Τολιόπουλος: Ο Βασίλης που έγινε... Βασιλιάς για τον Άρη
Δεν περιμέναμε το βράδυ της 15ης Φεβρουαρίου για να αντιληφθούμε πως ο Βασίλης Τολιόπουλος είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του φετινού Άρη. Ο άνθρωπος των μεγάλων σουτ κι αποφάσεων στο εγχείρημα του Γιάννη Καστρίτη που συνεχίζει ακάθεκτο στην μια επιτυχία μετά την άλλη. Εκείνος που οδήγησε τους Κιτρινόμαυρους στους «4» του ΟΠΑΠ Final 8, εκτελώντας τον ΠΑΟΚ στην crunch time του προημιτελικού (74-76) στα «Δύο Αοράκια».
Ο 28χρονος σούτινγκ γκαρντ ήταν το «άλφα και το ωμέγα» στο δεκάλεπτο - φωτιά του Άρη στην Κρήτη. Με επί μέρους σκορ 30-17, το καταπονημένο πλην μαχητικό σύνολο του Καστρίτη έφτασε σε μια ανατροπή που λίγα λεπτά πριν το φινάλε του αγώνα έμοιαζε απίθανη ως προς το να συμβεί. 3'42'' πριν την λήξη, ο Δικέφαλος με τον Μαρκίς Τάουνς έφτανε στο +10, ενώ δύο λεπτά νωρίτερα η διαφορά είχε φτάσει ως και τους 15 πόντους με τον Βαγγέλη Μαργαρίτη.
Το δεκάλεπτο της κυριαρχίας του Τολιόπουλου
Ο ΠΑΟΚ είχε τα ηνία σε όλο το παιχνίδι κι ο Άρης ήξερε πως προκειμένου να γίνει ξανά διεκδικητικός, χρειαζόταν... θαύματα. Καθώς και κάποιον να τα κάνει πραγματικότητα. Η απάντηση στο ποιος θα ήταν αυτός, ήταν μάλλον εύκολη. Φυσικά, ο Βασίλης Τολιόπουλος. Ο οποίος μέχρι την έναρξη της τέταρτης περιόδου, είχε 7 πόντους. Δεν ήταν η καλύτερη εφετινή του εμφάνιση. Είχε ως εκείνη τη χρονική στιγμή μόνο... εκλάμψεις και σποραδικές στιγμές.
Ώσπου στην καθοριστική περίοδο, φόρεσε την κάπα του ήρωα. Κι άρχισε να «πυροβολεί» πίσω από τα 6,75 μέτρα. Θα το έκανε μέχρι να φέρει... τούμπα το παιχνίδι. Αρχικά, φρόντισε να κρατήσει ζωντανό τον Άρη (64-54, 35') κι εν συνεχεία να ρίξει την διαφορά (66-59, 36') κάτω από το διψήφιο ψυχολογικό όριο με πολύτιμα τρίποντα. Αλλά και να την διατηρήσει εκεί (69-62, 37'), μέχρις ότου η άμυνα του Άρη να έβαζε ένα stop στην ασπρόμαυρη επίθεση.
Ο Τολιόπουλος ήταν ψύχραιμος για δύο βολές (71-66) κάτι λιγότερο από 3' πριν το άκουσμα της κόρνας της λήξης και κάπου εκεί άρχισαν όλοι στον Άρη να το πιστεύουν περισσότερο. Ακολούθως έβαλε άλλη μια μετά την τεχνική ποινή (κι αποβολή) του Μαργαρίτη και πλέον με την διαφορά στους 4... είχαμε παιχνίδι. Με το μομέντουμ να είναι πλέον κιτρινόμαυρο.
Αφού το έφτασε ως εκεί, ο Τολιόπουλος γνώριζε ότι δεν απείχε πολύ από το να το τελειώσει. 90 δεύτερα πριν το φινάλε, εκτέλεσε από απόσταση για το 73-72, πιέζοντας ακόμη περισσότερο την παλιά του ομάδα, που έτσι κι αλλιώς είχε χάσει πλήρως τον έλεγχο αλλά και το μυαλό της.
