«Ο Γιάννης ήθελε μόνο Ελλάδα!»

Οι άστοχες και άκαιρες δηλώσεις του προέδρου της ΕΟΚ, Γιώργου Βασιλακόπουλου, γύρω από το θέμα της επιστροφής του Γιάννη Αντετοκούνμπο στην Εθνική ομάδα (τον αποκάλεσε έρμαιο των ατζέντηδων και υπογράμμισε ότι η μπασκετική του εκτόξευση οφείλεται στην Ελλάδα) και οι οποίες προκάλεσαν την έντονη αντίδραση των εκπροσώπων του, Γιώργου Πάνου και Γιώργου Δημητρόπουλου, έφεραν ξανά στην επιφάνεια, μετά από 5,5 χρόνια, το θέμα της έκδοσης του ελληνικού διαβατηρίου του 23χρονου superstar των Μιλγουόκι Μπακς.

Το gazzetta.gr αναζήτησε και βρήκε τον υπουργό Εσωτερικών της κυβέρνησης Σαμαρά, που είχε βάλει τότε την υπογραφή του για την χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας στην οικογένεια Αντετοκούνμπο και του ζήτησε να θυμηθεί τις λεπτομέρειες μίας υπόθεσης, που πέραν του ότι πλέον έχει ιστορική σημασία, δίνουν απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα, τα οποία αγνοεί η πλειοψηφία της κοινής γνώμης.

Ο λόγος για τον Ευριπίδη Στυλιανίδη, στη διάρκεια της μονοετούς θητείας του οποίου στο υπουργείο Εσωτερικών (Ιούνιος 2012 - Ιούνιος 2013), το ελληνικό μπάσκετ δέχθηκε το μεγαλύτερο «δώρο» από την Πολιτεία: την χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας στο μεγαλύτερο ταλέντο που έβγαλε ποτέ η παραγωγική διαδικασία του αθλήματος στην χώρα μας!

Ο πρώην βουλευτής Θράκης (του νομού Ροδόπης), εκλεγμένος σε πέντε διαδοχικές εκλογικές μάχες, ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεων και δηλώνει δικαιωμένος για την απόφασή του, αλλά πάνω απ' όλα περήφανος για την εξέλιξη αλλά και για το ήθος των αδελφών Αντετοκούνμπο, μέσα και έξω από τα παρκέ...

Κύριε υπουργέ, θέλετε να θυμίσετε στην κοινή γνώμη, πως έφτασε στ' αυτιά σας το αίτημα για την έκδοση ελληνικής ιθαγένειας του Γιάννη Αντετοκούνμπο;

«Για να είμαι δίκαιος, ενδιαφέρον για την χορήγηση διαβατηρίου κατ' αρχήν στον Θανάση Αντετοκούνμπο, εκδηλώθηκε για πρώτη φορά από την ΕΟΚ, πριν ακόμη αναλάβω τα καθήκοντά μου, χωρίς όμως να στεφθεί από επιτυχία. Η βούληση του προέδρου της, Γιώργου Βασιλακόπουλου να δοθεί μία λύση για τον Γιάννη, μεταφέρθηκε σε μένα προσωπικά, από τον Δημήτρη Καλογερόπουλο, που ήταν τότε ο περιφερειάρχης της αποκεντρωμένης περιφέρειας και καθ' ύλην αρμόδιος δημόσιος λειτουργός. Παραλλήλως, μέσω του στενού μου συνεργάτη, του Δημήτρη Μπούκα, που τότε εκτελούσε χρέη υπευθύνου Τύπου του γραφείου μου, με προσέγγισε και ο εκπρόσωπος του παίκτη, με τον οποίο διατηρούσε στενή φιλία. Κοινώς, τα μηνύματα έφτασαν σε μένα και από τις τρεις πλευρές σχεδόν ταυτόχρονα.»

Για ένα μεγάλο διάστημα, όμως, η υπόθεση είχε μείνει στάσιμη. Πως επιταχύνθηκαν οι διαδικασίες;

« Είναι αλήθεια ότι η γνωριμία του εκπροσώπου του Γιάννη με τον στενό μου συνεργάτη, βοήθησε σημαντικά, γιατί ο άνθρωπος με επισκέφτηκε και είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω από κοντά το πολύ θερμό και ειλικρινές ενδιαφέρον του για τον σημερινό superstar του ΝΒΑ, αλλά και να καταλάβω και να αξιολογήσω την σπάνια ιδιαιτερότητα της υπόθεσης. Δεν σας κρύβω ότι ο κ. Δημητρόπουλος μου είχε κάνει εξαιρετική εντύπωση γιατί μαζί με τον συνεργάτη του (σ.σ.: Γιώργος Πάνου), είχαν υπό την αποκλειστική προστασία τους αυτό το ταλαντούχο παιδί, που σήμερα μπορεί να είναι μεγάλο και τρανό, αλλά τότε, δεν είχε στον ήλιο... μοίρα και ήταν ευάλωτο και σε πάσης φύσεως κινδύνους. Το γεγονός ότι η οικογένειά τους βρισκόταν παράνομα στην Ελλάδα, τα λέει όλα... Τότε, λοιπόν, εγώ χρέωσα στον Δημήτρη τον Μπούκα να συντονίσει όλη την επιχείρηση και μαζί με τον ατζέντη του, άρχισαν μία σειρά από ενέργειες για να διαπιστώσουμε αν πραγματικά αυτά τα παιδιά δικαιούνταν την ελληνική ιθαγένεια. Μόλις βεβαιωθήκαμε ότι πληρούσαν όλες τις προϋποθέσεις και πάντα στο πλαίσιο της νομιμότητας, έχοντας εισπράξει το ενδιαφέρον της ομοσπονδίας, γνωρίζοντας την επιθυμία των ιδίων των ανθρώπων και φυσικά εβρισκόμενοι σε συνεχή επαφή και συνεργασία με τους εκπροσώπους τους, εκκινήσαμε τις διαδικασίες για προχωρήσουμε...»

