Το ιερατείο του σκότους

Πανδημία, λοιπόν, εξαιτίας του κορονοϊού. Όπως η πανούκλα του 14ου αιώνα, αλλά με παγκολίνους αντί για ποντίκια.

Μία ανεξέλεγκτη επιδημία παγκόσμιας κλίμακας, με αβέβαιη εξέλιξη, αδιευκρίνιστη προέλευση, υψηλή μεταδοτικότητα και ανύπαρκτες μεθόδους άμυνας.

Δίχως εμβόλιο και δίχως θεραπεία. «Ενδέχεται να προσβληθεί από τον ιό το 70% του πληθυσμού της οικουμένης», δήλωσε η Άνγκελα Μέρκελ.

Ο απόλυτος εφιάλτης ήρθε από το πουθενά και ξεπερνάει σε διαστάσεις τις φυσικές καταστροφές ή τις οικονομικές κρίσεις που ζήσαμε στους σύγχρονους καιρούς.

«Θα μας σώσει η ζέστη, που σκοτώνει τον ιό», είναι ο ευσεβής πόθος που διαδίδεται διακριτικά από υπεύθυνα και λιγότερο υπεύθυνα χείλη.

Nα γίνει δηλαδή ο ιός ...Ιούλης!

Έτσι, για να μπορούμε να αποδώσουμε τη σωτηρία όχι στους γιατρούς και τους επιστήμονες, αλλά στον καλό Θεό της αρεσκείας μας...

Το αδάμαστο γαλατικό χωριό της νοτιοανατολικής Μεσογείου, στο μεταξύ, αγνοεί τις επικλήσεις στην ατομική ευθύνη και ποντάρει στην άνωθεν βοήθεια για να ξεπεράσει τον σκόπελο.

Χρειάστηκε να φτάσουμε σε τριψήφιο αριθμό κρουσμάτων για να λάβουμε τα πρώτα, εγκληματικά καθυστερημένα ασορτί με τον τόπο μας, μέτρα.

Κλειστά τα σχολεία, ανοιχτές οι εκκλησίες. Ίσως πρέπει να θρηνήσουμε πρώτα νεκρούς, για να συμπεριλάβουμε στις προφυλάξεις τους δεισιδαίμονες και τους αγιογδύτες.

Το πρόβλημα δεν ξεκινάει από την ίδια την ισχύ του ιού, αλλά από την άγνοια και αγραμματοσύνη, που παίρνει πολλές, εξίσου επικίνδυνες, διαφορετικές μορφές.

Η άγνοια φέρνει τον πανικό, η άγνοια φέρνει τις σπασμωδικές αντιδράσεις, η άγνοια φέρνει παθογένειες όπως η θρησκοληψία, που τείνει να γίνει μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας.

Όσοι βαυκαλίζονταν ότι ζούμε σε προοδευμένη κοινωνία, διαψεύστηκαν οικτρά τη μέρα που η Ιερά Σύνοδος κάλεσε τον κοσμάκη να προσέλθει άφοβα στους ναούς, κηρύσσοντας άνοσο το κουταλάκι της θείας κοινωνίας.

Χωρίς να παρέμβει εισαγγελέας, χωρίς να βγει κόσμος στους δρόμους, χωρίς να διαχωρίσει τη θέση της η κυβέρνηση, χωρίς να ξυριστούν γενειάδες!

Ομάδες πολιτών στις οποίες μπορείτε ελεύθερα να συγκαταλέξετε την αφεντιά μου σκέφτονται να προχωρήσουν σε αγωγές ενάντια στους αδίστακτους ρασοφόρους κυνηγούς του χρήματος.

Η έμπρακτη διασάλευση της ήδη εύθραυστης δημόσιας υγείας στο όνομα ενός τυφλού ταλιμπανισμού είναι έγκλημα ενάντια στον τόπο. Καθαρά και ξάστερα.

Και μιλάμε για τη χώρα με τις κατάμεστες Εντατικές, τις διαλυμένες δομές και τη διάχυτη αισχροκέρδεια, σε βαθμό που δεν θα τιμούσε καμία ευρωπαϊκή χώρα...

Το πρόβλημα δεν εξαντλείται στα ερεβώδη κηρύγματα του ρασοφόρου εμπόρου, που κοιμάται αγκαλιά με το παγκάρι.

Αυτά θα έπεφταν με πάταγο στο κενό, αν δεν τα τροφοδοτούσε η προβατηδόν υπακοή μέρους της κοινωνίας, η οποία θεωρεί την πίστη υπέρτερη και ανώτερη της επιστήμης.

Και παράλληλα επιτίθεται σε όσους συντάσσονται με την λογική, χαρακτηρίζοντάς τους εχθρούς της ορθοδοξίας και προδότες της ακοίμητης Ελλάδας.

Και ...πράκτορες του Ερντογάν, εσχάτως. Διότι η βλακεία διαχέεται μέσα από συγκοινωνούντα δοχεία.

Η επίδειξη δύναμης της ασύδοτης Εκκλησίας είναι ένα μέγεθος ασύλληπτο. Η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδας είναι κράτος εν κράτει, χωρίς καμία υπερβολή.

