Αταλάντα: Ταλαντούχα νιάτα

Στο καλοκαιρινό αφιέρωμα για την έναρξη της Serie A, ο Παλλαντζάς προέβλεπε δύσκολη σεζόν για την Αταλάντα και αναρωτιόταν «αρκεί ο Γκασπερίνι;». Μιλάμε για επικό κουβά... Τρεις μήνες μετά, με το 1/3 του πρωταθλήματος να έχει περάσει, οι Μπεργκαμάσκι έχουν εντυπωσιάσει τους πάντες με το ποδόσφαιρο που παίζουν, την συνέπεια στα αποτελέσματα και την ενέργεια που βγάζουν παρουσιάζοντας τη νέα φουρνιά ταλέντων. Επιβεβαιώνοντας, έτσι, ότι οι ακαδημίες τους θα είναι πάντα σήμα κατατεθέν όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για το calcio γενικότερα...

Η σεζόν άρχισε με την Αταλάντα να έχει δύο εγγυήσεις: Τον προπονητή και την έδρα. Ο Γκασπερίνι θεώρησε ότι δεν είχε κάτι άλλο να προσφέρει στην Τζένοα, στην οποία κατάφερε να ζήσει μεγάλες στιγμές όπως η έξοδος στην Ευρώπη πριν χρόνια. Πάνω από όλα, βέβαια, κατάφερε να μάθει στους Γενοβέζους να παίζουν με τρεις στην άμυνα, όταν όλοι στην Ιταλία και στην Ευρώπη θεωρούσαν ότι είναι αναχρονιστικό κάτι τέτοιο. Το 3-4-3 ήταν ανέκαθεν το αγαπημένο σύστημα του «Γκασπ» και με αυτό έφτιαξε το όνομα του στη Γένοβα. Με αυτό, βέβαια, πήγε και να το χαλάσει στο Μιλάνο, όταν ανέλαβε την Ιντερ το καλοκαίρι του 2011 και απολύθηκε μέσα σε λίγους μήνες.

«Στην Ιντερ δεν ένιωσα ποτέ ότι είχα την εμπιστοσύνη όλων. Αντιθέτως, σε ομάδα και διοίκηση θεωρούσαν παράλογο το να παίξουμε 3-4-3, πίστευαν ότι είναι λάθος να παίζει μια μεγάλη ομάδα με τρεις πίσω. Η Γιουβέντους, πάντως, έχει πάρει πέντε σερί πρωταθλήματα με άμυνα τριών», είπε πριν ένα μήνα ο allenatore, ο οποίος στο Μπέργκαμο, σε αντίθεση με το Μιλάνο, ένιωσε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και από ό,τι θα περίμενε ενδεχομένως ακόμη και ο ίδιος. Η Αταλάντα που μετά τις πρώτες 12 αγωνιστικές είναι ισόβαθμη με την 4η Λάτσιο, άρχισε το πρωτάθλημα με... τέσσερις ήττες στα πρώτα πέντε ματς!

«Οταν δεν έρχονται τα αποτελέσματα, είναι λογικό να αρχίσουν οι αμφιβολίες και έρχεται η στιγμή που πρέπει να αποφασίσεις. Εμείς ήμασταν πεπεισμένοι ότι κάναμε την σωστή επιλογή με τον Γκασπερίνι και μετά την ήττα από την Παλέρμο μίλησα στην ομάδα και ήμουν σαφής: Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για κανέναν, ο προπονητής είναι δυνατός και όλοι θα πρέπει να τον ακολουθήσετε. Οποιος το κάνει, θα παραμείνει. Οποιος δεν το κάνει, θα φύγει», είπε στο Sky Italia ο πρόεδρος Αντόνιο Περκάσι, εξηγώντας πόσο απλά, τελικά, χειρίστηκαν το θέμα στο Μπέργκαμο μετά το τραγικό ξεκίνημα. Και από την στιγμή που πήρε αυτή την απόφαση και την στήριξε με τόσο ξεκάθαρο τρόπο στην ομάδα, άρχισε η άνοδος. Τόσο γρήγορα και τόσο εντυπωσιακά ώστε το Atleti Azzurri D' Italia να είναι πιο καυτό από ποτέ.

Η έδρα, την οποία προναφέραμε ως μία από τις δύο εγγυήσεις που είχε η Αταλάντα στο ξεκίνημα, είναι διαχρονικά από τις πιο δύσκολες της Ιταλίας. Οι Γιουβεντίνοι κάθε χρόνο παίζουν ξύλο εκεί, με τους Ρομανίστι έχει ανοίξει πολύ δυνατή βεντέτα τα τελευταία χρόνια, με τους Ροσονέρι και τους Νερατζούρι υπάρχει θέμα από παλιά, με τους Λατσιάλι υπάρχουν και πολιτικές διαφορές, με τους Ναπολιτάνους δεν είναι ποτέ ήσυχα τα πράγματα. Στο Μπέργκαμο η λογική που έχουν, παραπέμπει σε... γκέτο. «Solo Atalanta», λένε μονίμως αλλά φέτος έχουν και αγωνιστικούς λόγους για να το λένε και όχι μόνο για να ξεχωρίσουν σε σχέση με άλλες επαρχιακές πόλεις.