Ο Τολιόπουλος, στα 35'' με το σκορ ισόπαλο (74-74), κλήθηκε να πάρει στις πλάτες του μια φάση από αυτές που του αρέσουν. Σε οριακό σημείο του παιχνιδιού και με την άμυνα προσαρμοσμένη πάνω του. Με τον Μιχάλη Τσαϊρέλη να 'χει βγει πάνω του και να του κρύβει το τρίποντο που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν έτοιμος να πάρει. Εν τέλει επέλεξε, γεμάτος αυτοπεποίθηση, σιγουριά και μπασκετικό θράσος, να πάει προς τα μέσα και να τελειώσει με το δεξί, χτυπώντας με την ταχύτητα του τον Μιχάλη Τσαϊρέλη που ως εκείνο το σημείο τα είχε κάνει σχεδόν όλα άψογα.
Ο ηγέτης του Άρη ευστοχεί, πανηγυρίζει και στέλνει τον Άρη στον ημιτελικό όπου τον περιμένει ο Παναθηναϊκός (17/2, 18:00, ΣΚΑΪ/Cosmote TV). Έχει μόλις τελειώσει το clasico της Θεσσαλονίκης με 24 πόντους, 5/10 τρίποντα, 3 ασίστ και φυσικά το νικητήριο λέι απ. Λίγα λεπτά μετά το τέλος του δραματικού προημιτελικού, ο Τολιόπουλος «λυγίζει», έχοντας προσθέσει στο φετινό ενεργητικό του ακόμη μια συγκλονιστική εμφάνιση και μάλιστα σε κρίσιμη αναμέτρηση.
Η ένταση, η πίεση κι η... θερμοκρασία ενός ντέρμπι βρίσκονται πάντοτε στο peak τους. Ο έμπειρος γκαρντ δακρύζει, «ξεσπά» συναισθηματικά στην αγκαλιά του Διαμαντή Σλαφτσάκη, προτού γίνει «ένα» με τους φίλους του Άρη που βρέθηκαν στα «Δύο Αοράκια».
Αποφάσεις είναι (και) τα σουτ
Με τους Τζόναθαν Σταρκ και Δημήτρη Κατσίβελη να πραγματοποιούν απέναντι στον ΠΑΟΚ, τόσο πρόσφατα για το πρωτάθλημα (77-63), όσο και στο Κύπελλο Ελλάδας, δύο υπό του μετρίου εμφανίσεις όσον αφορά τα καθήκοντα του πλεϊμέικερ και του δημιουργού καταστάσεων στην μπροστινή πλευρά του παρκέ, ο Βασίλης Τολιόπουλος χρειάστηκε -ιδίως στα κρίσιμα λεπτά- να πάρει πάνω του όλες τις αποφάσεις και γενικώς το κουμάντο της πεντάδας, όντας εκείνος που θα καθόριζε πλήρως την μοίρα των επιθέσεων του Άρη. Όπως και την έκβαση του αγώνα.
Είτε λειτουργώντας ως εκτελεστής, είτε αναζητώντας ιδανικές συνθήκες εκτέλεσης για τους συμπαίκτες του ως δημιουργός. Τελικά έκλινε περισσότερο προς το πρώτο - και δικαιώθηκε όπως μαρτυρά και το αποτέλεσμα. Με 17 από τους 24 πόντους του να έρχονται στην τελευταία περίοδο. Ενώ είναι αξιοσημείωτο πως τελείωσε το ντέρμπι με μόλις ένα λάθος και τρεις ασίστ σε 28' στο παρκέ. Παρά την πίεση που δεχόταν. Τα μετόπισθεν του ΠΑΟΚ δεν ήταν σε θέση να τον περιορίσουν. Σε ένα βράδυ όπου κατά τα λοιπά το μακρινό σουτ του Άρη ήταν προβληματικό, αφού οι υπόλοιποι -πλην Τολιόπουλου- είχαν 2/12 τρίποντα (Χάρελ 1/4, Σανόγκο 1/1, Μπλούμπεργκς 0/2, Σταρκ 0/2, Μποχωρίδης 0/3, χωρίς εκτέλεση Κατσίβελης-Περσίδης).
Ο Αθηναίος σκόρερ αποφάσισε να πάρει εκείνος το βάρος της ευθύνης για διαδοχικές επιθέσεις του Άρη, αφού έμοιαζε να νιώθει καλύτερα από κάθε άλλον παίκτη στο γήπεδο. Σε ένα κρεσέντο του που θύμισε σε μεγάλο βαθμό εκείνο στο ΟΑΚΑ, μόλις 11 ημέρες νωρίτερα.
