Filter coffee, not people!

Αν ζεις μόνιμα σε μια επαρχιακή πόλη σαν τα Γρεβενά τότε σίγουρα έχεις βιώσει την “Μέρα της Μαρμότας” τουλάχιστον 6 φορές κάθε εβδομάδα. Είναι βέβαιο πως κατηφορίζεις τον δρόμο για το κέντρο της πόλης (ένας δρόμος 60 μέτρων, μην φανταστείς τίποτα φανταχτερά skyline) και ξαφνιάζεσαι που δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις την Τετάρτη από την Πέμπτη.

Κατά κάποιο τρόπο βέβαια, όλα αυτά τα χρόνια, πάντα υπήρχαν μικρές χαραμάδες στην θορυβώδη ομοιογένεια του επαρχιώτικου lifestyle, τις οποίες οι κεραίες μιας διαφορετικά συντονισμένης ευαισθησίας εντοπίζανε καθαρά. Τα τελευταία χρόνια όμως στη ζωή της πόλης των Γρεβενών δεσπόζει ένας συγκεκριμένος χώρος.

Η κοινωνική ζωή στην επαρχία βρίσκεται συνεχώς μπροστά σε μια αντίφαση την οποία επιχειρεί να επιλύσει με σπασμωδικές και ατελείς κινήσεις. Από την μία κατακλύζεται από έναν πλούτο πολιτισμικών προϊόντων τα οποία ρέουν απρόσκοπτα μέσω των ψηφιακών κοινωνικών δικτύων και από την άλλη βουλιάζει σε μια επαναλαμβανόμενη και τυποποιημένη “κανονικότητα”.

Βλέπεις δηλαδή ένα σύνολο ανθρώπων το οποίο έχει επαφή με την σύγχρονη πολιτισμική πραγματικότητα και εμπνέεται από πολιτισμικά προϊόντα εναλλακτικού ύφους ενώ ταυτόχρονα αναζητεί απαντήσεις στους πολιτικούς και κοινωνικούς του προβληματισμούς.

Ταυτόχρονα οι ίδιοι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με την έλλειψη της κρίσιμης μάζας ενός πληθυσμού που θα μπορούσε να συντηρήσει προτάσεις κοινωνικών δράσεων οι οποίες να τολμούν να ξεφύγουν από το στενό κλοιό του τυπικού επαρχιώτικου τρόπου ζωής.Όλα αυτά αρχίζουν και ακούγονται σαν ένα κλισέ δοκίμιο για την επαρχιώτικη νοοτροπία στον 21 αιώνα.

Τι δουλειά μπορεί να έχει ένα καφέ-μπαρ μέσα σε μια τέτοια ανάλυση (σιγά την ανάλυση, πιο πολύ για γκρίνια ακούγεται). Δεν θα έπρεπε να μιλάμε εδώ για την ατμόσφαιρα και τις υπηρεσίες που προσφέρει ένα τέτοιο μαγαζί;

Να δούμε λίγο την προσπάθεια που κάνει να διαθέσει γεύσεις και αρώματα από όλη την Ελλάδα ή έστω να δούμε πως τις νύχτες εκτονώνει τη συσσωρευμένη ενέργεια μιας καταπιεσμένης γενιάς της πόλης; Ναι, οκ! Το Fuit Art Cafe τα κάνει όλα αυτά.

Τα κάνουν κι άλλοι όμως. Ίσως με διαφορετικούς τρόπους, αλλά τουλάχιστον το επιχειρούν. Εδώ όμως μιλάμε για κάτι περισσότερο. Δεν είναι εύκολο να εντοπιστεί μία εστία διαφορετικότητας μέσα στον πηχτό χυλό της επαρχιώτικης κανονικότητας.

