Kρύο καιρός για... Ρίο!

Όταν πριν από περίπου ένα μήνα σε 180 λεπτά με το Λιχτενστάιν βάζαμε με το ζόρι 3 γκολ, ποιος θα μπορούσε να περιμένει ότι σε μια βραδιά μπαράζ κόντρα στην Ρουμανία τα 3 γκολ της εθνικής Ελλάδος θα φάνταζαν λίγα; Κι όμως αυτό έγινε.

Όταν σε ολόκληρο προκριματικό όμιλο το 1-0 μας είχε γίνει... δευτέρα φύση είναι φυσικό να «τσιμπάει ο ένας τον άλλο» για να πιστέψουμε ότι σε ένα τόσο σημαντικό ματς (μέχρι το επόμενο της Τρίτης που... λέει κι ο Γκάλης) οι παίκτες του Σάντος βρήκαν 3 φορές τον δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα κι αν ήταν λίγο πιο τυχεροί ή συγκεντρωμένοι στο φινάλε έπρεπε να το κάνουν πέντε!

Η «γαλανόλευκη» πλέον δικαιούται με το... σπαθί της το καλοκαίρι του 2014 να είναι στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας εκεί όπου το ποδόσφαιρο θα γνωρίσει μοναδική αποθέωση! Εκεί όπου το ραντεβού με την στρογγυλή θεά θα είναι κάτι παραπάνω από γιορτή. Το καλό είναι ότι πέρα από την χαρά των φιλάθλων και του Τύπου, τόσο ο Σάντος όσο και οι παίκτες... πατάνε ακόμη στο έδαφος και δεν έχουν απογειωθεί για Ρίο! Ξέρουν καλά ότι την Τρίτη το βράδυ υπάρχει μια ρεβάνς σε μια καυτή έδρα και με μια ομάδα που είναι πλέον... πληγωμένο θηρίο και βασικά δεν έχει να χάσει τίποτα.

Οπότε λίγο... πανηγυράκι, λίγο έλλειψη συγκέντρωσης και το κακό δεν αργεί. Αυτός είναι και ο λόγος που ήδη το μυαλό όλων πια είναι στο Βουκουρέστι. Η νίκη είναι καλή... καβάντζα αλλά την Τρίτη το ματς αρχίζει από το μηδέν και μέχρι την λήξη είναι διαρκής... πόλεμος. Ναι είμαστε με το... 1.5 πόδι στο Μουντιάλ και απλά μένει επί Ρουμανικού εδάφους να βάλουμε και το άλλο πόδι μέσα στο αεροπλάνο.

Αυτή η Ελλάδα που παρουσιάστηκε στο Καραϊσκάκη το βράδυ της Παρασκευής είναι με διαφορά η καλύτερη από την ημέρα που άρχισε αυτή η όμορφη περιπέτεια με προορισμό την χώρα του καφέ.

Το κίνητρο για την... παλιά φουρνιά, αλλά και την νέα γενιά ήταν μεγάλο και φαίνεται ότι η χρυσή ευκαιρία δεν χάνεται. Ειδικά από την στιγμή που η Ελλάδα έχει στην ενδεκάδα της δυο μεγάλες αξίες. Ο... νέος που είναι ωραίος. Ο Κώστας Μήτρογλου. Ίσως χωρίς υπερβολή ο πιο... καυτός φορ αυτή την στιγμή στην Ευρώπη! Κι από την άλλη ο παλιός που είναι αλλιώς.

Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης, ο άνθρωπος Εθνική ομάδα. Αυτός που κάθε δικό του γκολ σημαίνει... ιστορία. Με μπροστάρηδες αυτούς κι από κοντά όλα τα άλλα παιδιά που παίζουν λιγότερο ή περισσότερο, που είναι στο χορτάρι ή στον πάγκο, αλλά τα δίνουν όλα. Με όλους αυτούς πως να μην φωνάξεις Βραζιλία ερχόμαστε!

Αγωνιστικά δεν χρειάζεται να πούμε πολλά τώρα. Η Ελλάδα έχοντας πάντα... δύναμη στα μετόπισθεν (ατομικό λάθος του Καρνέζη το 1-1) ξεκινάει από εκεί να επιτίθεται και ξέρει να χτυπάει στις αντεπιθέσεις (φάση του 2-1) και στα στημένα (3-1). Ο ενθουσιασμός έβγαλε κι άλλες φάσεις για γκολ με κορυφαίες τις ευκαιρίες του Κατσουράνη και του Σαμαρά, αλλά ας κρατήσουμε και κάτι για το Βουκουρέστι.

Από την άλλη η Ρουμανία δεν φόβισε σε κανένα σημείο, ισοφάρισε από δικό μας λάθος και η άμυνα της ήταν... ολλανδικό τυρί. Έτσι φυσικά δεν μπορεί να έχει απαιτήσεις για Μουντιάλ! Ας το δει από την τηλεόραση!