Έρχεται... αντίπαλος για τον Μπέο!

Μετά την παρότρυνση κάποιων φίλων, αποφάσισα να κάνω κι εδώ μια αρχή, ωστόσο προσπαθώντας να συνδεθώ με το παρελθόν κόντεψα να βγάλω... λαβράκι! Τι λαβράκι, δηλαδή; Καρχαρία έπιασα, μόνο που ήταν του γλυκού νερού...

Τέλος πάντων, πριν κάνω το μακροβούτι στη δεκαετία του '80, αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο τον φίλο μου τον Φώτη, βασικό πρωταγωνιστή αρκετών από αυτές τις ρετρό ιστορίες. Όχι για να μου θυμίσει κάτι, αλλά για να μπω καλύτερα στο κλίμα. Για τον Φώτη σάς έγραφα από σπόντα πριν από λίγες μέρες, στο θέμα με το σώβρακο του Μήτρογλα. Πρόκειται για τον τύπο που στη Μονόπολη έφερνε έξι, αλλά επειδή τον βόλευε να παίξει πέντε, έλεγε «πέντε, το ένα θα το παίξω μετά, αγοράζω και χτίζω». Το ένα δεν το έπαιζε αμέσως μετά, αλλά όποτε έφερνε τρία και τον βόλευε να παίξει τέσσερα.

Ο ίδιος κάποτε, πριν από μερικά χρόνια, είχε αποπειραθεί να αγοράσει τον ΠΑΟΚ! Με έναν συνεταίρο που είχε τότε, ο οποίος τώρα κάνει παρέα στον Πάσσαρη, όχι από χρέη αλλά επειδή η οικονομική του επιφάνεια στηριζόταν σε κάτι Πόρσε που τις έκλαιγαν οι ιδιοκτήτες τους. Για να μην πολυλογώ, ο Φώτης είναι από τους τύπους που τους λείπουν δυο κατοστάρικα, για να βάλουν στην μπάντα... ένα κατοστάρικο.

Το άλλο το χρωστάει!

Όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο, τον ρώτησα πώς πάει και μου είπε «ετοιμάζω μια καλή δουλειά». Σκέφτηκα πως ο παλιός συνέταιρός του και ο Πάσσαρης αισθάνονταν μοναξιά στη στενή και ήθελαν παρέα. «Τι δουλειά;» Μου έδωσε μια απάντηση που δεν με εξέπληξε σε κανένα σκέλος της. «Αρραβωνιάστηκα και η κοπέλα έχει ένα σπίτι που της έχει γράψει ο πατέρας της και είπαμε να το πουλήσουμε για να έχουμε μια μαγιά»!

Ο αρραβώνας αυτός πρέπει να ήταν ο 17ος, ο 36ος ή ο 63ος. Μπορεί να ήταν ο 62ος και «το ένα θα το παίξω μετά». Τι απάντησε ο ίδιος όταν τον ρωτήσαμε πού βρίσκει λεφτά για βέρες (μετά τον 8ο ή τον 18ο αρραβώνα); «Έχω αγοράσει έναν σωλήνα Πετζετάκις και κόβω τις βέρες από εκεί». Για όποιον δεν κατάλαβε, ο Φώτης είναι ή αρραβωνιασμένος ή χωρισμένος, και τα δύο με μικρές χρονικές αποστάσεις από το προηγούμενο στο επόμενο.

Δεν με ξάφνιασε ο αρραβώνας, ούτε φυσικά το γεγονός ότι ήθελε να πουλήσει την προίκα της νύφης πριν καν σταθεί νύφη δίπλα του (σιγά μη σταθεί). Είχε ξαναπουλήσει ξένη περιουσία! Κάποτε, όταν δούλευε (;) στο οικοδομικό συνεργείο του Πέτρου της Κουφής (δούλευε τον Πέτρο κι έπαιρνε τζάμπα το μεροκάματο), είχε κάνει κάτι πραγματικά εξωφρενικό (ευφάνταστο στα ελληνικά).

Ο Πέτρος είχε τελειώσει κάτι μερεμέτια στο σπίτι ενός Αθηναίου, δίπλα στη μονοκατοικία της Δωροθέας της Ζαβής. Και μετά πάρκαρε την τροχήλατη μπετονιέρα στην αυλή της Δωροθέας, με την υπόσχεση «θεια, θα περάσω να την πάρω αύριο».

