Τσουνάμι και θιασάρχες

Φυσικά είναι η πρώτη φορά που ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός κάνει θέμα μια δήλωση ενός βολεϊμπολίστα. Εάν το Μέγκα έπαιζε κάθε Σάββατο και τα αποτελέσματα της Βόλεϊ Λιγκ το άθλημα θα είχε απογειωθεί.

Αλλά κι έτσι απογειωνόμαστε μόνοι μας κι ανήμερα των Φώτων αλλάζουμε μόνοι μας τα φώτα στο ημιθανές ελληνικό βόλεϊ.
Μου θύμισε «μάρτυρα καμικάζι» που ξεσπάει ενώπιον του Θεού για να «παραδοθεί» στον Θεό. Εκεί φτάνει ο άνθρωπος όταν ξεπερνάει τα όρια του και η απελπισία γίνεται σύντροφος. Μόνο και μόνο για αυτό ο Παντελής Ταρνατόρος έπρεπε να πάει... πάσο και να αποφύγει την δημόσια αντιπαράθεση τουλάχιστον σε προσωπικό επίπεδο με έναν αθλητή.

Δεν βγαίνει εύκολα ο καθένας να πει τον πόνο του δημόσια εάν πρώτα δεν έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Και πολλοί αθλητές, ακόμα και οι λεγόμενοι «εκατομμυριούχοι» πόνταραν ότι είχαν και δεν είχαν. Όσα και να έχεις στην άκρη αν είσαι απλήρωτος δύο χρόνια δεν αντέχεις. Κυρίως δεν αντέχεις τις υποσχέσεις, την κοροϊδία και τα ψέμματα. Και δυστυχώς για περισσότερα από 15 χρόνια η πλειοψηφία των παραγόντων του ελληνικού επαγγελματικού βόλεϊ έδωσε πολλές υποσχέσεις και δεν έκανε απολύτως τίποτα. Κανείς δεν είναι αισιόδοξος πως θα μπορέσουν να πετύχουν τώρα εν μέσω οικονομικής κρίσης.

Αλλά και εκατομμυριούχος να έχει γίνει κάποιος αθλητής που είναι το πρόβλημα; Είναι κακό; Ο Ταρνατόρος πέρασε ένα τριήμερο ντεφορμέ και φυσικά δεν είχε την παραμικρή στήριξη ούτε από τους υπόλοιπους προέδρους των ΤΑΑ που σφύριζαν αδιάφορα, ούτε από το Αχιλλέα Μαυρομάτη που έτριβε και τα χέρια του από ικανοποίηση αφού η μπόρα τον πήρε ξόφαλτσα.

Δεν μπορώ να καταλάβω δύο πράγματα: Γιατί ο Ντονάς δεν στράφηκε και εναντίον των διοικήσεων του Παναθηναϊκού που τον έχουν αφήσει απλήρωτο από την εποχή που έφυγε ο Σταθοκωστόπουλος και γιατί ο Ταρνατόρος προασπίζεται τα συμφέροντα σωματείων που αποδεδειγμένα χρωστάνε και της Μιχαλούς; Πως είναι σίγουρος ο Ταρνατόρος πως μέχρι το τέλος θα αντέξουν όλοι και δεν θα έχουμε δεύτερη Καλαμαριά από την στιγμή που δεν υπάρχουν ρήτρες συμμετοχής και αποχώρησης από το πρωτάθλημα;

Σίγουρα η όλη κόντρα πήγε σε προσωπικό επίπεδο αλλά όπως γράψαμε και στο προηγούμενο post το πρόβλημα στο ελληνικό βόλεϊ είναι ανάλλογο με το πρόβημα της ελληνικής κοινωνίας. Εκτός από χρήματα δεν έχει και ηγέτη. Δεν υπάρχει ο άνθρωπος που θα «ενώσει» και θα δώσει κατεύθυνση. Γενικά υπάρχει έλλειψη σεβασμού από αυτούς που το υπηρετούν.

