Τι κάνει Μέου-Μέου στα κεραμίδια

Ας πρόσεχαν! Δικά τους ήταν τα λεφτά που επενδύθηκαν και χάθηκαν! Το θέμα είναι ότι για την επόμενη μέρα μπορεί να υπάρχει όραμα και ελπίδα με άλλον εκλεκτό επικεφαλής των μετόχων, όπως προβλέπουν κάποιοι, αλλά αν οι...ενδιαφερόμενοι εστιάσουν μόνο στα οικονομικά, στα market pool και sport pool , αν οι νέες ιδέες βασιστούν μόνο σε τεχνοκρατικά πρότυπα τα οποία δεν συμπεριλαμβάνουν την επιβαλλόμενη πλέον ενοποίηση του αθλήματος σε επίπεδο διοργανώσεων με άλλη φιλοσοφία από την λογική της κλειστής λίγκας , τότε πολύ σύντομα θα καταλήξουν στον ίδιο έργο θεατές χωρίς αυτή την φορά να υπάρχει κάποιος Μπερτομέου να παίξει τον ρόλο του αλεξικέραυνου.

Πέρα από το τι παράδες έβγαζε η διοργάνωση , η κορυφαία διασυλλογική της Ευρώπης και τι μοίραζε ο ισχυρός άνδρας και πως , αυτό που αποδείχθηκε στο τέλος και θα αποδειχθεί περίτρανα στο μέλλον είναι ότι το μπάσκετ θα καταλήξει και πάλι σε αδιέξοδο αν οι μέτοχοι δεν αλλάξουν μυαλά , δεν προσγειωθούν και δεν αντιληφθούν σε απόλυτο βαθμό , το πραγματικό μέγεθος του αθλήματος που εκπροσωπούν!

Και κανονικά να τα μοίραζε τα αργύρια ο Μπερτομέου πάλι σε οικονομικό και όχι μόνο αδιέξοδο θα οδηγούνταν ο συνεταιρισμός από την στιγμή που η όποια διεύρυνση της διοργάνωσης γινόταν με λανθασμένα κριτήρια.

Το θέμα δεν ήταν να μεγαλώσει η αγορά με την συμμετοχή νέων χωρών ( είδαμε τα αποτελέσματα στην αγορά της Αγγλίας με το αλησμόνητο εκείνο τελικό στο Λονδίνο το 2013 και τον πανωλεθρίαμβο που επακολούθησε), αλλά η ενίσχυση της υπάρχουσας αγοράς με διεύρυνση συμμετοχών από τα εθνικά πρωταθλήματα.

Οι μέτοχοι δεν το επιχείρησαν , για τους δικούς τους προφανείς και διαφορετικούς για τον καθένα λόγους, με αποτέλεσμα η αγορά να βαλτώσει κι αυτοί τάχα μου έψαχναν να βρουν τι κάνει Μέου- Μέου στα κεραμίδια!

Οι «αμερικανιές» του Μπερτομέου, οι μεγαλοστομίες, η αλαζονεία και τα μεγαλεπήβολα σχέδια για δημιουργία ενός ΝΒΑ επί ευρωπαϊκού εδάφους απέδειξαν ότι η ρήση του θυμόσοφου λαού «τι του λείπει του ψωριάρη φούντα με μαργαριτάρι» ταιριάζει γάντι στην απόπειρα δημιουργίας κάθε μορφής κακέκτυπου!

Θεωρώ ότι οι μέτοχοι διαπίστωναν κάθε χρόνο τα αδιέξοδα, αντιλαμβάνονταν ότι το να ντυθούν Αμερικανοί είναι μια αστειότητα, απλά οι ισχυροί πίστευαν ότι έχουν ακόμα περιθώρια να περιμένουν από την στιγμή που η ψαλίδα μεγάλωνε προς την δική τους πλευρά , οι δε λιγότερο ισχυροί δεν είχαν οργανωθεί , δεν είχαν συντονιστεί ώστε να δημιουργήσουν ένα αρραγές μέτωπο, παρόλο που έβλεπαν την απόσταση που τους χώριζε από τους ισχυρούς , χρόνο με χρόνο να μεγαλώνει επικίνδυνα και αδύνατη πλέον κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες την πιθανότητα να επιστρέψουν στην διεκδίκηση της κορυφής.

