«Πρωτάθλημα με τρίποντο στο ΟΑΚΑ»

Ο Έλληνας φόργουορντ μίλησε στο gazzetta.gr για τη μεγαλειώδη πρόκριση του Ολυμπιακού στο Final Four της Κωνσταντινούπολης, αποκάλυψε γιατί ανατρίχιασε όταν μίλησε στον ίδιο και τους συμπαίκτες του ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος μετά την πρόκριση επί των Ιταλών ενώ εξήγησε πως εάν μπορούσε με ένα. μαγικό ραβδί να «σβήσει» το άστοχο τρίποντο στον τελικό του Κυπέλλου κόντρα στον Παναθηναϊκό, θα το επέλεγε να το κάνει δίνοντας πρωτάθλημα στους Πειραιώτες με τρίποντο στο ΟΑΚΑ.

Η κατάκτηση της Ευρωλίγκας από τον Ολυμπιακό πληρώνει 10.00 στην betfair

Ο 21χρονος φόργουορντ αποκάλυψε τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν οι γονείς του στην εξέλιξη της καριέρας του ενώ εξήγησε και γιατί μπορεί να καταλάβει 100% τους συνομήλικους του που το μέλλον τους στην Ελλάδα είναι αβέβαιο. Ο διεθνής φόργουορντ των «ερυθρολεύκων» φωτογραφήθηκε για λογαριασμό του gazzetta.gr και έστειλε μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Κούνιες και μονόζυγο πλέον, μόνο στη στεφάνη..

Ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στο Final Four της Κωνσταντινούπολης και έχει και αυτός τις δικές του (25%) πιθανότητες για να κατακτήσει την Ευρωλίγκα έπειτα από 15 χρόνια. Θυμάσαι που ήσουν και τι έκανες το 1997 όταν κατακτήθηκε το πρώτο ευρωπαϊκό στη Ρώμη;

«(Γέλια) Να πω την αλήθεια όχι. Ήμουν μόλις εφτά χρονών και δεν θυμάμαι ούτε που ήμουν, ούτε τι έκανα την ημέρα του τελικού. Πάνε πολλά χρόνια από τότε και ήμουν αρκετά μικρός, όχι, δεν έχω εικόνες από εκείνη τη μέρα».

Τι ήταν αυτό που άλλαξε σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά και φέτος καταφέρατε να αποκλείσετε τη Σιένα;

«Φέτος υπάρχει μεγάλο δέσιμο στην ομάδα μεταξύ των παικτών. Μεταξύ των Ελλήνων και των ξένων, των παιδιών που έμειναν και αυτόν που ήρθαν, όλοι είμαστε μια παρέα. Υπάρχει αυτό το κλίμα, προσέχει ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί λειτουργούμε για το καλό του συνόλου, κάτι που βγαίνει και στο παρκέ, αλλά και ως εικόνα προς τον κόσμο».

Δηλαδή τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχε δέσιμο μεταξύ των παικτών;

«Σαφώς και υπήρχε και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό. Φέτος το κλίμα είναι εξαιρετικό, το ευχαριστιόμαστε και κάθε φορά που βγαίνουμε στο παρκέ το διασκεδάζουμε. Χαιρόμαστε να παίζουμε ο ένας για τον άλλον».

Ας γυρίσουμε λίγο πίσω τον χρόνο. Μερικούς μήνες πριν, οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος έβγαλαν μια ανακοίνωση με την οποία γνωστοποιούσαν την πρόθεση τους να αποχωρήσουν από την ομάδα. Τον ίδιο καιρό, παίκτες όπως ο Μπουρούσης, ο Παπαλουκάς, ο Τεόντοστις, έφευγαν από την ομάδα. Φοβήθηκες πως ερχόταν η καταστροφή;

«Αυτό που έγινε με τους κ. Αγγελόπουλους, ταρακούνησε όλους τους ανθρώπους του μπάσκετ, όχι μόνο εμάς που είμαστε στον Ολυμπιακό. Θα ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα εάν τελικά αποχωρούσαν. Σίγουρα σου φαίνεται παράξενο να φεύγουν όλα αυτά τα μεγάλα ονόματα, ήταν μια δύσκολη περίοδος, αλλά είμαι αισιόδοξος από τη φύση μου και πάντα βλέπω τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Σκέφτηκα πως οι παίκτες κάνουν το παιχνίδι, όχι τα μεγάλα ονόματα και άρχισα και πάλι να σκέφτομαι θετικά».