Σε σχέση με τους υπόλοιπους μικρούς, βέβαια, η Αταλάντα έχει και κάτι άλλο, καθαρά ποδοσφαιρικό, για να ξεχωρίζει. Τα τμήματα υποδομής. Οι Μπεργκαμάσκι έχουν χαρίσει μεγάλους παίκτες στο calcio και το ίδιο ελπίζουν να κάνουν και τώρα, έχοντας παρουσιάσει φέτος μια σειρά από πιτσιρίκια που εντυπωσιάζουν προς το παρόν. «Ο Γκασπερίνι είναι πολύ έξυπνος και ικανός. Αλλαξε την ομάδα δουλεύοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ και προώθησε έξι παίκτες από τις ακαδημίες. Για εμάς ήταν ό,τι καλύτερο αυτό σε επίπεδο ΜΜΕ αφού ήταν σίγουρο ότι θα ασχοληθούν πολύ μαζί μας για αυτό τον λόγο και έτσι θα έχουμε και διαφήμιση. Ως διοίκηση, όμως, σκεφτόμασταν να γίνει πιο μετά αυτό. Ο Τζιαν Πιέρο, όμως, αποφάσισε ότι πρέπει να γίνει τώρα. Το έκανε, τα αποτελέσματα τον δικαιώνουν οπότε μπράβο του», λέει ο πρόεδρος Περκάσι και το ίδιο λένε και πολλοί άλλοι...

Τα πιτσιρίκια της Αταλάντα είναι ήδη θέμα συζήτησης στην ποδοσφαιρική Ιταλία και έχουν αρχίσει και τα μεταγραφικά σενάρια. Ο 19χρονος Ιβοριανός μέσος Φρανκ Κεσί, ο οποίος άρχισε 4 γκολ στις πρώτες τρεις αγωνιστικές, φέρεται να αποτελεί ήδη μεταγραφικό στόχο των Γιουβέντους, Νάπολι, Μίλαν και αγγλικών ομάδων, με τους Μπεργκαμάσκι να έχουν ήδη ενημερώσει τον Φάμπιο Παράτιτσι, αθλητικό διευθυντή των Μπιανκονέρι, ότι θα χρειαστούν 20 εκατ. ευρώ για να υπογράψει στη Γιούβε. Αν δεν το κάνει τώρα και συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό ως το καλοκαίρι, το ποσό μπορεί και να διαπλασιαστεί.

Ο 22χρονος μέσος Ρομπέρτο Γκαλιαρντίνι έχει παίξει 411 λεπτά στη Serie A αλλά ήταν αρκετά τα όσα έδειξε σε αυτά ώστε να κληθεί στην εθνική Ιταλίας. Ο Τζιαμπιέρο Βεντούρα, άλλωστε, φημίζεται διαχρονικά για το πόσο του αρέσει να δουλεύει με πιτσιρικάδες οπότε η Αταλάντα μπορεί να γίνει η αγαπημένη του ομάδα όσο είναι στον πάγκο της Σκουάντρα Ατζούρα. Ο 22χρονος δεξιός μπακ Αντρέα Κόντι είναι ήδη στο στόχαστρο των Νάπολι και Ρόμα ενώ και ο -επίσης 22χρονος- αμυντικός Ματία Καλντάρα εμφανίζεται στα ρεπορτάζ των μεγάλων ιταλικών ομάδων. Σε αυτούς, μπορεί να προστεθεί και ο 21χρονος φορ Αντρέα Πετάνια, ο οποίος προέρχεται από τα τμήματα υποδομής της Μίλαν και οι Μπεργκαμάσκι τον αγόρασαν τον περασμένο Ιανουάριο. Το γεγονός ότι τον αποκαλούν φέτος «νέο Βιέρι» προφανώς είναι υπερβολικό αλλά επίσης προφανές είναι ότι κάτι πολύ καλό θα κάνει για να φτάσουν στο σημείο να τον αποθεώνουν έτσι.

Πόσοι από αυτούς θα εξελιχθούν και θα γίνουν μεγάλοι παίκτες, δεν μπορεί να το πει κανείς με σιγουριά προς το παρόν. Αυτό που μοιάζει σίγουρο, είναι ότι η συνέχεια θα είναι ακόμη καλύτερη. «Αυτό είναι μόνο η αρχή. Επιτέλους βρέθηκε ένας προπονητής με θάρρος, ένας προπονητής που δεν φοβάται να στηριχθεί στους νεαρούς. Η έκπληξη προς όλους, όμως, σύντομα θα είναι μεγαλύτερη. Οταν δείτε τι μπορούν να κάνουν οι επόμενοι, αυτοί που έχουν γεννηθεί το 1999, δεν θα το πιστεύετε», είπε στην εφημερίδα L'Eco di Bergamo ο Μίνο Φαβίνι, επικεφαλής του τμήματος σκάουτινγκ και υπεύθυνος των ακαδημιών της Αταλάντα επί 24 χρόνια.