Δεν πέρασε...

Ξώμεινε η μπετονιέρα στην αυλή της Δωροθέας σχεδόν δυο μήνες, επειδή ο Πέτρος είχε κεσάτια. Και δεν πέρναγε καν από τη γειτονιά, για να μην τον πετύχει η γριά και του πει να της αδειάσει τη γωνιά. Πιάνει λοιπόν κι η Δωροθέα τον Φώτη και του λέει «έλα να πάρεις την μπετονιέρα του αφεντικού σου μη σας πάρει ο διάβολος και τους δύο, Θεέ μου σ'χώρα με».

«Μη στεναχωριέσαι, θεια, θα το κανονίσω».

Και το κανόνισε...

Είπε σε έναν άλλον εργολάβο πως «ο Πέτρος δεν τη θέλει την μπετονιέρα, κοψοχρονιά τη δίνει». Και την πούλησε, αδειάζοντας τη γωνιά της Δωροθέας και γεμίζοντας τη δική του τσέπη. Ύστερα από λίγες μέρες, ο Πέτρος πήγε να πάρει την μπετονιέρα από το σπίτι της Δωροθέας, γιατί είχε να κάνει κάτι μερεμέτια. Τη συνέχεια τη φαντάζεστε...

Εμείς δεν τη φανταζόμασταν...

Όταν έπιασε τον Φώτη και αφού πρώτα του 'βαλε δυο σκαμπίλια «μπας και κουνηθεί το μυαλό σου το κλούβιο, τσογλάνι», του είπε να πάει να δώσει πίσω τα λεφτά και να φέρει επίσης πίσω την μπετονιέρα.

Όλα έγιναν όπως έπρεπε, με δύο λεπτομέρειες:
1) Ο Φώτης δεν είχε τα λεφτά τα οποία τα δώσαμε εγώ κι ο Βαγγέλης ο Πατούσας.
2) Ο Φώτης έπαθε ξαφνικό λουμπάγκο έξι ωρών και την μπετονιέρα τη φέραμε πίσω εγώ και ο Βαγγέλης ο Πατούσας.

Κατόπιν όλων αυτών των επεξηγήσεων, αποκαλύπτω το σχέδιο του Φώτη για να πιάσει την καλή. «Θα το πουλήσω το... σπιτάκι. Η αρρεβωνιάρα δεν το θέλει από ό,τι λέει. Έχει κακές αναμνήσεις από εκεί (προφανώς εκεί τον γνώρισε). Ρώτησα έναν μεσίτη, μου είπε πως αυτά τα τριώροφα με πισίνα μπροστά στη θάλασσα πιάνουν κοντά στα δυόμισι με τρία μύρια ευρώπουλα. Θα τα σπρώξω μετά να πάρω μια ομάδα Άλφα Εθνικής. Έχω κάνει έρευνα κι είναι δυο-τρεις που θέλουν πρόεδρα. Τι, δηλαδή; Ο Μπέος πιο έξυπνος είναι από μένα;»

Έπαθα σοκ και... Μπέος! Μόλις κατάφερα να κλείσω το στόμα και διαπίστωσα ότι δεν μου είχε έρθει κανένα πλάγιο, ψέλλισα: «Δεν μιλάς σοβαρά...»

«Ρε κολλητέ, σου έχω κάνει ποτέ πλάκα;»!

Μου είχε κάνει...

Πολλές! Αλλά αυτή τη φορά μιλούσε σοβαρά. Ήθελε να αγοράσει ομάδα Άλφα Εθνικής ξεπουλώντας τη βίλα της 84ης αρρεβωνιάρας! «Ρε, πας καλά; Αν σε πάρει χαμπάρι ο (σιγά να μη γίνει) πεθερός, ή θα σε στείλει να κάνεις παρέα στο συνεταίρο σου ή θα σε στείλει στην εκκλησία με τα στέφανα».

Κι επειδή δεν πρόκειται ποτέ να παντρευτεί, ξέρει ποια στέφανα εννοούσα. «Κολλητέ, δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά επειδή έχω εμπιστοσύνη στις γνώσεις σου στο ποδόσφαιρο, θέλω να μου πεις ποια ομάδα να πάρω. Να σου πω ποιες τρεις σκέφτομαι...»

Και μου τις είπε...

Μέχρι να τις δημοσιεύσω, εγώ ο Μίλτος να 'μαι καλά...