Γκαλέτι: Μία ζωή «αρτίστας» των γηπέδων (vids)

O Ολυμπιακός και το ελληνικό ποδόσφαιρο είχαν την τύχη να αποτελέσουν έναν σημαντικό σταθμό της καριέρας του Λουτσιάνο Γκαλέτι. Του Αργεντίνου άσου που σήμερα έγινε 35 ετών και που οι τραυματισμοί του και το σοβαρό πρόβλημα υγείας του που τον έστειλε στο χειρουργείο για να τον οδηγήσει μετά και σε διαμάχη με τους Πειραιώτες δεν του επέτρεψαν να κάνει μία ακόμα πιο μεγάλη ποδοσφαιρική πορεία στα γήπεδα της Ευρώπης. Όσοι τον είδαν από κοντά έκαναν λόγο για έναν... αρτίστα της μπάλας. Ένα εξτρέμ με μοναδικά χαρίσματα: τεχνική, ταχύτητα, ποδοσφαιρική ευφυΐα και τρομερά πόδια. Ένας γεννημένος νικητής και ένας μεγάλος ηγέτης. Ξένος που όμοιό του δύσκολα θα ξαναδεί ο πρωταθλητής Ελλάδας αλλά και η χώρα μας γενικότερα.

Με ποιότητα, η εκρηκτικότητα, φαρμακερές σέντρες με το δεξί και τα δυνατά σουτ από πλάγια θέση ή κοντινή ή και μακρινή απόσταση. Παίκτης που έπαιζε και στα δύο άκρα αλλά και πίσω από τον φορ με την ίδια επιτυχία. Που ξεσήκωνε τα πλήθη με κάθε του ενέργεια. Που έκανε τον κόσμο του Ολυμπιακού να... κοπιάρει το κομμάτι των «White Stripes» «Seven Nation Army» για να φωνάζει ρυθμικά το όνομά του στο γήπεδο. Ο αυθεντικός στίχος ήταν: «I’m gonna fight em all / A Seven Nation Army couldn’t hold me back» και ο γηπεδικός:«Λουτσιάαανο Γκαλέεετι», κάτι που εφαρμόστηκε και με τον Ερνέστο Βαλβέρδε και τον Φερνάντο Μπελούτσι. O Ολυμπιακός θα έκλεινε τον Γκαλέτι το 2007 έναντι 2,5 εκατ. ευρώ. Το ετήσιο συμβόλαιό του ήταν 1,3 εκατ. ευρώ και ενώ στο τετραετές deal είχε μπει ρήτρα 15 εκατ. ευρώ!

Οι φήμες μάλιστα λένε πως έναν χρόνο πριν είχε απορρίψει πρόταση του Παναθηναϊκού. Για την μεταγραφή είχαν μεταβεί στην Ισπανία οι Πέτρος Κόκκαλης και Ίλια Ίβιτς. Αρχικά θα πάρει τη φανέλα με το Νο 8 μιας και η φανέλα με το Νο 7 ήταν... καπαρωμένη από τον Νέρι Καστίγιο. Με τη πώληση του Καστίγιο στην Σαχτάρ ο Λουτσιάνο πήρε το αγαπημένο του 7, το οποίο είχε σε Ρεάλ Σοσιεδάδ και Ατλέτικο Μαδρίτης. Το πρώτο επίσημο παιχνίδι του δεξιοπόδαρου άσου ήταν με τον Παναθηναϊκό στις 2 Σεπτεμβρίου 2007. Το ματς είχε λήξει 0-0 στο «Απόστολος Νικολαϊδης». Στο δεύτερό του ματς που ήταν στο Τσάμπιονς Λιγκ στο άδειο λόγω τιμωρίας Καραϊσκάκη έδειξε την αξία του. Σκόραρε όμως δεν μπόρεσε να οδηγήσει στη νίκη τον Ολυμπιακό.

Στην πρώτη του χρονιά σπάει όλα τα κοντέρ με την απόδοσή του και δικό του γκολ χαρίζει το Κύπελλο. Ο Σωκράτης Κόκκαλης του αναπροσαρμόζει το συμβόλαιο και περιμένει τα... καλύτερα για την συνέχεια. Το 2008 παρουσιάζεται ακόμα καλύτερος, παίρνοντας από το... χέρι την ομάδα του και οδηγώντας την στο νταμπλ. Στον τελικό του Κυπέλλου με την ΑΕΚ αποβάλλεται γιατί έβγαλε την φανέλα του για να πανηγυρίζει ένα εξαιρετικό τέρμα του. Το 2009 δεν του πηγαίνει τόσο καλά. Υποφέρει από θλάσεις, παθαίνει υποτροπές και... κατηγορείται πως δεν έχει την ίδια εικόνα στις προπονήσεις με τα προηγούμενα χρόνια.

To 2010 έρχεται το μεγάλο σοκ. Εμφανίζει πολύ σοβαρό πρόβλημα στα νεφρά του. Του γίνεται εισαγωγή του στο Ιατρικό Αθηνών και εξετάσεις επί εξετάσεων και θεραπευτική αγωγή. Οι γιατροί δεν είναι το ίδιο αισιόδοξοι με τον Λουτσιάνο Γκαλέτι. Ο ίδιος πιστεύει ότι μπορεί να γυρίσει δυνατός. Δεν τα καταφέρνει. Το πρόβλημά του τον αναγκάζει να χάσει την σεζόν. Μετά από κάποιες θεραπείες, γεννήθηκε η ελπίδα πως θα μπορούσε να επανέλθει, αλλά ο γιατρός του είπε ότι είναι καλύτερο να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Δύο χρόνια αργότερα βρέθηκε συμβατός δότης, ο πατέρας του Αργεντίνου ποδοσφαιριστή. Ο Γκαλέτι θα γυρίσει στην Εστουδιάντες, θα επιχειρήσει να παίξει εκεί μπάλα, θα... κοπεί από την πρώτη ομάδα και τελικώς θα κλείσει την καριέρα του στον ΟΦΗ το 2014 για μία μεταγραφή που δεν κόστισε καλά καλά 200.000 ευρώ.