωνία με την οποία θα κατακτήσει το πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας και θα την οδηγήσει στην Μπουντεσλίγκα. Παρόλα αυτά θα αποχωρήσει από τον πάγκο της για να επιστρέψει και πάλι στην πατρίδα του και τη Ρόντα όπου θα μείνει για δύο χρόνια.

Τη σεζόν 2007/08 θα αναλάβει το Αμβούργο και την επόμενη την αγαπημένη του Αϊντχόφεν. Από την τελευταία θα αποχωρήσει τον Ιανουάριο του 2009 για χάρη της Σάλτσμπουργκ με την οποία θα κατακτήσει το πρωτάθλημα. Τον Φεβρουάριο του 2010 θα επεκτείνει για δύο χρόνια ακόμα τη συνεργασία του με τον αυστριακό σύλλογο, αλλά στις 8 Απριλίου του 2011 θα απολυθεί. Λίγους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο θα επιστρέψει και πάλι στη Σάλκε. Τη σεζόν 2011/12 θα την οδηγήσει στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος και στη συνέχεια θα την βοηθήσει να πραγματοποιήσει μια εντυπωσιακή πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί του τονίζουν ότι ένας άνθρωπος που λατρεύει φανατικά την πειθαρχία,ενώ δεν σταματά να μάχεται ούτε λεπτό. Μπορεί να γίνει εύκολα σκληρός με τον εαυτό του αλλά και με τους άλλους με τους οποίους δουλεύει. Δεν τα παρατάει ποτέ και ειδικεύεται στις δύσκολες αποστολές. Σε αυτό ευθύνονται τα βιώματά του, καθώς όπως έχει δηλώσει και ο γιος του Μάικελ «η ίδια η ζωή τον έμαθε να είναι σκληρός».

Μπορεί να μοιάζει με παραμύθι ωστόσο, ο Στέφενς σε πολύ μικρή ηλικία έφτασε κοντά στον θάνατο δύο φορές. Στα 8 του γλίτωσε από πνιγμό σε έναν ποτάμι στην περιοχή της γενέτειράς του το Σίταρντ. Για καλή του τύχη μια γειτόνισσά του που βρισκόταν εκεί κοντά του έσωσε τη ζωή. Λίγα χρόνια αργότερα ένας φίλος του, πέταξε μια πέτρα, τον βρήκε στο κεφάλι, έχασε πολύ αίμα και έπεσε σε κώμα. Οι γιατροί φοβήθηκαν για μηνιγγίτιδα η οποία προκαλείται και από σοβαρό τραυματισμό. Τελικά κατάφερε να γλιτώσει.

Η ζωή του επιφύλασσε και άλλες δοκιμασίες επίπονες. Στην τρυφερή ηλικία των 17 χρόνων χάνει τον πατέρα του και από τη μια στιγμή στην άλλη βρίσκεται αντιμέτωπος με ευθύνες, υποχρεώσεις και προβλήματα. Τα άσχημα παιχνίδια της μοίρας για τον Ολλανδό όμως δεν σταματούν εκεί. Κατά την διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας, η σύζυγός του θα ταλαιπωρηθεί από μια σοβαρή ασθένεια.

Εκείνη τη χρονιά, το 1978 η Αϊντχόφεν θα προκριθεί στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, αλλά ο Στέφενς δεν θα το γιορτάσει με τους συμπαίκτες του, καθώς θα μείνει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου στο πλευρό της αγαπημένης του Τόος. Αρκετά χρόνια αργότερα όταν ήταν προπονητής στο Αμβούργο η κατάστασή της συζύγου του θα επιδεινωθεί.

Οι γιατροί δεν δίνουν πια καμία ελπίδα στην Τόος και ο Στέφενς δηλώνει: «Η κατάσταση της υγείας της ήταν ανησυχητική και εγώ είχα δύο προβλήματα πια για να αντιμετωπίσω. Έπρεπε να παλέψω με τα παιδιά μου να κρατήσουμε την Τόος στη ζωή αλλά και να σώσω το Αμβούργο από τον υποβιβασμό». Ακόμα ένα δυνατό χτύπημα της μοίρας για τον Στέφενς, ο οποίος για μια ακόμα φορά δεν θα το βάλει κάτω...