O Δρίκος «έφαγε» πάλι τον Λεώνη

Ήταν το «σκόρδο» και το «κρεμμύδι» των ελληνικών πάγκων και η απόφαση της ΕΟΠΕ να τους βάλει στο ίδιο δωμάτιο για χάρη της Εθνικής Ανδρών είναι αλήθεια ότι πέτυχε ως συνταγή. Το κέικ νοστίμισε αλλά δεν φούσκωσε. Οι πλέον δυναμικοί κόουτς κυριολεκτικά μεταλλάχτηκαν. Τους πήραν σβάρνα τα προβλήματα και οι εξελίξεις και ξέχασαν να λένε «όχι».

Kατά το Λεώνη το... ντεπόζιτο όχι μόνο άδειασε αλλά μείναμε και στη μέση του πουθενά. Αγώνες δεν υπάρχουν, οι παίκτες δεν μαζεύονται να κάνουν ανούσια φιλικά και οι προπονητές κάνουν το αυτονόητο: Πηγαίνουν σπίτια τους με τα... πόδια προς τέρψιν φυσικά των παραγόντων της ΕΟΠΕ που γλιτώνουν και τα... οδοιπορικά.

Καμία άλλη Εθνική ομάδα σε ομαδικό άθλημα δεν παρουσιάζει το κατάντημα που έχει η Εθνική βόλεϊ ανδρών τον Ιούλιο του 2013. Κι αντί να έχουμε παραιτήσεις των πραγματικών υπευθύνων παραιτούνται οι προπονητές. Έτσι γίνεται. Και οι παράγοντες στην Ελλάδα είναι σαν τις βεντέτες των γηπέδων. Αντί να αλλάξουν αυτοί τρώνε τους προπονητές για να επιβιώσουν.

Παραιτήθηκε, λοιπόν, ο Αλέκος Λεώνης από την Εθνική Ανδρών. Για να σταθείτε ορε κλεφτόπουλα...

Από που παραιτήθηκε και γιατί παραιτήθηκε ο Αλέκος Λεώνης;

Ο Αλέκος Λεώνης παραιτήθηκε από μία Εθνική ομάδα που δεν υπάρχει.

Από μία Εθνική ομάδα που έδωσε αγώνα στις 8 Ιουνίου 2013 και θα δώσει τον επόμενο αγώνα στις 5 Ιανουαρίου 2014. Άρα, ο Λεώνης ήταν κυβερνήτης του εαυτού του. Συνεπώς δεν παραιτήθηκε από την Εθνική ομάδα που έπαψε να υπάρχει. Έσβησε η φωτιά και πάγωσε. Ξεράθηκε. Πως αλλιώς να το γράψουμε.

Και από τον Λεώνη αλλά και τον Σωτήρη Δρίκο που έχει παραιτήσει τον Λεώνη τρεις φορές περιμέναμε άλλη αντίδραση. Στην θέση που κάθονται είναι οι οδηγοί και μαζί οι πραγματικοί πρόεδροι του αθλήματος και από τους οδηγούς και τους προέδρους περιμένεις να κάνουν τη διαφορά.

Την παραίτηση του Λεώνη δεν την θέλαμε τώρα. Την θέλαμε και την περιμέναμε το καλοκαίρι του 2011 και του 2012 όταν η διοίκηση της ΕΟΠΕ έσφιξε το ζωνάρι στον ίδιο και στους παίκτες του περικόπτοντας και τις πιο απαραίτητες υπηρεσίες για να κάνουν τη δουλειά τους.

Περιμέναμε να παραιτηθεί ο Λεώνης τον Ιανουάριο του 2013 όταν η ΕΟΠΕ δήλωσε στην Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία η Εθνική ομάδα ΔΕΝ θα αγωνιστεί στο Ευρωπαϊκό Λιγκ για οικονομικούς λόγους. Την θέλαμε όταν αρχές Φλεβάρη με τη σύμφωνη γνώμη ΕΟΠΕ – ΕΟΕ κόπηκε η Εθνική ομάδα και από τους Μεσογειακούς Αγώνες και έμεινε να δώσει τον σημαντικότερο αγώνα της χρονιάς χωρίς προετοιμασία. Εκεί περιμέναμε την παραίτηση του Αλέκου Λεώνη για να πιάσει τόπο πρώτα για τον ίδιο και μετά για το ελληνικό βόλεϊ μήπως και ταρακουνηθούν κάποιοι εντός, εκτός και πάνω από την ομοσπονδία.

