Tennis... calling! (pics)

Έξι μέρες... μαγείας στο Λονδίνο. Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της αποστολής του gazzetta.gr στη βρετανική πρωτεύουσα για τα ATP World Tour Finals, το 5ο Grand Slam ουσιαστικά. Μια αποστολή που ολοκληρώθηκε με ιδανικό τρόπο. Δύο ώρες και 14 λεπτά υπερθεάματος από τους δύο καλύτερους τενίστες στον κόσμο.

Προσπαθήσαμε να επιλέξουμε τις καλύτερες και χειρότερες εικόνες από αυτό το ταξίδι. Και είναι φανερή η... ανομοιογένεια τον δύο κατηγοριών. Πιστέψτε μας, είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν αρνητικά σημεία σε αυτή την πραγματικά ανεπανάληπτη εμπειρία!

ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

- Τον επικό τελικό, βέβαια! Τζόκοβιτς και Φέντερερ είχαν δηλώσει πριν το ματς ότι θα δώσουν όση ενέργεια τους είχε απομείνει. Το είπαν και το έκαναν! Απίστευτα ράλι, φοβερές άμυνες, μαγικές μπαλιές. Ένα θέαμα αντάξιο των δύο τεράστιων αυτών αθλητών, που σε πολλές στιγμές του αγώνα άφησαν απλά άφωνο τον κόσμο στην εξέδρα. Τελικά μίλησε η ψυχή και το ταλέντο του Νόλε, που έδειξε ότι δεν καταλαβαίνει από σετ πόιντ. Εδώ δεν καταλαβαίνει από ματς πόιντ, σε ένα σετ θα κολλήσει; Όσο για τον Ρότζερ; Τη χάρη του και τις εμπνεύσεις του δεν τις διαθέτει κανένας άλλος τενίστας στον κόσμο... Και το να τον απολαμβάνεις live είναι κάτι μοναδικό! Περιμένουμε, λοιπόν, με την επιστροφή και του Ναδάλ (ελπίζουμε) συγκλονιστικές μονομαχίες μεταξύ των Big 4 τη νέα σεζόν. Υπομονή ως τον Ιανουάριο!

- Τις ατάκες και τις... σοκολάτες του Τζόκοβιτς. Μονίμως με ένα χαμόγελο στα χείλη, πάντα ετοιμόλογος και με φοβερή αίσθηση του χιούμορ. Κέρασε τους δημοσιογράφους σοκολατάκια για το φινάλε της σεζόν και μάλιστα τα μοίρασε μόνος του ένα-ένα στον κάθε εκπρόσωπο τύπου που βρισκόταν στην αίθουσα. Έγινε και θέμα συζήτησης με τον Ρότζερ Φέντερερ, με αφορμή το γεγονός ότι εκείνος σπονσοράρεται και από εταιρία με σοκολατάκια. «Θέλετε κανένα αυτοκίνητο;», ρώτησε τους δημοσιογράφους ο Ελβετός, αναφερόμενος σε άλλον έναν από τους χορηγούς του...

- Την... αυτού μεγαλειότητα. Ο Ρότζερ Φέντερερ μάς έδειξε γιατί είναι ο βασιλιάς του αθλήματος, γιατί αναδείχτηκε για 10η συνεχόμενη φορά ο αγαπημένος των φιλάθλων και γιατί ψηφίστηκε για 8η φορά για το fair play του από τους ίδιους τους συναθλητές του. Πραγματικός τζέντλεμαν. Χαμογελαστός, προσιτός, ανταποδίδει στους φιλάθλους την αγάπη που του δείχνουν. Μετά τη νίκη επί του Μάρεϊ, έφυγε από το γήπεδο κατευθείαν με αυτοκίνητο και δεν ήρθε σε επαφή με τον κόσμο που τον περίμενε απ' έξω για να τον αποθεώσει. Φρόντισε, όμως, να στείλει εκπρόσωπο των διοργανωτών για να ζητήσει συγνώμη εκ μέρους του! Ο κόσμος τρελαίνεται γενικά για εκείνον. Η μεγάλη φωτογραφία του έξω από το Ο2 είχε μετατραπεί σε… αξιοθέατο!

