Οι πρωταγωνιστές & ο... πιο βλάκας πεθαίνεις!

Στην Ελλάδα της κρίσης, τα σπορ δε μπορούν να μείνουν ανεπηρέαστα. Ποτέ δεν υπήρχαν Κριστιάνο και Μέσι, αλλά τώρα πια δεν βλέπουμε ούτε καν τα αποφάγια των μεγάλων ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών ομάδων. Ακόμα και στο μπάσκετ, η παραγωγή σούπερ σταρ είναι μόνο εγχώρια (Διαμαντίδης-Σπανούλης) ή παίκτες χτίζουν το όνομά τους εδώ (Λάσμε-Χάινς και άλλοι). Ο,τι ανεβαίνει κατεβαίνει σαν σφαίρα... Αλλά ρόδα είναι και θα γυρίσει. Αρκεί να προλάβουμε εν ζωή όταν αρχίσει το πραγματικό success story...

Κι έτσι όμως, ο ελληνικός αθλητισμός έχει τους δικούς του πρωταγωνιστές. Άλλοτε θετικούς κι άλλοτε αρνητικούς.

* The rising star: Νίκος Γκίκας. Κρατήστε αυτό το όνομα. Αν η Εθνική μπάσκετ δεν πάρει wild card και πάει σε ολική ανανέωση, ο 23χρονος πλέι μέικερ του Άρη θα είναι στις προεπιλογές. Χθες σκότωσε την ομάδα η οποία του έκλεψε το όνειρο της ανόδου με τον Φιλαθλητικό, την ίδια ομάδα με την οποία είχε φτάσει κοντά σε συμφωνία το καλοκαίρι πριν τον... κλέψει ο Αγγέλου εντοπίζοντας πάνω του όλα όσα πρέπει να έχει ένας σύγχρονος αθλητής. Δημιουργία, εκτέλεση, ταχύτητα, αντίληψη, balls.

* Η αναγέννηση: Ταπεινά, σχεδόν δειλά ένας μεγάλος σύλλογος αναγεννιέται από τις στάχτες του. Η ΑΕΚ μετά το χάντμπολ όπου έχει σταθερά πρωταγωνιστικό ρόλο, το βόλεϊ γυναικών όπου κατέκτησε τίτλους, φτιάχνει ομάδα με χαρακτήρα στο βόλεϊ ανδρών και στο μπάσκετ προελαύνει προς την Α1. Οταν φτιάξει το γήπεδο, σε συνδυασμό με την παρουσία αξιόπιστων παραγόντων που διαθέτει στα περισσότερα τμήματα, θα αποτελεί τον νούμερο ένα αντίπαλο του Ολυμπιακού, ειδικά όσο ο Παναθηναϊκός φυτοζωεί σε ποδόσφαιρο και Ερασιτέχνη.

* The answer: Αυτή ναι, ήταν μια ωραία απάντηση του Καπίνο. Δεν έκανε τίποτα περισσοτερο από μια θετική εμφάνιση. Καμία απόκρουση δεν ήταν υπερβατική, πιο πολύ είχε καλές τοποθετήσεις παρά επεμβάσεις (κυρίως με τα πόδια). Δεν του έφυγε η μπάλα από τα χέρια κι αυτό είναι μια πρόοδος. Ωστόσο την καλύτερη απόκρουση την έκανε στο τέλος όταν πιέστηκε κομψά να πάρει θέση για την κριτική που του ασκήθηκε και δεν χρησιμοποίησε το «διπλό» για προσωπικούς λόγους. Έδειξε την ομάδα, τους συμπαίκτες του. Ξέρει άλλωστε ότι η εβδομάδα της αληθινής κρίσης μόλις ξεκίνησε.

* Τα τσιγκέλια: Ο μύθος λέει ότι ο Σούλης Μαρκόπουλος χρησιμοποιούσε κάποτε και plays με αυτόν τον κωδικό. Τι σημασία έχει; Μετά το (άνευ ουσιαστικής σημασίας) στραπάτσο στο Κύπελλο, ο ΠΑΟΚ επιστρέφει με 3/3. Κι αναδεικνύει παίκτες που πέρυσι ήταν στο πουθενά. Από το πολυεργαλείο Πέιν μέχρι τον σταθερά καλό και ώριμο Μπόγρη. Γιατί ένας προπονητής πρέπει να δίνει κάθε εβδομάδα εξετάσεις όταν έχει δείξει πολυετές έργο, ποτέ δεν θα μάθουμε...

* Πιο βλάκας πεθαίνεις: Κυριολεκτικά όμως. Η αποκάλυψη για τον προπονητή χάντμπολ, Τσοπ ξεπερνάει κάθε αρρωστημένη φαντασία. Μέχρι και στο gazzetta είχαμε κάνει πρώτο θέμα το "δράμα" του. Να κλαις το παιδί σου απλά για να πας σε μια άλλη ομάδα; Κι εμείς συζητάμε για ηθικούς φραγμούς όταν απλά για επαγγελματικούς λόγους παίκτες μεταπηδούν σε άλλες ομάδες... Ό,τι τιμωρία και να του επιβληθεί, που δύσκολα θα υπάρξει, είναι μικρή. Το δίπλωμα να του πάρουν, τη γλώσσα να του κόψουν, δεν φτάνει. Και μόνο που αναπνέουμε τον ίδιο αέρα, μολύνει το περιβάλλον.

* Υπόθεση Πολκ: Δεκαετίες πίσω (1948) αποτέλεσε μέγα θέμα η εξαφάνιση του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ στον Θερμαϊκό! Όπως ακριβώς συνέβη και με τον Αμερικανό Κρίςτιαν Πολκ του ΚΑΟΔ. Από τα 6 ημίχρονα που έπαιξε στην Α1, στα πέντε πέρασε και δεν ακούμπησε. Έκανε το ασύλληπτο 6/7 τρίποντα σε ενα ημίχρονο στην Κηφισιά (όπου στο πρώτο μέρος είχε παίξει ενάμισι λεπτό!) και σήμερα ειδοποιείται πως θα γίνει ο πρώτος Αμερικανός για φέτος που είναι έτοιμος προς αποχώρηση δίνοντας τη θέση του στον Τζέικοβαν Μπράουν.

* Το χρυσό ψαλίδι: Το γκολ του Ντε Μπλάσις είναι απ´ αυτά που... οσο κι αν δουλέψεις στην καριέρα σου, δεν το βάζεις! Αν δεν έχεις έμφυτο ταλέντο, αργεντίνικο αίμα, πολύ απλά δεν θα το σκεφτείς καν να επιχειρήσεις αυτό που έκανε ο κοντοστούπης του Αστέρα. Αν το έβαζε ο Μέσι στο Clasico θα βλέπαμε replay και στον ύπνο μας!