Ο Βασίλης Ορφανός στο Gazzetta! (pics)

Γεννημένος στις 23 Ιανουαρίου 1973 στην Αθήνα ο Βασίλης Ορφανός κατάλαβε πολύ νωρίς πως αυτό, με το οποίο ήθελε να ασχοληθεί, ήταν οι αγώνες εκτός δρόμους με μοτοσικλέτα.

Πανηγύρισε πέντε πρωταθλήματα Ελλάδας στους αγώνες Εντούρο (1991, 1995, 1996, 1997, 1998) και ταυτόχρονα δοκίμασε την τύχη του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, όπου είχε μια 15η και μια 12η θέση το 1995 και το 1997, αντίστοιχα.

Ακολούθησαν η νίκη στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα την αμέσως επόμενη χρονιά, το χάλκινο μετάλλιο στην «Ολυμπιάδα του Εντούρο» I.S.D.E. (International Six Days Enduro) στην Πορτογαλία και το ασημένιο στη Γαλλία.

Το 2003 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στο Ράλι Ντακάρ και σε αυτό ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου, όπου η ελληνική σημαία κυμάτισε για πρώτη φορά στην ιστορία του αγώνα. Σειρά είχαν άλλες πέντε συμμετοχές τις χρονιές 2004, 2005, 2008, 2009, 2011.Έχει σπουδάσει μηχανολόγος. Αποτελεί τον μοναδικό Έλληνα που συμμετέχει στο Ράλι Ντακάρ και που το έχει κερδίσει έχοντας και τις παραπάνω διακρίσεις.

Ο πιο γνωστός Έλληνας αναβάτης, αυτή τη στιγμή, μίλησε στο gazzetta.gr για το όνειρό του και τη νίκη του στον πιο δύσκολο αγώνα του κόσμου, τους μελλοντικούς του στόχους, τους αγώνες Εντούρο, τη σχολή που διαθέτει, καθώς και για τη δύσκολη οικονομική περίοδο που διανύει η χώρα μας.

Επίσης, παρομοίασε το Ντακάρ με το Έβερεστ, αναφέρθηκε στη σχέση που έχει με τη μοτοσικλέτα του. Συνάμα, πιστεύει πως η ψυχή που έχουμε οι Έλληνες είναι η παρακαταθήκη μας, αλλά και ότι είσαι νικητής μόνο και μόνο αν τερματίσεις σε έναν τέτοιον αγώνα.

Βασίλη ήσουν έτοιμος να αγωνιστείς στο φετινό Ντακάρ, είχες και τους χορηγούς έτοιμους, αλλά δε συμμετείχες για εξωαγωνιστικούς λόγους. Ποιοι ήταν αυτοί;

Οι λόγοι ήταν ότι καθυστέρησαν οι δυο βασικοί μου χορηγοί την υπογραφή των συμβολαίων, με αποτέλεσμα να περάσουν κάποιες καταλυτικές ημερομηνίες. Δε θα υπήρχε η αγωνιστική ηρεμία που πρέπει να έχει ένας αθλητής γιατί είναι ένας αγώνας μέσα στην έρημο και τρέχεις 10000 χιλιόμετρα μέσα σε 20 μέρες.

Είναι ένας υπερμαραθώνιος 20 ημερών που ρισκάρουμε τη ζωή μας, οπότε αυτή η καθυστέρηση μου δημιούργησε τέτοια πίεση, που αποφάσισα να μην τρέξω το 2012 και να οργανωθούμε με σκοπό τη συμμετοχή μας στον αγώνα το 2013.

Παρακολούθησες το φετινό Ντακάρ κι αν ναι πώς το είδες; Πιστεύεις ότι ήταν καλύτερο από πέρυσι;

Και βέβαια το παρακολούθησα. Σε γενικές γραμμές το Ντακάρ είναι δύσκολο γιατί περνάει από την έρημο. Ειδικά στη Λατινική Αμερική διασχίζουμε τις Άνδεις σε 5000 μέτρα ύψος με έλλειψη οξυγόνου. Αυτή προκαλεί υποξυγόνωση στους αναβάτες, ειδικά στους αναβάτες των μοτοσικλετών γιατί τα πληρώματα στα φορτηγά και στα αυτοκίνητα έχουν εξοπλισμό με συσκευές οξυγόνου.

