Εκεί που πάτησε ο Κίραλι

Τελικά ότι πιάνει ο Ανδρέας Δημητρέλος γίνεται... χρυσάφι. Τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε βραβεύσει τον Ραφαήλ Κουμεντάκη στην κλήρωση του πρωταθλήματος της Βόλεϊ Λιγκ και δέκα μήνες μήνες μετά ο «μικρός» έκλεισε θέση για το καμπιονάτο. Ο 20χρονος διεθνής ακραίος έβαλε και τυπικά απόψε το όνομα του στη λίστα των εκλεκτών Ελλήνων βολεϊμπολιστών που θα αγωνιστούν στο ιταλικό πρωτάθλημα.

Η ανακοίνωση της μεταγραφής του έγινε με κάθε μεγαλοπρέπεια από την Ραβένα. To όνομα του ιταλικού συλλόγου φέρνει μνήμες από κατάμεστο ΣΕΦ και τον τελικό του Κυπέλλου πρωταθλητριών το 1992. Πριν από 21 χρόνια είχε στη σύνθεση της τα τοτέμ του παγκοσμίου βόλεϊ, Κίραλι, Τίμονς, Βούλο και σάρρωνε τα πάντα στο πέρασμα της.

Από τότε πολλά άλλαξαν στον ιταλικό σύλλογο αλλά κάποια πράγματα έμειναν αναλλοίωτα στο χρόνο. Αυτά είναι η ποιότητα και η σημασία στη λεπτομέρεια που δίνουν οι Ιταλοί σε ότι κάνουν πάνω στα σπορ και ειδικά στο βόλεϊ. Για αυτό άλλωστε παρά την κρίση δεν κάνουν εκπτώσεις στις αρχές και στην οργάνωση τους και παραμένουν κορυφαίοι σε αυτό που κάνουν, έστω και με τα ταλέντα άλλων χωρών.

Είναι οι βασικές λεπτομέρειες που θα πρέπει να έχει κατά νου ο νεαρός Ραφαήλ ο οποίος πηγαίνει με τις καλύτερες προϋποθέσεις στη Ραβένα αλλά όχι και με εξασφαλισμένη τη θέση του στην βασική 6αδα. Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα καριέρας για το νεαρό. Για να κερδίσει θέση στην 6αδα θα πρέπει να έχει μεγάλη υπομονή και όταν κληθεί να το πράξει πρέπει να έχει θέληση, τσαμπουκά και αυτοπεποίθηση.

Ο Κουμεντάκης στα 20 χρόνια του έχει μοναδική ευκαιρία να κάνει τη διαφορά. Κρατάει στα χέρια του τη ταμπέλα του ταλέντου. Σύντομα θα πρέπει να κρεμάσει αυτή τη ταμπέλα μία και καλή στο δωμάτιο του μαζί με τις φωτογραφίες του Εθνικού Αλεξανδρούπολης.

Στην Ιταλία αυτές οι ταμπέλες έχουν πάψει να ισχύουν προ πολλού. Σέβονται και αναδεικνύουν τους αθλητές σε πρωταθλητές αλλά δεν τους νταντεύουν. Τα ταλέντα υπάρχουν μέχρι την ηλικία των 16 ετών. Έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτή η διαφορά και ο Κουμεντάκης θα πρέπει να την έχει κατά νου.

Όπως επίσης, θα πρέπει να γνωρίζει πως η θητεία του στην Ραβένα μπορεί να είναι σύντομη όσο ένας αγώνας 100 μέτρων ή απολαυστική και επίπονη όπως ένας μαραθώνιος. Όλα εξαρτώνται από τον ίδιο αρκεί να βρεθεί την κατάλληλη στιγμή εκεί που πρέπει και να έχει και λίγο τύχη.

Το σίγουρο είναι πως στη Ραβένα δεν θα υπάρχουν κολλητοί και φίλοι που θα του χτυπούν την πλάτη και θα του λένε «δεν πειράζει» Θα υπάρχουν προπονητές που θα έχουν απαιτήσεις για σκληρή δουλειά. Θα βάλει στόχο να γίνει καλύτερος, πρωταθλητής και πάνω απ΄ όλα νικητής. Ουσιαστικά το βόλεϊ αρχίζει για τον Ραφαήλ από τις 13 Αυγούστου οπότε και θα αρχίσει προετοιμασία με τη Ραβένα.

Την σεζόν που πέρασε ο Κουμεντάκης είχε την ευκαιρία να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στον Εθνικό και να πάρει σημαντικές εμπειρίες που θα του χρησιμεύσουν, όμως, από εδώ και πέρα ο ρόλος του αλλάζει. Από πρώτος στο χωριό, θα βρεθεί δεύτερος στην πόλη. Η γνώμη μας είναι ότι... βιάστηκε να κάνει το μεγάλο άλμα ειδικά σε μία περίοδο που ο Εθνικός είναι αποφασισμένος να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο σχεδόν συνομήλικος του, ο Κροάτης Ιβάν Ράιτς παρότι ανήκει σε ιταλικό σύλλογο προτίμησε να παίξει για άλλη μία χρονιά βασικός στον Εθνικό. Ξέρει πως εάν πέσει στο λάκκο με τα φίδια χωρίς όνομα και εμπειρίες θα πάει χαμένος. Δυστυχώς δε μπόρεσε να πείσει και τον Κουμεντάκη να πράξει το ίδιο. Η απόφαση είναι του «μικρού». Οφείλουμε να τη σεβαστούμε και να του ευχηθούμε «τα καλύτερα» σε μία ομάδα που τη σεζόν 2012-13 αγωνίστηκαν ο Σάκης Ψάρρας και ο Παναγιώτης Πελεκούδας..

Ο Κουμεντάκης θα είναι ο τρίτος Έλληνας διεθνής που θα αγωνιστεί εφέτος στο ιταλικό πρωτάθλημα μετά τον Δημήτρη Τζούριτς που μένει για ένα ακόμα χρόνο στην Τρεντίνο και τον Ανδρέα Φράγκο που θα μείνει στη Λατίνα.

Στον Παναθηναϊκό οι εκλογές στον Ερασιτέχνη δεν θα φέρουν μεσσία, αλλά... εθελοντές παράγοντες και οπαδούς που είναι έτοιμοι να ρισκάρουν τα πάντα για να σώσουν την αγαπημένη τους ομάδα. Πρακτικά το παζλ δεν κλείνει καθώς το... έργο δεν έχει πλούσιο θείο από την Αμερική που θα καλύψει το χρέος και θα δώσει εγγυήσεις. Θεωρητικά, όμως, είναι το μοναδικό σενάριο που αυτή τη στιγμή είναι βιώσιμο και μπορεί να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα στον σύλλογο και κυρίως να διαχειριστεί τις προσφυγές που είναι σε κατάσταση εγγυμοσύνης. Όταν ο Σάκης Ψάρρας έλεγε πως οι αθλητές πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους στους μεγάλους συλλόγους προφητικά ίσως να εννοούσε και τον Παναθηναϊκό.