Βοήθησε το γεγονός πως ήρθαν παιδιά μικρά σε ηλικία και έτσι δημιουργήθηκε ένα νεανικό σύνολο;

«Πιστεύω ότι σίγουρα βοήθησε αυτό. Όταν με τους συμπαίκτες σου είσαι κοντά στην ηλικία, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και αυτό γιατί όταν είσαι πολύ έμπειρος και σε μια μεγαλύτερη ηλικία, βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, τα περιμένεις αλλιώς και έτσι είναι πιο δύσκολο. Ήξερα λοιπόν πως θα δημιουργούσαμε κάτι καλό και ότι θα κερδίζαμε μέσα στη σεζόν θα το κερδίζαμε με τον ενθουσιασμό μας και την ενέργεια μας αφού υπάρχει, από τα περισσότερα παιδιά στην ομάδα, έλλειψη εμπειρίας».

Στην ομάδα ήρθαν παιδιά όπως ο Λούκας, ο Χάουαρντ και ο Χάινς και η σεζόν άρχισε με ένα. ηχηρό χαστούκι στο Μπιλμπάο. Όταν επιστρέφατε από τη χώρα των Βάσκων και κοιτούσες έξω από το παράθυρο του αεροπλάνου, τι σκεφτόσουν; Φοβήθηκες πως η σεζόν θα ήταν αποτυχημένη;

«Όχι, δεν φοβήθηκα, απλά σκεφτόμουν πως δεν θα είναι εύκολη η χρονιά και για να καταφέρναμε τους στόχους μας θα έπρεπε ο καθένας μας να να βγάλει πάνω από το 100% των δυνατοτήτων του. Αυτή η ήττα μας έδειξε ότι χρειαζόμαστε πολύ δουλειά, πολύ προσπάθεια και θα έπρεπε να ματώνουμε σε κάθε παιχνίδι μέσα στο παρκέ γιατί κανείς δεν θα μας χάριζε το παραμικρό».

Παίρνοντας τη μηχανή του χρόνου και ταξιδεύοντας από το βράδυ της 21ης Οκτωβρίου στο Μπιλμπάο στη νύχτα της 30ης Μαρτίου στο ΣΕΦ, τι μεσολάβησε και ο Ολυμπιακός από ομάδα που την αμφισβητούσαν όλοι, έγινε ομάδα που ανάγκασε τους πάντες να την αποθεώνουν;

«Κάναμε φοβερή προσπάθεια όλοι μέσα στην ομάδα. Και όταν λέω όλοι, εννοώ όλοι. Από τον πρώτο ως τον τελευταίο μέσα στην ομάδα, υπερβάλαμε τους εαυτούς μας και τώρα βρισκόμαστε στο Final Four. Και αυτό είναι μια μεγάλη δικαίωση για εμάς. Αυτό που καταφέραμε μας γεμίζει αυτοπεποίθηση και θέλω να πω ένα μεγάλο "μπράβο" σε όλους στην ομάδα γιατί αναγκάσαμε όσους μας κοροϊδευαν και μας αμφισβητούσαν να κάνουν, και συγγνώμη για αυτό που θα πω, μια μεγάλη κωλοτούμπα. Η ομάδα βγάζει υγεία, έχει μια καλή εικόνα μέσα στο παρκέ και να είστε σίγουροι ως εμείς στην ομάδα το χαιρόμαστε αυτό που συμβαίνει τρεις φορές παραπάνω από τον καθένα».

Πριν καν τελειώσει το TOP-16, ξέρατε πως αν προκρινόσασταν θα βρίσκατε απέναντι σας τη Σιένα με μειονέκτημα έδρας. Ένιωθες ότι τους χρωστούσατε κάτι από πέρσι;

«Εμείς προκριθήκαμε στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας στην τελευταία αγωνιστική του TOP-16, οπότε από εκείνη τη στιγμή και έπειτα σκεφτόμουν αυτά τα ματς. Πίστευα ότι μπορούσαμε να κάνουμε τουλάχιστον ένα διπλό στη Σιένα. Μετά τις προσθήκες των δύο παιδιών (σ.σ. Ντόρσεϊ, Λο), θεωρώ πως η ομάδα ανέβηκε με δύο σκαλιά, οπότε είχα μεγάλη πίστη γι' αυτή τη σειρά αγώνων».

