Και του χρόνου με την κόρη του!

Ο «Πέρπε», που με τον Παναθηναϊκό στη Βαρκελώνη πανηγύρισε το δεύτερο ευρωπαϊκό τρόπαιό του έπειτα αυτό στο Βερολίνο το 2009, ανανέωσε για τελευταία φορά το blog του στο euroleague.net και μίλησε για τη χρονιά που ολοκληρώθηκε για τον ίδιο και την ομάδα του με τον καλύτερο τρόπο.

Αναλυτικά:

«Γεια χαρά σε όλους από την Αθήνα γι' ακόμη μία φορά... Τελευταία φορά για φέτος... Σας γράφω, νιώθοντας χαρούμενος… Απλώς χαρούμενος. Πετύχαμε το στόχο μας, κατακτώντας το τρόπαιο της Ευρωλίγκας. Τον έκτο τίτλο του Παναθηναϊκού! Αισθανθήκαμε μεγάλη ευτυχία και ζήσαμε μεγάλες στιγμές που είναι δύσκολο να περιγραφούν. Δεν είναι η πρώτη μέρα μετά τον τελικό, ούτε καν η δεύτερη, όμω,ς τα συναισθήματα παραμένουν ίδια. Είναι αδύνατο να ξεχάσουμε ό,τι ζήσαμε στη Βαρκελώνη, χωρίς να χρειάζεται να αναφέρω αυτό που μας περίμενε κατά την άφιξη μας στην Ελλάδα. Διαπιστώσαμε πως δεν ήμασταν μόνοι μας. Περίπου 2.000 φίλοι του Παναθηναϊκού μας περίμεναν στις 4.30 τα ξημερώματα και μας ακολούθησαν με μηχανές κι αυτοκίνητα μέχρι το ΟΑΚΑ. Είναι απίστευτο να βλέπεις και να νιώθεις αυτή την αγάπη, να βλέπεις τόσα χαρούμενα πρόσωπα σε μία δύσκολη περίοδο για την Ελλάδα. Είχαμε κιι εμείς ως ομάδα τις δύσκολες στιγμές μας.

Ήταν παράξενη χρονιά για μας, αφού κανείς δεν μας πίστευε όταν άρχισαν όλα. Σημαντικοί παίκτες είχαν φύγει από την ομάδα κατά διάρκεια του καλοκαιριού, κάποιοι άλλοι παίκτες ήρθαν... Η σεζόν αυτή θα μπορούσε να είναι μεταβατική, αφού προστέθηκαν νέοι παίκτες. Αλλά καταφέραμε να φτάσουμε στην υψηλότερη θέση της Ευρωλίγκας γι' ακόμη μία φορά. Ήταν πολύ σημαντικό για εμάς, για την προσπάθεια που κάναμε από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου. Μόνο δε μπορούμε να σταθούμε για πολύ σε αυτή τη χαρά, δεδομένου ότι ο τελικός του ελληνικού κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό βρίσκεται μπροστά μας, την Κυριακή, μόλις μία εβδομάδα μετά τον τελικό της Ευρωλίγκας. Αυτή είναι η ζωή του μπασκετμπολίστα, του αθλητή γενικώς. Να πηγαίνεις από τον έναν στόχο στον άλλον, να προσπαθείς να πετύχεις όλο και περισσότερα, να είσαι έτοιμος για το επόμενο παιχνίδι ανεξαρτήτως τι συνέβη στο προηγούμενο. Πρέπει πάντα να προσπαθούμε για το καλύτερο. Όλη η ομάδα...

Το μπάσκετ είναι ομαδικό σπορ, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να μην αναφέρω δύο ονόματα ξεχωριστά: στον Διαμαντίδη και στον Ομπράντοβιτς. Τι μπορεί να πει κανείς για αυτούς τους δύο; Αυτή ήταν η χρονιά του Διαμαντίδη. Του εύχομαι να είναι πάντα υγιής. «Κουβάλησε» την ομάδα στους ώμους του όλη τη σεζόν. Ήταν από την πρώτη μέρα ο ηγέτης μας κι ήταν περισσότερο από δίκαιο να πάρει όλα τα βραβεία που του απονεμήθηκαν. Το μόνο που πρέπει είναι να είναι καλύτερα προετοιμασμένος για το επόμενο Final Four: Πρέπει να έχει μία επιπλέον βαλίτσα για όλα τα βραβεία που κερδίζει!

Για τον Ομπράντοβιτς... Είναι ο προπονητής με τις περισσότερες νίκες, τους περισσότερους τίτλους και δεν είναι τίποτε άλλο από χαρά να συνεργάζεσαι μαζί του. Υπάρχουν δυσκολίες στο να δουλεύεις μαζί του, όμως, την ίδια στιγμή δε μπορείς να αισθάνεσαι πιο τυχερός παρά να δουλεύεις μαζί του, να βρίσκεσαι υπό τις οδηγίες του.

Ελπίζω ο Θεός να με βοηθήσει να παραμείνω κομμάτι αυτής της ομάδας κι επομένως να είμαι σε θέση να ζήσω τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός θα φτάσει το ρεκόρ των οκτώ ευρωπαϊκών τίτλων, που μέχρι σήμερα ανήκει στη Ρεάλ Μαδρίτης. Προς το παρόν θα παραμείνω με το έκτο. Δεν είναι μικρός αριθμός, είναι; Θα ήθελα να το αφιερώσω στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού, που έμειναν δίπλα μας στις δύσκολες στιγμές, όπως αυτές που ζήσαμε πέρυσι, στην οικογένεια μου και στην κόρη μου που μου έχει αλλάξει τη ζωή. Ευελπιστώ του χρόνου, στο Final Four της Τουρκίας, που θα είναι λίγο μεγαλύτερη και σε θέση να καταλαβαίνει περισσότερα, να μπορεί να πανηγυρίσει μαζί μας.

Ευχαριστώ που μείνατε δίπλα σ' όλους μας καθόλη τη χρονιά κι ευχαριστώ που ακολουθήσατε αυτό το blog, το οποίο μας έφερε τύχη γι' ακόμη μία φορά...

Να προσέχετε και να απολαμβάνετε κάθε λεπτό της ζωής σας».