Στους υπηκόους της συγκαταλέγονται η αυτοδύναμη και συνεπώς παντοδύναμη κυβέρνηση, η εκλογική ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση, τα υπόλοιπα κόμματα πλην του εκ πεποίθησεως άθεου ΚΚΕ, τα μέσα ενημέρωσης που καθημερινά σερβίρουν υπέρογκες δόσεις σανού.

Και, ιδίως, το μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, που θα πλημμυρίσει τις -εξαιρούμενες από κάθε απαγόρευση και μέτρο ασφαλείας- εκκλησίες, ενώ τρέμει η ψυχή του κάθε άλλη δημόσια συνάθροιση.

Δεν φταίει ο παπάς που θα απλώσει το χέρι του, αλλά ο αφελής που θα σπεύσει να το φιλήσει. Και, κυρίως, ο αδίστακτος πολιτικάντης που θα τον προτρέψει.

Εάν τα υπόλοιπα είναι ζήτημα αντίληψης και παιδείας, η κυβερνητική αιγίδα στον σκοταδισμό αποτελεί εθνική ξεφτίλα. Και διεθνές ρεζιλίκι, αλλά αυτό το αφήνω στην άκρη.

Γλιτώσαμε τουλάχιστον προσωρινά από τις αναχρονιστικές παρελάσεις, αν και η εφαρμογή του μέτρου απομένει να κριθεί στην πράξη.

Εφ' όσον ο φόβος του κορονοϊού νικηθηκε στις απόκριες από τους ασυγκράτητους καρναβαλιστές που ξεχύθηκαν να γιορτάσουν το Τριώδιο παρά τις απαγορεύσεις, δεν είναι καθόλου απίθανο να ηττηθεί και από τους εθνεγερμένους.

Ιδίως τώρα που φορέσαμε πολεμικά φυσεκλίκια και στολές του paintball, ώστε να έχουμε πολεμοχαρές άλλοθι στο πατροπαράδοτο κυνήγι των μεταναστών…

Για να είμαστε απόλυτα έντιμοι, καθοριστικό μέρος της ευθύνης για την ασυδοσία του ιερατείου βαρύνει όχι την τωρινή κυβέρνηση, που στο κάτω κάτω πολιτεύεται με δόγμα «πατρίς θρησκεία οικογένεια» και ποντάρει στη βαθιά συντήρηση, αλλά και την προηγούμενη.

Την αριστερή και προοδευτική, που δεν τόλμησε να θίξει «ιερά και όσια», φοβούμενη μη τυχόν φυλλορροήσουν με τις ρήξεις τα ψηφαλάκια των νοικοκυραίων.

Κάπως έτσι, με τέτοιες παλινδρομήσεις, φορτωθήκαμε τον Μπογδάνο, τον Πλεύρη, την Κεραμέως, τον Άδωνη,τον Βορίδη, τον Χρυσοχοΐδη με τους πρετωριανούς του και τον Κυρανάκη. Την οπισθοδρομική κομπανία.

Ακόμα και ο έντρομος και πελαγωμένος Μητσοτάκης, γνήσιο τέκνο οικογενείας που ουδέποτε διακρίθηκε για τις ευαισθησίες της, υποχρεώθηκε να διαχωρίσει τη θέση του από την ακροδεξιά πτέρυγα της πολυκατοικίας, προχωρώντας σε διακριτικές, αλλά δυσάρεστες για τους παπάδες συστάσεις.

Δεν θέλησε να γίνει ο πρωθυπουργός που θα στείλει το ποίμνιό του σε απόπειρα αυτοκτονίας με εργαλείο το κουταλάκι της θείας μετάληψης. Και αυτό είναι προς τιμήν του, μολονότι αυτονόητο.

Κατηφορίζοντας προς τον πάτο του βαρελιού συναντάμε και τον απερίγραπτο Βελόπουλο, ο οποίος με τις ευλογίες του 4% του ελληνικού λαού που ομνύει σε μία πιο σοβαρή και λιγότερο κακουργηματική Χρυσή Αυγή, εμπορεύεται κηραλοιφές για την προστασία από τον κορονοϊό.

Kαι γιατί να μη το κάνει; Αυτός δεν ήταν που έγινε κομματάρχης και μπήκε στη Βουλή πουλώντας ...αυθεντικές επιστολές του ανυποψίαστου Ιησού;

Η βουλευτική ασυλία αποτελεί πανίσχυρη ασπίδα, όπως δίδαξαν πριν γιγαντωθεί η Ελληνική Λύση οι εγκληματίες της χρυσής Αυγής.

Δεν την απέκτησε ουρανοκατέβατη την ασυλία ο Βελόπουλος ούτε με την ευλογία του Ιησού. Ο κυρίαρχος λαός του τη χάρισε απλόχερα.

Τουλάχιστον στη δική του περίπτωση επενέβη εισαγγελέας ώστε να φιμωθούν και να τιμωρηθούν τουλάχιστον τα κανάλια που τον διαφημίζουν.

Χρειάστηκε όμως πρώτα να κάνει αναφορά ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής, για να αφυπνιστούν τα γουνάκια.

Ειδάλλως το ροχαλητό της τυφλής Δικαιοσύνης θα συνεχιζόταν, όπως συνεχίζεται στην περίπτωση των αγυρτών, των τσαρλατάνων και των δεσποτάδων.