Πιστεύετε στα θαύματα;

Ο αγώνας αυτός έμεινε γνωστός στην ιστορία ως το «Θαύμα στον πάγο» (σ.σ. miracle on ice) καθώς την εποχή εκείνη (1980) η ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης θεωρούνταν κάτι σαν την… Dream Team του Μάτζικ και του Τζόρνταν στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης. Οι Σοβιετικοί πήγαν στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς της Νέας Υόρκης ως το ένα και μοναδικό φαβορί για την 1η θέση, καθώς είχαν κερδίσει όλα τα χρυσά (εκτός από ένα) μετάλλια από το 1956, ενώ ο τερματοφύλακας της ομάδας, Βλάντισλαβ Τρέτιακ θεωρείται μέχρι και σήμερα, ο καλύτερος πορτιέρο όλων των εποχών στο χόκεϊ επί πάγου. Στον αντίποδα, ο πρώτος στόχος της Εθνικής ομάδας των ΗΠΑ όταν ξεκινούσε το τουρνουά ήταν να... μην ξεφτυλιστούν εντός έδρας!

Κι όλα αυτά, την εποχή που ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν στα... high του, με τους Αμερικανούς και τους Σοβιετικούς να μονομαχούν σε όλα τα επίπεδα. Ακόμα και ο πιο φανατικός Αμερικανός οπαδός του χόκεϊ πάντως, γνώριζε ότι η νίκη των Γιάνκηδων επί της Κόκκινης Αρκούδας ήταν τόσο πιθανή όσο να χάσουν οι Λέικερς του Μάτζικ και του Τζαμπάρ (πρωταθλητές στο ΝΒΑ το 1980) από... τα τσικό της ΤΣΣΚΑ.

Κι όμως το θαύμα έγινε! Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι 15 μέρες νωρίτερα, σε φιλικό αγώνα των δύο ομάδων, η ΕΣΣΔ είχε φιλοδωρήσει με 10-3 τα Αμερικανάκια, αλλά η 22α Φεβρουαρίου του 1980 δεν ήταν μια μέρα σαν τις άλλες. Με «άμυνα θανάτου», η ΗΠΑ (μια ομάδα που απαρτίζονταν από κολεγιόπαιδα και μη επαγγελματίες αθλητές) προηγήθηκε με 4-3 ένα δεκάλεπτο πριν το τέλος, σκορ που κατάφερε να κρατήσει με... κατενάτσιο διαρκείας, παρά τη λυσσαλέα αντεπίθεση των Σοβιετικών.

Το σοκ των Σοβιετικών ήταν τόσο μεγάλο, έτσι ώστε η ρωσική Πράβντα, η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα του κόσμου, αγνόησε τον αγώνα επί τρεις μέρες, χωρίς να φιλοξενεί ρεπορτάζ για την ήττα των -πρώην- χρυσών παιδιών της χώρας.

Η ιστορία της Εθνικής Ομάδας των ΗΠΑ, που μετά τη νίκη επί των Σοβιετικών κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με νίκη απέναντι στη Φινλανδία στον τελευταίο αγώνα του ολυμπιακού τουρνουά, πανηγυρίστηκε στη Νέα Υόρκη σαν να ήταν... Αμερικανός ο Γκαγκάριν και να είχαν νικηθεί οι Σοβιετικοί στην κούρσα για την κατάκτηση της σελήνης! Οι παίκτες και ο προπονητής έγιναν εθνικοί ήρωες μέσα σε ένα βράδυ, καιο μύθος της ομάδας έγινε βιβλίο, ταινία ("Miracle on Ice"), σύνθημα, μπλουζάκι και... αντικείμενο διατριβών, ενώ το περιοδικό "Sport Illustrated" στο επετειακό τεύχος του 1999, την κατέταξε ως τη σημαντικότερη στιγμή στην ιστορία του ομαδικού αθλητισμού του 20ου αιώνα.

Do you believe in miracles???

Υγ: Το ντοκιμαντέρ που ακολουθεί έχει κάμποσα φιλοαμερικανικά και αντισοβιετικά κλισέ, αλλά προσπαθήστε να τα αγνοήσετε! Η ιστορία που περιγράφεται είναι συγκλονιστική και, όπως λένε και οι Αμερικανοί, once in a lifetime!