Tα «ρομπότ» της BALCO και τα ερωτήματα

Η αμερικανική φαρμακοβιομηχανία BALCO (Bay Area Laboratory Co-operative όπως είναι το πλήρες όνομά της) ιδρύθηκε το 1984 και τέσσερα χρόνια αργότερα ο ισχυρός της άντρας, Βίκτορ Κόντε, άρχισε να αποκτά τις πρώτες του σχέσεις με αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων στη Σεούλ. Στις αρχές του 21ου αιώνα έρχεται στο φως το τεράστιο σκάνδαλο με την προώθηση στεροειδών και αναβολικών από την εν λόγω εταιρία προς αθλητές, σκάνδαλο που συντάραξε συθέμελα τον παγκόσμιο αθλητισμό με πολλαπλές επιπτώσεις.

Εκείνη την εποχή και οι Έλληνες αθλητές που ενεπλάκησαν σε αυτές τις υποθέσεις αποδείχτηκε πως είχαν σχέσεις με την εν λόγω εταιρία που είχε δομήσει ένα σύστημα μαζικού ντοπαρίσματος των αθλητών. Σήμερα, η BALCO βρίσκεται σε «νεκρική» μορφή πουλώντας τα τελευταία απομεινάρια του εξοπλισμού της. Ο ιδιοκτήτης της, Βίκτορ Κόντε, ο οποίος είχε βρεθεί στη φυλακή ως ιθύνων νους της όλης υπόθεσης είναι πλέον ελεύθερος. Τα δικά του (και των άλλων εταιριών) όμως «ρομπότ» τρέχουν ακόμα στους στίβους.

Με νέες του δηλώσεις τώρα βάζει εκ νέου φωτιά στο αθλητικό οικοδόμημα λέγοντας πως ο ίδιος (!) είχε χορηγήσει αναβολικά στις σπρίντερ του τελικού των 100μ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μίλησε για καθολικά ντοπαρισμένους τελικούς στα σπριντ του Σίδνεϊ, ενώ κατέληξε αμφισβητώντας το πόσο «καθαρός» είναι ο Γιουσέιν Μπολτ των υπερφυσικών ρεκόρ. Σε αυτό το σημείο, τα ερωτήματα που δημιουργούνται είναι πολλά και εύλογα.

*Γιατί δεν διαψεύδει κανείς από τους αθλητές τα λεγόμενα αυτά;

*Αν έχει... αμφιβολίες για τον Μπολτ, ο άνθρωπος που προμήθευε με ντόπα όλο το σύστημα, τότε πού είναι οι έλεγχοι;

*Γιατί οι Έλληνες αθλητές με ξεκίνημα από τον Κεντέρη και τη Θάνου βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα σε κούρσες που αποδεικνύονται καθολικά ντοπαρισμένες;

*Τι σχέση μπορεί να έχει η... ενόχληση των Αμερικανών με την παρουσία του μοναδικού λευκού και Έλληνα στους τελικούς των σπριντ Κώστα Κεντέρη;

*Γιατί η (αμερικανική) BALCO κάλυπτε τα «δικά» της παιδιά;

*Γιατί οι ουσίες του ντόπινγκ βρίσκονται διαρκώς ένα βήμα μπροστά από την τεχνογνωσία των ελέγχων τους;

*Ποιος εγγυήθηκε την ασφάλεια της υγείας όλων αυτών των εκατοντάδων όπως αποδεικνύεται αθλητών;

*Πόσο υποκριτικό είναι να μιλάμε για «βρόμικους» και μη αθλητές σε ένα παιχνίδι με πειραγμένα όλα τα ζάρια των μεγάλων επιδόσεων;

*Πόσο άδικο είναι για τους λίγους αλλά υπαρκτούς αθλητές –και μάλιστα σπουδαίους– που έκαναν τη δική τους καριέρα στο χώρο με μόνη βοήθεια την προπόνηση, δίχως ποτέ να έχουν τη μεγάλη διάκριση;

*Πότε θα μάθουμε αν τελικά τα μετάλλια είναι προϊόν μάχης ανάμεσα σε φαρμακοβιομηχανίες αναβολικών που ψάχνουν το καλύτερο;

*Πόσο ανθρώπινοι είναι τελικά όλοι αυτοί οι υπερφυσικοί αθλητές που παρελαύνουν μπροστά από τις οθόνες μας;

*Ποιος φταίει για όλα αυτά;

Η μοναδική από τις παραπάνω ερωτήσεις που μπορεί να απαντηθεί είναι η τελευταία. Πρόκειται για την ίδια απάντηση που δίνεται στο ερώτημα «Ποιος είναι ο μεγαλύτερος δικτάτορας της σύγχρονης κοινωνίας;».

Το χρήμα, κύριοι. Το χρήμα...