Καταλαβαίνει ο καθένας, επομένως, ότι με τον Γκασπερίνι η Αταλάντα φαίνεται να βρίσκει αυτό που έψαχνε επί χρόνια: Εναν προπονητή που θα βάζει τους πιτσιρικάδες, οι οποίοι θα φέρνουν πολλά λεφτά στο ταμείο και θα αφήσουν τις θέσεις τους για τους επόμενους.

Αυτοί οι μικροί, μαζί με τον Γιασμίν Κούρτιτς που κάνει φέτος τις καλύτερες του εμφανίσεις στην Ιταλία μετά την απόφαση του Γκασπερίνι να τον φέρει πιο κοντά στην αντίπαλη εστία (κόντρα στην Τζένοα έβαλε την πρώτη doppietta στη Serie A), κάνουν πράγματα που δεν περίμενε κανείς στην αρχή της σεζόν. Ούτε μετά τις πρώτες πέντε αγωνιστικές... Μετά την ήττα από την Παλέρμο στις 21 Σεπτεμβρίου, η Αταλάντα έχει 19 βαθμούς σε επτά αγώνες, με μοναδική απώλεια να είναι το 0-0 με την Φιορεντίνα στο Artemio Franchi. «Ρυθμός για scudetto», έγραψε η Gazzetta dello Sport αποθεώνοντας μια ομάδα που είχε από το 2000-01 να βρεθεί τόσο ψηλά μετά τις πρώτες 12 αγωνιστικές. Πιο σημαντικό και αυτό, ενδεχομένως, είναι το γεγονός ότι αυτή η Αταλάντα «ανάγκασε» περισσότερους από 1.000 οπαδούς της να ταξιδέψουν στο Mapei Stadium για να απολαύσουν μια εκπληκτική παράσταση στο 0-3 επί της Σασουόλο.

Οι Μπεργκαμάσκι για πρώτη φορά μετά τον Μάρτιο του 2014 έχουν δύο σερί εκτός έδρας νίκες, για πρώτη φορά μετά το 2010 έχουν δύο σερί νίκες με ισάριθμες 3άρες και γενικά για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ακούγεται η λέξη «Europa» στο Atleti Azzurri d' Italia. «Είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για κάτι τέτοιο. Είμαι σίγουρος ότι η Αταλάντα θα ωριμάζει και θα βελτιώνεται όσο περνάει ο καιρός αλλά υπάρχουν άλλες ομάδες, με περισσότερα λεφτά και πιο γεμάτα ρόστερ, για να παλέψουν για την Ευρώπη», είπε σχετικά ο Γκασπερίνι ενώ και ο πρόεδρος προσπαθεί να κρατήσει τους πάντες προσγειωμένους: «Η Ευρώπη; Για τους τιφόζι είναι ένα όνειρο, για εμάς πρέπει να είναι λόγος ικανοποίησης και μόνο που ακούγεται κάτι τέτοιο. Οι οπαδοί μπορούν να ονειρευτούν, εμείς πρέπει να μείνουμε ξύπνιοι και με τα πόδια στο έδαφος».

Και όντως έτσι είναι. Η Αταλάντα, με βάση την λογική, δεν θα βγει στην Ευρώπη. Ενδεχομένως και να μην το χρειάζεται, όμως, για να πάρει το «μπράβο» όλων. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι όλα τα παραπάνω, τα έχει καταφέρει χωρίς καμία βοήθεια από τις μεταγραφές της. Ο Αλμπέρτο Παλόσκι δεν έχει βρει ακόμη δίχτυα και απογοητεύει, ο δανεικός από την Τουλούζ Αλεξάνταρ Πέσιτς έχει παίξει μόνο 17 λεπτά, ο 19χρονος Μπρίαν Καμπέθας από το Εκουαδόρ δεν έχει παίξει ακόμη, ο Αλμπέρτο Γκράσι, που επέστρεψε ως δανεικός από τη Νάπολι, δεν έχει ξεπεράσει τον σοβαρό περσινό τραυματισμό του, ο Αμντουλάι Κονκό έχασε τη θέση του από τον Κόντι, ο Ερβιν Ζουκάνοβιτς έχει δώσει τα λιγότερα από όλους στην άμυνα.

Ο μόνος από αυτούς που ήρθαν το καλοκαίρι και προσφέρει πραγματικά, είναι ο τερματοφύλακας Ετρίκ Μπερίσα. Από εκεί και πέρα, αναλαμβάνουν τα ταλαντούχα νιάτα...