Δεν είναι μόνο ότι τα οικονομικά δεδομένα είναι πάντα δύσκολα για τέτοια εγχειρήματα, αλλά και η ίδια η κοινωνική πίεση μπορεί πολλές φορές να πάρει ποικίλες μορφές στην προσπάθειά της να τραβήξει το κάθε διαφορετικό μέσα στην μαύρη τρύπα της αδιαφορίας και του κυνισμού.

Εκεί έρχεται το Fuit να υπερβεί τον τυπικό χαρακτήρα ενός καφέ-μπαρ και να λειτουργήσει ως ένα μικρό χάσμα. Συχνά, όταν ανοίγει η πόρτα του μαγαζιού είναι σαν να ανοίγει και μια σχισμή στο επαναλαμβανόμενο μοτίβο της καθημερινότητας και να διακρίνονται πολιτισμικά προϊόντα τα οποία έχουν αποκλειστεί από τη ζωή (και τη σκέψη) της πόλης.

Και αν το μυαλό μας πάει μόνο στα live που γίνονται συχνά στο χώρο, τότε υποτιμούμε τον ρόλο που παίζει ο χώρος στην πόλη. Μιλάμε για δράσεις που θα θεωρούνταν τολμηρές ακόμα και σε πόλεις άλλου μεγέθους (μην ξεχνάμε πως τα Γρεβενά θεωρούνται επαρχία, αλλά επαρχία σαν την Καλαμπάκα π.χ. και όχι σαν τη Λάρισα. Πιο πολύ χωριό παρά πόλη δηλαδή!).

Κινηματογραφικές προβολές, ομιλίες και διαλέξεις, workshop μουσικών οργάνων, θεατρικά δρώμενα, φωτογραφικές εκθέσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, αθλητικά δρώμενα με ομάδες αστέγων, συναθροίσεις συλλογικοτήτων, γκράφιτι και τέχνη του δρόμου, εθελοντικές δράσεις αλληλεγγύης κτλ.

Με την εστίαση πάντα σε προτάσεις που στοχεύουν σε όλα αυτά που μια ψιλονεκρή πόλη αποκλείει. Σ' αυτά που μπορούν να αναταράξουν έστω και λίγο της ναρκωμένη γαλήνη της.

Δεν είναι τυχαίο που το ίδιο το logo του μαγαζιού λειτουργεί από μόνο του ως αναγνωριστικό ενός κοινού mind set των ανθρώπων που το ενστερνίζονται.

Ως το σύμβολο ενός κώδικα αναγνώρισης μεταξύ των θαμώνων που απέναντι στην εξουθενωτική μάχη απέναντι στην αδηφάγα επαρχιώτικη “κανονικότητα” αντιτάσσουν το “Keep Grevena Weird” όχι μόνο ως αντίδραση, αλλά και ως αναγνώριση της σημασίας του διαφορετικού για την κοινωνική πρόοδο.

Λειτουργώντας ως ένα άτυπο hub συλλογικότητας η επαφή με το μαγαζί και τις δράσεις του “εκπαιδεύει” ένα κοινό χωρίς προσβάσεις σε ανάλογες συλλογικές δράσεις, τόσο απαραίτητες για την διαφυγή από το τέλμα μιας νωχελικής ηρεμίας.

Μπροστά στην αναγνώριση αυτής της αναγκαιότητας, το μαγαζί ορίζεται περισσότερο από αυτά που αποκλείει παρά από αυτά που περικλείει.

Και μην σας παραπλανήσει η συνηθισμένη εικόνα που έχετε για τα καφέ-μπαρ...όταν στους τοίχους του μαγαζιού θα διαβάσετε “No Place For Homophobia, Fascism, Sexism, Racism” και “Filter Coffee Not People” να ξέρετε, δεν είναι απλά αισθητικές παρεμβάσεις στο χώρο...ορίζουν ταυτόχρονα μια γενική αντίληψη για τη ζωή και τους ανθρώπους!!!

Fuit Art Cafe

Ηλία Φάσσα 2 – ΓΡΕΒΕΝΑ

www.fuitartcafe.gr

Keep Grevena Weird