Αντρέα Στραματσιόνι: Ένας προπονητής που δεν φοβάται τις αλλαγές

Μία από τις πολλές κατηγορίες που... απαγγέλθηκαν στον Γιάννη Αναστασίου για την διαχείριση του Παναθηναϊκού από το καλοκαίρι και μετά, ήταν το γεγονός οτι έμεινε πιστός στον ρόμβο (και τις παραλλαγές του), παρά το γεγονός οτι δεν έδειχνε να αποδίδει. Αν τελικά το φλερτ των «πράσινων» με τον Αντρέα Στραματσιόνι καταλήξει σε... γάμο, τότε αυτό το θέμα δεν πρόκειται να απασχολήσει ποτέ το «τριφύλλι», καθώς ο 39χρονος τεχνικός, μόνο ως δογματικός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σχετικά με την τακτική της ομάδας που προπονεί...

Αυτό τουλάχιστον μαρτυρά η θητεία του στην Ίντερ, κάτι που επιβεβαιώνει και η Gazzetta Dello Sport σκιαγραφώντας το προφίλ του Ιταλού τεχνικού. «Χαρακτηρίζεται από την ικανότητά του να κάνει τις σωστές επιλογές. Παίζει ένα επιθετικό παιχνίδι, χρησιμοποιώντας διάφορες τακτικές. Δεν επικεντρώνεται μόνο σε μία. Προσαρμόζεται στην ποιότητα των παικτών του και γρήγορα φτιάχνει την... ταυτότητα της ομάδας».

Αυτό ήταν που έπεισε τον Μάσιμο Μοράτι να του εμπιστευτεί το 2012 την θέση του προπονητή στην Ίντερ, έχοντας βέβαια κάνει την δική του έρευνα νωρίτερα. Τι εννοούμε με αυτό; Η σκέψη αυτή είχε μπει στο μυαλό του αφεντικού των «νερατζούρι» από πολύ νωρίτερα, για αυτό και φρόντισε να παρακολουθεί τα παιχνίδια της Primavera ακριβώς πίσω από τον πάγκο. Στόχος του δεν ήταν να έχει καλύτερη οπτική γωνία στον αγωνιστικό χώρο, αλλά να μπορεί να ακούει ακριβώς το τί λέει στους παίκτες του κατά την διάρκεια του παιχνιδιού ο Αντρέα Στραματσιόνι. Και προφανώς αυτά που άκουγε τον έπεισε έτσι ώστε στις 26 Μαρτίου, ο 36χρονος τότε τεχνικός να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας.

Αποτελώντας εκείνη την σεζόν το νεαρότερο σε ηλικία τεχνικό στην Serie A (κάτι που επανέλαβε και όταν κάθισε στον πάγκο της Ουντινέζε), αρχικά στηρίχθηκε στο 4-3-3, το οποίο σε σχετική ανάλυση που έχει κάνει το forzaitalianfootball.com μπορεί να είχε θετικά αποτελέσματα, αλλά δημιουργούσε πολλά κενά στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας. Έτσι, ο «Στράμα» άρχισε να δουλεύει το 4-4-1-1, το οποίο είχε ως συνοδεύτηκε με το επιβλητικό 4-2 επί της Μίλαν που «ψαλίδησε» τις ελπίδες των «ροσονέρι» για κατάκτηση του scudetto.

Ψάχνοντας όμως κάτι καλύτερο για την ομάδα του, κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής προετοιμασίας αλλάζει σε 4-2-3-1, δίνοντας σε κάποιους παίκτες νέους ρόλους: Ο Ζανέτι για παράδειγμα έπαιξε δεξί εξτρέμ, ενώ ο Παλάσιο αν και επιθετικός χρίστηκε αριστερό εξτρέμ. Το πρόβλημα όμως δεν ήταν στην μεσοεπιθετική γραμμή, αλλά στην αμυντική, καθώς η συνύπαρξη των Γκουαρίν και Καμπιάσο δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Έτσι,αναγκάστηκε να προβεί σε ακόμη μία αλλαγή, χρησιμοποιώντας το 4-3-2-1, το οποίο βοηθούσε τους ποδοσφαιριστές στο να ακολουθούν τις οδηγίες του και να πρεσάρουν ψηλά. Ωστόσο αυτό έκρυβε κινδύνους, καθώς επειδή ακόμη και η τετράδα της άμυνας ανέβαινε ψηλά, υπήρχε ένα τεράστιο κενό στην άμυνα, το οποίο η αντίπαλη ομάδα μπορούσε να εκμεταλλευτεί αν είχε γρήγορους επιθετικούς και έπαιζε με βαθιές μπαλιές στην... πλάτη των αμυντικών της Ίντερ.

Βέβαια, παρά τις αλλαγές που έκανε, η πορεία της Ίντερ δεν ήταν και τόσο καλή, με αποτέλεσμα στο τέλος της σεζόν να καταλάβει την 9η θέση και να μείνει εκτός Ευρώπης. Κάτι που φυσικά είχε ως αποτέλεσμα το 3ετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει ο Αντρέα Στραματσιόνι το καλοκαίρι του 2012 να μην εξαντληθεί...