Το κακό ΕΙΧΕ γίνει...

Στο προηγούμενο blog η αναφορά έγινε κυρίως στο happy end με τον Λάζαρο και ελάχιστα έως καθόλου στο χωρισμό με τον Νίνη. Την άποψή μου για τον τελευταίο την έγραψα στο leoforos, την αναπαράγω στο περίπου και εδώ μέσα, άσχετα αν ότι και να λέμε εμείς και εσείς η ουσία δεν αλλάζει. Το κακό έχει γίνει εδώ και μήνες και όχι χθες ή προχθές που ορισμένοι άρχισαν να το συνειδητοποιούν. .

Καταρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε για ποιο πράγμα ακριβώς μιλάμε. Για την φυγή του Σωτηράκη ή για το εξώδικο δηλαδή. Διότι το μεν πρώτο ήταν κάτι που το ήξεραν και οι πέτρες, το δεύτερο είναι η είδηση για την οποία γίνεται λόγος και στενοχωρήθηκε κόσμος και κοσμάκης αφού δεν φτάνει που χάνεται ο παίκτης, πάμε και στα χαρακώματα μαζί του.

Το γιατί φεύγει λοιπόν ο μικρός από τον Παναθηναϊκό το έχουμε ξαναπεί. Διότι πολύ απλά δεν βλέπει ΤΙΠΟΤΑ ως επόμενη μέρα. Και γι’ αυτό δεν ευθύνεται αυτός αλλά εκείνοι που το δημιούργησαν (διαλέξτε και… πάρτε ποιοι είναι αυτοί για να μην μακρηγορούμε). Για τον ίδιο λόγο που έφυγε με λίγα λόγια και το καλοκαίρι ο Σισέ και ο Ζιλμπέρτο για εκείνους που ίσως φύγουν κι άλλοι στο μέλλον όπως πολλάκις έχουμε γράψει και γίναμε κακοί.

Γνωστά είναι όλα αυτά και τουλάχιστον σε τούτη εδώ τη στήλη τα έχετε διαβάσει σε… αφθονία χρόνια τώρα. Όποιος έπεσε από τα σύννεφα με τη φυγή του Νίνη και κατάλαβε έτσι ξαφνικά ότι υπάρχει «σχέδιο διάλυσης της ομάδας» τότε πολύ απλά… καλώς ήρθε στο κλαμπ και εδώ θα είμαστε για να τα (ξανά) λέμε. Χώρος υπάρχει για όλους.

Φυσικά και εξυπακούεται πως υπό άλλες συνθήκες (με ισχυρή διοίκηση - ιδιοκτησία δηλαδή) ο Νίνης δεν θα το κουνούσε ρούπι από την Πανάθα. Ούτε και ο Σισέ, ούτε και κανείς άλλος. Μα τι σχέση έχει σε επίπεδο δυναμικής (και όχι απλά βαθμολογικής θέσης) η σημερινή κατάσταση στην ομάδα, με αυτή που γνωρίζαμε; Να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας μήπως και να κάνουμε ότι πέσαμε από τα σύννεφα;

Και να ήθελε λοιπόν ο τωρινός Παναθηναϊκός να τον κρατήσει, πολύ απλά ΔΕΝ μπορεί, οπότε τζάμπα το κουβεντιάζουμε και χαλιόμαστε. Γι’ αυτό άλλωστε και ο μικρός έχει ξεκαθαρίσει εδώ και μήνες ότι δεν συζητάει το ενδεχόμενο παραμονής του. Πονάει να χάνεις το μεγαλύτερο ταλέντο σου χωρίς να βάλεις μία στο ταμείο σου, όμως μακάρι να ήταν αυτό το χειρότερο που βρήκε τον Παναθηναϊκό και να γλιτώναμε απ' όλα τα υπόλοιπα.

Πάμε και πάλι στη στάση του Σώτου. Δικαίωμά του είναι να ανοίξει τα φτερά του από τη στιγμή που πιστεύει ότι εδώ θα του κοπούν, όπως δικαίωμα και της ομάδας είναι να σώσει ότι σώζεται στον τομέα τουλάχιστον των εντυπώσεων. Είναι το… μίνιμουμ που μπορεί να κάνει ως ΠΑΕ, άσχετα αν αυτό την οδηγεί σε ρήξη με ένα δικό της παιδί, με έναν παιχταρά που βγήκε από τα σπλάχνα της. Όλα τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση, για να γεμίζουν οι σελίδες των εφημερίδων, για να συμφωνούμε ή να μαλώνουμε μεταξύ μας την ώρα που το "σχέδιο" προχωράει. Καλή χρονιά με υγεία και κουράγιο σε όλους και τα ξαναλέμε… του χρόνου!