Μπαράζ τίτλου μετά 30 χρόνια;

Τέλειωσε ο α΄ γύρος, έστω με τις εκκρεμότητες από τα αναβληθέντα παιχνίδια και φαίνεται πως μάλλον θα πρέπει να θεωρούμε ότι οι δύο μόνιμοι διεκδικητές του τίτλου τα τελευταία χρόνια ξεκινάνε από την ίδια βάση για το β΄ μισό της σεζόν. Ισόβαθμοι, υπό την έννοια ότι λογικά μέσα στο ΟΑΚΑ οι πράσινοι θα κερδίσουν και τη Δόξα και το Λεβαδειακό.

Θεωρητικά μάλιστα ο Παναθηναϊκός είναι σε καλύτερη θέση από τον Ολυμπιακό από πλευράς προγράμματος. Διότι έχει τον Ολυμπιακό στο γήπεδό του. Διότι ο ίδιος έχει βγάλει τις πιο δύσκολες έδρες (εκτός από Καραϊσκάκη και Τούμπα, Χαριλάου, Περιστέρι, Ξάνθη, Αγρίνιο, Νέα Σμύρνη). Αλλά και διότι ο Ολυμπιακός έχει να πάει εκτός από το ΟΑΚΑ και στην Τούμπα και στο Περιστέρι και στην Ξάνθη και στο Αγρίνιο, από εκεί δηλαδή που έχει περάσει ήδη ο Παναθηναϊκός, ο οποίος πάντα στα χαρτιά έχει ως μόνο πολύ δύσκολο εκτός έδρας ματς την ΑΕΚ, αλλά στην κοινή τους έδρα-που δεν είναι και το μόνο κοινό σημείο τους, όπως όλοι γνωρίζουμε.

Ξέρω ότι αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα αργήσει να ξεφουσκώσει. Μπορεί, αλλά δεν το ξέρω εγώ αυτό. Ξέρω ότι προς το παρόν δεν ξεφουσκώνει. Μάλιστα, σε τρία ματς στα οποία έχανε, μπόρεσε και τα έσωσε: στο Περιστέρι (1-1), στο Αγρίνιο (1-1) και στη Νέα Σμύρνη, όπου κέρδισε κιόλας. Άρα, είναι, ακόμη τουλάχιστον, σκληρό καρύδι. Ο δε Ολυμπιακός θα έχει σύντομα πάλι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Μόνο που έχει καλύτερη ποιότητα και καλύτερο ρόστερ…

Σε απόδοση 1.41 στην betfair η κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό

Για τον ΠΑΟ δε δίνω σημασία στον τραυματισμό του Μπουμσόνγκ. Ένα μήνα θα λείψει, όπως κι ο Καντέ. Και τι έγινε; Θα παίξουν ο Βύντρα με τον Σαριέγκι στις θέσεις τους κι ο Μαρίνος δεξί μπακ. Αμυντικοί είναι. Δεν κάνουν τη διαφορά. Τη διαφορά την κάνουν οι μπροστινοί.

Την πάτησε ο Φερέϊρα που έβαλε το Λέτο να ξεχρεώσει την ποινή του στο Αγρίνιο, αλλά έκανε καλή κίνηση βάζοντας και Τότσε και Πετρόπουλο, γυρνώντας πιο πίσω τον Κλέϊτον. Πήρε έτσι το κέντρο, αφού ο ΠΑΟ είχε εκεί τρεις (Σιμάο, Κατσουράνη και Κλέϊτον) κι ο Παναιτωλικός δύο (Μητρόπουλο, Ρότσα). Είναι «γριά αλεπού» ο Πορτογάλος μέσα στο ματς. Ο Τεννές αντί να βάλει ένα επιπλέον χαφ γέμισε την ομάδα του με πέντε αμυντικούς κι έτσι ο ΠΑΟ βρήκε ευκαιρίες. Γενικά ο ΠΑΟ, χωρίς να παίξει μπάλα, είχε τρεις τέσσερις φάσεις, ενώ το Αγρίνιο, που έπαιξε ψυχωμένα και καλά, έκανε χωρίς Χαριστέα και Θεοδωρίδη μία φάση σε όλο το ματς: το γκολ.

Τέλος πάντων, γνωρίζω αρκετούς στην πιάτσα που ήδη σκέφτονται μήπως έχουμε φέτος μπαράζ για τον τίτλο, πρώτη φορά μετά από 30 ολόκληρα χρόνια! Δηλαδή, ισοβαθμία των δύο αιωνίων, με ισοπαλία τους και στο ΟΑΚΑ. Ποιος ξέρε, όμως. Έχει πολλά ψωμιά ακόμη η σεζόν…