Γράφει η Γεωργία Μοσχονά

Πριν από μερικές ημέρες σε μια τυπική συνάντηση μεταξύ δυο ομολόγων, των πρωθυπουργών Φινλανδίας, Σάνα Μαρίν και Νέας Ζηλανδίας, Τζακίντα Αρντέρν, δημοσιογράφος απέδειξε ότι δυστυχώς ο σεξισμός στην πολιτική σκηνή παραμένει.

Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου των πρωθυπουργών - επαναλαμβάνουμε: συνέντευξης Τύπου δύο πρωθυπουργών, σε επίσημη μάλιστα επίσκεψη της Φινλανδής πρωθυπουργού, της πρώτης πρωθυπουργού της Φινλανδίας που ταξίδεψε στη Νέα Ζηλανδία για να ισχυροποιήσει τους δεσμούς των δύο κρατών, να ενισχύσει εμπορικές ευκαιρίες και να συνεργαστεί για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής – ο δημοσιογράφος αποφάσισε να κάνει την αδιανόητη σεξιστική ερώτηση: Εάν οι δύο τους συναντιούνται επειδή έχουν την ίδια ηλικία και το ίδιο φύλο.

Ναι, για τον δημοσιογράφο δεν ήταν αρκετά σημαντικοί οι προαναφερθέντες λόγοι για τη συνάντηση τους και είπε να τους παραμερίσει, αφού προφανώς για τον ίδιο σημαντικότερος λόγος συνάντησης των δύο πρωθυπουργών ήταν το φύλο και η ηλικία τους.

Φυσικά, οι απαντήσεις των δύο πρωθυπουργών ήταν αποστομωτικές. Εμφανώς -και δικαίως προσβεβλημένες απάντησαν στον δημοσιογράφο πως: «Συναντιόμαστε επειδή είμαστε πρωθυπουργοί», όπως είπε η Σάνα Μαρίν, ενώ η Τζακίντα Αρντέρν συνέχισε λέγοντας: «Αναρωτιέμαι εάν κάποιος ρώτησε ποτέ τον Μπαράκ Ομπάμα και τον Τζον Κέι (πρώην πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας) εάν συναντήθηκαν επειδή έχουν παρόμοια ηλικία».

Ας μην ξεχνάμε πως πρόσφατα η Φινλανδή πρωθυπουργός βρέθηκε στο παγκόσμιο στόχαστρο επειδή διασκέδαζε σε πάρτι, με δημοσιογράφους και αναλυτές από κάθε μεριά του πλανήτη να επιδίδονται σε ακραίους χαρακτηρισμούς, μιλώντας για «σκάνδαλο», για «ανάρμοστη συμπεριφορά», ενώ υπήρξε μάλιστα βουλευτής που έφτασε στο σημείο να υπονοήσει πως ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών, αποδεικνύοντας πως έχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε για να πετύχουμε την ισότητα. Και αυτό μάλιστα αφορά και τις πλέον προοδευτικές χώρες, όπως η Φινλανδία.

Η ευκολία με την οποία μια γυναίκα πολιτικός δέχεται επίθεση όχι γι’ αυτό που κάνει, αλλά γι’ αυτό που είναι, είναι παροιμιώδης. Άνδρες πολιτικοί δεν έχουν επικριθεί ούτε στο ελάχιστο για παρόμοιες συμπεριφορές ή ακόμη και πραγματικά πολιτικά σκάνδαλα.

Ας περάσουμε και στην ελληνική πολιτική σκηνή όμως, όπου ουκ ολίγες φορές γυναίκες πολιτικοί σε τηλεοπτικές εμφανίσεις, ραδιοφωνικές συνεντεύξεις, αλλά και στο κοινοβούλιο έχουν αντιμετωπιστεί υποτιμητικά, έχουν βρεθεί υπόλογες για το… μακιγιάζ, τα ρούχα, τα μαλλιά τους, τα παπούτσια τους κοκ, προσπαθώντας επανειλημμένως να αποδείξουν ότι δεν είναι… ελέφαντες, όσο φυσικά παραμερίζεται η ιδιότητα τους, διότι στο μυαλό πολλών το ότι είναι γυναίκες είναι αυτό που τις καθορίζει και όχι οι σπουδές, οι γνώσεις, το έργο τους, κάτι που εκμηδενίζει την προσωπικότητά τους.

Ακόμη, οι γυναίκες πολιτικοί έχουν πολύ λιγότερη κάλυψη από τα ΜΜΕ, πιο προσωποποιημένη και με πιο αρνητικό ύφος. Πολλές φορές ερωτώνται για την προσωπική τους ζωή, ενώ φαίνεται να εισπράττουν μεγαλύτερη οικειότητα και λιγότερο σεβασμό σχετικά με τους άνδρες συναδέλφους τους.

Στο πλαίσιο γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ των δύο φύλων η γυναικεία εκπροσώπηση στο πεδίο των δημοκρατικών θεσμών νοείται σήμερα ως κάτι αυτονόητο. Αυτό όμως δεν αποτελεί μέρος μια φυσικής εξέλιξης της πολιτικής κουλτούρας μας, αλλά ένα κεκτημένο του φεμινιστικού κινήματος, μέσα από μακροχρόνιους αγώνες, κατά τους οποίους ήρθε σε αντιπαράθεση με το πατριαρχικό και ανδροκρατούμενο πολιτικό σύστημα.

Το φεμινιστικό κίνημα έπρεπε και ακόμη πρέπει -ως φαίνεται- να αγωνίζεται διατρανώνοντας την ανάγκη για παραχώρηση ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών στην πολιτική ζωή και στα κέντρα λήψης αποφάσεων κάθε χώρας.

Είναι χρέος απέναντι στη δημοκρατία και όχι μόνο δικαίωμα, να θεσμοθετηθεί πια ο αντισεξισμός στην παιδεία και την ενημέρωση, να αφήσουμε να ακουστούν οι φωνές των γυναικών στα κοινά και να μπει ένα τέλος στον σεξισμό και τον μισογυνισμό.

Περισσότερα για το #thema_isotitas

Οι απόψεις που εκφράζονται στο παρόν αποτελούν προσωπικές απόψεις του συντάκτη / της συντάκτριας και δεν απηχούν απαραίτητα τις απόψεις του Χρηματοδοτικού Μηχανισμού του ΕΟΧ ή του Διαχειριστή Επιχορήγησης του Προγράμματος Active citizens fund στην Ελλάδα (Ίδρυμα Μποδοσάκη σε συνεργασία με το SolidarityNow).

Το Έργο «Η Ισότητα των Φύλων στην Πρώτη Σελίδα» υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και εταίρο τη Liquid Media.

Το πρόγραμμα Active citizens fund, ύψους €13,5 εκ., χρηματοδοτείται από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία και είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, στην ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow.