Λαμ, αξία ανεκτίμητη!

Το βέβαιο είναι πως ξένισε όσο καμία άλλη μετατροπή απ' όσες επιχειρεί να στήσει στη Μπάγερν. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα πήρε την άριστη γερμανική μηχανή και αντί να την αφήσει να τσουλήσει όπως την είχε φτιάξει ο προκάτοχος του, επιχειρεί -το για πολλούς αδιανόητο- να την πειράξει, ώστε να ανεβάσει ακόμα περισσότερο τους... ίππους της. Το πιο χτυπητό λοιπόν που έκανε, ήταν να τοποθετήσει αμυντικό μέσο τον Φίλιπ Λαμ. Αρχικά η σκέψη ήταν εξόφθαλμο πως του ήρθε επειδή είχε παροπλισμένους τους Σβάινσταϊγκερ, Χάβι Μαρτίνεθ και πιο λίγο τον Τιάγκο.

Στα πρώτα ματς ο Λαμ έμοιαζε σαν ψάρι έξω από τη γυάλα και αυτό επηρέαζε όλη την λειτουργία της ομάδας τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά. Το ένα πρόβλημα ήταν πως εκείνος δεν μπορούσε να κρατήσει την θέση του. Το δεύτερο αφορούσε τον αντικαταστάτη του στα δεξιά της άμυνας. Ο Ραφίνια είναι πολύ καλός παίκτης, αλλά όχι για το επίπεδο που έχει απογειωθεί πλέον η Μπάγερν. Ο Βραζιλιάνος λοιπόν και φάσεις δεχόταν στα μετόπισθεν και επιθετικά δεν μπορούσε να επιχειρήσει τις κούρσες και τις σέντρες του αρχηγού του.

Η γκρίνια ήταν η πρώτη αντίδραση του κοινού. Ακόμα και εδώ στο gazzetta.gr η πλειοψηφία των φίλων της Μπάγερν, εξέφρασε δυσαρέσκεια τόσο για τη συνολική εικόνα όσο και για την αλλαγή θέσης του Λαμ ειδικότερα. Και ο ίδιος ο παίκτης δήλωσε τότε ότι: «Η αλήθεια είναι πως αισθάνθηκα αρκετά μπερδεμένος, αλλά θα παίξω όπου μου πει ο προπονητής». Το έλεγε με την καρδιά του ή όχι μικρή σημασία είχε, διότι στην πορεία φαίνεται πως του αρέσει ο νέος ρόλος του.

Βέβαια για να φτάσουμε στο σήμερα ή για την ακρίβεια στην αναμέτρηση με τη Μάντσεστερ Σίτι στο «Ετιχάντ», χρειάστηκε να μεσολαβήσουν κάμποσα ματς με σκαμπανεβάσματα που ομως οδήγησε τον παίκτη και τον προπονητή του στο να βρουν την ιδανική χρήση του πρώτου. Σε αυτό το παιχνίδι λοιπόν ο Λαμ απογείωσε την θέση του στη μεσαία γραμμή. Υπήρξαν ωστόσο αρκετές σημαντικές διαφορές στο πως αγωνίστηκε και στη δουλειά που είχε αναλάβει. Δεν ήταν ο κλασικός αμυντικός χαφ που παίζει πίσω από τους άλλους δύο μέσους της τριάδας. Στην παράταξη βρέθηκε στο δεξιό πλευρό του Σβάινσταϊγκερ. Αυτό είχε ως συνέπεια να κάνει κινήσεις και ως δεξιός εξτρέμ.

Οποτε συνέκλινε ο Ρόμπεν προς την εστία, ο Λαμ προωθούταν στην θέση του και ο Ραφίνια επίσης συνέκλινε στο κέντρο για να κλείσει το δικό του κενό. Το αποτέλεσμα ήταν ο αρχηγός της Μπάγερν να κάνει αμέτρητες κούρσες επιθετικά και να δημιουργήσει τρελή αναστάτωση στους αντιπάλους, χωρίς όμως να χρειάζεται να επιστρέφει στην άμυνα. Ετσι είχε το συν ότι γλίτωσε αρκετά χιλιόμετρα συνολικά, γυρνώντας απλά στο κέντρο. Οποιος είδε το ματς θα εντυπωσιάστηκε με τον τέλειο τρόπο που γινόντουσαν όλες αυτές οι αλλαγές που φυσικά με τη σειρά τους οδηγούσαν σε διαρκείς αλληλεπιδράσεις σε όλες τι γραμμές και θέσεις του γηπέδου.

Η Μπάγερν κατάφερνε κόντρα στους Πολίτες να κάνει ένα τρομερά πολύπλοκο «transition game» να φαίνεται παιχνιδάκι. Μπρος, πίσω, αριστερά, δεξιά δίχως ποτέ να χάνεται η συνοχή (εκτός από το τελευταίο 20λεπτο, όταν και υπήρξε ξεκάθαρη χαλάρωση). Σε όλα αυτά ο καταλύτης ήταν ο Λαμ, ο οποίος βρέθηκε σε κάποιες φάσεις ακόμα και 10άρι, με τον Κρόος να τον καλύπτει αυτόματα. Οι εν λόγω καινοτομίες οφείλουν να πιστωθούν στις αλχημείες του Πεπ, ο οποίος σίγουρα θα κάνει και λάθη, αλλά νομίζω πως στο τέλος θα βρει την -δική του σπουδαία- άκρη.

Βέβαια έτσι όπως -όμορφα- τα έκανε τώρα ο Καταλανός κόουτς, θα μπλοκαριστεί από τις επιστροφές των Χάβι Μαρτίνεθ και Τιάγκο. Ο πρώτος έχει εξελιχτεί σε top αμυντικό μέσο και δικαίως πρέπει να παίζει. Με τα νέα δεδομένα όμως που παρουσιάζει το ολόφρεσκο παιχνίδι του Λαμ, θα είναι τρομερά δύσκολο για τον Γκουαρδιόλα να αποφασίσει την επιστροφή του στην άμυνα. Το σίγουρο όμως είναι πως ό,τι και αν επιλέξει, η Μπάγερν έχει κερδίσει κάτι ανεκτίμητο σε αυτό το τόσο σύντομο διάστημα παραμονής του νεοφερμένου τεχνικού στο Μόναχο: την ικανότητα να μεταμορφώνεται και να εκπλήσσει ευχάριστα ακόμα και τον ίδιο τον δικό της τέλειο εαυτό.

ΥΓ.: Ο Πεπ δεν θα μπορούσε να φτιάξει κάτι πιο τέλειο από το κληροδότημα του Χάινκες. Το μόνο που θα μπορούσε να κάνει, ήταν αυτό που επιχειρεί, να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό στο ίδιο όμως ανώτατο επίπεδο. Και αυτό ισοδυναμεί με ένα τεράστιο προπονητικό θαύμα. Εάν βέβαια τα καταφέρει...

Follow me: @jorgekaraman