Πρώτα απ΄ όλα η ΕΣΑΠ δεν είχε καμία δουλειά να παραπέμψει τον αθλητή στον αθλητικό δικαστή και στην ΕΦΙΠ για ένα αιχμηρό σχόλιο που έκανε στο volleynews.gr και μάλιστα επώνυμα για τη νέα κατάσταση που υπάρχει με την αποχώρηση της Καλαμαριάς, το πάρε δώσε των παικτών και το παρασκήνιο εντός της Λίγκας για το πως θα μοιραστούν τα ιμάτια των «Ποντίων».

Ο Ντονάς είπε αυτό που σκέφτηκε, επώνυμα και με την υπογραφή του. Ο καθένας ας τον κρίνει. Αν είπε κοτσάνα θα πάρει την ευθύνη. Αν απλά είπε αυτό που σκέφτονται όλοι οι υπόλοιποι τότε το πράγμα αλλάζει. Προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο στο 80% των όσων λέει. Αυτό δεν σημαίνει πως ο καθένας θα βγαίνει να λέει ότι θέλει και να προσβάλει όποιον θέλει. Κάθε άλλο. Όταν, όμως, η ΕΣΑΠ και η ΕΟΠΕ δεν κάνουν αυτά που πρέπει και μάλιστα εν μέσω κρίσης τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια.

Όλα αυτά είναι ένα μικρό... τσουνάμι από την αποχώρηση του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Θα έρθουν και άλλα κύματα και άλλες επιπτώσεις που ακόμα δεν τις έχουμε υπ[ολογίσει. Φυσικά και το πρόβλημα δεν είναι η κόντρα του Ντονά με τον Ταρνατόρο αλλά το πως βλέπουν οι αθλητές τους παράγοντες και το αντίθετο. Οι παράγοντες του ελληνικού επαγγελματικού βόλεϊ και όχι μόνο μπορεί να έχουν χίλια δίκια σε πολλά ζητήματα, αλλά κακά τα ψέμματα. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες στο οργανωτικό, οικονομικό και αγωνιστικό κομμάτι. Τα λεφτά τελείωσαν, τα ψέμματα τελείωσαν, οι ερασιτέχνες παράγοντες τελείωσαν.

Ο αδύναμος κρίκος της ιστορίας είναι ο αθλητής. Πάει και τελείωσε. Απ΄ όλους αυτούς που βρίσκονται στο γήπεδο με οποιαδήποτε ιδιότητα στο πρωτάθλημα της Βόλεϊ Λιγκ οι μοναδικοί που ασχολούνται αποκλειστικά με το βόλεϊ είναι οι αθλητές και είναι και οι μοναδικοί που δεν μπορούν παράλληλα να κάνουν άλλη δουλειά. Στο τέλος, τέλος αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές. Αυτοί είναι η αρχή και το τέλος. Αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές. Οι θιασάρχες δεν φαίνονται ποτέ.

Δεν υπάρχουν επαγγελματίες παράγοντες που να ζουν αποκλειστικά από το βόλεϊ και με έσοδα των ομάδων τους. Λίγοι προπονητές έχουν βασική ενασχόληση το βόλεϊ. Οι διαιτητές είναι όλοι επαγγελματίες σε άλλους χώρους και μόνο ορισμένες ειδικότητες όπως στατιστικολόγοι, φροντιστές και δημοσιογράφοι έχουν αποκλειστική ενασχόληση με το άθλημα.

Άρα όλοι αυτοί δεν έχουν τις ίδιες καταβολές και δεν μπορούν ο ένας να καταλάβει τον άλλο εάν δεν υπάρξει αλληλοκατανόηση και σεβασμός. Οι παράγοντες των σωματείων πρέπει να αντιληφθούν πως έχουν να κάνουν με επαγγελματίες - οικογενειάρχες και πως όπως συμπεριφέρονται στους ξένους αθλητές θα πρέπει να συμπεριφέρονται και στους Έλληνες από το επίπεδο των οποίων θα κριθεί το μέλλον του αθλήματος.

Εάν τους τελευταίους μήνες ορισμένα ΤΑΑ έχουν πληρώσει δύο και τρία μηνιάτικα δεν σημαίνει τίποτα. Οι διαλυμένες οικονομικές επιτροπές, οι καθυστερήσεις, το παρασκήνιο, ο κακός αγωνιστικός προγραμματισμός και γενικά τα μικροσυμφέροντα ζουν και βασιλεύουν. Όταν όλα αυτά φτιαχτούν τότε συζητάμε και πάλι.