Περιμέναμε τον Λεώνη να ορθώσει ανάστημα και να μιλήσει εκεί που πρέπει, στους Μαυρομάτηδες, στους Καπράλους και στους Ιωαννίδιδες. Περιμέναμε τον Λεώνη να μιλήσει στην καρδιά των παραγόντων που στηρίζουν το άθλημα και των απλών φιλάθλων για να σώσει ότι μπορεί. Σύμφωνοι, δεν έχουμε να φάμε. Ο κόσμος μαζεύει από τα σκουπίδια, αλλά να είστε σίγουροι πως χρήματα για σωστή προετοιμασία της Εθνικής ανδρών αλλά και συμμετοχής της στο Ευρωπαϊκό Λιγκ θα βρίσκονταν.

Περιμέναμε και θα περιμένουμε να μας πουν τι έγινε τα τελευταία 2,5 χρόνια στην Εθνική ομάδα. Πετύχαμε, αποτύχαμε, που πρέπει να βελτιωθούμε;

Από την εποχή της Γάνδης του 1987 δεν είδαμε ποτέ μια έκθεση πεπραγμένων για το εθνικό συγκρότημα. Και τώρα μία από τα ίδια. Η διοίκηση της ΕΟΠΕ πήρε την Εθνική ομάδα από τον... μεσίτη (όπως τον αποκαλούσαν) Γκόρντον Μέιφορθ που την πήρε την ομάδα από τον Δημήτρη Καζάζη μετά την 7η θέση στη Σμύρνη που την πήρε την ομάδα από τον Κώστα Αρσενιάδη που στο μεταξύ την είχε αφήσει ο Αλέκος Λεώνης τον Ιούλιο του 2008 και ακόμα κανείς δεν ξέρει τίποτα. Γιατί ρε παιδιά;

Κάποιοι - ευτυχώς λίγοι - εντός ΕΟΠΕ αισθάνονται πως ότι γράφω είναι από αντιπολιτευτική διάθεση για τον Μαυρομάτη και την διοίκηση της ΕΟΠΕ. Ειλικρινά χέστηκα. Με νοιάζει και με πονάει, όπως νοιάζει και πονάει τους πολλούς που βλέπουν το ελληνικό βόλεϊ να διαλύεται όχι από την κρίση αλλά την ανοργανωσιά, την άγνοια και τα λάθη των ανθρώπων του.

Βλέπετε, μήπως, τι γίνεται στην Βουλγαρία της κρίσης; Στην Πολωνία της κρίσης; Το... πάρτι συνεχίζεται και χωρίς ούτε ένα Ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τα γήπεδα βόλεϊ και μπιτς βόλεϊ γεμίζουν, η νεολαία βρίσκει διέξοδο στο άθλημα και εμείς εδώ συζητάμε αν θα κάνουμε τον Ιούλιο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Παίδων.

Η ντουφεκιά του Λεώνη, λοιπόν, έπεσε στον βρόντο. Ένα βόλι είχε ο Λεώνης κι αντί να πυροβολήσει όταν και εκεί που έπρεπε, «φαγώθηκε» λάχανο στα μέσα του Ιούλη. Άσε που ο Μαυρομάτης έπεσε σε κατάθλιψη. Ένα ολόκληρο λεπτό παρακαλούσε τον Λεώνη να ανακαλέσει την απόφαση παραίτησης του και μετά συμβιβάστηκε. Έκανε την καρδιά του πέτρα και το κατάπιε κι αυτό. Μέσα σε 5΄ το θέμα είχε κλείσει. Σε 5΄ όλη η προσπάθεια του Λεώνη, η υπομονή που έκανε και γενικά όλος του ο κόπος πέρασε στην ιστορία και αυτό είναι άδικο. Καλώς ή κακώς τα αποτελέσματα είναι αυτά που μένουν και η ιστορία έγραψε δύο αποτυχημένες προσπάθειες πρόκρισης στο Euro. Και είναι δύο φορές άδικο για τον Λεώνη διότι και το 2008 που έφερε την πρόκριση για το Ευρωπαϊκό της Σμύρνης δεν γεύτηκε τους καρπούς του διότι παραιτήθηκε για να πάει στον Παναθηναϊκό. Αλλωστε και να μην το έκανε θα είχε άσχημο τέλος αφού τον Σεπτέμβριο του 2008 ανέλαβε την ΕΟΠΕ ο Στέλιος Προσαλίκας ο οποίος δεν θα τον κρατούσε με τίποτα.

