Ο ξεγραμμένος γράφει ιστορία

Χάνει ο Ολυμπιακός από την Κηφισιά τρεις φορές σε πρωτάθλημα και Λιγκ Καπ. Μάλιστα την τρίτη φορά διασύρεται κιόλας με 3-1 στο Ρέντη από την αποδεκατισμένη Κηφισιά, αλλά τρεις μέρες μετά ο νικάει τη ρωσική Νόβγκοροντ και χάνει μέσα από τα χέρια του το «χρυσό» σετ και την πρόκριση για τα ημιτελικά του CEV Cup.

Η Κηφισιά ξεκίνησε με στόχο την παραμονή στην Volleyleague, αλλά είναι στην κορυφή της βαθμολογίας μετά την 16η αγωνιστική και πάει για πρωτάθλημα.

Ο πρωτοπόρος Εθνικός Αλεξανδρούπολης που τρέχει σερί 14 αγωνιστικών μένει από δυνάμεις και χάνει στον Έβρο το Λιγκ Καπ. Καπάκι γνωρίζει τον διασυρμό 3-0 από τον Παναθηναϊκό ο οποίος σε όλο τον Α΄ γύρο είχε έναν βαθμό και πλέον μετράει σερί νικών 5-0.

Οι «πράσινοι» με το ίδιο ρόστερ αλλά διαφορετικό προπονητή και ανεβασμένη ψυχολογία απογειώνονται από τον πάτο της βαθμολογίας κι ελπίζουν και για είσοδο στην 8αδα.

Η ΑΕΚ κατακτά το Λιγκ Καπ, νικάει τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης στο πρωτάθλημα, αλλά στη Λαμία θυμίζει ομάδα Α2 και διασύρεται με 3-0.

Ο Φοίνικας έχει δύο «πέναλτι» για να περάσει πρώτος στη βαθμολογία και «εκτελεί» στα περιστέρια. Αρχικά χάνει στην έδρα του από την Κηφισιά 3-0 και μετά έρχεται και ήττα από τον Παμβοχαϊκό που έχει ηγέτη τον αγαπημένο των συριανών Τόμισλαβ Ντόκιτς που τους θυμίζει τις ομηρικές κόντρες με τον Ηρακλή στους τελικούς της σεζόν 2011-12.

Οι βραχατιώτες βρήκαν επιτέλους τα πατήματα τους και τρέχουν να σβήσουν τη φωτιά στα μπατζάκια τους. Οι ομάδες των πλέι άουτ «ξύπνησαν» και κυνηγούν ακόμα κι όσους ροχάλιζαν εντός της 8αδας.

Υπάρχουν και οι «αυτόχειρες». Ο Άρης ανασταίνεται με την έλευση των Φίνου, Παπαδόπουλου, κάνει τρελό σερί, κερδίζει και το τζόκερ, αλλά απολύει τους δύο προπονητές επειδή ζητάνε τα δεδουλευμένα τους. Δεν γνωρίζουν πως ο καλός προπονητής, είναι ο εθελοντής προπονητής και μαθαίνουν την απόλυση τους από τον Τύπο.

Προηγουμένως ο Άρης έχει ανακοινώσει δέκα φορές τη μεταγραφή του Ντεσπέιν αλλά στην ενδέκατη ανακοίνωση προκύπτει διαζύγιο και αντιεπαγγελματική συμπεριφορά του Κουβανού και στο τέλος γίνεται μεταγραφή ο Γκόρτσανιουκ.

Ο ΠΑΟΚ ξεκινάει για 4αδα και τίτλους, κάνει πέντε αλλαγές προπονητών και φυσικά βρίσκεται φάτσα με τα πλέι άουτ.

Η Παναχαϊκή ξυπνάει όταν οι παίκτες της αποφασίζουν να μην διαμαρτύρονται στους διαιτητές και η Νίκη Αιγινίου κερδίζει εκτός έδρας τον Άρη αλλά χάνει στο σπίτι της 3-1 από την Παναχαϊκή την οποία στον Α΄γύρο έχει νικήσει στην Πάτρα 3-0.

