Εν δυνάμει πρόεδρος

Aυτή η απόσταση, όμως, είναι που τους κάνει ξεχωριστούς και συνάμα τους προστατεύει.

Η εντυπωσιακή πορεία του Πανναξιακού στο Τσάλεντζ Καπ είναι κάτι το ξεχωριστό και τονώνει το προφίλ του γυναικείου βόλεϊ σε μια περίοδο που το επίπεδο στο ελληνικό πρωτάθλημα έχει πέσει αισθητά.

Το πανέμορφο νησί των Κυκλάδων μπήκε στον χάρτη του ευρωπαϊκού βόλεϊ υλοποιώντας ένα όραμα μιας χούφτας παραγόντων που ήθελαν να προβάλουν και να επικοινωνήσουν το όραμα τους. Επιτυχημένοι επιχειρηματίες που απλά μπερδεύτηκαν στο δίχτυ του φιλέ. Τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους με συνέπεια και σεβασμό και τη συμπαράσταση ενός ολόκληρου νησιού.

Η νίκη – πρόκρισης επί της Μινσκ και η νίκη επί της ελβετικής Νοσατέλ μοιάζουν δύο γήινες επιτυχίες εάν συγκριθούν με άλλες ελληνικών ομάδων κατά το παρελθόν. Για τα σημερινά δεδομένα, όμως, είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση, είναι επιτυχίες που κρατούν ζωντανό το γυναικείο βόλεϊ και δίνουν χαρά, δύναμη και κουράγιο στους τελευταίους γνήσιους παράγοντες που έχουν μείνει να παλεύουν μέσα σε πολλά μποφόρ.

Ο πρωταθλητισμός και κυρίως η ευρωπαϊκή πορεία για μία ομάδα με έδρα τη νησιωτική ή ακριτική Ελλάδα είναι ασύλληπτα εγχειρήματα. Οι ρυθμοί και οι συνθήκες είναι εξοντωτικές για τις αθλήτριες, τους προπονητές, τους συνεργάτες και τους παράγοντες. Οι πολύωρες μετακινήσεις με βαπόρια και κακοκαιρίες επιβαρύνουν και πιέζουν σωματικά και πνευματικά τις αθλήτριες και φυσικά εκτοξεύουν τα κόστη. Δεν είναι τυχαίο πως το κόστος απόκτησης ενός καλού αθλητή ή μιας καλής αθλήτριας από μια ομάδα της νησιωτικής και ακριτικής Ελλάδας είναι ακόμα και 50% μεγαλύτερο απ΄ ότι για μία ομάδα που βρίσκεται σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη. Η Ορεστιάδα και ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης το έχουν βιώσει καλά στο πετσί τους. Ειδικά στο παρελθόν έφαγαν... πόρτα από πρωτοκλασάτους αθλητές οι οποίοι έλαβαν υπ΄όψη τους μόνο τα γεωγραφικά κριτήρια. Κατά τα άλλα, η ζωή είναι πολύ καλύτερη, πολύ πιο ήρεμη και και πολύ πιο φθηνή κι όσοι είχαν την τύχη να ζήσουν να θητεύσουν σε αυτές τις ομάδες συμφωνούν πως ήταν εμπειρία ζωής και καριέρας.

Άκρως επιτυχημένη και η πορεία του Ολυμπιακού στο CEV Cup παρά την αποψινή ήττα από την Γαλατασαράι. Εδώ και μία δεκαετία η ψαλίδα με το τουρκικό γυναικείο βόλεϊ έχει ανοίξει θεαματικά. Ο νταμπλούχος του ελληνικού γυναικείου βόλεϊ είναι ευχαριστημένος μόνο και μόνο επειδή κατάφερε να σταθεί αξιοπρέπεια στην έδρα της τέταρτης ή πέμπτης ομάδας του πανίσχυρου τουρκικού πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός σε ένα γύρο του ελληνικού πρωταθλήματος κοντραρίστηκε και πιέστηκε μόνο από τον Παναθηναϊκό ενώ η Γαλατά κάθε εβδομάδα δίνει ματς φωτιά για να κρατηθεί μέσα στην τετράδα. Η πρόκριση επί της βελγικής Γκενκ και το σετ επί της Γαλατά στην Τουρκία δείχνουν πως ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Η πρόκριση επί της Γαλατά δεν είναι αδύνατη αλλά εάν την ζήσουμε θα φτάσουμε να δούμε το καλύτερο ματς που έχει δώσει έως σήμερα ο Ολυμπιακός.

