Πόσοι βλέπουν ελληνική μπάλα;

Εκανα ένα σύντομο σε διάρκεια γκάλοπ, ρώτησα την παρέα μου στο twitter "τι ματς είδες αυτό το Σαββατοκύριακο;". Κυρίως για να διαπιστώσω, μέσα από μια σύγκριση με τα προηγούμενα ευρήματα, αν αλλάζει ή όχι η διάθεση του κόσμου και αν αλλάζει ή όχι η τάση που έχει πλέον καθαρά καταγραφεί στην παρακολούθηση των πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου. Η σημερινή απάντηση μοιάζει πολύ με αυτές των προηγούμενων - χρονικά - ερωτήσεών μου. Περίπου οι μισοί από όσους μου απάντησαν δεν είδαν ελληνικό πρωτάθλημα. Είτε επειδή προτίμησαν να μην βάλουν καθόλου μπάλα στο Σαββατοκύριακό τους, είτε επειδή προτίμησαν να δουν εισαγώμενη μπάλα (αγγλική, ισπανική, ιταλική, γεμανική, βραζιλιάνικη, τούρκικη, με αυτή τη σειρά), είτε επειδή προτίμησαν να δουν F1 και, μεταξύ σοβαρού και αστείου, dancing with the stars.

Κάνε εγγραφή στην sportingbet και πάρε μπόνους 100%

Στα 20 χρόνια που παρατηρώ επαγγελματικά το ποδόσφαιρο μου συμβαίνει πρώτη φορά, αυτή την εποχή, να βρίσκω το 50% των Ελλήνων "αδιάφορο" μπροστά στην εξέλιξη του ελληνικού πρωταθλήματος και να δυσκολεύομαι να βρω (εντόπισα μόλις 4 στους 70 που μου απάντησαν) κάποιον που πήγε στο γήπεδο για να δει ποδόσφαιρο. Ναι, έπαιζαν εκτός έδρας ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Δεν θα ήταν όμως πολύ μεγάλη η διαφορά στο ποσοστό, όπως προκύπτει τεκμηριωμένα μέσα από τον φετινό μέσο όρο εισιτηρίων ανά αγώνα (4.700 εισιτήρια, δηλαδή περίπου 500 λιγότερα ανά ματς συγκριτικά με πέρσι), που κατατάσσουν την Superleague στην 23η θέση του σχετικού ευρωπαϊκού πίνακα. Για να καταλάβετε, το ελληνικό πρωτάθλημα κόβει ως στιγμής λιγότερα εισιτήρια από το πρωτάθλημα του Ισραήλ (5.230). Δεν λέω, ποδοσφαιρομάνα το Ισραήλ...

Και μη βιαστείτε να τα ρίξετε στην οικονομική κρίση. Κρίση κάνει και στην Πορτογαλία, που κόβει, κατά μέσο όρο, πάνω από τα διπλά εισιτήρια (9.750) ανά ματς.

Στους 70 που μου απάντησαν ήταν μόλις 36 αυτοί που είδαν έστω ένα ματς της Superleague αυτό το Σαββατοκύριακο. Κι ήταν 11 αυτοί που είδαν ένα αγγλικό ματς, 8 αυτοί που είδαν ένα ισπανικό, 7 αυτοί που είδαν (όλοι) το Μίλαν - Γιουβέντους,3 αυτοί που είδαν ένα γερμανικό ματς, δύο βραζιλιάνικο, δύο τούρκικο, κι ένας το ματς της Ανζί με την Αμκαρ. Υπήρξε κι ένας που πήγε να δει Α' ΕΠΣΠ, για χάρη της ομάδας του, του Εθνικού. Αν αθροίζαμε όλους όσους προτίμησαν κάτι άλλο, πλην του ελληνικού πρωταθλήματος, η διαφορά, καταλαβαίνετε, θα ήταν μικρή. Κι ήταν αρκετοί, περισσότεροι από 10, αυτοί που είδαν μόνο ξένη και καθόλου ελληνική μπάλα αυτό το Σαββατοκύριακο, ενώ ήταν και κάποιοι που είδαν μόνο Formula. Ενας είδε μπάσκετ, το ΑΡΗΣ - ΠΑΟΚ.

Μήπως βαρέθηκε ο Ελληνας τη μπάλα, θα αναρωτηθεί κάποιος που δεν γνωρίζει. Ναι αμέ, γι' αυτό οι δύο τηλεοπτικές συνδρομητικές πλατφόρμες που προσφέρουν ποδόσφαιρο στο σαλόνι σας έχουν σήμερα, αθροιστικά, περισσότερες από 450 χιλιάδες ενεργές συνδέσεις.

Και ποιος προβληματίζεται πάνω σε όλα αυτά; Φιλολογικά πολλοί. Με πράξεις ελάχιστοι. Από το ποδόσφαιρο το ίδιο; Η διοίκηση της Superleague. Από την αγορά του ποδοσφαίρου; Η NOVA, που έχει επενδύσει έναν σκασμό λεφτά επάνω στο πρωτάθλημα, και μια μειονότητα των media που έχουν το μυαλό να καταλάβουν ότι όσο επιμένουν να μην το βοηθούν, το πρωτάθλημα θα τους αφήσει δίχως αντικείμενο και όλους εμάς χωρίς δουλειά.

Και ποιος θα χάσει; Το πρωτάθλημα που μαραζώνει, δηλαδή το ποδόσφαιρο. Α, και οι ΠΑΕ, αυτές που σήμερα δεν εννοούν να αντιληφθούν ότι αν δεν αλλάξουν θα πεθάνουν, και συνεχίζουν, άλλες με μεγαλύτερη ευθύνη και άλλες με μικρότερη, να βάζουν τα χέρια τους για να βγάλουν τα μάτια τους.