Ως γνωστό στην παγκόσμια ιστορία οι επαναστάσεις, που επιφέρουν αλλαγές στις δομές, ξεκινούν και έχουν κατεύθυνση από κάτω προς τα επάνω!

Το ίδιο συνέβη και στην Ευρωλίγκα. Όταν οι από κάτω άρχισαν να μην περνούν καλά, να ξεθωριάζουν οι ελπίδες , τα οράματα και οι παράδες, οργάνωσαν την επανάσταση τους με την αρωγή των πλουσίων που θυμήθηκαν ότι τους λείπουν χρήματα.

Η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων συντελέστηκε εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης. Και πάλι στην παγκόσμια ιστορία είναι οι κρίσεις που οδηγούν σε προσπάθειες ανακατανομής του πλούτου, θέτοντας σε εγρήγορση τους λιγότερο ισχυρούς.

Μόνο που εδώ ελοχεύει ένας άλλος σημαντικός κίνδυνος, μια που οι κρίσεις συχνά -πυκνά πλέον θα επιστρέφουν όπως υποστηρίζουν οι οικονομολόγοι.

Γιατί αν αυτός που προσπαθεί να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση ώστε να οικοδομήσει μια νέα κατάσταση πραγμάτων, δεν μετρήσει σωστά τις δυνάμεις του πολύ γρήγορα θα βρεθεί και πάλι να μετρά τις πληγές του.

Στην Ευρωλίγκα ένα νέο αδιέξοδο θα αποφευχθεί μόνο αν οι μέτοχοι αποδεχθούν τον κανόνα ότι προέχει το άθλημα και όχι οι σύλλογοι. Μόνο όταν η Ευρωλίγκα αντιληφθεί το πραγματικό της μέγεθος στην αγορά. Όταν σταματήσει δηλαδή να καμώνεται ότι είναι ένα MALL , ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα μεγάλο εμπορικό κατάστημα.

Μόνο όταν αρχίζει να εξετάζει σοβαρά και υπεύθυνα τι έγινε στο ποδόσφαιρο, άθλημα που απευθύνεται σε μεγαλύτερη αγορά, με ποιο τρόπο γιγαντώθηκαν διοργανώσεις όπως το Champions League και το Europa League τα περασμένα χρόνια!

Μόνο τότε ο δρόμος προς το μέλλον μπορεί να μεταμορφωθεί σε λεωφόρο ταχείας κυκλοφορία.

Μόνο η ενοποίηση του αθλήματος κάτω από την ομπρέλα ή την συνεργασία της FIBA που θα οδηγήσει στην ενοποίηση των διοργανώσεων με βάση τα εθνικά πρωταθλήματα , είναι ικανή να δώσει όραμα και ελπίδα για την επομένη μέρα στο μπάσκετ.

«Μαγκιές» που δεν επιχείρησαν στο ποδόσφαιρο, άθλημα που κυριαρχεί όχι μόνο στην ευρωπαϊκή αλλά στην παγκόσμια αγορά ‘η τις απέφυγαν μετά από σοφή σκέψη, ( κλειστές ή ημίκλειστες λίγκες και άλλα συναφή) δεν χωράνε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ των συγκεκριμένων από κάθε άποψη δυνατοτήτων!

Αν οι μέτοχοι αποδεχθούν το μέγεθος του αθλήματος που εκπροσωπούν και το μέγεθος που τους αναλογεί στην αγορά , τότε και μόνο τότε θα αποφευχθεί οριστικά η κρίση.

Σε κάθε άλλη περίπτωση απλά θα την μεταθέσουν!

Και τότε σίγουρα στο κοντινό ή μακρινό μέλλον, ελλείψει Μπερτομέου, δεν θα έχουν το δικαίωμα να αναρωτιούνται τάχα μου και πάλι τι κάνει Μέου-Μέου στα κεραμίδια!