ΟΑΚΑ και Λιόσια... μαζί
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από το 70-73 του Άρη επί του Παναθηναϊκού στην Αθήνα. Εκεί όπου ο Βασίλης Τολιόπουλος είχε υπογράψει το τεράστιο κι ιστορικό διπλό των Κιτρινόμαυρων με τρία υψίστης σημασίας τρίποντα στην τέταρτη περίοδο, προκαλώντας κρότο στην λίγκα.
Ενώ στις 20/1 στα Άνω Λιόσια, ήταν ξανά εκείνος (25π.) που με δύο μεγάλα τρίποντα είχε οδηγήσει την ομάδα του Καστρίτη στην εκτός έδρας νίκη επί της ΑΕΚ με 91-93.
Προσθέστε... χοντρικά όλα τα παραπάνω, βάλτε και κατιτίς ακόμη κι έχετε μπροστά σας το χθεσινό -απίθανο- τέταρτο δεκάλεπτο του Τολιόπουλου απέναντι στον ΠΑΟΚ.
Είναι μια πραγματικότητα πλέον πως ο «Τολιό» έχει εξελιχθεί φέτος στον άνθρωπο των μεγάλων αγώνων για τον Άρη. Εξαιρετικά αποτελεσματικός κι ουσιαστικός σε πιεστικές συνθήκες, ο διεθνής περιφερειακός βρίσκει έξτρα κίνητρο στα μεγάλια παιχνίδια μακριά από το Παλέ. Ανεξαρτήτου διοργάνωσης ή βεληνεκούς του αντιπάλου που 'χει απέναντι του.
Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, όπου μπορεί να παίρνει από το χέρι την ομάδα του ακόμη και σε ένα μέτριο προς κακό βράδυ της. Διότι κόντρα στο σύνολο του Φώτη Τακιανού, ο Άρης σίγουρα δεν μπορεί να καυχιέται πως έκανε δα και το καλύτερο φετινό του παιχνίδι. Κάθε άλλο, με την ομάδα να εμφανίζει σημάδια κόπωσης από τα συνεχόμενα απαιτητικά παιχνίδια σε Ελλάδα κι Ευρώπη. Κάτι που μόνο παράλογο δεν είναι, αν ανατρέξουμε στις υποχρεώσεις που προηγήθηκαν.
Ο Τολιόπουλος, μέσα σε όλα, είναι κι από τους πιο ανθεκτικούς παίκτες φέτος για τον Άρη. Όχι μόνο δεν έχει βγάλει τραυματισμό που να τον κρατήσει καιρό off (έχασε μόνο το εκτός έδρας ματς με τη Τρέντο και το εντός με την Κλουζ Ναπόκα), αλλά αντεπεξέρχεται κι εξαιρετικά στους διαδοχικούς αγώνες. Σίγουρα δεν είναι με 12 ματς στα πόδια του το τελευταίο 40ήμερο, αλλά μοιάζει... ανεπηρέαστος από την καταπόνηση. Εξάλλου, όπως αποκάλυψε κι ο ίδιος μετά τον νικηφόρο προημιτελικό με τον ΠΑΟΚ: «Έχουμε ένα μότο στα αποδυτήριά μας, που λέει ότι... να βρίσκεις δύναμη σε ένα άδειο τανκ που δεν έχει βενζίνη, κάνει μια ομάδα εξαιρετική. Είναι απίστευτο πού βρίσκουμε ενέργεια, δίνουμε και την ψυχή μας για την ομάδα».
Το βέβαιο είναι πως τούτη την περίοδο έχει γίνει... Βασιλιάς στα μάτια των φίλων του Άρη που πλέον έχουν να υπερηφανεύονται πως ο αρχηγός τους θα είναι και στέλεχος της Εθνικής Ομάδας στους προσεχείς προκριματικούς αγώνες με Τσεχία (23/2) και Ολλανδία (26/2).