Το ωραίο είναι πως ο ΠΑΣΑΠ αποφάσισε να αποχωρήσει από την προγραμματισμένη συνάντηση με την ΕΣΑΠ και την ΕΟΠΕ. Δύο μήνες έψαχναν τον Μαυρομάτη και τώρα που τον βρήκαν τσακώθηκε ο Ταρνατόρος με τον Ντονά και τον ΠΑΣΑΠ. Και σαν να μη φτάνουν αυτά, οι Ολυμπιακοί τα έβαλαν με τον Ταρνατόρο μετά την ήττα από τον Ηρακλή.

Είναι ορισμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού που δεν του συγχωρούν τη βοήθεια που πρόσφερε στον Ηρακλή για να πάρει την άδεια από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού και του χρεώνουν λάθος χειρισμό με την περίπτωση του Ντεσπέιν αφού ο παίκτης πήγε στον Ηρακλή και ο Ολυμπιακός ψάχνει σήμερα ξένο ακραίο.

Στο πρώτο έχουν άδικο διότι πρωτάθλημα χωρίς Ηρακλή δεν θα μπορούσε να γίνει. Εδώ η Καλαμαριά έφυγε και κόντεψε να διαλυθεί το σύμπαν, όχι να έφευγε ο Ηρακλής στην πρεμιέρα. Στο δεύτερο έχουν δίκιο αν και η περίπτωση του Ντεσπέιν έκρυβε και κρύβει πολλά ρίσκα.

Το σίγουρο είναι πως μετά την αντίδραση των οπαδών του Ολυμπιακού κι ενόψει της ενίσχυσης που ετοιμάζει ο Ηρακλής, η απόκτηση ξένου ακραίου είναι μονόδρομος για τους «ερυθρόλευκους». Ο Αργεντινός Κιρόγκα είναι ακριβός και ο Βραζιλιάνος Λεονάρντο έχει παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ με την Ζαλάου κι έτσι αναζητούνται άλλες λύσεις.

Μεταγραφή ετοιμάζει και ο Ηρακλής αλλά τα πάντα κινούνται με μεγάλη μυστικότητα. Ο «γηραιός» θα παίξει τα ρέστα του εάν προκριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι αυτό που λέμε, όλα ή, τίποτα. Ο Ηρακλής έχει την πιο ολοκληρωμένη και έμπειρη ομάδα κι αν μπορέσει και περάσει ανώδυνα την απουσία του Προύσαλη θα μπει πιο δυναμικά στη συνέχεια. Πιο δεμένο μπλοκ, καλύτερο σερβίς και περισσότερες επιλογές στην επίθεση είδαμε το Σάββατο. Παρόλα αυτά, ο Ηρακλής εξακολουθεί να κάνει πολλά εύκολα λάθη και για να προχωρήσει στο Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να τα μειώσει. Πάντως, είναι βέβαιο πως Ηρακλής και Ολυμπιακός θα διεκδικήσουν το πρωτάθλημα.

Στον αντίποδα ο Άρης και ο Παναθηναϊκός χαροπαλεύουν. Πολλές αλλαγές, πολύ ανακατωσούρα και λίγα αποτελέσματα. Ειδικά στον Άρη δεν έχουμε καταλάβει που πάει η κατάσταση. Έφυγαν για Ρουμανία Σαρικεϊσογλου, Τερζής, Τακουρίδης αλλά μέχρι να γίνουν οι νέες προσθήκες και να αρχίσουν να αποδίδουν θα φύγει το πρωτάθλημα. Όσο για τον Παναθηναϊκό δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη σε όλα τα επίπεδα αφού μετά το 3-1 επί του Εθνικού «παραδόθηκε» στον ΠΑΟΚ που πήρε τετράποντο με το 3-0. Τελευταίος αγώνας ήταν για τον Πολωνό Γιοζεφάτσκι και ο Βούλγαρος Γκορμπάτκοφ ήρθε στη θέση του. Οι αλλαγές έγιναν και δεν έχουν επιστροφή. Τα ψέματα τελείωσαν και ο Παναθηναϊκός θα παίξει κορώνα γράμματα την επιβίωση του.