Οι 10 πιο δημοφιλείς ηθοποιοί, που ξεκίνησαν από τον αθλητισμό

• Τζόνι Βαϊσμίλερ
• Έστερ Γουίλιαμς
• Μπαρτ Ρέινολντς
• Τόμι Λι Τζόουνς
• Τζέισον Στέιθαμ
• Βίνι Τζόουνς
• Ντουέιν Τζόνσον
• Νίκος Κούρκουλος

Αρχικά οι ζωές τους έδειχναν συνυφασμένες με γήπεδα, αθλητικές περιβολές, προπονήσεις, ρεκόρ και στατιστικές, τελικά όμως συνδέθηκαν περισσότερο με φλας, κόκκινα χαλιά, προβολείς και κάμερες. Το γήπεδο έχει δώσει τη θέση του στο θεατρικό σανίδι, το κινηματογραφικό ή το τηλεοπτικό πλατό. Πολλοί, ακόμα κι από τους θαυμαστές τους, δεν ξέρουν καν ότι ονόματα με δικό τους αστέρι στο Χόλιγουντ, κάποτε την ίδρωναν τη φανέλα…

Μεγάλοι σταρ του σινεμά, όπως ο Τζέισον Στέιθαμ σήμερα ή ο Μπαρτ Ρέινολντς τη δεκαετία του ‘70, ξεκίνησαν την καριέρα τους από αθλητικούς χώρους. Στη λίστα που ακολουθεί περιλαμβάνονται 10 από τους πιο διημοφιλείς κι αντιπροσωπευτικούς της εποχής τους.

Δεν περιλαμβάνονται, οι συνήθεις ύποπτοι: αθλητές που βρήκαν στη σόου μπιζ ένα νέο πεδίο δραστηριότητας, παίζοντας ρόλους σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, στις οποίες υποδύονταν συνήθως τον εαυτό τους (όπως ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ), ούτε πρώην αθλητές των πολεμικών τεχνών που έκαναν μεγάλη καριέρα στο σινεμά, επιδεικνύοντας τη δεινότητά τους σε αυτές (όπως ο Μπρους Λι η ο Τσακ Νόρις)...

Τζόνι Βαϊσμίλερ

Αν όχι ο πρώτος, σίγουρα ένας από τους πρώτους κορυφαίους αθλητές, που κατάφεραν να χτίσουν μια εξίσου επιτυχημένη καριέρα στον κινηματογράφο και μάλιστα χάρις σε έναν και μόνο ρόλο, είναι ο Αμερικανός Τζόνι Βαϊσμίλερ.

Τη δεκαετία του 1920, καταξιώθηκε ως ένας από τους κορυφαίους κολυμβητές του κόσμου, κατακτώντας μεταξύ άλλων και πέντε Ολυμπιακά χρυσά μετάλλια. Στη διάρκεια της αθλητικής καριέρας του, μάλιστα, κατέρριψε 51 φορές το παγκόσμιο ρεκόρ.

Από τη δεκαετία του ‘30, πέρασε στον κινηματογράφο, για να υποδυθεί τον ρόλο του Ταρζάν με πολύ μεγάλη επιτυχία -και την πλέον χαρακτηριστική κραυγή στην κινηματογραφική ιστορία του ήρωα. Το άστρο του ως Ταρζάν έλαμψε σε συνολικά 12 ταινίες από το 1932 μέχρι το 1948. Στον τάφο του είναι χαραγμένες μόνο τρεις λέξεις: Johnny Weissmuller, Tarzan.

Έστερ Γουίλιαμς

Κατά μία έννοια, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το “πουλέν” του Τζόνι Βαϊσμίλερ. Πρωταθλήτρια κολύμβησης στις Ηνωμένες Πολιτείες και μεγάλη ελπίδα της χώρας της για κάποιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Τόκιο το 1940, όταν οι αγώνες ακυρώθηκαν, ξεκίνησε να προπονείται μαζί με τον ήδη διάσημο Βαϊσμίλερ.

Η παρουσία της και βέβαια η φυσική ομορφιά της (μετέπειτα έγινε γνωστή ως “η γοργόνα του Χόλιγουντ” και “η ομορφότερη γυναίκα της πισίνας”) κέντρισε το ενδιαφέρον της εταιρείας Metro-Goldwyn-Mayer κι έτσι βρέθηκε να πρωταγωνιστεί σε μία σειρά παραγωγών που ονομάσθηκαν “μιούζικαλ του νερού”, στα οποία συνδύαζε υποκριτική, χορό, κολύμπι και καταδύσεις.