Την ίδια ώρα ο Ανδρέας Ανατολιωτάκης προσπαθεί να βρει την άκρη στο κουβάρι του ΤΑΑ και της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ αλλά όπως το ξετυλίγει κοντεύει να φτάσει στη δική του προηγούμενη θητεία και ακόμα δεν έχει βρει άκρη. Και πως να βρει άκρη, όταν τα τελευταία χρόνια η Ερασιτεχνική ΑΕΚ έχει ξεχαρβαλωθεί;

Ο Ανατολιωτάκης πρέπει πρώτα να βρει ποιος έδωσε την εντολή στο Μάνο Μάκρη να κάνει μία ομάδα των 400.000 Ευρώ και ποιος του εγγυήθηκε βοήθειες. Μετά να λύσει τα συμβόλαια των παικτών και να κάνει διακανονισμούς με τις υποθέσεις που ετοιμάζονται να τελεσιδικήσουν, διαφορετικά και νέα ομάδα να χτίσει πάλι θα συναντήσει αδιέξοδο.

Επίσης, γουστάρω τρελά τον τίτλο «εν δυνάμει πρόεδρος». Δηλαδή, είμαι πρόεδρος αλλά και δεν είμαι. Και ο Μακρής «εν δυνάμει» διευθυντής της Ερασιτεχνικής δήλωνε. Σε λίγο θα το δηλώνουν και οι παίκτες. «Εν δυνάμει» βολεϊμπολίστες της ΑΕΚ. Δεν είμαστε, αλλά είμαστε. Και «εν δυνάμει» προπονητής. Είμαι προπονητής αλλά δεν είμαι κιόλας.

Μεγάλη ελληνική πατέντα αυτό το «εν δυνάμει». Άσε που ταιριάζει γάντι στο ελληνικό βόλεϊ. Όλοι δηλώνουν κάτι με την ιδιότητα του «εν δυνάμει» και μετά όταν φεύγουν μένουν οι «εν δυνάμει» «μαύρες τρύπες».

Επίσης δεν έχουμε ακούσει κανένα πλάνα αποπληρωμής των βασικών λειτουργικών εξόδων της ομάδας, εκτός κι αν όλα τα σπασμένα τα πληρώσουν πάλι οι οπαδοί του από το υστέρημα τους. Πως θα γίνει η αποπληρωμή κοντά ενός εκατομμυρίου Ευρώ; Μόνο με τα εισιτήρια των οπαδών; Και 20 φορές να γεμίσει η Γλυφάδα το χρέος δεν σβήνει. Οι μόνοι που εν τέλει δε μπορούν να δηλώσουν «εν δυνάμει» οπαδοί είναι μόνο οι γνήσιοι οπαδοί. Ακόμα και να τους το ζητήσεις να το κάνουν για το κακό του συλλόγου, αυτό το «εν δυνάμει» δε μπορούν να το χωνέψουν με τίποτα.

Τι να σου κάνει και ο Ανατολιωτάκης; Με τους νόμους που υπάρχουν μπορεί να μπεις να βοηθήσεις και να βρεθείς χρεοκοπημένος στη φυλακή, οπότε από το σκέτο πρόεδρος, καλύτερο το «εν δυνάμει» πρόεδρος κι έχει το κεφάλι του ήσυχο.

Το σίγουρο είναι πως η ομάδα δε μπορεί να προχωρήσει με έφηβους και παίδες και τον Ανδρεάδη προπονητή. Οι αγώνες που ακολουθουν είναι εξαιρετικά κρίσιμοι και οι όποιες απώλειες θα οδηγήσουν την ΑΕΚ στην αγωνιστική απομόνωση με καταστάσεις που δεν θα είναι αναστρέψιμες.