Και άντε μετά να μην πιστεύεις τις συμπτώσεις. Τρεις φορές έχει παραιτηθεί ο Λεώνης τα τελευταία τέσσερα χρόνια και τις τρεις φορές «εξαιτίας» του Σωτήρη Δρίκου. Δώστε βάση:

Η πρώτη στις 25 Φεβρουαρίου 2009 όταν ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει δύσκολα 3-2 σετ την Κηφισιά στη Γλυφάδα και κόντεψε να χάσει τον αγώνα και μαζί την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος. Προπονητής στην Κηφισιά ήταν ο Σωτήρης Δρίκος.

Ο Λεώνης είχε παραιτηθεί τότε προκαλώντας την οργή του Θανάση Γιαννακόπουλου τον οποίο δεν ξανασυνάντησε ποτέ αφού στις 30 Ιουνίου του ίδιου έτους ο Γιανναικόπουλος παραιτήθηκε από την διοίκηση του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού και ο Λεώνης 22 μέρες αργότερα – πάλι τον Ιούλιο - παραιτήθηκε.

Στις 30 Ιουνίου 2010 ο Λεώνης γύρισε στον Ηρακλή, αλλά ακριβώς τρεις μήνες αργότερα, στις 30 Οκτωβρίου, ο Ηρακλής έχασε στη Μίκρα από την Κηφισιά με 3-1 σετ. Ένας επώνυμος οπαδός του Ηρακλή είπε μια βαριά κουβέντα στον Λεώνη ο οποίος και παραιτήθηκε. Προπονητής και σε εκείνη την ομάδα της Κηφισιάς ήταν ο Σωτήρης Δρίκος.

Τώρα, ο Λεώνης παραιτήθηκε και ο Σωτήρης Δρίκος αναβαθμίστηκε. Έτσι είναι η ζωή. Και ο Δρίκος κάπου, κάποτε θα παραδώσει την σκυτάλη αλλά ελπίζουμε να το κάνει με κάθε μεγαλοπρέπεια και όπως αρμόζει στον ίδιο και στον σκοπό που υπηρετεί.

Η προπονητική αξία του Δρίκου είναι δεδομένη. Αυτό δεν το συζητάμε. Την διαφορά θα την κάνει στην οργάνωση, στη φιλοσοφία και στην επικοινωνία. Ο Δρίκος πρέπει να απαιτήσει από σήμερα να γίνει επανεκκίνηση της Εθνικής ανδρών ακόμα κι αν χρειαστεί να βγει... δίσκος. Έστω και cd. Αλλιώς θα περάσει απαρατήρητος.

Και άντε μετά να μην είναι ο Λεώνης προληπτικός. Παραιτήθηκε ακριβώς τη μέρα που το 2008 είχε αποχωρήσει και τυπικά από την Εθνική ομάδα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στον Παναθηναϊκό 16 ημέρες νωρίτερα.

Παναθηναϊκός όπως... Ολυμπιακός

Όσο για τις εκλογές στον Παναθηναϊκό χαράς το κουράγιο αυτών που αναλαμβάνουν αυτή τη μεγάλη ευθύνη. Είναι πολλές οι ομοιότητες της πρωτοβουλίας των οπαδών του Παναθηναϊκού με επικεφαλής τον Ηλία Μιχαλαριά, σε σύγκριση με το εγχείρημα του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού πριν από δύο χρόνια. Υπάρχει, όμως και μία τεράστια διαφορά.

Η «ερυθρόλευκη» ΠΑΕ, ο Βαγγέλης Μαρινάκης και οι Αγγελόπουλοι από την ΚΑΕ στήριξαν διακριτικά μεν αλλά ουσιαστικά τον Μιχάλη Κουντούρη μέχρι να βρει τα πατήματα του. Αν, λοιπόν, τη νέα διοίκηση του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού δεν την στηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις η ΠΑΕ και η ΚΑΕ το εγχείρημα είναι καταδικασμένο να αποτύχει.