Ως ηθοποιός γύρισε 26 κινηματογραφικές ταινίες κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1940 και του 1950, μεταξύ των οποίων και πολλά μιούζικαλ, όπως το «Easy to Wed» το «Η κόρη του Ποσειδώνα» και το «Dangerous When Wet». Το 1963 αποσύρθηκε από τον χώρο του θεάματος, ενώ το 1984 εμφανίστηκε στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες, ως σχολιαστής στο άθλημα της συγχρονισμένης κολύμβησης.

Μπαρτ Ρέινολντς

Το διασημότερο μουστάκι του σινεμά, μέγα sex symbol και icon της δεκαετίας του ‘70, κατέληξε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους κινηματογραφικούς και τηλεοπτικούς σταρ της εποχής του, εξαιτίας δύο τραυματισμών που του στέρησαν μια πολύ ελπιδοφόρο καριέρα στο αμερικάνικο ποδόσφαιρο.

Από το Γυμνάσιο κιόλας, ο Ρέινολντς είχε επιδείξει μεγάλες αρετές στην ομάδα του Palm Beach, έτσι πέρασε με πλήρη αθλητική υποτροφία στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα. Πραγματοποίησε μια εξαιρετική πρώτη χρονιά, όμως τη 2η σεζόν ένας τραυματισμός στο πόδι τον έθεσε εκτός. Πριν προλάβει να ολοκληρώσει την αποθεραπεία του, τραυμάτισε και το άλλο πόδι του σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός αγώνων για περίπου δύο χρόνια.

Το 1957 επέστρεψε στην ομάδα του Florida State University, όμως δεν ήταν πια ο ίδιος. Θεωρήθηκε υπεύθυνος για την ήττα από τη Βόρεια Καρολίνα τον Οκτώβριο του 1957, κι αμέσως ανακοίνωσε στους συμπαίκτες του ότι το ποδόσφαιρο είχε πια τελειώσει γ’ αυτόν. Ουδέν κακόν αμιγές καλού.

Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου έκανε τις πρώτες εμφανίσεις του στο θέατρο, αποσπώντας πολύ καλές κριτικές. Ακολούθησαν ρόλοι στην τηλεόραση, με κορυφαία τη συμμετοχή του στη σειρά γουέστερν “Gunsmoke” και η καριέρα του απογειώθηκε το 1972 με τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο θρίλερ “Όταν ξέσπασε η βία”. Ρόλος που τον ανέδειξε σε σύμβολο του σεξ και τον οδήγησε στη θρυλική γυμνή φωτογράφιση για το περιοδικό Cosmopolitan, σε ένα τεύχος που έγινε ανάρπαστο, πουλώντας περισσότερα από 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα.

Τη δεκαετία του ‘70 ήταν ένας από τους πλέον ακριβοπληρωμένους ηθοποιούς του Χόλιγουντ, ενώ το 1997, ήταν υποψήφιος για το Όσκαρ καλύτερου δεύτερου ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία “Ξέφρενες νύχτες”. Συνέχισε να δουλεύει ως ηθοποιός μέχρι και λίγο πριν το τέλος της ζωής του τον Σεπτέμβριο του 2018 (ήταν στο καστ του “Κάποτε στο Χόλιγουντ” του Ταραντίνο, αλλά δεν πρόλαβε τα γυρίσματα και αντικαταστάθηκε από τον Μπρους Ντερν).

Τόμι Λι Τζόουνς

Άλλο ένα αστέρι του αμερικανικού ποδοσφαίρου, που είχε μάλιστα συμμετοχή στο διασημότερο παιχνίδι στην ιστορία του κολεγιακού πρωταθλήματος μεταξύ Harvard και Yale (το Yale προηγούνταν 22-0, δύο λεπτά πριν τη λήξη η διαφορά είχε μειωθεί σε 29-13 και στο τέλος το Harvard κατάφερε να ισοφαρίσει 29-29). Ο Τόμι Λι Τζόουνς διέπρεψε για μια τριετία με την ομάδα του Harvard, που τερμάτισε αήττητη το 1968.