Αυτό δεν το έχουμε εμείς στις μοτοσικλέτες. Αυτό προκαλεί υπολειτουργίες πολύ σημαντικών ζωτικών οργάνων και του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα να χάνεις τις αισθήσεις σου. Το φετινό Ντακάρ μπήκε και σε μια τρίτη χώρα, στο Περού, δίνοντας μια ακόμη εξέλιξη προς το καλύτερο.

Το 2003 έδωσες το παρών για πρώτη φορά στο Ράλι Ντακάρ. Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε στην απόφαση αυτή;

Ήταν ένα παιδικό όνειρο που υπήρχε στο μυαλό μου από πάρα πολύ μικρή ηλικία και αυτό επειδή το Ντακάρ είναι μια πολύ μεγάλη πρόκληση. Ήθελα να είμαι ο Έλληνας που να συμμετέχει και να κερδίσει εκεί. Αυτό, όμως, δεν έγινε πατώντας ένα μαγικό κουμπάκι ένα πρωί, απεναντίας αυτό έγινε όταν η αγωνιστική μου πορεία ήταν τέτοια που σκαλί-σκαλί με οδήγησε να γίνει τη σωστή χρονική στιγμή. Ήθελα να συμμετέχω και να αγωνιστώ γιατί είναι ο πιο δύσκολος αγώνας εξαιτίας της μορφολογίας του στον πλανήτη.

Στο ντεμπούτο σου, όμως, πανηγύρισες την πρώτη θέση. Έθεσες εξ' αρχής τον πήχη ψηλά ή απλά προσπαθούσες για το καλύτερο δυνατό στις συμμετοχές που ακολούθησαν;

Επειδή είπα ότι αυτή η συμμετοχή δεν ήταν τυχαία, ο πήχης ήταν από την αρχή ψηλά και αυτό γιατί με προπονούσε η εθνική ομάδα του γαλλικού στρατού. Από ένα τυχαίο γεγονός αυτοί οι άνθρωποι είδαν κάτι σε μένα σε αγώνα του παγκοσμίου πρωταθλήματος Εντούρο το 1998.

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, με αποτέλεσμα όταν εγώ τους είπα ότι «θέλω να τρέξω στο Ντακάρ, βγάλτε μου πρόγραμμα προπόνησης και βρείτε μου μια ομάδα μηχανολογικής υποστήριξης», ενάμιση χρόνο πριν τρέξω στο Ντακάρ στο ISDE της Γαλλίας το 2001 αυτοί με βοήθησαν.

«Ίνδαλμά μου η Πατουλίδου»

Σε αυτό το σημείο ο 39χρονος αναβάτης μας αποκάλυψε πως ένα από τα ινδάλματά του ήταν και η Βούλα Πατουλίδου, με αποκορύφωμα τη νίκη της στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης το 1992.

Ίνδαλμά σου η Πατουλίδου λοιπόν...

Όταν είδα την Πατουλίδου να κερδίζει στα 100μ. Εμπόδια, ένιωσα μια ανατριχίλα. Δεν τη ζήλεψα, απεναντίας είπα «Θεέ μου θα με αξιώσεις να πετύχω κάτι αξιόλογο στο χώρο μου;».

Είναι διαφορετικά να τρέχεις σε πίστα, όπως στο Moto GP, και διαφορετικά να δίνεις μάχη στις ερήμους. Τι έχεις κρατήσει από τη μέχρι στιγμής εμπειρία σου στο Ντακάρ;

Είναι κοντά και μακριά γιατί είναι μηχανοκίνητο. Είσαι με τη μοτοσικλέτα σου, είναι η παρτενέρ σου. Εξαρτάσαι από αυτή και αυτή από σένα. Όσο πιο αρμονικά δεμένο είναι αυτό το σύνολο τόσο καλύτερα θα αποδώσει. Γι' αυτό δεν πήγα με τη δυνατότερη, αλλά με την πιο αξιόπιστη με σκοπό η αξιοπιστία να με βοηθήσει να μην εγκαταλείψω.

Ήξερα ότι θα κερδίσω από την πολύ καλή δική μου οργάνωση, από τη φυσική κατάσταση, την οδήγηση, την πλοήγηση και τη σχέση που έχω με τη μοτοσικλέτα μου. Είναι μια προέκταση του κορμιού μου. Είναι να έχεις την αντίληψη του τι κάνει. Αυτή η σχέση εμένα με βοήθησε στο να την πιέσω τόσο σ' έναν αγώνα αντοχής παίρνοντας τα μέγιστα από εκείνη χωρίς να την οδηγήσω σε εγκατάλειψη από τη δική μου πίεση.

Τι έχεις κερδίσει σαν αναβάτης, αλλά και σαν άνθρωπος από αυτή την εμπειρία;

Σαν αναβάτης κέρδισα το ότι η εμπειρία του να οδηγείς στο άγνωστο σε τέτοιες συνθήκες μεταφορικά σε κάνουν να μην «κολλάς» πουθενά. Σαν άνθρωπος έγινα κι άλλο πιο απλός και με τέτοια ψυχική αγαλλίαση που αυτό σε ολοκληρώνει σαν προσωπικότητα. Όταν κατακτάς τους στόχους σου και δεν έχεις απωθημένα αυτό σε κάνει πιο γήινο με μια μεγάλη εσωτερική ηρεμία.

Αυτό είναι κέρδος που δε μεταφράζεται ούτε με χρήματα, ούτε με δόξα, αλλά είναι το μέσο που σε κάνει να δεις τη ζωή από μια άλλη οπτική γωνία. Αυτό ειδικά όταν είσαι πρωτοπόρος, γιατί δεν υπήρχε άλλος Έλληνας να μας δώσει την τεχνογνωσία του.

Όταν ανοίγεις το δρόμο γι' αυτούς που θα ακολουθήσουν σα να έχεις το πνεύμα του Κολόμβου που ξεκίνησε και δεν ήξερε τι θα συναντήσει και με ένα ελληνικό κλίμα που σου λέει ότι αυτό που θέλεις να κάνεις δε γίνεται πετυχαίνοντάς το και απαντώντας με τις πράξεις λες ότι «Κύριοι αυτό γίνεται».

Είχες καλές, αλλά και κακές στιγμές, όπως κάποιες εγκαταλείψεις. Ποιες ήταν, κυρίως, οι αιτίες γι' αυτές;

Το 2004 ενώ ήμουν τρίτος έσπασε το βάκτρο της πίσω ανάρτησης που δένει στο ψαλίδι. Το 2011 ήταν από ηλεκτρικό πρόβλημα τρεις μέρες πριν τον τερματισμό. Κάποιες στιγμές συμβαίνουν πράγματα που εκείνη τη στιγμή δεν μπορείς να δώσεις μια λογική εξήγηση τι συμβαίνει.

Το Ντακάρ, όμως, είναι τέτοιος αγώνας όπου οι αναβάτες και οι μοτοσικλέτες φτάνουν σε τέτοια όρια που οι μηχανολόγοι μέσα σε κάποιες αστοχίες υλικών την επόμενη χρονιά τις βελτιώνουν, με σκοπό να λυθεί το όποιο πρόβλημα. Αυτό ονομάζεται αγωνιστική εξέλιξη.

Μέσα από αυτή την τεχνογνωσία οι κατασκευαστές βελτιώνουν το προϊόν τους, άρα το καλό γίνεται καλύτερο. Αυτό είναι και το κέρδος για τις εταιρείες και τα εργοστάσια. Γι' αυτό δαπανούν πολλά εκατομμύρια, ώστε κερδίζοντας έναν τέτοιον αγώνα αυτό να είναι μια καλύτερη διαφήμισης γι' αυτούς. Κάτι τέτοια γεγονότα μπορεί να σε προφυλάξουν από μια επώδυνη πτώση γιατί το Ντακάρ είναι μοιραίο.

Πιστεύεις ότι θα μπορούσες να τερματίσεις σε μια καλή θέση στις περιπτώσεις που εγκατέλειψες τον αγώνα;

Το 2004 ήμουν τρίτος πίσω από δυο εργοστασιακούς, θα ήταν μια μεγάλη διάκριση. Το 2011 ίσως να μην ήταν τόσο καλή θέση για διαφορετικούς λόγους. Αλλά μη ξεχνάμε κάτι σημαντικό. Το να τερματίσεις σε ένα Ντακάρ και μόνο είσαι νικητής. Έχεις παλέψει με τη δική σου ψυχή. Άρα το να το τερματίζεις είναι μια μεγάλη επιτυχία, πόσο μάλλον να το κερδίσεις.

Το 2008 ακυρώθηκε ο αγώνας. Τι συνέβη τότε;

Σκοτώθηκαν 4 Γάλλοι στη Μαυριτανία και το Υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας έβγαλε ανακοίνωση να μην πάει κανένας, καθώς αναμενόταν χτύπημα από την Αλ Κάιντα. Έπειτα από την πίεση που δέχτηκαν, οι οργανωτές αποφάσισαν να το μεταφέρουν στην Αργεντινή και στη Χιλή.

Από εκεί και πέρα, έχεις πολλές διακρίσεις και στην Ελλάδα και παγκοσμίως στους αγώνες Εντούρο, όπως οι πέντε εγχώριοι τίτλοι και η πρώτη θέση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 1998. Έχεις ως στόχο ακόμα περισσότερες στο μέλλον;

Ο στόχος στο μέλλον είναι να τρέξω στο Ντακάρ του 2013 κλείνοντας και 10 χρόνια από την πρώτη μου συμμετοχή. Δεν έχει αλλάξει τίποτα από το ζήλο κι έχει προστεθεί η πείρα και αυτό είναι κάτι που αποκτιέται. Είσαι σε ένα περιβάλλον που σου λένε «δε γίνεται λόγω κρίσης», αλλά κρίση πάντα υπήρχε και όχι μόνο οικονομική αλλά και αξιών.

Από εκεί και πέρα, η ζωή συνεχίζεται και για μένα είναι πολύ σημαντικό να εκπαιδεύω ανθρώπους οδηγώντας στο χώμα, με στόχο να μη σκοτώνονται στην ελληνική άσφαλτο, να γίνουν καλύτεροι οδηγοί και να ευχαριστηθούν τη ζωή με τη μοτοσικλέτα τους, είτε κάνοντας ένα ταξίδι, είτε βάζοντας έναν προορισμό ζωής, είτε και στην απλή καθημερινή μετακίνησή τους μέσα στην πόλη, που αυτό είναι και το πιο επικίνδυνο.

Διαθέτεις και σχολή ασφαλούς οδήγησης στο χώμα. Πες μας δυο λόγια γι' αυτή.

Η σχολή ονομάζεται «Vasilis Orfanos Motosport», έχει αναγνωριστεί από την Ευρωπαϊκή Χάρτα Οδικής Ασφάλειας και ο σκοπός είναι να βάλω κι εγώ ένα λιθαράκι σε αυτό που λέγεται οδηγική κουλτούρα στην Ελλάδα που δεν την έχουμε. Η σχολή παρέχει προγράμματα δράσης για τη βελτίωση της οδικής συμπεριφοράς και της ασφάλειας των οδηγών μοτοσυκλέτας.

Τα μαθήματα χωρίζονται σε διάφορα επίπεδα δίνοντας την δυνατότητα παρακολούθησης από αρχάριους έως και έμπειρους αναβάτες. Σκοπός είναι να μάθουν την τέλεια εναρμόνιση σώματος και μηχανής, αποκτώντας ένα στυλ οδήγησης απαλλαγμένο από λανθασμένες συνήθειες. Η εξάσκηση γίνεται με αργές ταχύτητες ώστε να αυξηθεί η φυσική ταχύτητα του αναβάτη. Αυτό το γεγονός έχει σαν αποτέλεσμα να οδηγούν και να κινούνται με μεγαλύτερη άνεση, ταχύτητα και ασφάλεια.

*Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του Βασίλη Ορφανού.

Παράλληλα με την πορεία σου στο μηχανοκίνητο αθλητισμό, τελείωσες τις σπουδές σου ως Μηχανολόγος. Δούλεψες στην ΑΚΤΩΡ, στην Aprilia Hellas και στη Youth Stream. Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια, όσον αφορά τον επαγγελματικό τομέα;

Υπάρχει ένα πρότζεκτ που κατασκευάζει ένα όχημα παντός εδάφους στην Ελλάδα και δουλεύω σ' αυτό το πρότζεκτ. Το έχει σχεδιάσει ο αρχιτέκτονας, Δημήτρης Κορρές.

Μιας και αναφέρθηκαμε στον επαγγελματικό τομέα, είσαι αισιόδοξος για το μέλλον, με δεδομένο ότι η χώρα μας διανύει μια δύσκολη οικονομική περίοδο;

Δυστυχώς γυρίσαμε πολλά χρόνια πίσω και η κρίση δεν είναι οικονομική μόνο, είναι κρίση αξιών. Δυο γενιές πριν από μένα πιστεύω ότι έκαναν την πιο μεγάλη ζημιά και παρόλο που είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και με θετική ενέργεια, αν δεν αλλάξουμε εμείς τη νοοτροπία μας σύντομα σα λαός, τόσο πιο δύσκολα και πιο αργά θα βγούμε απ' την κρίση.

Αν τελικά σε δούμε στο Ντακάρ το 2013, τι κίνητρο θα έχεις και ποιος θα είναι ο στόχος σου.

Πάντα ο στόχος μας είναι ο τερματισμός, από εκεί και πέρα όσο πιο ψηλά μπορούμε να τερματίσουμε στη γενική κατάταξη. Είναι σίγουρο ότι θα σου συμβεί κάτι στο Ντακάρ, έχω δει το θάνατο με τα μάτια μου το 2009 όταν εγκλωβίστηκα σ' ένα σημείο με κινούμενη άμμο. Εκεί είπα ότι «αν δεν καταφέρεις να βγεις από εδώ, θα πεθάνεις». Με μεγάλη υπερπροσπάθεια κατάφερω να απεγκλωβιστώ.

Γι' αυτό χρειάζεται να είμαι αν όχι τυχερός, σίγουρα λιγότερο άτυχος. Τώρα γιατί όχι, αν συνωμοτήσει το σύμπαν μπορούμε να ξανανέβουμε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου κι αυτό γιατί έχουμε ελληνική ψυχή και ό,τι και να μας συμβεί αυτή είναι η παρακαταθήκη μας, η ελληνικότητα της ψυχής μας.

Με δεδομένο ότι ασχολείσαι με τις μοτοσικλέτες, παρακολουθείς μόνο το Moto GP ή και τη Formula1 που είναι δυο από τα κορυφαία αθλήματα στο μηχανοκίνητο αθλητισμό;

Παρακολουθώ και τα δυο, με συναρπάζει όμως πιο πολύ το Moto GP κι αυτό γιατί είναι πολύ πιο οριακό να ισορροπείς στους δυο τροχούς απ' ό,τι σε τέσσερις.

Παρακολουθείς κάποιο άλλο άθλημα, για παράδειγμα ποδόσφαιρο ή μπάσκετ, ή εστιάζεις μόνο στα μηχανοκίνητα; Αν ναι, ποια είναι η αγαπημένη σου ομάδα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη;

Παρακολουθώ, αλλά από μακριά!

Βρείτε τον Βασίλη Ορφανό στο Facebooκ: Vasilis Orfanos Official Facebook Group. Παρακολουθείστε το κανάλι του στο youtube: VOrfanosTeam