Η «τρέλα» όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά τα καλύτερα είναι ακόμα μπροστά. Με αυτή την... τρέλα, όμως, το εφετινό πρωτάθλημα της Volleyleague είναι το πλέον ανταγωνιστικό αλλά και το πιο απρόβλεπτο όλων των εποχών. Είναι σαν τον καιρό... βρέχει εκεί που δεν το περιμένεις.

Αλίμονο στους ειδήμονες του στοιχήματος. Όσο πιο άσχετος είσαι τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχεις να κερδίσεις. Απορώ με τον ΟΠΑΠ γιατί ασχολείται με το ποδόσφαιρο και δεν το γυρίζει αποκλειστικά στο βόλεϊ.

Όλοι κερδίζουν όλους, φαβορί δεν υπάρχουν κι όσοι λειτουργούν με μυαλό και οργάνωση είναι ένα βήμα πιο μπροστά τουλάχιστον από τις ατυχίες.

Βέβαια, το μόνο ανεξήγητο είναι το βάθος της άγνοιας και ύψος της βλακείας. Αντίθετα, στο βόλεϊ και ειδικά στο ελληνικό βόλεϊ όλα έχουν την εξήγηση τους.

Οι περισσότερες ομάδες έχουν βασίσει τα όνειρα τους και την πορεία τους σε δύο ή το πολύ τρεις καλούς παίκτες. Δεν έχουν χρήματα για να αποκτήσουν 12 ισάξιους αθλητές και κάνουν τα βασικά για να λειτουργεί η μηχανή.

Μαζί με την... γαρνιτούρα κλείνουν μια καλή επτάδα και από εκεί και πέρα το χάος. Ένα κρυολόγημα, ένα διάστρεμμα, ένα στραβό ξύπνημα και ένας τσακωμός με το... πρόσωπο σε έναν από τους βασικούς παίκτες επηρεάζει όλη την προσπάθεια και ολόκληρες ομάδες είναι επί ξύλου κρεμάμενες.

Όλοι αυτοί οι παίκτες που αγωνίζονται σήμερα βασικοί πριν 5-6 χρόνια ήταν κλασικοί παγκίτες και με την πρώτη ευκαιρία βοηθούσαν και έκλειναν οι τρύπες. Τώρα δεν υπάρχουν τέτοια. Με έναν πασαδόρο, έναν διαγώνιο, δύο κεντρικούς και δύο ακραίους παίζουν οι περισσότερες ομάδες κι αν ένας από όλους αυτούς βγει νοκ άουτ το «θηρίο» γίνεται «νάνος» και ο ξεγραμμένος γράφει ιστορία.

Και δε μιλάμε βέβαια για ομάδες όπως ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης που είχαν στόχο και την ευρωπαϊκή διάκριση. Αυτοί ήταν σε πιο δύσκολη θέση.

Αυτό που έχουν καταφέρει οι ακρίτες είναι θαύμα αφού εκτός των άλλων έχουν και την επιβάρυνση των μεγάλων μετακινήσεων. Ίδιο πρόβλημα έχει και ο Φοίνικας Σύρου που οι παίκτες του από τις δραμαμίνες θα βγουν στο τέλος θετικοί σε έλεγχο αντιντόπινγκ.

Από εδώ και πέρα μεγάλο ρόλο θα παίξει η ικανότητα των ομάδων να επανέλθουν με δεύτερο φορμάρισμα. Ο ΠΑΟΚ, η Λαμία, ο Παμβοχαϊκός και η Παναχαϊκή που έκαναν αλλαγές μέσα στο χειμώνα έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν σταθερά ανοδική πορεία σε σχέση με αυτές που αναζητούν ένα ξέφωτο για μία μίνι προετοιμασία και ένα δεύτερο φορμάρισμα με τους ίδιους παίκτες ώστε να βγάλουν το φάιναλ-4 του Κυπέλλου και τα πλέι οφ του πρωταθλήματος. Όποιος δεν καταφέρει δεύτερο φορμάρισμα θα είναι και η μεγαλύτερη φούσκα της χρονιάς.

Δυστυχώς το αγωνιστικό πρόγραμμα δεν βοηθάει τις ομάδες αφού για να φτάσουν στο φάιναλ-4 πρέπει να παίξουν καλά και στις δύο προηγούμενες φάσεις του Κυπέλλου.

Και ο Ολυμπιακός είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των ομάδων που προαναφέραμε. Όσο κι αν δεν λέγεται και δεν συζητιέται ο Ολυμπιακός υποφέρει από την απουσία του Μενέλαου Κοκκινάκη. Δεν έχει έναν παίκτη να δώσει ανάσες σε Χριστοφιδέλη, Καλντέιρα και ο Σωτηρίου κάνει ότι μπορεί, όπου μπορεί πότε ως ακραίος και πότε ως διαγώνιος με τον Γιορντάνοφ να παίζει με ένα πόδι.

Τα ίδια και η ΑΕΚ. Είπαμε, πήρε το Λιγκ Καπ, νίκησε δύο φορές τον Εθνικό αλλά όλα έχουν ένα όριο, ειδικά όταν η υποδοχή της θέλει ακόμα πολλά ψωμιά για να αποκτήσει ποιότητα.

Η νίκη του Παναθηναϊκού στην Αλεξανδρούπολη όπου ο 11ος νικάει 3-0 τον αήττητο πρωτοπόρο στην έδρα του είναι μία τεράστια έκπληξη στα χαρτιά, αλλά μία απλή διαπίστωση εάν βλέπεις βόλεϊ κι όχι τρόλεϊ. Ο οργανωμένος βολεϊκά Παναθηναϊκός είναι μία εντελώς διαφορετική ομάδα από το τρομαγμένο μπουλούκι του πρώτου γύρου. Ο κάθε παίκτης ξέρει τι κάνει, που το κάνει, την ώρα που το κάνει και στοχεύει με ψηλά το κεφάλι και ψυχολογία νικητή.

Βέβαια, χρειάζονται και οι θετικές συγκυρίες, όπως η αποδυνάμωση του Εθνικού λόγω τραυματισμών των Ανδρεάδη, Παπάζογλου αλλά όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα.

Το πλέον ορθόδοξο βόλεϊ της κατηγορίας συνεχίζει να το παίζει η Κηφισιά. Ελάχιστα λάθη, συμπαγής και γρήγορη υποδοχή και ένας καλός πασαδόρος. Τα υπόλοιπα είναι θέμα ταχύτητας, δύναμης και ταλέντου.

Τεράστια είναι και η νίκη της Λαμίας επί της ΑΕΚ. Της βγήκε το σερβίς και πήρε την πιο εύκολη νίκη της και μάλιστα απέναντι στην ΑΕΚ. Η πλάκα είναι πως οι τέσσερις των πλέι άουτ είχαν βάλει στο μάτι τη Λαμία αλλά πλέον βλέπουν στόχο την πλάτη του ΠΑΟΚ και του Άρη. Οι δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης πρέπει να βρουν βαθμούς αλλιώς με τη φόρα που έρχονται Παμβοχαϊκός, Παναθηναϊκός, Νίκη και Παναχαϊκή θα μπλεχτούν σε μεγάλες περιπέτειες.

Υ.Γ. Η πρωτοβουλία της διοίκησης του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού να τιμήσει τον Γρηγόρη Σιδηρόπουλο (φωτό με τον πρόεδρο του Ερασιτέχνη ΠΑΟ Ηλία Μιχαλαριά) και μάλιστα σε εντός έδρας αγώνα του Εθνικού Αλεξανδρούπολης ήταν ξεχωριστή. Οι διοικήσεις των συλλόγων έχουν χρέος να ανταμοίβουν και να τιμούν τους αθλητές. Ουσιαστικά τιμούν την ιστορία των ίδιων των συλλόγων. Για μία βράβευση ζουν οι άνθρωποι των γηπέδων. Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες κρατούν ζωντανές τις μνήμες και τα σύμβολα και δίνουν κίνητρο σε όλους να γίνουν καλύτεροι.