Μόκο και υπερηφάνεια με εντολή Γιώργου Σαμαρά!

Το σύνθημα με εντολή Σαμαρά ακούστηκε έντονα και γράφτηκε τις μέρες πριν από τις εκλογές. Με ... εντολή Σαμαρά του Γιώργου, για να χαριτολογήσουμε, γράφτηκε η δεύτερη πιό χρυσή σελίδα της Εθνικής Ελλάδας στο ποδόσφαιρο, με τη νίκη και πρόκρισή της στις 16 του Μουντιάλ.

Μία πρόκριση επική. Μία πρόκριση κόντρα σε όλα. Σε αντιξοότητες, καβγάδες, τραυματισμούς, αποβολές, φαγωμάρα, γκρίνια. Ακόμη και εμείς, οι δημοσιογράφοι μετά τα δύο παιχνίδια όπου η Εθνική ομάδα δεν κατάφερε να σκοράρει, γνωρίζοντας μάλιστα τη βαριά ήττα με 3-0 από την πρώτη του ομίλου Κολομβία, σχεδόν προκαταβάλαμε το τέλος της. Το ίδιο άλλωστε δεν είχε γίνει και το 2004; Η Εθνική ομάδα όμως φαίνεται ότι καταφέρνει πάντα να μας εκπλήσσει ευχάριστα. Και να μας αποστομώνει! Να μας ξαναβάζει στη θέση μας, θαρρείς και πρόκειται για μία ανώτερη δύναμη. Η Εθνική κατάφερε, έστω και με δόση τύχης στο τέλος, να βγει για άλλη μία φορά νικήτρια, διαλύοντας τα εις βάρος της προγνωστικά. Ίσως γιατί, παίζει ποδόσφαιρο με ψυχή και οι παίκτες μας έχουν μία εσωτερική δύναμη. Ίσως γιατί βλέπουν το στόχο, βλέπουν το δάσος και όχι το δέντρο. «Αφήσαμε στην άκρη τους επικριτές μας και κάναμε υπερήφανο τον κόσμο» θα πει ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης. Και αυτή είναι η ουσία: ότι η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου κατάφερε για άλλη μία φορά να κάνει υπερήφανους τους Έλληνες. Και να δείξει ότι έχει μία μεγάλη αγκαλιά και για όσους την αμφισβητούν. Θα τους κερδίσει κι αυτούς, έχει τον τρόπο της. Έχει μεγαλοσύνη. Για όλους, Έλληνες και αντιπάλους.

Μήπως είδατε τον Γιώργο Σαμαρά πως έτρεξε να συμπαρασταθεί στον τερματοφύλακα της Ακτής Ελεφαντοστού Μπαρί που έκλαιγε στο χορτάρι, μετά τη λήξη του ματς; Ο ίδιος ήταν, που όταν βρέθηκε απέναντί του από τα 11 μέτρα, προσπάθησε με διάφορα που του έλεγε να τον επηρεάσει και να του σπάσει τον τσαμπουκά, όπως λέμε, για να αποτύχει στο κτύπημα πέναλτι. Κρύο αίμα, όμως ο μέγας Σαμ, που έδειξε την κλάση του και στο πρώτο γκολ της Εθνικής με την πάσα του στον Σάμαρη. Κι αυτός ο Σαμαράς και τι, δεν έχει ακούσει! Αργός, νωχελικός, να φύγει, να κάνει, να δείξει. Μέχρι και διάφορα για την Φουρέιρα γράφτηκαν σε διάφορες ιντερνετικές συζητήσεις. Μικρότητες, που όπως είπαμε- και δεν αναφερόμαστε στην κριτική που κάνει καλό- δεν άγγιξαν την Εθνική. Και ο άσος μας έδειξε ότι τα έχει κιλά! Πήγε πήρε μόνος του τη μπάλα, όταν έκαιγε, την έστησε και έγραψε ιστορία, όταν μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, όπως η Ιταλία, η Ισπανία είναι εκτός Μουντιάλ!

Η Ελλάδα κατάφερε να μείνει ενωμένη, για αυτό προκρίθηκε. Παράλληλα, μέσα από αυτό τον τελικό, αποδείχτηκε ότι έγιναν κάποια λάθη στα πρώτα παιχνίδια σε ό,τι αφορά στις επιλογές προσώπων στην 11άδα. Για παράδειγμα, είδατε τι ματς έκανε ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος; Ο Γιώργος Καραγκούνης που μπήκε βασικός;

Αν και μεγαλύτερος σε ηλικία έτρεξε περισσότερο από όλους!

Ο Σάμαρης; Και ο Γλύκος πήγε καλά! Η Εθνική ομάδα έδειξε ότι έχει βάθος, έχει πάγκο, έχει ικανούς ποδοσφαιριστές στην αποστολή!

Η Εθνική ομάδα, όποιο δώρο κι αν δέχτηκε στο τέλος, πήρε μία πανάξια πρόκριση και έσβησε την εικόνα που είχαν αρχίσει να της διαμορφώνουν με ατάκες «η Ελλάδα και το Ιράν είναι οι μόνες που δεν έχουν σκοράρει στο Μουντιάλ». Τα έσβησε όλα με την απόδοσή της για περίπου 70 λεπτά (20-90). Να δοκάρια, να σουτ, να επιθέσεις, να τρεξίματα (Χολέβας), να άμυνα (Παπασταθόπουλος, Μανωλάς και οι βοήθειες) να τρίβεις τα μάτια σου, να στήσιμο στον αγωνιστικό χώρο! Το ρίσκο του Σάντος στο τελευταίο ματς βγήκε σε καλό. Δίνοντας μεγαλύτερα στηρίγματα στην επίθεση, η Εθνική ομάδα ήταν φωτιά μπροστά και πιό επικίνδυνη από την Ακτή σχεδόν στο μεγαλύτερο σημείο του αγώνα. Η ομάδα μας όταν χρειάστηκε είχε ταχύτητα. Που είναι το Α και το Ω για να δημιουργήσεις. Σουτάραμε! Μέχρι το 72΄είχα μετρήσει 10 σουτ προς την εστία!

Δεν ξέρω που μπορεί να φτάσει η Εθνική. Όμως το ταξίδι της μέχρι τώρα είναι και πετυχημένο και υπέροχο. Και δίχως άγχος πλέον, με τον Φερνάντο Σάντος πιό απελευθερωμένο, αλλά και τους παίκτες με λυμένα τα πόδια, είναι σίγουρο ότι θα βγάλουν στο τερέν και άλλα, πιό θετικά πράγματα. Τους ευχαριστούμε όχι μόνο για το ταξίδι, αλλά και για το γεγονός ότι μας σπρώχνουν να κάνουμε... όνειρα σε μία δύσκολη εποχή!