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
Matt32
Το ερώτημα δεν είναι αν μπορεί να ανταπεξέλθει ο τολιοπουλος στους αιώνιους. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να ανταπεξέλθει στην Εθνική. Το επίπεδο της εθνικής και δη το επίπεδο της Εθνικής των Ολυμπιακών αγώνων δεν είναι του δίνω τα κλειδιά στον Βασίλη και τον αφηνω 35 λεπτά μπας και βγάλει τον Σπανούλη απο μεσα του. Τον V span που απο οτι φαίνεται και απο την αγωνιστική συμπεριφορά του τον αντέγραφε μεταξύ ύπνου και ξύπνιου και αυτό είναι πολύ καλό καθώς με τα πρότυπα πρέπει να μεγαλώνουμε και να θεριευουμε. Του τολιο ο Σπανούλης που είναι ευτυχής συγκυρία να είναι ο προπονητής του στην εθνικη και ο μέντορας του θα του δώσει (αυτό είναι σίγουρο) τα 8-10λεπτα που ζητάει . Ισως να του δώσει και παραπάνω λόγω της σχέσης τους. Θα είναι όμως αυστηρός μαζί του ΚΑΙ λογω δύσκολης χρονιάς. Εγω ελπίζω να αρπάξει την ευκαιρία απο τα μαλλιά γιατί οι μεγάλοι παίκτες δεν περιμένουν 30λεπτα για να λάμψουν. Το σίγουρο είναι ότι τέτοιοι παίκτες με τέτοια φτιαξη πάνε το άθλημα(τα) πιο μπροστά. Θέλει όμως ΔΟΥΛΕΙΆ, ΔΟΥΛΕΙΆ και ΔΟΥΛΕΙΆ. Γι'αυτό η ιστορία του Γιάννη θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία
james01gr
Ο Τολιόπουλος θα πρέπει να πάει στο εξωτερικό, σε μικρή ομάδα της Euroleague. Ζαλγκίρις ας πούμε. το να πάει σε άλλη ελληνική για να παίζει 3λεπτα, άστα.
39xroniaareianos
Και ο Μποχωριδης πάνω που ανέβαινε πήγε στον Παναθηναϊκό πριν 2 χρόνια και έβλεπε τα ματς από τον πάγκο...το πιθανότερο είναι να πάει στο εξωτερικό με καλύτερο συμβόλαιο...πάνε οι εποχές που οι παίκτες κοιτούσαν και το συναίσθημα και μέναν χρόνια...
Hunter percent
Μερικοί μπερδεύετε το "που αναδείχτηκε" με το "που έγινε περισσότερο γνωστός". Διαμαντίδης, Παπαδόπουλος, Χατζηβρέττας, Σοφο, Βεζενκοφ, Σπανούλης, Παπανικολάου (λίγοι που ήρθαν στα πρόχειρα) δεν αναδείχτηκαν στους αιώνιους.
Fotis87
Ο Τολιοπουλος είναι παικταρα αλλά θέλει χωρο και χρόνο για να κάνει το κομμάτι του. Για να παίζει δίλεπτα και τρίλεπτε σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, πιο χρήσιμος είναι ο Μποχωριδης ή ο Κατσιβελης.
ΡωτανεΚαιΑνησυχουν
Γίνεται μεγάλη συζήτηση βλέπω για τον μπορεί να ανταπεξέλθει σε οσφπ και παο ο τολιοπουλος. Αν η συμμετοχή του είναι 6-8 λεπτά και δεν είναι η πρώτη επιλογή στα πλει, ούτε καν η δεύτερη, δύσκολα να αναδειχθεί. Είναι και παίκτης ψυχολογίας άλλωστε. Στην Ελλάδα το επόμενο βήμα από Άρη (και ΠΑΟΚ, ΑΕΚ ή οποία άλλη ομάδα ξε πετάγεται όπως προμηθέας κ περιστέρι) φαντάζουν οι 2, όμως στην πραγματικότητα η διαφορά επιπέδου είναι τόσο μεγάλη που μιλάμε για άλμα όχι για βήμα. Μιλάμε για ομάδες που στοχεύουν στο φ4. Αμφιβάλλει κανείς ότι χωράει στην Βιλερμπάν ή στην αλμπα ας πούμε; Μακαρι όμως να μείνει στην ομάδα μας με γενναία αύξηση. Για εθνική δεν το συζητάμε, δεν έχουμε άλλον τέτοιον παιχτη
gkal72