Πέρσι φάγατε αρκετό...μπασκετικό ξύλο από τους παίκτες του Πιανιτζάνι, αλλά δεν. απαντήσατε ποτέ. Φέτος, όμως, ήταν διαφορετικά τα πράγματα, έτσι δεν είναι;

«Όπως φαίνεται, αυτός είναι ο τρόπος παιχνιδιού της Σιένα. Και να πω την αλήθεια, δεν ήταν και τόσο "μπασκετικό" το ξύλο που έριχναν. Σε πολλές φάσεις έπαιζαν αντιαθλητικά, αλλά εμείς αντιδράσαμε. Δεν μείναμε να τους κοιτάμε όπως πέρσι. Από τη στιγμή που έριχναν ξύλο αυτοί, ρίξαμε και εμείς και μάλιστα δύο φορές παραπάνω. Και τότε ήταν που κατάλαβαν πως κουμάντο κάνουμε εμείς, όχι αυτοί».

Το άστοχο τρίποντο σου στην τελευταία φάση του τελικού του Κυπέλλου, το σκέφτεσαι ακόμη;

«Το σκεφτόμουν μέχρι πριν τη σειρά με τη Σιένα, σκεφτόμουν πως ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για εμένα να κάνω κάτι παραπάνω για το καλό της ομάδας, θα άλλαζε η ιστορία του τελικού εάν έμπαινε αυτό το σουτ. Δεν υπήρχε κάτι άλλο να κάνω και έτσι δεν το σκέφτηκα, σούταρα, αλλά δεν ευστόχησα. Αυτό που έπρεπε και ένιωθα εκείνη τη στιγμή το έκανα και ξέρω πως αν έμπαινε το σουτ όλα θα ήταν διαφορετικά».

Αν σου έλεγε κάποιος. μάγος πως θα μπορούσε να προβλέψει το μέλλον και να σου δώσει την επιλογή να «σβήσεις» αυτό το άστοχο τρίποντο, τι θα ήθελες να κάνεις; Να δώσεις την Ευρωλίγκα στον Ολυμπιακό με τρίποντο στον τελικό του Final Four ή το πρωτάθλημα με τρίποντο στο ΟΑΚΑ;

«Φυσικά θα επέλεγα το τρίποντο στο ΟΑΚΑ για να πάρω το πρωτάθλημα. Αυτό είναι που λείπει από τον κόσμο, ένα πρωτάθλημα. Με όποιον φίλο του Ολυμπιακού και να μιλήσει κανείς, αυτό θα πει, ότι θέλει το πρωτάθλημα».

Πόσο εύκολο, όμως, είναι αυτό; Όχι να βάλεις το νικητήριο σουτ, αλλά να ρίξετε από την πρώτη θέση τον Παναθηναϊκό;

«Σε καμία περίπτωση δεν είναι εύκολο. Ο Παναθηναϊκός έχει βασικό κορμό και ίδιο προπονητή πάρα πολλά χρόνια και δεν είναι καθόλου εύκολο να τους ρίξεις από την κορυφή. Είναι γελοίο να λέμε ότι είναι εύκολο. Εμείς απέναντι στην εμπειρία του Παναθηναϊκού έχουμε να αντιπαρατάξουμε πάθος, ενέργεια, δύναμη, ομαδικότητα και θέληση για διάκριση. Νομίζω πως φάνηκε και στο ΣΕΦ ποιος είναι ο τρόπος να τους κερδίσουμε. Τα πρώτα 34 λεπτά του αγώνα, κάναμε όσα ακριβώς έπρεπε για να νικήσουμε. Στο τελευταίο εξάλεπτο, όμως, χάσαμε στη συγκέντρωση μας και λίγο έλειψε να το πληρώσουμε. Αυτή είναι η δύναμη του Παναθηναϊκού. Δεν τα παρατάει ποτέ και δεν πρέπει σε κανένα σημείο να τους υποτιμάς γιατί θα σε τιμωρήσουν».

Δηλαδή πιστέψατε ότι στο 34' είχατε κερδίσει και δεν θα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να επιστρέψει στο ματς;

«Όχι, δεν λέω αυτό. Απλά σε εκείνο το σημείο χάσαμε τη συγκέντρωση μας. Είπαμε, πλην ορισμένων παικτών, τα περισσότερα παιδιά στην ομάδα δεν έχουν την απαραίτητη εμπειρία να διαχειριστούν τέτοια ματς. Οπότε παραλίγο να χαθεί το παιχνίδι. Πάντως και από το συγκεκριμένο ματς πήραμε ένα μεγάλο μάθημα».

Ο κόσμος ξέσπασε μετά το τέταρτο παιχνίδι με τη Σιένα και πανηγύρισε με την ψυχή του, το ίδιο και εσείς. Φαντάζεσαι τι μπορεί να γίνει εάν ο Ολυμπιακός κατακτήσει το πρωτάθλημα;

«Το σκέφτηκαν όλα τα παιδιά αυτό μετά το παιχνίδι με τη Σιένα και το συζητούσαμε στα αποδυτήρια. Συζητάγαμε πόσο μεγάλη επιτυχία θα είναι να έρθει το πρωτάθλημα και πάλι στον Πειραιά μετά από 15 χρόνια και πόσο θα το χαρεί ο κόσμος. Θα είναι κάτι φοβερό».

Στα αποδυτήρια ήρθαν και οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος, μαζί με τον πατέρα τους Κωνσταντίνο. Πανηγύρισαν και αυτοί όπως και εσείς, έτσι δεν είναι;

«Είναι λογικό. Έχουν δώσει και την ψυχή τους γι' αυτή την ομάδα και ήταν άσχημο αυτό που συνέβη στην αρχή της χρονιάς. Γνώρισαν, όμως, τη δικαίωση και αξίζουν πάρα πολλά. Μας έχουν στηρίξει από την αρχή της σεζόν όσο κανείς άλλος. Είναι σημαντικό και συγκινητικό να τους βλέπεις να χαίρονται τόσο πολύ με μια επιτυχία της ομάδας που φέραμε εμείς. Εμείς μπροστά τους δεν είμαστε τίποτα καθώς πρόκειται για ανθρώπους που έχουν κάνει τόσα στη ζωή τους και τους έβλεπα να πανηγυρίζουν έτσι και να χαίρονται και ανατρίχιασα. Αυτό είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε γι' αυτούς τους ανθρώπους».

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς πόσο έχει αλλάξει την ομάδα και εσένα;

«Ό,τι και να πούμε για τον κόουτς ότι είναι λίγο. Για άλλη μια φορά φέτος απέδειξε πόσο μεγάλος προπονητής είναι. Θυμάμαι στην παρουσίαση της ομάδας είχε πει ότι δεν χρειάζεται να βάλουμε πίεση στα παιδιά. Είχε πει να ευχαριστηθούμε το μπάσκετ και ό,τι είχε πει τότε, είχε βγει. Είχε αποκαλύψει πως στόχος είναι να είμαστε έτοιμοι τον Γενάρη, έτσι και έγινε».

Ως παίκτη, φαίνεται πως σε έχει αλλάξει. Ως άνθρωπο;

«O κόουτς είναι ένας άνθρωπος που δεν θα σου μιλήσει μόνο για μπάσκετ. Θα σου δώσω συμβουλές που σου μένουν και τις κρατάς. Αυτό που ακούω συνέχεια από τον κόουτς είναι να δίνω ενέργεια. Νιώθω ότι έχω πάρα πολύ ενέργεια και αυτό προσπαθώ να δίνω στην ομάδα σε κάθε παιχνίδι. Βέβαια, υπάρχουν και ματς που αλλού πατάω και αλλού βρίσκομαι, αλλά ο κόουτς πάντα μου μιλάει και προσπαθεί να με κάνει να δώσω το κάτι παραπάνω, είναι πραγματικά δάσκαλος για εμένα».

Το 2012 νιώθεις πως θα είναι η χρονιά σου; Και αυτό γιατί το καλοκαίρι υπάρχει και η Εθνική ομάδα που θα διεκδικήσει την πρόκριση της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη διάκριση για έναν αθλητή από το να παίζει σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Νομίζω πως είναι η μεγαλύτερη τιμή και ό,τι πιο σημαντικό . Η εμπειρία θα είναι κάτι μοναδικό και μακάρι να προκριθούμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες».