- Τη... χολυγουντιανή ατμόσφαιρα του Ο2. Ένα υπέροχο σόου με πολλή μουσική και παιχνίδι με τα φώτα και τις οθόνες. Και ο κόσμος, που γέμιζε καθημερινά την αρένα, πραγματικά το ζούσε και το απολάμβανε. Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι συμμετέχοντες τενίστες είχαν να λένε για το κλίμα που συναντούν κάθε χρόνο στο συγκεκριμένο τουρνουά. Ό,τι πρέπει για φινάλε της σεζόν! Κατά τη διάρκεια των φετινών αγώνων, μάλιστα, ανακοινώθηκε ότι οι τελικοί θα διεξάγονται στο Λονδίνο μέχρι και το 2015.

- Τη στιγμή που ο Ρότζερ Φέντερερ κατέκτησε το πρώτο σετ στο ματς με τον (Βρετανό) Άντι Μάρεϊ. Με τη λήξη του τάι μπρέικ, λοιπόν, άναψαν τα φώτα και... αποκαλύφθηκε ένα κόκκινο κύμα στις εξέδρες. Ένα ολόκληρο γήπεδο όρθιο να χειροκροτεί τον Ελβετό θρύλο και σε όποια γωνιά του Ο2 και αν κοιτούσες έβλεπες τη σημαία της πατρίδας του! Αυτό για όσους περίμεναν ότι ο Μάρεϊ θα έχει πλεονέκτημα έδρας. Είναι, βέβαια, η απόδειξη ότι για τους φίλους του τένις δεν έχει σημασία η καταγωγή. Αυτό που μετράει περισσότερο είναι το ταλέντο...

- Την προσωπικότητα του Γιάνκο Τιπσάρεβιτς. Μπήκε από το... παράθυρο στην τελική οκτάδα (λόγω της απουσίας του Ναδάλ) και είναι πιθανότατα από τους λιγότερο προβεβλημένους τενίστες των τελικών (όταν έχεις μπροστά σου έναν Τζόκοβιτς...). Ίσως και γι' αυτό να μας έκανε εντύπωση ο τρόπος σκέψης του και αντιμετώπισης των πραγμάτων. Χαρακτήρισε τον εαυτό του "όχι και τόσο ταλαντούχο", είπε ότι έπαιξε απαίσια στο τουρνουά και ομολόγησε ότι είναι πολύ συναισθηματικός για να αντέχει τον τίτλο του φαβορί στα περισσότερα παιχνίδια του. Διαθέτει και ξεχωριστό χιούμορ, όπως και ο συμπατριώτης του, ο Νόλε. Υποσχέθηκε, πάντως, ότι θα δουλέψει περισσότερο για να πλησιάσει την ελίτ.

- Την άψογη διοργάνωση. Όλα λειτουργούσαν στην εντέλεια - σε όλους τους τομείς - και ειδικά οι δημοσιογράφοι είχαν στη διάθεσή τους ό,τι χρειάζονταν για την άρτια κάλυψη των αγώνων. Μπορεί και παραπάνω από ό,τι χρειάζονταν! Πρέπει να ξανατονίσουμε εδώ και τις αρκετά προσιτές τιμές εισιτηρίων. Με 20 λίρες μπορούσες να δεις έναν αγώνα διπλού και έναν απλού, έστω και από το πάνω διάζωμα. Στο συγκεκριμένο σημείο, πάντως, έχεις άποψη ολόκληρου του court και είναι πολύ εύκολη η παρακολούθηση. Αν κλείσεις θέση από νωρίς, μπορείς με 66 λίρες να βρεθείς στην πρώτη σειρά στο κέντρο! Ακόμα και οι... λιγότερο προνομιούχοι που δεν διέθεταν εισιτήριο μπορούσαν να επισκεφτούν τη Fan Zone και τα τρία βοηθητικά γήπεδα και να δουν από κοντά τις προπονήσεις των αγαπημένων τους αθλητών.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ

- Το παράπονο του Φερέρ... Δεν είναι ότι δεν άξιζε την πρόκριση στα ημιτελικά ο Χουάν Μαρτίν Ντελ Πότρο. Όμως, δίνουμε ένα δίκιο στον Ισπανό και το αίτημά του στην ATP. Το Νο.4 στην κατάταξη, είχε ζητήσει να γίνει το παιχνίδι με τον Τιπσάρεβιτς (το τελευταίο για το round robin) πριν από το ματς του Φέντερερ με τον Ντελ Πότρο. Τελικά με τη νίκη του Αργεντίνου το βραδινό ματς ήταν μια τυπική διαδικασία και η νίκη του Φερέρ ήταν χωρίς αντίκρισμα. Για να λέμε και του... στραβού το δίκιο, η απάντηση της ATP στον Ισπανό είχε μια βάση. Ότι αν, δηλαδή, περνούσαν (κάτι που έγινε) Ντελ Πότρο-Φέντερερ ποιος από τους δύο θα έπαιζε το μεσημέρι στα ημιτελικά μετά από βραδινό ματς; Τέλος πάντων, αυτό που μένει είναι ότι ο Νταβίντ Φερέρ, στη σκιά του Ναδάλ αλλά και γενικά της σπουδαίας γενιάς αθλητών, είναι από τους πιο αδικημένους τενίστες. Φέτος, πάντως, ήταν η χρονιά του και μακάρι να έχει και ανάλογο 2013. Ήδη πλησίασε στους 365 βαθμούς τον Ναδάλ! Και μιλάμε για έναν πολύ αγαπητό άνθρωπο από όλους τους συναθλητές του.

- Τις... άκυρες ερωτήσεις ορισμένων δημοσιογράφων, οι οποίες έφερναν σε πολύ άβολη θέση τους πάντα πρόθυμους αθλητές. Για να πάρετε μια γεύση, μετά την πρόκρισή του στα ημιτελικά και πριν μάθει τον αντίπαλό του, ο Ντελ Πότρο ρωτήθηκε τι θα σημαίνει για έναν Αργεντίνο αθλητή να κερδίσει έναν Βρετανό μέσα στο Λονδίνο (βλέπε Φόκλαντ!). Ο Ντελ Πότρο πραγματικά αιφνιδιάστηκε και... γύρισε τη συζήτηση στην αξία και των δύο πιθανών αντιπάλων του. Αν και είναι η... αρνητική κατηγορία, να πούμε εδώ ότι ο Ντελ Πότρο δείχνει πραγματικά ότι έχει επιστρέψει. Και περιμένουμε να χτυπήσει και την πόρτα στα... υψηλά πατώματα.

- Το λυπημένο πρόσωπο του Τζο Βιλφρίντ Τσόνγκα. Ο Γάλλος είχε περάσει πέρυσι στον τελικό της διοργάνωσης και περίμενε να αφήσει το στίγμα του και φέτος. Το πάλεψε, κέρδισε και τη συμπάθεια του κοινού, αλλά όταν έχεις να αντιμετωπίσεις Τζόκοβιτς και Μάρεϊ στο γκρουπ σου μάλλον θα πρέπει να βρεθείς στην καλύτερή σου μέρα για να πάρεις κάτι.

Τέλειο φινάλε, λοιπόν, σε μια έτσι κι αλλιώς πολύ ενδιαφέρουσα χρονιά για το τένις. Τζόκοβιτς και Ναδάλ πάλεψαν σχεδόν έξι ώρες για την κούπα στο Αυστραλιανό Open, ο Φέντερερ κατέκτησε τον 17ο Grand Slam τίτλο του και έσπασε το ρεκόρ παραμονής στο Νο.1 που κατείχε ο Σάμπρας και ο Μάρεϊ πήρε US Open. Τέσσερα διαφορετικά πρόσωπα, λοιπόν, κέρδισαν τα major της χρονιάς. Όλα αυτά αποτελούν εγγύηση για ένα συναρπαστικό 2013. Και στις 4/11 είναι το νέο ραντεβού των κορυφαίων στο Λονδίνο. It all ends here, όπως λέει και το σλόγκαν...