O Βασίλης είναι κλασσική περίπτωση late-boomer, που λένε και οι Αμερικάνοι, φέτος στα 27 προς 28 του χρόνια (τα κλείνει τον Ιούνιο) βγάζει μάτια και κάνει πολλούς ειδήμονες να σκίσουν τα πτυχία τους. Περισσότερο scoring παρά point guard, ένας shooting guard εγκλωβισμένος σε σώμα playmaker. Το χαμηλό του ύψος (1,88 δηλωμένο, όχι πάνω από 1,85 στην πραγματικότητα) ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που δεν τον πίστεψαν και εν μέρει τον αδίκησαν. Και η αλήθεια είναι το μικρό του ύψος, σε συνδυασμό με τα average αθλητικά του προσόντα (δυστυχώς από πλευράς ταχύτητας-εκρηκτικότητας-αθλητικότητας δεν είναι ούτε Mike James, ούτε Shane Larkin που γράφει ένας φίλος παρακάτω), με τη μέτρια δημιουργική-οργανωτική του ικανότητα (ούτε Campazzo είναι) και το περιορισμένο επιθετικό του παιχνίδι (παρότι βελτίωσε σημαντικά το μακρινό σουτ, ο χειρισμός της μπάλας και εν γένει το υπόλοιπο επιθετικό του ρεπερτόριο -drive, floater, pull-up και midrange shoot-υπολείπονται σημαντικά από το αντίστοιχο των combo guard top επιπέδου βλέπε πχ Nunn) ενώ και για τις αμυντικές του ικανότητες υπάρχουν βάσιμες αμφιβολίες. Όμως κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά μαζί του, πέρα του Καστρίτη την τελευταία 2τια, στον Ολυμπιακό προτίμησαν να επενδύσουν στο αποτυχημένο πλέον project Λούντζης (αντίστοιχη αντιμετώπιση είχε και ο αντίστοιχου σωματότυπου Κολόβερος). Ο Τολιόπουλος, πέρα του ότι είναι ολοφάνερο ότι δούλεψε πολύ, διαθέτει χαρακτηριστικά όπως το μπασκετικό του θράσος και η έντονη προσωπικότητα που λείπουν από τους σύγχρονους νεαρούς guard, πλέον διαφαίνονται και αξιόλογες ηγετικές ικανότητες σε συνδυασμό με τη σαφή βελτίωση των αποφάσεων που παίρνει στο παιχνίδι. Είναι όμως έτοιμος για το παραπάνω επίπεδο? Μπορεί να πάει σε μια μεγαλύτερη ομάδα επιπέδου Euroleague (όχι απαραιτήτως ελληνική) και να αποδεχτεί και να υπηρετήσει με συνέπεια το ρόλο του συμπληρωματικού 3-4 guard, που μπορεί να παίζει 10' αλλά να είναι επιδραστικός στο παιχνίδι ώστε να αποτελεί βασικό γρανάζι του rotation και γιατί όχι να εξελιχθεί σε game changer? Κατά τη γνώμη, πρέπει τώρα (και ηλικιακά) να πάρει την απόφαση αν θα θυσιάσει το ρόλο του πρώτου βιολιού-πρωταγωνιστή σε ομάδα χαμηλότερου επιπέδου (με όλο το σεβασμό και συμπάθεια στο γεμάτο υπερβάσεις φετινό Άρη) για να δοκιμάσει τις δυνάμεις του ψηλότερα, δουλεύοντας σκληρότερα και βελτιώνοντας περισσότερο το παιχνίδι του. Από αρκετούς αναπληρωματικούς guard ομάδων της Euroleague είναι ήδη καλύτερος, το θέμα είναι αν από πλευράς χαρακτήρα-νοοτροπίας είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα.
NOLE3
Θα ήθελα να σε ενημερώσω πως θα ήταν χρήσιμο να παρακολουθήσεις το επίπεδο του ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ απο την επόμενη κιόλας σεζόν! Αν το 72 αντιστοιχεί σε χρόνια γέννησης , το σχολιο σπυ κρύβει εμπάθεια για την ομάδα τπυ 20ου αιώνα όπως βραβεύτηκε απο όλους τους αθλητικογράφους και αθλητές! Το τι θα κάνει ο Τολιο ειναι κατι που το ξέρει ο ίδιος , και όλα αυτα τα σχόλια εινια περιττά κατα την ταπεινή άποψη μου!! Stay tuned μπασκετικε φιλε
Matt32
Μόνο εμπάθεια δεν αποπνέει το εν λόγω σχόλιο ουτε φυσικά και οπαδικοτητα. Είναι ενα ψύχραιμο και ρεαλιστικό σχόλιο που δεν προσβάλει τον συμπαθή Βασίλη και μένει μακριά απο κλασικές ελληνικές νοοτροπίες γρήγορου ενθουσιασμού και απογοήτευσης.
Conan o vatraxos
Φίλε δεν νομίζω ότι κρύβει κάποια εμπάθεια το παραπάνω σχόλιο. Είναι άκρως μπασκετικό και είναι ακριβώς αυτό που βλέπουμε όλοι οι μπασκετικοι