Το όνειρό του όμως δεν ήταν το φούτμπολ αλλά το να γίνει ηθοποιός. Mετά το τέλος των σπουδών του μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου σύντομα έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο. Κι ύστερα ήρθε ο κινηματογράφος, πρωταγωνιστικοί ρόλοι σε ταινίες όπως “Men in black”, “Ο φυγάς”, “Batman forever”, “Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους”, πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων κι ένα Όσκαρ β’ αντρικού ρόλου για την ερμηνεία του στον “Φυγά”.

Τζέισον Στέιθαμ

Η αλήθεια είναι πως οι αθλητικές του περγαμηνές δεν είναι τέτοιες που να τον θυμόμαστε γι’ αυτές. Ή ίσως οι υποκριτικές του ικανότητες ως σκληρός κι αδίστακτος πρωταγωνιστής ταινιών δράσης στάθηκαν ικανές να ξεχάσουμε όλα τα προηγούμενα…

Γεγονός πάντως είναι πως πριν μπουν οι περιπέτειες με αλλεπάλληλους σκοτωμούς, εκρήξεις και κυνηγητά στη ζωή του, ο Τζέισον Στέιθαμ ήταν πρωταθλητής στις καταδύσεις, κι είχε μάλιστα αγωνιστεί με τα χρώματα της Αγγλίας στους Αγώνες της Κοινοπολιτείας το 1990. Παράλληλα, όμως, είχε ξεκινήσει να ασχολείται και με το μόντελινγκ κι από εκεί ο δρόμος του τελικά τον έβγαλε σε ρόλους σκληρού, στο Χόλιγουντ σε ταινίες όπως “Δυο καπνισμένες κάννες”, “Οι μαχητές των δρόμων” αλλά και οι σειρές ταινιών “Transporter” και “Αναλώσιμοι”.

Βίνι Τζόουνς

Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις αθλητή, που όχι απλώς το γύρισε στο σινεμά μετά τη λήξη της καριέρας του στα γήπεδα, αλλά έχει στο ενεργητικό του και μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες όπως το “Δύο καπνισμένες Κάννες” (του Γκάι Ρίτσι) ή υπερπαραγωγές όπως το “X-Men”.

Ο Ουαλός ήταν ποδοσφαιριστής με καριέρα στην Πρέμιερ Λιγκ, σε ομάδες όπως η Λιντς Γιουνάιτεντ, η Τσέλσι, η Σέφιλντ και κυρίως η Γουίμπλεντον. Βεβαίως, κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στα γήπεδα, έγινε γνωστός ως ένας από τους πλέον “ευέξαπτους” και σκληρούς παίκτες στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ.

Αντίκρισε 12 κόκκινες κάρτες στην καριέρα του και έχει το ρεκόρ της γρηγορότερης κίτρινης στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου (μόλις 3 δευτερόλεπτα μετά τη σέντρα). Στην αυτοβιογραφία του, το σχολιάζει με τη φράση: “Και… άργησα”.

Στην ιστορία έχει μείνει η εμφάνισή του σε ματς της Γουίμπλεντον με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον Φεβρουάριο του 1994, κυρίως για την κεφαλιά, με την οποία προσπάθησε να σταματήσει τον Ρόι Κιν και για ένα δολοφονικό τάκλιν στον King Eric Καντονά.

Καρλ Γουέδερς

Άλλη μία περίπτωση αθλητή με ιστορία στο άθλημά του, ο οποίος όμως κατάφερε να γίνει μετέπειτα ακόμα πιο γνωστός, χάρις στους ρόλους του ως ηθοποιός. Στην προκειμένη περίπτωση, μάλιστα, χάρις σε ένα ρόλο, αυτόν του “Απόλο Κριντ” σε τέσσερις από τις ταινίες της σειράς “Ρόκι”.

Ο Γουέδερς ξεκίνησε την καριέρα του ως παίκτης του αμερικανικού φούτμπολ, αρχικά στο Κολέγιο το 1966, κι ύστερα ως επαγγελματίας αθλητής από το ‘70 μέχρι το ‘74. Λίγο πριν πάρει την οριστική απόφαση να εγκαταλείψει τα γήπεδα, είχε ήδη ξεκινήσει τις εμφανίσεις μπροστά στην κάμερα με κάποιους μικρούς ρόλους σε ταινίες, όμως ο ρόλος που έκανε τη διαφορά ήταν αυτός του πολύ δημοφιλούς αντιπάλου του Σιλβέστερ Σταλόνε το 1976.