Ισχύει ότι τότε, η όλη διαδικασία επισπεύσθηκε και λόγω του σχετικού ρεπορτάζ του gazzetta.gr για το ότι το παιδί χρειαζόταν επειγόντως διαβατήριο για να βγει από την χώρα – λόγω του ντραφτ – και η παρατεταμένη καθυστέρηση, θα τον ανάγκαζε να υποκύψει στην πίεση της Νιγηρίας;

«Είναι η αλήθεια ότι η νιγηριανή “απειλή” μας “ανάγκασε” να επιταχύνουμε τις κινήσεις μας. Εκείνες τις ημέρες που ωρίμασε η όλη προσπάθεια και είχαμε διαμορφώσει την βούληση να βοηθήσουμε την κατάσταση, θυμάμαι ότι με ενημέρωσαν ότι η πρεσβεία της Νιγηρίας ήταν έτοιμη να τους προσφέρει διαβατήριο με σκοπό να τους προσελκύσει στην Εθνική ομάδα της χώρας της και μόλις μου έδειξαν το σχετικά δημοσίευμα, επικοινώνησα με τον κ. Δημητρόπουλο και τον διαβεβαίωσα ότι είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε, με την προϋπόθεση ότι τα παιδιά εξακολουθούν να θεωρούν την Ελλάδα ως μοναδική πατρίδα τους. Μόλις μου είπαν ότι "ο Γιάννης ήθελε μόνο Ελλάδα", τότε άναψα το “πράσινο φως”! Κατ' αυτόν τον τρόπο, αρνήθηκαν την πρόταση της Νιγηρίας και τα διαβατήρια βγήκαν με διαδικασία... express! Τότε μάλιστα, με επισκέφτηκαν και στο γραφείο μου, τους παρέδωσα τα επίσημα έγγραφα και βγάλαμε και μία αναμνηστική φωτογραφία!»

Αν δεν κάνω λάθος, τότε είχαν υπάρξει αντιδράσεις από το κόμμα της “Χρυσής Αυγής”...

«Είχε βγει μία κατάπτυστη ανακοίνωση εις βάρος μου, την οποία είχε “αποδοκιμάσει” η συντριπτική πλειοψηφία του Τύπου, υπήρχαν σχόλια στην τηλεόραση που τον παρομοίαζαν με χιμπατζή, αλλά πολύ αργότερα, όταν πλέον ο Γιάννης καθιερώθηκε στην “ελίτ” του ΝΒΑ και ειδικότερα όταν αρνήθηκε να υπογράψει πάνω στην ελληνική σημαία, δείχνοντας σεβασμό στην πατρίδα, φάνηκε πόσο σωστή ήταν αυτή η απόφαση, απ' όλες τις απόψεις.»

Κλείνοντας, μετά από 5,5 χρόνια, πως μπορεί να αισθάνεται ο άνθρωπος που έβαλε την υπογραφή για να γίνει και με την βούλα Έλληνας ο Αντετοκούνμπο, βλέποντας τον να εξελίσσεται σε έναν από τους κορυφαίους παίκτες του κόσμου;

«Νιώθω μεγάλη δικαίωση για αυτή την απόφαση, γιατί τότε είχα “φάει” πολύ... ξύλο από κάποιους ακροδεξιούς! Τότε είχα πει ότι “Έλλην είναι ο μετέχον του ελληνικού πολιτισμού” και νιώθω πολύ περήφανος, γιατί αυτά τα παιδιά απέδειξαν ότι είναι πραγματικά Ελληνόπουλα και στην ψυχή και στην συμπεριφορά και στο ήθος που έχουν επιδείξει απέναντι στην χώρα τους, αλλά και στο ήθος που επιδεικνύουν ως αθλητές μέσα στο γήπεδο. Επιπροσθέτως, τα παιδιά είναι πολύ σεμνά! Ειδικά ο Γιάννης, στο επίπεδο που έχει φτάσει αλλά και ο Θανάσης που βγάζει τρομερό πάθος στα παιχνίδια της Εθνικής, δείχνουν ότι πραγματικά άξιζε τον κόπο η προσπάθεια που κάναμε για να τους “κερδίσει” η χώρα μας. Και επειδή παρακολουθώ την πορεία του Γιάννη, είμαι βέβαιος ότι θέλει να φορέσει το εθνόσημο και να βοηθήσει σε μία πιθανή επιτυχία. Στα μάτια μου, όμως, είναι πιο ξεχωριστός, επειδή δεν διστάζει να συμμετέχει σε δημόσιες παρεμβάσεις που έχουν κοινωνική απήχηση. Πρόσφατα, μάλιστα, μεσολάβησα για να τον φέρω σε επαφή με την αντικαρκινική εταιρία Ελλάδας για πάρει μέρος σε μία εκστρατεία κατά του καπνίσματος και υπέρ της υγιεινής ζωής. Χάρηκα γιατί υπήρξε άμεση ανταπόκριση...»

(Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του κ. Στυλιανίδη)