Φανταζόσουν ότι θα μπορούσες να καταφέρεις τόσα πολλά ως τα 22 σου; Και τι είναι αυτό που σε κάνει να έχεις ξεχωρίσει σε σχέση με τα περισσότερα από τα υπόλοιπα παιδιά που πήρατε τον τίτλο με την Εθνική Εφήβων στη Ρόδο;

«Δεν νομίζω ότι έχω κάνει κάτι ιδιαίτερο για να έχω ξεχωρίσει από κάποιο άλλο παιδί. Πιστεύω πως και ο Κασελάκης και ο Γιάνκοβιτς και ο Σλούκας και ο Μάντζαρης πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο. Το ίδιο και ο Γιαννόπουλος με τον Παπαντωνίου στο Περιστέρι και ο Μπόγρης στον Άρη, οπότε δεν πιστεύω ότι τα άλλα παιδιά έχουν μείνει πίσω».

Ίσως να μην το έθεσα και εγώ σωστά. Τι σε έχει κάνει να κάνεις τέτοιο ξεπέταγμα;

«Σίγουρα με βοήθησε πάρα πολύ η περσινή σεζόν όπου έπαιξα σχεδόν όλη τη χρονιά βασικός. Με αυτούς τους παίκτες δίπλα μου να με βοηθάνε, έγινα καλύτερος. Με βοήθησαν λοιπόν ο κόουτς, οι συγκυρίες, η τύχη και φυσικά κυνήγησα και εγώ το όνειρο μου. Δεν είναι ένα πράγμα λοιπόν, αλλά ένας συνδυασμός».

Εφημερίδες και σάιτ διαβάζεις; Πόσο επιτρέπεις να σε επηρεάζουν αυτά που γράφονται και λέγονται για εσένα;

«Προτιμώ να μην ασχολούμαι με το τι γράφουν για εμένα οι εφημερίδες και τα σάιτ. Ενημερώνομαι, μπαίνω στα σάιτ, αλλά δεν διαβάζω σχόλια και απόψεις. Γιατί υπάρχουν σχόλια που μπορεί να διαβάσω κάτι που θα με ανεβάσει πολύ ή κάτι που θα μου ρίξει την ψυχολογία. Οπότε προτιμώ να μην διαβάζω».

Ας γυρίσουμε λίγο τον χρόνο μερικά χρόνια πίσω. Άρχισες να παίζεις μπάσκετ σε κάπως μεγάλη ηλικία. Πως το πήρες απόφαση; Οι γονείς σου τι σου έλεγαν;

«Οι γονείς μου έχουν παίξει το σημαντικότερο ρόλο σε όλο αυτό που μου συμβαίνει. Εάν δεν ήταν αυτοί, δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. Ο πατέρας μου με πήγαινε κάθε Δευτέρα στη Θεσσαλονίκη με το αυτοκίνητο για να κάνω προπονήσεις με την Εθνική και από εκεί με είδε ο Άρης και με απέκτησε. Στη συνέχεια πήραν την απόφαση να μετακομίσουν στη Θεσσαλονίκη, μόνο και μόνο για να μην μπουν εμπόδιο στα όνειρα μου. Χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει τίποτα και τους ευχαριστώ πάρα πολύ».

Ας αφήσουμε λίγο το μπάσκετ. Η κοινωνία μας βιώνει μια πολύ δύσκολη εποχή. Τι περνάει από το μυαλό σου όταν βλέπεις παιδιά της ηλικίας σου, φίλους σου, συμφοιτητές σου, να είναι άνεργοι και να ψάχνουν δουλειά, την ώρα που εσύ είσαι στον Ολυμπιακό με ένα καλό συμβόλαιο;

«Επειδή έχω περάσει αυτή την κατάσταση, το μόνο που με κάνει χαρούμενο ως Κώστα με αυτή την άνεση που έχω τώρα, είναι ότι η οικογένεια μου έχει μια κάπως πιο "άνετη" ζωή. Επειδή έχω περάσει και εγώ από αυτή την κατάσταση και το ξέρουν καλά και οι φίλοι μου και οι συμφοιτητές μου, το μόνο που έχω να τους πω είναι κουράγιο. Να χαίρονται την κάθε μέρα και την κάθε στιγμή. Να απολαμβάνουν τη ζωή με τους δικούς τους ανθρώπους και αυτούς που τους αγαπάνε. Κακά τα ψέματα, φαινόταν πως θα ερχόταν όλο αυτό μια μέρα. Εύχομαι να σταματήσει εδώ και το αύριο να είναι καλύτερο για όλους. Η αλήθεια είναι πως μέσα από τις εξελίξεις όλοι έβλεπαν ότι κάπου εκεί πήγαινε το πράγμα. Είναι πλέον πολύ άσχημη η κατάσταση και ελπίζω και εύχομαι αυτό να αλλάξει σύντομα».