Έκτοτε δεν έμεινε μόνο στο πρώτο και σε άλλα τρία “Ρόκι”, αλλά δουλεύει συστηματικά ως ηθοποιός στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, με τελευταία του δουλειά στη σειρά του Star Wars “The Mandalorian”.

Ντουέιν Τζόνσον

Ο ηθοποιός τραγουδιστής και παραγωγός Ντουέιν -The Rock- Τζόνσον ξεκίνησε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής του αμερικανικού φούτμπολ στην Καλιφόρνια και στον Καναδά μέχρι το 1995, όταν αποφάσισε να αφήσει το φούτμπολ και να δοκιμάσει την τύχη του ως επαγγελματίας παλαιστής. Η ιστορία έδειξε ότι ήταν μια πολύ σωστή απόφαση.

Το 1996 έκανε το ντεμπούτο του στο WWE και γρήγορα κατάφερε να αποκτήσει πιστό κοινό, κατακτώντας συνολικά 10 παγκόσμια πρωταθλήματα (8 WWΕ και 2 WCW) και το Royal Rumble του 2000.

Ο κινηματογράφος μπήκε στη ζωή του το 2002, με την ταινία "The Scorpion King", που σημείωσε τεράστια εισπρακτική επιτυχία. Από τότε έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές όπως “Doom”, “Οι μαχητές των δρόμων”, “Τζουμάντζι”, ενώ έχει υποδυθεί και τον ημίθεο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, Ηρακλή.

Ερίκ Καντονά

O θρυλικός Γάλλος βασιλιάς Ερίκ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που έχει αφήσει ανεξίτηλο το όνομά του συνολικά στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, αλλά και πιο ειδικά στο Old Trafford (έχοντας κατακτήσει 4 πρωταθλήματα Αγγλίας και δύο Κύπελλα σε πέντε σεζόν), είναι σήμερα ένας αξιοσέβαστος ηθοποιός στο σινεμά, στο γαλλικό θέατρο και στην τηλεόραση.

Ο Καντονά έπαιξε τον πρώτο του ρόλο το 1995 στην ταινία “Le bonheur est dans le pré”, ενώ το 1998 εμφανίστηκε δίπλα στην Κέιτ Μπλάνσετ στην ταινία “Ελίζαμπεθ”. Ακολούθησαν η αγγλική ταινία “Jack says” (2002), το υποψήφιο για Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες “Looking for Eric” του Κen Loach το 2009, το “Switch” (2011), το “The Salvation” (2014). Παράλληλα από το 2010 ασχολείται και με το θέατρο και την τηλεόραση, με τελευταία του δουλειά το “Aka” ένα γαλλικό, αστυνομικό θρίλερ δράσης.

Νίκος Κούρκουλος

Στην Ελλάδα, υπάρχουν επίσης παραδείγματα διάσημων ηθοποιών που ξεκίνησαν από τον αθλητισμό. Ορισμένοι, μάλιστα, από τους κορυφαίους πρωταγωνιστές του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου, όχι μόνο αγαπούσαν το ποδόσφαιρο, αλλά είχαν αγωνιστεί ως ποδοσφαιριστές. Για παράδειγμα ο Μάνος Κατράκης είχε παίξει για τουλάχιστον δύο σεζόν στον Αθηναϊκό ή ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, είχε αγωνιστεί στη θέση του τερματοφύλακα, με τη φανέλα της αγαπημένης του, ΑΕΚ.

Χαρακτηριστικότερη, όμως, είναι η περίπτωση του Νίκου Κούρκουλου, ο οποίος ξεκινώντας από τις Ακαδημίες του Παναθηναϊκού, έφτασε να αγωνίζεται στην πρώτη ομάδα, να προπονείται μαζί της (τη διετία ‘51-’53) και να θεωρείται ως ένας ταλαντούχος, ελπιδοφόρος και πολλά υποσχόμενος νέος παίκτης.

Τελικά, τον τράβηξε η υποκριτική, κι αν έχασε το ποδόσφαιρο, σίγουρα κέρδισε ο ελληνικός κινηματογράφος και το θέατρο έναν πρωταγωνιστή με ταλέντο, αφοσίωση κι αξεπέραστη λάμψη.